100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler
- Thread starter o-Zone
- Start date
Για την επέτειο αυτή, το περιοδικό Gramophone παρουσιάζει έξι κύκλους με τις 10 συμφωνίες του, με διαφορετικές εκτελέσεις και θεματικές ενότητες!
Για δείτε..
για κάθε γούστο..
Για δείτε..
- The Gramophone Mahler cycle
- A cycle by living conductors,
- A live Mahler cycle,
- A not-the-obvious cycle,
- A historic cycle (featuring conductors who knew and worked with Mahler) και
- a DVD Mahler cycle
για κάθε γούστο..
Dr Pan K
Supreme Member
- 18 December 2010
- 9,067
Brucknerian
Senior Member
Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler / Εκατό χρόνια μοναξιάς ....
Του χρόνου, τέτοιο καιρό, θα εορτάζουμε τα 100 χρόνια από το 1ο ετήσιο μνημόσυνο του Mahler. Ας μην το ξεχάσουμε και αυτό.
Πιστεύω ότι όπως κάποτε με το έτος Mozart το παρακάναμε και από ένα σημείο και μετά καταντά αηδία (πέρσι εκατό πενήντα από την γέννησή του, φέτος 100 χρόνια από τον θάνατό του)
Αν και άνθρωπος που αναζητεί ποικιλία ερμηνειών, κανονικά θα έπρεπε να με ικανοποιεί αυτό, αυτό το πράγμα τελικά μου προκαλεί αηδία, μια και η πορεία σε αυτά τα πράγματα πρέπει να είναι διαχρονική και όχι επετειακή. Έτσι αυτό "επετειακό" αρχίζει να με ενοχλεί προσωπικά (ίσως γιατί δεν περίμενα επετείους για να γνωρίσω τον Mahler).
Ομιλώ φυσικά για την γενικότερη αντιμετώπιση των "ειδικών"που τυγχάνει και όχι για τα λεγόμενα των μελών, που βρίσκουν μια αφορμή να πουν δυο λογάκια. Δεν θα μιλήσω για την εμπορευματοποίηση αυτών των επετείων γιατί δεν με συμφέρει, όντας "πυροβολημένος" με την κλασσική στο μεγαλύτερο μέρος του βίου μου δεν περίμενα και σε αυτό "επετείους" (από την άποψη απόκτησης πλείστων ερμηνειών με τον παλιό "παραδοσιακό" τρόπο)
Του χρόνου, τέτοιο καιρό, θα εορτάζουμε τα 100 χρόνια από το 1ο ετήσιο μνημόσυνο του Mahler. Ας μην το ξεχάσουμε και αυτό.
Πιστεύω ότι όπως κάποτε με το έτος Mozart το παρακάναμε και από ένα σημείο και μετά καταντά αηδία (πέρσι εκατό πενήντα από την γέννησή του, φέτος 100 χρόνια από τον θάνατό του)
Αν και άνθρωπος που αναζητεί ποικιλία ερμηνειών, κανονικά θα έπρεπε να με ικανοποιεί αυτό, αυτό το πράγμα τελικά μου προκαλεί αηδία, μια και η πορεία σε αυτά τα πράγματα πρέπει να είναι διαχρονική και όχι επετειακή. Έτσι αυτό "επετειακό" αρχίζει να με ενοχλεί προσωπικά (ίσως γιατί δεν περίμενα επετείους για να γνωρίσω τον Mahler).
Ομιλώ φυσικά για την γενικότερη αντιμετώπιση των "ειδικών"που τυγχάνει και όχι για τα λεγόμενα των μελών, που βρίσκουν μια αφορμή να πουν δυο λογάκια. Δεν θα μιλήσω για την εμπορευματοποίηση αυτών των επετείων γιατί δεν με συμφέρει, όντας "πυροβολημένος" με την κλασσική στο μεγαλύτερο μέρος του βίου μου δεν περίμενα και σε αυτό "επετείους" (από την άποψη απόκτησης πλείστων ερμηνειών με τον παλιό "παραδοσιακό" τρόπο)
Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler / Εκατό χρόνια μοναξιάς ....
