Age for marriage.

Απάντηση: Re: Απάντηση: Age for marriage.

Βασίλης Παπαδημητρίου said:
__Γι' αυτό λοιπόν θα ψάχνω μάλλον γυναίκες σαν την Ελενα... ;) (Ελενα, ελπίζω να μην με παρεξηγείς ή να μην σε φέρνω σε δύσκολη θέση :o , καταλαβαίνεις πώς το λεω). Το κακό όμως είναι ότι γυναίκες με αυτόν τον τρόπο σκέψης ή είναι πολύ λίγες ή πολλές απ' αυτές ξαφνικά αλλάζουν τρόπο σκέψης...

Καλά, περιττό να σου πω ότι με έφερες σε πάάάρα πολύ άσχημη θέση! Η χειρότερή μου όταν μου κάνουν κοπλιμέντα! :p :p :p

Πες τα, Βασίλη μου! Γιατί τελευταία έχω την εντύπωση ότι αποτελώ ξεχωριστή ποικιλία στο ανθρώπινο είδος. Όλοι οι γνωστοί μου περνάνε την κουλούρα, και δε μιλώ για εκείνους που είναι 5 και 5 και 7 χρόνια μαζί, αλλά για κείνους που είναι μόλις 1-2... Υπάρχει μοναξιά στον κόσμο, αλλά αυτό είναι το τίμημα για να μη συμβιβάζεσαι.

Τα πιστεύω ακράδαντα όσα είπα περί γάμου και συμβίωσης, αλλά για να είμαι ειλικρινής, σε μία αντίστοιχη κατάσταση, μπορεί να έκανα πίσω σε πολλά. Για παράδειγμα, αν ο "καλός" μου ήθελε πολύ έναν θρησκευτικό γάμο, μπορεί και να του έκανα το χατήρι, κυρίως γιατί αυτό θα ικανοποιούσε και την οικογένεια του μπαμπά μου (που είναι θρήσκοι και γι αυτούς ο πολιτικός γάμος είναι αμαρτία). Και η αλήθεια είναι ότι μία μέρα, αν χρειαστεί να τους ανακοινώσω ότι θέλω νά παντρευτώ με πολιτικό γάμο, ενδέχεται να προκληθεί major crisis στην οικογένεια (θείες, γιαγιάδες, ξαδέλφες... δεν είναι ότι εκτιμώ την άποψή τους, αλλά δε θέλω να τους πληγώσω και ανεπανόρθωτα:( )
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Age for marriage.

Elena K said:
Και η αλήθεια είναι ότι μία μέρα, αν χρειαστεί να τους ανακοινώσω ότι θέλω νά παντρευτώ με πολιτικό γάμο, ενδέχεται να προκληθεί major crisis στην οικογένεια (θείες, γιαγιάδες, ξαδέλφες... δεν είναι ότι εκτιμώ την άποψή τους, αλλά δε θέλω να τους πληγώσω και ανεπανόρθωτα:( )
Αυτα ακουω και τρελαινομαι!!! Σιγα μην τους πληγωσεις ανεπανορθωτα. Η ζωη ειναι δικη σου για να την κανεις οτι θελεις, γιατι ετσι οπως παμε, η καθε γενια κανει το γαμο της οπως τον ηθελαν οι προηγουμενες!!!! Ειναι ηλιθιο αυτο ή οχι???

Η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι οι οικογενειες μας πρεπει να δεχονται τις αποφασεις μας και να μας στηριζουν. Στην περιπτωση που δεν καταλαβαινουν, καλο θα ειναι να τους κανουμε να καταλαβουν με πραξεις, γιατι οπως ειπα ενας γαμος αφορα το ζευγαρι οχι θείες, γιαγιάδες, ξαδέλφες αλλα ουτε και τους γονεις μας. Αυτοι την εκαναν τη ζωη τους, και καλο θα ειναι να την εχουν κανει με το δικο τους τροπο, αλλιως την εχασαν την ευκαιρια.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Age for marriage.

