Ήρθε εχτές από το σπίτι μια αγνή ψυχή ονόματι Φραγκούλης, κουβαλούσε τo dac του που φοράει wolfson 8741 και έφερε επίσης τον Ιταλό δικάναλο AFIII.
Δυστυχώς το προηγούμενο βράδυ είχαν προλάβει να τον ποτίσουν άλλοι συνάδελφοι, και δεν καταδέχτηκε να πιει τις παγωμένες μπύρες franziskaner που με τόσο κόπο βρήκα (είχα προετοιμαστεί για τέτοιες καταστάσεις :ADFADF1: :ernaehrung004
.
Στην αρχή λοιπόν μας ανέλυσε (σε μένα και στην γυναίκα) τις θεωρίες του περί ακοής, ότι δηλαδή οι γυναίκες έχουν καλύτερη ακοή από εμάς τους άντρες και ότι πάντα ψωνίζει ηχεία με γυναίκα δίπλα του, (εκεί δεν άντεξα και έβαλα τα γέλια
). Σε εκείνο το σημείο του ανέφερα ότι μπορεί η θεωρία του να ισχύει αλλά η δικιά μου γυναίκα δεν σκαμπάζει και πολλά από ήχο (κρατήστε το αυτό για το τέλος).
Στη συνέχεια προχωρήσαμε με την ακρόαση flac ροκ κομματιών από τον υπολογιστή μου που είχε συνδεθεί μέσω hdmi στον δικό μου ενισχυτή (yamaha 2067) και μέσω οπτικής στο wolfson dac. Κάναμε αλλαγή στο output από τις ρυθμίσεις του foobar, μεταξύ hdmi εξόδου και οπτικής, ώστε ενώ παίζει ένα κομμάτι, μέσα σε ένα sec να αλλάζει η πηγή και να γίνονται ορατές οι όποιες διαφορές.
Τα συμπεράσματα τα δικά μου είναι ότι το wolfson 8741 είναι πάρα πολύ αυστηρό και συγκρατημένο ίσως περισσότερο από όσο μου ταιριάζει, ασύγκριτα πιο καθαρό (σε αυτό βοηθάει το ότι είναι πολύ αυστηρό) και έβγαζε πιο σφιχτό μπάσο. Υπήρχαν επίσης αλλαγές στη μουσική σκηνή όσον αναφορά τη θέση των οργάνων, καθώς και στην ανάλυση τους με αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις να ακούω χροιές που δεν είχα ξανά ακούσει. Ειδικά στο "nantes"
http://www.youtube.com/watch?v=hq2s0AhdFE4 το ακορντεόν απλά δεν το έχω ξανά ακούσει ποτέ έτσι, ήταν σα να έπαιρνα τόσο καιρό την μισή πληροφορία. Από την άλλη ο yamaha με τα burr-brown ήταν ασύγκριτα πιο μουσικός, η μουσική σκηνή του ήταν γεμάτη, έσφυζε από τους ήχους των οργάνων, υπήρχε παντού πληροφορία στη μουσική σκηνή, και ήταν πιο επιθετικός.
Νομίζω ότι και οι 2 προσεγγίσεις έχουν τα καλά τους και τα κακά τους. Άμα με βάζατε να διαλέξω μεταξύ των 2 θα σας έλεγα ότι θέλω και τα 2, και τα 2 ωραία ακούγονται και αναλόγως με τα κέφια και αναλόγως το κομμάτι μπορεί να ήθελα να ακούσω το wolfson ή το burr-brown.
Η πλάκα είναι ότι ο Φραγκούλης όταν τελειώσαμε με τις ακροάσεις και είχαμε ακούσει και το δικάναλο ρώτησε τη γυναίκα ποιον προτιμούσε το wolfson; το δικάναλο; τον πολυκάναλο yamaha;
Έλα όμως που η γυναίκα του είπε ότι της άρεσε ο yamaha
,ο Φραγκούλης πρέπει να άλλαξε 5 χρώματα (τον λυπήθηκε η ψυχή μου).
Το πρόσωπό του εξέφραζε όλα τα παρακάτω συναισθήματα :furious3: :violent-smiley-030::twoguns::rifle: :slapface::violent-smiley-008::devil-smiley-029::behead::hanged: :beee: :flashbang: :motz: :shot:
lank:
(Φίλε Φραγκούλη εγώ σου το είχα πει ότι δεν σκαμπάζει
)
Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω θερμά το Φραγκούλη για τον κόπο που έκανε να έρθει μέχρι το σπίτι μου και να κουβαλήσει τα μηχανήματα του, τέτοια παιδιά δεν βρίσκεις στη σημερινή εποχή (Φραγκούλη τα φτωχά μου τωρινά μηχανήματα αλλά και τα τυχόν μελλοντικά είναι και δικά σου ότι θες στο φέρνω σπίτι).
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω και το avclub γιατί χωρίς εσάς η συγκεκριμένη βραδιά ακρόασης δεν θα είχε πραγματοποιηθεί ποτέ.
Φιλικά,
Γιώργος