Ναι, γίνεται μεν κατάχρηση των επετείων, όμως ο μέσος άνθρωπος, ο μη γνώστης, ο μη μύστης, χρειάζεται τα μνημόσυνα για να πλησιάσει το άγνωστο. Προσωπικά δεν θα τα περιφρονούσα, ακόμη κι αν δεν έχουν να μου πουν κάτι ιδιαίτερο προσωπικά.
Ναι, γίνεται μεν κατάχρηση των επετείων, όμως ο μέσος άνθρωπος, ο μη γνώστης, ο μη μύστης, χρειάζεται τα μνημόσυνα για να πλησιάσει το άγνωστο. Προσωπικά δεν θα τα περιφρονούσα, ακόμη κι αν δεν έχουν να μου πουν κάτι ιδιαίτερο προσωπικά.
Brucknerian
Senior Member
Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler / Εκατό χρόνια μοναξιάς ....
Ως ένα σημείο είναι καλό και ίσως θεμιτοί αυτοί οι εορτασμοί. Η υπερβολή είναι που περιφρονώ και έχουν υπερβάλει, ας είμαστε ειλικρινείς. Λάβετε υπόψη ότι αυτό το λέει κάποιος που εκ των πραγμάτων είναι υπερβολικός στην μουσική αυτή. Το resume μου από τώρα; Λόγω αυτών των συνθηκών υπερβολής και υπερέκθεσης, αυτό με το οποίο έρχεστε σε επαφή είναι ελλειπέστατο και ότι χειρότερο.
Πιστεύω ότι η γνωριμία, με την μουσική (οποιασδήποτε μορφής) πρέπει να είναι κατάκτηση. Αν η κατάκτηση αυτή είναι μικρή ή μεγάλη, αυτό ανήκει στην υποκειμενικότητα του θέματος. Αυτή η υπερέκθεση πιστέψτε με, δεν θα οδηγήσει σε κάτι τέτοιο. Επίσης αυτές οι κατακτήσεις και οι γνωριμίες (ας ρωτήσουμε το εαυτό μας) συνήθως δεν ήρθαν από επετείους αλλά μάλλον αναπάντεχα, σε στιγμές που δεν το περιμέναμε. Κρίνοντας εξ'ιδίων έτσι ήρθαν οι καλύτερες γνωριμίες και κατακτήσεις μου και δεν αποδέχομαι τίτλους όπως γνώστης, η μύστες κ.λπ. Και αν θεωρήσουμε ότι είμαστε κάπoιοι, που έχουν σχετικές εμπειρίες ακρόασης, δεν είμασταν πάντα και θα πρέπει να θυμηθούμε και να εκφράσουμε την όποια άποψή μας ή εμπειρία μας μέσα από την πορεία μας. Απο εκεί και πέρα, η καλλιέργεια αυτών δεν είναι απλά κατάκτηση αλλά ένα υπέροχο ταξίδι, που οφείλει να είναι επιλογή του ανθρώπου.
Έτσι η επαφή μέσα από τέτοιες υπερβολικές διαδικασίες υπερέκθεσης συνεχόμενων επετείων, η μία πάνω στην άλλη κ.λπ κ.λπ είναι ως ένα βαθμό εκβιαστική και σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν οι αντιδράσεις από πολλούς.
Όποτε από την μεριά μου, αυτή την περίοδο, δεν εορτάζω τον Mahler, το κάνω πολλά έτη και δεν περίμενα κάποια επέτειο. Για αυτούς που ίσως μπορεί να τους επηρεάσει ο Mahler, η καλύτερη επαφή είναι η αναπάντεχη και η τυχαία (μοιραία για κάποιους; ) επαφή. Επιχείρημα μου; Το πλήθος των παρουσιάσεων και αναφορών που έγιναν για παράδειγμα εδώ, που δεν εντάσσονται σε κάποια επέτειο ή σε κάποια καταχωρημένη και προγραμματισμένη αναφορά.
