Απο το Other Side:grandpa:
Όσο για τον Bruce Springsteen, τι να πω; Ένας μεγάλος καλλιτέχνης που έχουν περάσει τόσα χρόνια και όμως παραμένει στην πρώτη γραμμή. Και δεν μιλάω μόνο από μουσικής απόψεως. Ποτέ δεν μας έχει ενοχλήσει και σε τίποτε. Ούτε μία φορά δεν έχει κάνει κάτι που να γυρίσουμε και να πούμε «καλά, τι μαλακίες είναι αυτές τώρα». Ούτε μία φορά. Respect από κάθε άποψη. Άλλωστε όλοι οι νεότεροι πίνουν νερό στο όνομά του. Όπως και οι Arcade Fire. Οι οποίοι τελικά αποτελούν τον κόλαφο κάθε indie μουσικού επαΐοντα που θέλει να ακούει καλλιτέχνες που γνωρίζει μόνο ο ίδιος και πέντε ακόμα σε ολόκληρη την Ελλάδα (αν ρωτήσεις βέβαια τους καλλιτέχνες είναι το μόνο που δεν θα ήθελαν, αλλά τέλος πάντων). Βγάζουν οι καναδοί λοιπόν το ντεμπούτο τους και να οι διθύραμβοι από όλους αυτούς για το καινούργιο όνομα που ανέτειλε στη σκηνή κι εσείς δεν το έχετε ακούσει ποτέ (όταν εμείς το γνωρίζουμε ήδη πολύ καιρό τώρα). Έλα όμως που οι Arcade Fire προς μεγάλη απογοήτευση όλων αυτών των κομπλεξικών, διέθεταν προδιαγραφές για μεγάλη καριέρα. Έτσι, από τον δεύτερο μόλις δίσκο τους αρχίζουν και αποκτούν μεγάλη δημοσιότητα αναγκάζοντας τους τύπους αυτούς (που δηλώνουν ξεχωριστοί – εδώ γελάνε) να την κάνουν σιγά-σιγά, στραβωμένοι. Πάω στοίχημα πως θα προτιμούσαν να βλέπουν το συγκρότημα σε έναν χώρο σαν το «Αν» που χωράει 400 άτομα παρά σε έναν μεγαλύτερο που θα έπαιρνε τέσσερις και πέντε χιλιάδες. Κι ας μην είχε αλλάξει τίποτε στη μουσική του συγκροτήματος. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε. Το χειρότερο είναι άλλο. Έρχονται οι Arcade Fire και νιώθουν μεγάλη τιμή που βρίσκονται στην ίδια σκηνή με τον Bruce Springsteen (στο καινούργιο Spin είναι μάλιστα στο εξώφυλλο). Καταστροφή. Το συγκρότημα-παντιέρα των ανεξάρτητων αποθεώνει έναν καλλιτέχνη που «ποτέ δεν μας άρεσε» και «σιγά τώρα» κ.ο.κ. Η εκδίκηση του καλού; Περιμένουμε με αγωνία το επόμενο χτύπημα. Μέχρι τότε, μπορείτε να διαβάσετε αυτές τις μέρες τις λίστες όλων ετούτων κι αν δεν γνωρίζετε παρά ελάχιστα από τα ονόματα που θα σας προτείνουν, μην απελπίζεστε. Δεν χάνετε και τίποτε. Έτσι το κάνουν, απλώς για να πουλήσουν μούρη.
Όσο για τον Bruce Springsteen, τι να πω; Ένας μεγάλος καλλιτέχνης που έχουν περάσει τόσα χρόνια και όμως παραμένει στην πρώτη γραμμή. Και δεν μιλάω μόνο από μουσικής απόψεως. Ποτέ δεν μας έχει ενοχλήσει και σε τίποτε. Ούτε μία φορά δεν έχει κάνει κάτι που να γυρίσουμε και να πούμε «καλά, τι μαλακίες είναι αυτές τώρα». Ούτε μία φορά. Respect από κάθε άποψη. Άλλωστε όλοι οι νεότεροι πίνουν νερό στο όνομά του. Όπως και οι Arcade Fire. Οι οποίοι τελικά αποτελούν τον κόλαφο κάθε indie μουσικού επαΐοντα που θέλει να ακούει καλλιτέχνες που γνωρίζει μόνο ο ίδιος και πέντε ακόμα σε ολόκληρη την Ελλάδα (αν ρωτήσεις βέβαια τους καλλιτέχνες είναι το μόνο που δεν θα ήθελαν, αλλά τέλος πάντων). Βγάζουν οι καναδοί λοιπόν το ντεμπούτο τους και να οι διθύραμβοι από όλους αυτούς για το καινούργιο όνομα που ανέτειλε στη σκηνή κι εσείς δεν το έχετε ακούσει ποτέ (όταν εμείς το γνωρίζουμε ήδη πολύ καιρό τώρα). Έλα όμως που οι Arcade Fire προς μεγάλη απογοήτευση όλων αυτών των κομπλεξικών, διέθεταν προδιαγραφές για μεγάλη καριέρα. Έτσι, από τον δεύτερο μόλις δίσκο τους αρχίζουν και αποκτούν μεγάλη δημοσιότητα αναγκάζοντας τους τύπους αυτούς (που δηλώνουν ξεχωριστοί – εδώ γελάνε) να την κάνουν σιγά-σιγά, στραβωμένοι. Πάω στοίχημα πως θα προτιμούσαν να βλέπουν το συγκρότημα σε έναν χώρο σαν το «Αν» που χωράει 400 άτομα παρά σε έναν μεγαλύτερο που θα έπαιρνε τέσσερις και πέντε χιλιάδες. Κι ας μην είχε αλλάξει τίποτε στη μουσική του συγκροτήματος. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε. Το χειρότερο είναι άλλο. Έρχονται οι Arcade Fire και νιώθουν μεγάλη τιμή που βρίσκονται στην ίδια σκηνή με τον Bruce Springsteen (στο καινούργιο Spin είναι μάλιστα στο εξώφυλλο). Καταστροφή. Το συγκρότημα-παντιέρα των ανεξάρτητων αποθεώνει έναν καλλιτέχνη που «ποτέ δεν μας άρεσε» και «σιγά τώρα» κ.ο.κ. Η εκδίκηση του καλού; Περιμένουμε με αγωνία το επόμενο χτύπημα. Μέχρι τότε, μπορείτε να διαβάσετε αυτές τις μέρες τις λίστες όλων ετούτων κι αν δεν γνωρίζετε παρά ελάχιστα από τα ονόματα που θα σας προτείνουν, μην απελπίζεστε. Δεν χάνετε και τίποτε. Έτσι το κάνουν, απλώς για να πουλήσουν μούρη.
η συναυλια των Cocorosie θα ηταν ακομα εξαιρετικότερη μιας και οι αθηναικες κουκουβαγιες θα ειχαν αγνοησει τον βλαχοαμερικανο Springsteen και θα ειχαν διαλεξει το εστετ θεαμα των Cocorosie.
