Εαν είχα την πολυτέλεια να πίνω κάθε μέρα τον ελληνικό μου σε αυτό το καφενείο, με μια φωτογραφική στο χέρι και να σκέπτομαι την κληματαριά και τα καμπαναριά ... πίστεψέ με θα ήμουν ο ποιό ξένοιαστος και ο ποιό ευτυχισμένος άνθρωπος.
Εύχομαι πολύ σύντομα να έχω τον χρόνο και τις προϋποθέσεις για να ζω έτσι και γιατί όχι, να κάνω τις Λεύκες της Πάρου το φωτογραφικό μου ατελιέ. Να πω επίσης ότι το χωριό είναι πεντακάθαρο, πανέμορφο και με εξαιρετική αρχιτεκτονική