Θα μου επιτρέψετε επιπλέον να υποβάλλω την προσωπική μου άποψη για αυτούς που θεωρούν σημαντικούς τους "υπερβολικούς" εορτασμούς και επετείους. Έχουν γνωρίσει, έχουν αποδεχθεί και πιστεύουν στο έργο του Mahler ή οποιουδήποτε άλλου. Το πιο πιθανόν είναι να χαίρονται για αυτή την υπερβολή. Έχω όμως την αίσθηση ότι δεν τον έχουν καταλάβει και αυτή η υπερβολή καλύπτει αυτήν το έλλειμμα κατανόησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν καλύπτεσαι με αυτό τον τρόπο. Ανάλογη άποψη είχα για τις "αρπαχτές" Mahler διάσημων μαέστρων όπου σε μια διετία ξεπετούσαν όλες τις συμφωνίες του Mahler. Δηλαδή ο Kublelik και ο Boulez που το έκαναν αυτό σε μια 10ετία, και ίσως παραπάνω, ήταν υπολειπόμενοι; Τα αποτελέσματα δείχνουν το αντίθετο.
Με όλα αυτά, θα μείνω μακρυά από αυτές τις υπερβολές και μακρυά από την μουσική του Mahler, ειδικά αυτήν την περίοδο. Εκτιμώ και αγαπώ πολύ την μουσική του συνθέτη και γενικότερα την μουσική αυτή, προκειμένου να αφεθώ στην ανούσια υπερβολή και τελικά κακή παρουσίαση που έχουν αυτοί οι "εορτασμοί" - μνημόσυνα.
Ως ένα σημείο είναι καλό και ίσως θεμιτοί αυτοί οι εορτασμοί. Η υπερβολή είναι που περιφρονώ και έχουν υπερβάλει, ας είμαστε ειλικρινείς. Λάβετε υπόψη ότι αυτό το λέει κάποιος που εκ των πραγμάτων είναι υπερβολικός στην μουσική αυτή. Το resume μου από τώρα; Λόγω αυτών των συνθηκών υπερβολής και υπερέκθεσης, αυτό με το οποίο έρχεστε σε επαφή είναι ελλειπέστατο και ότι χειρότερο.
Πιστεύω ότι η γνωριμία, με την μουσική (οποιασδήποτε μορφής) πρέπει να είναι κατάκτηση. Αν η κατάκτηση αυτή είναι μικρή ή μεγάλη, αυτό ανήκει στην υποκειμενικότητα του θέματος. Αυτή η υπερέκθεση πιστέψτε με, δεν θα οδηγήσει σε κάτι τέτοιο. Επίσης αυτές οι κατακτήσεις και οι γνωριμίες (ας ρωτήσουμε το εαυτό μας) συνήθως δεν ήρθαν από επετείους αλλά μάλλον αναπάντεχα, σε στιγμές που δεν το περιμέναμε. Κρίνοντας εξ'ιδίων έτσι ήρθαν οι καλύτερες γνωριμίες και κατακτήσεις μου και δεν αποδέχομαι τίτλους όπως γνώστης, η μύστες κ.λπ. Και αν θεωρήσουμε ότι είμαστε κάπoιοι, που έχουν σχετικές εμπειρίες ακρόασης, δεν είμασταν πάντα και θα πρέπει να θυμηθούμε και να εκφράσουμε την όποια άποψή μας ή εμπειρία μας μέσα από την πορεία μας. Απο εκεί και πέρα, η καλλιέργεια αυτών δεν είναι απλά κατάκτηση αλλά ένα υπέροχο ταξίδι, που οφείλει να είναι επιλογή του ανθρώπου.
Έτσι η επαφή μέσα από τέτοιες υπερβολικές διαδικασίες υπερέκθεσης συνεχόμενων επετείων, η μία πάνω στην άλλη κ.λπ κ.λπ είναι ως ένα βαθμό εκβιαστική και σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν οι αντιδράσεις από πολλούς.
Όποτε από την μεριά μου, αυτή την περίοδο, δεν εορτάζω τον Mahler, το κάνω πολλά έτη και δεν περίμενα κάποια επέτειο. Για αυτούς που ίσως μπορεί να τους επηρεάσει ο Mahler, η καλύτερη επαφή είναι η αναπάντεχη και η τυχαία (μοιραία για κάποιους; ) επαφή. Επιχείρημα μου; Το πλήθος των παρουσιάσεων και αναφορών που έγιναν για παράδειγμα εδώ, που δεν εντάσσονται σε κάποια επέτειο ή σε κάποια καταχωρημένη και προγραμματισμένη αναφορά.