MHTΣ said:
Xαλαρώστε βρε παιδιά. Δεν το κάνω πάντα αυτό απλά το βρίσκω πιό γρήγορο γιατί δεν μπορώ τα πολλά πολλά. Tίμια είναι τα μηνύματά μου.:)
__ΧΑΧΑ, καλά ντε, δεν είπαμε πως είναι "άτιμα"! :D Και χαλαρά το λέμε. Δεν είναι και κανένα τρελό /τόσο σαβαρό θέμα, σιγά. Απλά αναφέρουμε ένα γεγονός και καλό είναι να μην γίνονται δύο συνεχόμενα μηνύματα το ένα πίσω απ' το άλλο (spam). Βέβαια, καταλαβαίνω ότι σ' αυτό το forum με έναν μάλλον σφιχτό περιορισμό χρόνου για να κάνει κάποιος edit, είναι κάποιες φορές δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά όπως λέμε ότι απαγορεύονται τα κεφαλαία γράμματα (εκτός αν θέλεις να δείξεις ότι φωνάζεις), έτσι απαγορεύεται κι αυτό και καλό είναι να γίνετε edit στο προηγούμενο post, παρά να κάνει κάποιος δεύτερο συνεχόμενο. No big deal, είναι καθαρά λειτουργικό θέμα βασικά (με αρκετές προεκτάσεις που βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία όλου του forum), όπως και τα greeklish π.χ.

__Εντελώς φιλικά και χαλαρά όλα αυτά!! Μη το παίρνεις αλλιώς, άλλωστε αν όντως "είχα πρόβλημα" με κάτι ή κάποιον, το πιο πιθανό θα ήταν να απευθυνόμουν στους Mods με PM, θα ήταν πιο κοψμό και ευγενικό. Δεν τρέχει τίποτα... Δεν είναι λόγος αυτός να χαλάμε τις καρδιές μας... :)




Elena K said:
Καλά, περιττό να σου πω ότι με έφερες σε πάάάρα πολύ άσχημη θέση! Η χειρότερή μου όταν μου κάνουν κοπλιμέντα! :p :p :p

Πες τα, Βασίλη μου! Γιατί τελευταία έχω την εντύπωση ότι αποτελώ ξεχωριστή ποικιλία στο ανθρώπινο είδος. Όλοι οι γνωστοί μου περνάνε την κουλούρα, και δε μιλώ για εκείνους που είναι 5 και 5 και 7 χρόνια μαζί, αλλά για κείνους που είναι μόλις 1-2... Υπάρχει μοναξιά στον κόσμο, αλλά αυτό είναι το τίμημα για να μη συμβιβάζεσαι.

Τα πιστεύω ακράδαντα όσα είπα περί γάμου και συμβίωσης, αλλά για να είμαι ειλικρινής, σε μία αντίστοιχη κατάσταση, μπορεί να έκανα πίσω σε πολλά. Για παράδειγμα, αν ο "καλός" μου ήθελε πολύ έναν θρησκευτικό γάμο, μπορεί και να του έκανα το χατήρι, κυρίως γιατί αυτό θα ικανοποιούσε και την οικογένεια του μπαμπά μου (που είναι θρήσκοι και γι αυτούς ο πολιτικός γάμος είναι αμαρτία). Και η αλήθεια είναι ότι μία μέρα, αν χρειαστεί να τους ανακοινώσω ότι θέλω νά παντρευτώ με πολιτικό γάμο, ενδέχεται να προκληθεί major crisis στην οικογένεια (θείες, γιαγιάδες, ξαδέλφες... δεν είναι ότι εκτιμώ την άποψή τους, αλλά δε θέλω να τους πληγώσω και ανεπανόρθωτα:( )
__Καλά βρε, αλλά θέλω να είμαι και τυπικός, δεν ξέρεις πώς θα το πάρει κάποιος /α... :) :D Πάντως σου αξίζουν (δεν είναι "κομπλιμέντα"), έχεις απόλυτο δίκαιο βλέπεις: ώρες - ώρες λες, μα είναι δυνατόν, γιατί τόσοι λίγοι σκέφτονται έτσι..; Τόσο παράλογος τρόπος σκέψης είναι, σιγά δεν είναι πια και τόσο προοδευτικός ή καινούργιος.

