- 11 September 2006
- 26,961
Δευτέρα πρωί ξεκίνησα να "κατέβω" όπως λέμε όλοι οι Πελοποννήσιοι στο χωριό, περισσότερο για ψυχολογική υποστήριξη στον πατέρα μου και στους συχωριανούς μου....
Παίρνοντας μία πρόγευση για αυτά που θα ακολουθήσουν η καρδία μου άρχισε να μαυρίζει από την Κάτω Ασέα του νομού Αρκαδίας.
Κατάφερα να πάω μέχρι την Ζαχάρω, δεν άντεξα να πάω στον Καΐάφα, δεν έχει μείνει και τίποτε άλλωστε για να δω....προτιμώ να τον θυμάμαι όπως ήταν.
Τράβηξα κάποιες φωτογραφίες τις οποίες θα δείτε παρακάτω, λίγες, δεν άντεξα να τραβήξω περισσότερες και ψύχραιμα σκεπτόμενος τώρα που γράφω πιστεύω ότι δεν υπήρχε λόγος να πάρω και άλλες.
Ζητώ να με συγχωρέσουν όσοι κατάγονται από άλλους νομούς, πιστεύω ότι έστω και οι λίγες αυτές φωτογραφίες αντιπροσωπεύουν το σύνολο του Ελλαδικού χώρου που έχει υποστεί αμέτρητες καταστροφές....
Η ζωές δεν επιστρέφονται.....
Θέλω δημόσια να ευχαριστήσω όλους αυτούς που ρίσκαραν τις ζωές τους για να σωθεί ότι μπόρεσε να σωθεί...
Παίρνοντας μία πρόγευση για αυτά που θα ακολουθήσουν η καρδία μου άρχισε να μαυρίζει από την Κάτω Ασέα του νομού Αρκαδίας.
Κατάφερα να πάω μέχρι την Ζαχάρω, δεν άντεξα να πάω στον Καΐάφα, δεν έχει μείνει και τίποτε άλλωστε για να δω....προτιμώ να τον θυμάμαι όπως ήταν.
Τράβηξα κάποιες φωτογραφίες τις οποίες θα δείτε παρακάτω, λίγες, δεν άντεξα να τραβήξω περισσότερες και ψύχραιμα σκεπτόμενος τώρα που γράφω πιστεύω ότι δεν υπήρχε λόγος να πάρω και άλλες.
Ζητώ να με συγχωρέσουν όσοι κατάγονται από άλλους νομούς, πιστεύω ότι έστω και οι λίγες αυτές φωτογραφίες αντιπροσωπεύουν το σύνολο του Ελλαδικού χώρου που έχει υποστεί αμέτρητες καταστροφές....
Η ζωές δεν επιστρέφονται.....
Θέλω δημόσια να ευχαριστήσω όλους αυτούς που ρίσκαραν τις ζωές τους για να σωθεί ότι μπόρεσε να σωθεί...