Θα μου επιτρέψετε επιπλέον να υποβάλλω την προσωπική μου άποψη για αυτούς που θεωρούν σημαντικούς τους "υπερβολικούς" εορτασμούς και επετείους. Έχουν γνωρίσει, έχουν αποδεχθεί και πιστεύουν στο έργο του Mahler ή οποιουδήποτε άλλου. Το πιο πιθανόν είναι να χαίρονται για αυτή την υπερβολή. Έχω όμως την αίσθηση ότι δεν τον έχουν καταλάβει και αυτή η υπερβολή καλύπτει αυτήν το έλλειμμα κατανόησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν καλύπτεσαι με αυτό τον τρόπο. Ανάλογη άποψη είχα για τις "αρπαχτές" Mahler διάσημων μαέστρων όπου σε μια διετία ξεπετούσαν όλες τις συμφωνίες του Mahler. Δηλαδή ο Kublelik και ο Boulez που το έκαναν αυτό σε μια 10ετία, και ίσως παραπάνω, ήταν υπολειπόμενοι; Τα αποτελέσματα δείχνουν το αντίθετο.
Με όλα αυτά, θα μείνω μακρυά από αυτές τις υπερβολές και μακρυά από την μουσική του Mahler, ειδικά αυτήν την περίοδο. Εκτιμώ και αγαπώ πολύ την μουσική του συνθέτη και γενικότερα την μουσική αυτή, προκειμένου να αφεθώ στην ανούσια υπερβολή και τελικά κακή παρουσίαση που έχουν αυτοί οι "εορτασμοί" - μνημόσυνα.
Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler / Εκατό χρόνια μοναξιάς ....
Γενικά παρουσιάζετε διεισδυτικά και με ενσυναίσθηση το θέμα. Συμφωνώ λοιπόν, εκ πείρας. Αφήνω απλώς ένα ενδεχόμενο, μέσα στην υπερβολική διάχυση, κάποιοι να έρθουν σε δημιουργική επαφή με το έργο του συνθέτη.
Γενικά παρουσιάζετε διεισδυτικά και με ενσυναίσθηση το θέμα. Συμφωνώ λοιπόν, εκ πείρας. Αφήνω απλώς ένα ενδεχόμενο, μέσα στην υπερβολική διάχυση, κάποιοι να έρθουν σε δημιουργική επαφή με το έργο του συνθέτη.
Last edited by a moderator:
Brucknerian
Senior Member
Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler / Εκατό χρόνια μοναξιάς ....
Κατά την γνώμη μου, αυτά που σημείωσα, δεν μπορούν να συμβούν. Απλή επαφή ναι, δημιουργική υπό συνθήκες overflow, το βλέπω αδύνατο. Περισσότερο την επαφή την εκτιμώ ως επιφανειακή σε αυτές τις περιπτώσεις.
Μέχρι το τέλος του έτους, no Mahler για μένα και στεναχωριέμαι που τον τελευταίο καιρό λόγο επετείων, κοντεύουν να τον καταντήσουν αηδία. Διαφοροποιούμαι επομένως και συνεπέστατα, μόνο ως προς αυτό και για τίποτε άλλο.
Κατά την γνώμη μου, αυτά που σημείωσα, δεν μπορούν να συμβούν. Απλή επαφή ναι, δημιουργική υπό συνθήκες overflow, το βλέπω αδύνατο. Περισσότερο την επαφή την εκτιμώ ως επιφανειακή σε αυτές τις περιπτώσεις.
Μέχρι το τέλος του έτους, no Mahler για μένα και στεναχωριέμαι που τον τελευταίο καιρό λόγο επετείων, κοντεύουν να τον καταντήσουν αηδία. Διαφοροποιούμαι επομένως και συνεπέστατα, μόνο ως προς αυτό και για τίποτε άλλο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ
Supreme Member
- 14 December 2006
- 4,265
Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler / Εκατό χρόνια μοναξιάς ....
Θα μου επιτρέψετε αν και δεν γνωρίζω το έργο του Mahler να έχω μια μικρή αντίρρηση, η μάλλον καλύτερα μια διαφορετική οπτική! Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι συνηθίζουν να θεωρούν σημαντικούς αυτούς τους υπερβολικούς εορτασμούς και επετείους, όπως χαρακτηριστικά λέτε. Πράγματι και εμένα κάποιες φορές με αφήνουν παγερά αδιάφορο.