__Αυτό που λες για τους συμβιβασμούς είναι δεκτό σε μεγάλο βαθμό, ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ. Δεν νοείται σχέση χωρίς συμβιβασμούς, αλλιώς είναι πολύ μονόπλευρη και (στις μέρες μας) καταδικασμένη. Αρκεί οι συμβιβασμοί να γίνονται απο αγάπη, να είναι επιλογή μας που να μη μας προσβάλει και να ξέρει ο σύντροφός μας ότι γίνονται για χάρη του, για χάρη της σχέση μας. Μακάρι να συναντούσε ο κάθε ένας μας το αlter ego του και να ζούσαμε σε περιβάλλον που να μην ήταν αναγκαίοι έστω και οι μικρότεροι των συμβιβασμών, αλλά αυτό είναι ουτοπικό.

__Πρέπει να γίνονται κάποιοι συμβιβασμοί, αρκεί να υπάρχει κατανόηση. Είτε μιλάμε για home cinema, είτε για το αν και πως θα γίνει ο γάμος (εδώ να τονίσω ότι ΔΕΝ πρέπει να παραμερίζουμε και τα μικρά /καθημερινά "θέλω /συμβιβασμού", καμιά φορά έχουν την περισσότερη σημασία). Φυσικά, θα πρέπει να μην αντιβαίνουν και αντιτίθενται κατά των προσωπικών μας πεποιθήσεων και τρόπο /στάση ζωής, γιατί τότε πάμε για ρίξη. Γι' αυτό και αυτά πρέπει να τα ξεκαθαρίζουμε απο νωρίς αφού πάμε για σοβαρή σχέση.

__Ομως, είναι πολύ σωστός και σ' αυτό που λέει ο Κωστας! Ας γίνει κάποια στιγμή αυτός ο απογαλακτισμός απο τους γονείς μας -και στα δύο φύλα. Επιλέγουμε να ζήσουμε με έναν άλλον άνθρωπο, με μία ξεχωριστή προσωπικότητα, δε μπορεί να αναγκάζουμε αυτόν να συμβιβάζεται όχι μόνο με τη δική μας (που μας αγαπά και μας επέλεξε), αλλά και με ανάγκες τρίτων... Είναι... βάρβαρο... Μπορεί να το δέχετε "απο αγάπη" (με, και χωρίς εισαγωγικά), αλλά πρέπει να ζούμε τη ζωή μας όπως εμείς τη θέλουμε... όσο μπορούμε τουλάχιστον, αλλιώς..:

α) "Η μαμά μου είπε να τον κάνουμε εκεί τον γάμο."
β) "Καλά αγάπη μου."

...μετά απο καιρό:


β) "Αϊ στο διάολο και 'σύ και η μάνα σου!"
α) "Τι σου φταίει η μανα μου τώρα;"

__Σωστά, εσείς (εμείς) φταίτε... Και οι μεν που δεχτήκατε την πίεση (ή έστω που δεν εκφράσατε την αντίθετή σας άποψη, άσχετα αν μετά θα το δεχόσαστε για λόγους που θα συζητούσατε και θα γνωρίζατε και οι δύο) και οι δε που την ασκήσατε επειδή μπορούσατε. Και όπως είδατε γράφω "α)" και "β)", γιατί πολύ εύκολα ο "α" θα μπορούσε να είναι ο "β" και τούμπαλιν.

__Από την άλλη όμως ρε 'συ Κώστα, μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που λες, αλλά ΣΗΜΕΡΑ και έτσι όπως έχουμε κάνει τις ζωές μας, είναι πραγματικά άθλος να το εφαρμόζεις (γι' αυτό ειχα γράψει στην Ελενα ότι είναι λίγες οι γυναικες που σκέφτονται έτσι, αλλά και πολλές απ' αυτές κάποια στιγμή... σταματούν να σκέφτονται έτσι). Θα μου πεις, τουλάχιστον ας το προσπαθείς και ας το εφαρμόζεις όσο περισσότερο μπορείς και λίγο παραπάνω (και θα έχεις και δίκαιο), αλλά και πάλι... είναι τόσο δύσκολο στην πράξη... :confused:
 
Last edited:
Πάντως οι αξίες έχουν χαθεί γενικώς. Θα το λέω πάντα. Oι άντρες δεν ξέρουν πως να είναι κύριοι και άντρες δίπλα στη γυναίκα τους και οι γυναίκες έχουν χάσει την ταυτότητά τους ως κυρίες δίπλα τους...