Ωστόσο, υπάρχει ένας λόγος για το οποίο όχι μόνο δεν μπορώ να πω τίποτα αλλά επιπλέον μου δημιουργεί μεγάλη συγκίνηση. Το να εορτάζεις κάτι επειδή αισθάνεσαι ότι έχεις χρέος απέναντι σε αυτό! Όταν χρωστάς πολλά κάπου, υπό μίαν έννοια ίσως και να είσαι ή να αισθάνεσαι "ελλειμματικός" απέναντι σε αυτό, αλλά το καταθέτω με ειλικρίνεια, οποιαδήποτε μη κατανόηση στο έργο κάποιου είναι ασήμαντη μπροστά σε ένα τόσο έντονο συναίσθημα σαν αυτό που σου δημιουργεί η αγάπη για κάτι και το χρέος σου για να το θαυμάζεις και να το δοξάζεις!
Ειδικά αν αυτό το κάτι με κάποιους τρόπους κατάφερε κάποια στιγμή της ζωής σου να σου δείξει έναν δρόμο, ή ακόμα (και δεν είναι υπερβολή αυτό) σε κάποια δύσκολη φάση της ζωής του να είναι ο ένας και μοναδικός δρόμος.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο διαφωνώ με την “κατάκτηση” της μουσικής, γιατί συνειρμικά αυτός ο όρος με παραπέμπει σε μια σχέση εξουσίας ακροατή και έργου. Αλίμονο, για μένα ούτε καν ο δημιουργός δεν κατακτά το έργο του, πόσο μάλλον ο απλός αποδέκτης….
Θα μου επιτρέψετε αν και δεν γνωρίζω το έργο του Mahler να έχω μια μικρή αντίρρηση, η μάλλον καλύτερα μια διαφορετική οπτική! Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι συνηθίζουν να θεωρούν σημαντικούς αυτούς τους υπερβολικούς εορτασμούς και επετείους, όπως χαρακτηριστικά λέτε. Πράγματι και εμένα κάποιες φορές με αφήνουν παγερά αδιάφορο.
Ωστόσο, υπάρχει ένας λόγος για το οποίο όχι μόνο δεν μπορώ να πω τίποτα αλλά επιπλέον μου δημιουργεί μεγάλη συγκίνηση. Το να εορτάζεις κάτι επειδή αισθάνεσαι ότι έχεις χρέος απέναντι σε αυτό! Όταν χρωστάς πολλά κάπου, υπό μίαν έννοια ίσως και να είσαι ή να αισθάνεσαι "ελλειμματικός" απέναντι σε αυτό, αλλά το καταθέτω με ειλικρίνεια, οποιαδήποτε μη κατανόηση στο έργο κάποιου είναι ασήμαντη μπροστά σε ένα τόσο έντονο συναίσθημα σαν αυτό που σου δημιουργεί η αγάπη για κάτι και το χρέος σου για να το θαυμάζεις και να το δοξάζεις!
Ειδικά αν αυτό το κάτι με κάποιους τρόπους κατάφερε κάποια στιγμή της ζωής σου να σου δείξει έναν δρόμο, ή ακόμα (και δεν είναι υπερβολή αυτό) σε κάποια δύσκολη φάση της ζωής του να είναι ο ένας και μοναδικός δρόμος.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο διαφωνώ με την “κατάκτηση” της μουσικής, γιατί συνειρμικά αυτός ο όρος με παραπέμπει σε μια σχέση εξουσίας ακροατή και έργου. Αλίμονο, για μένα ούτε καν ο δημιουργός δεν κατακτά το έργο του, πόσο μάλλον ο απλός αποδέκτης….
Brucknerian
Senior Member
Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler / Εκατό χρόνια μοναξιάς ....
Μπορείτε να διαφωνείτε όσο θέλετε και για όποιο λόγο θέλετε. Επιτρέψτε μου να σας πω, ότι η επιχειρηματολογία σας στέκει απέναντι σε αυτό που γίνεται με την διαδικασία των εορτασμών. Αρα μάλλον από την οπτική σας δεν μπορώ να διαφωνήσω. Στην σκέψη μου πάνω σε αυτές τις διαδικασίες είναι η ένστασή μου. Σεις νομίζετε ότι συμπλέει, εγώ νομίζω ότι διαφοροποιείται.
Τόνισα και ξεκαθάρισα ότι είναι ένσταση ως προς τις διαδικασίες και όχι ως προς την τέχνη ή το καλλιτεχνικό γεγονός. Το θέμα της σχέσης εξουσίας του ακροατή στο έργο, ούτε το σκέφτηκα πότε, ούτε θα μπορούσα να το θέσω πότε. Ως προς αυτή την θέση, ενίσταμαι δις!
Όλα τα παραπάνω ήταν και είναι σε πολύ φιλικό πλαίσιο και με αποδοχή της ετερογένειας πολυδιάστατα (δεν είμαστε όλοι ίδιοι δηλαδή).
Μπορείτε να διαφωνείτε όσο θέλετε και για όποιο λόγο θέλετε. Επιτρέψτε μου να σας πω, ότι η επιχειρηματολογία σας στέκει απέναντι σε αυτό που γίνεται με την διαδικασία των εορτασμών. Αρα μάλλον από την οπτική σας δεν μπορώ να διαφωνήσω. Στην σκέψη μου πάνω σε αυτές τις διαδικασίες είναι η ένστασή μου. Σεις νομίζετε ότι συμπλέει, εγώ νομίζω ότι διαφοροποιείται.
Τόνισα και ξεκαθάρισα ότι είναι ένσταση ως προς τις διαδικασίες και όχι ως προς την τέχνη ή το καλλιτεχνικό γεγονός. Το θέμα της σχέσης εξουσίας του ακροατή στο έργο, ούτε το σκέφτηκα πότε, ούτε θα μπορούσα να το θέσω πότε. Ως προς αυτή την θέση, ενίσταμαι δις!
Όλα τα παραπάνω ήταν και είναι σε πολύ φιλικό πλαίσιο και με αποδοχή της ετερογένειας πολυδιάστατα (δεν είμαστε όλοι ίδιοι δηλαδή).
Dr Pan K
Supreme Member
- 18 December 2010
- 9,067
Brucknerian
Senior Member
Dr Pan K
Supreme Member
- 18 December 2010
- 9,067
εξαιρετικη παρασταση αλλα θα ειμαι κυπρο. μου θυμισες την μεχρι τωρα καλυτερη παρασταση οπερετας που εχω παρακολουθισει ( την μυτη του γκογκολ-σοστακοβιτς). αν εξαιρεσεις το λιβρετο που θελει πολυ διαβασμα οι ρωσοι ειναι μαεστροι στην οπερα.
και ο μπελ παντος ειναι καλος και "δοκιμασμενος". αν καποιο απο τα μελοι ερθει μπορουμε να βρεθουμε στο διαλυμα.
και ο μπελ παντος ειναι καλος και "δοκιμασμενος". αν καποιο απο τα μελοι ερθει μπορουμε να βρεθουμε στο διαλυμα.
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 10,240
Μανουέλ, θα πάω και γω, οπότε κανόνισε να το κανονίσουμε πακέτο, για να γνωριστούμε και από κοντά ...
Πάντως και στην 6η, [αν και γω παρακολούθησα αρκετές 6ες την τελευταία δεκαετία] θα πάω ... και μάλλον θα είναι και ο Ντέμιαν (ελπίζω) ...
Brucknerian
Senior Member
But of course dear Demokides. Από τον ενθουσιασμό μου έκλεισα ήδη αεροπορικά εισιτήρια εκείνο το τριήμερο. Η όπερα έχει 2 παραστάσεις 12 και 14 Ιουλίου και στις 13 Ιουλίου η ορχήστρα θα ερμηνεύσει μαζί με τον Denis Matsuev το 3ο Rachmaninov και την 8η του Dvorak. Επιδιώκω και αυτήν την συναυλία.
Δαμιανός Δημητριάδης
Supreme Member
Απάντηση: Re: 100 Χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler
Θα προσπαθήσω να είμαι και στα δύο.
Θα προσπαθήσω να είμαι και στα δύο.