Αμέτρητα Mpixels.

jim...

Moderator
Staff member
22 February 2008
24,850
Λιβαδιστάν...
Από τη στιγμή που από κάποιο σημείο και πάνω δεν παίζουν ρόλο (τόσο πολύ) τα Mpixels, ποιός ο λόγος που έχουμε φθάσει στα 16 ή ακόμα και 21Mpixels (Canon EOS Mark III)?
 
Η EOS 1Ds MkIII έχει μεν αισθητήρα με 21mp, πλην όμως διπλάσιας επιφάνειας (καθ' ότι full frame) από τους αισθητήρες των APS dslr's. Επομένως θα έπρεπε πρώτα να ρωτούμε εάν έχει νόημα πχ να έχει η Pentax K20D 14+ mp

Προσωπικώς θεωρώ ότι έχουν νόημα, σε πολύ μεγάλες εκτυπώσεις ή πολύ γενναία crops και πάντως με κορυφαίας οξύτητας φακούς. Σίγουρα τόσα mp για τον "βολικό" 7x ζουμ δεν έχουν νόημα.
 
Απάντηση: Re: Αμέτρητα Mpixels.

Προσωπικώς θεωρώ ότι έχουν νόημα, σε πολύ μεγάλες εκτυπώσεις ή πολύ γενναία crops και πάντως με κορυφαίας οξύτητας φακούς. Σίγουρα τόσα mp για τον "βολικό" 7x ζουμ δεν έχουν νόημα.

Ακριβώς!!!
 
Προφανώς λοιπόν, για άλλη μια φορά, ποιότητα αντί ποσότητας.
Μένει να βρω λοιπόν που είναι η διαχωριστική γραμμη...
 
Εκτός από τις μεγαλύτερες εκτυπώσεις και τους καλύτερους φακούς, άλλοι λόγοι για περισσότερα pixel είναι:

1. Με τους αισθητήρες που συνηθίζονται στο 99% των μηχανών (τύπου bayer) η πραγματική ανάλυση είναι αρκετά μικρότερη από τον αριθμό των pixel και πολύ μικρότερη σε όρους megapixel. Η ανάλυση πέφτει ακόμα περισσότερο στο κόκκινο και στο μπλέ χρώμα. Για παράδειγμα, αν η μέση πραγματική ανάλυση μιας μηχανής 10 megapixel είναι στο 70% (χαμηλή περίπτωση) τότε αυτομάτως η μηχανή αυτή γίνεται 4.9 megapixel! Άρα για πραγματικά 10Mpixel χωρίς τρύκ θέλεις μηχανή των 20!
Την πραγματική ανάλυση (σχεδόν) θα την έχεις μόνο σε θέματα γκρί, ή με πολύ χαμηλό χρωματικό κορεσμό (δεν ισχύει το ίδιο αν μετατρέψεις μια έγχρωμη φωτογραφία σε ασπρόμαυρη).

2. Με μιια πολύ μεγαλύτερη ανάλυση αποφεύγεις το moire και γενικά το aliasing (για τις ίδιες συνθήκες) -κάτι που μπορεί να καταστρέψει μια εικόνα και δεν αποφεύγεται με κανένα άλλο τρόπο. Αντιμετωπίζεται είτε με αύξηση των pixel είτε με μείωση της καθαρότητας της εικόνας που λαμβάνει ο αισθητήρας δηλαδή με πιο ισχυρό (θολό) οπτικό φίλτρο antialias.

3. H ανάλυση δεν γίνεται αισθητή οπτικά με ρυθμό megapixel. Ο τρόπος αυτός βολεύει μόνο τις εταιρίες για να αισθάνεσαι (εσύ ο πελάτης) ότι αυτό που αγοράζεις είναι κάθε φορά, πολύ καλύτερο απ' ότι είναι στην πραγματικότητα!
Η σύγκριση (αριθμητικά) θα πρέπει να γίνεται στην ανάλυση πχ του οριζόντιου άξονα. Έτσι, για να δείς τη διπλάσια ευκρίνεια από μια κάμερα των 10 megapixel με ανάλυση 3872 x 2592, θέλεις μια κάμερα με ανάλυση 7744 x 5184 δηλαδή μια κάμερα των 40 megapixel!

ΔΕΝ θέλουμε περισσότερα megapixel όταν χάνουμε σε δυναμικό εύρος και θόρυβο - κάτι που γίνεται συχνά στις compact... (και μετά βάζουν όλα τα τρύκ που υπάρχουν πχ smart-blur κλπ στο firmware της κάμερας για να περισώσουν την κατάσταση)...
 
Εκτός από τις μεγαλύτερες εκτυπώσεις και τους καλύτερους φακούς, άλλοι λόγοι για περισσότερα pixel είναι:

1. Με τους αισθητήρες που συνηθίζονται στο 99% των μηχανών (τύπου bayer) η πραγματική ανάλυση είναι αρκετά μικρότερη από τον αριθμό των pixel και πολύ μικρότερη σε όρους megapixel. Η ανάλυση πέφτει ακόμα περισσότερο στο κόκκινο και στο μπλέ χρώμα. Για παράδειγμα, αν η μέση πραγματική ανάλυση μιας μηχανής 10 megapixel είναι στο 70% (χαμηλή περίπτωση) τότε αυτομάτως η μηχανή αυτή γίνεται 4.9 megapixel! Άρα για πραγματικά 10Mpixel χωρίς τρύκ θέλεις μηχανή των 20!
Την πραγματική ανάλυση (σχεδόν) θα την έχεις μόνο σε θέματα γκρί, ή με πολύ χαμηλό χρωματικό κορεσμό (δεν ισχύει το ίδιο αν μετατρέψεις μια έγχρωμη φωτογραφία σε ασπρόμαυρη).

2. Με μιια πολύ μεγαλύτερη ανάλυση αποφεύγεις το moire και γενικά το aliasing (για τις ίδιες συνθήκες) -κάτι που μπορεί να καταστρέψει μια εικόνα και δεν αποφεύγεται με κανένα άλλο τρόπο. Αντιμετωπίζεται είτε με αύξηση των pixel είτε με μείωση της καθαρότητας της εικόνας που λαμβάνει ο αισθητήρας δηλαδή με πιο ισχυρό (θολό) οπτικό φίλτρο antialias.

3. H ανάλυση δεν γίνεται αισθητή οπτικά με ρυθμό megapixel. Ο τρόπος αυτός βολεύει μόνο τις εταιρίες για να αισθάνεσαι (εσύ ο πελάτης) ότι αυτό που αγοράζεις είναι κάθε φορά, πολύ καλύτερο απ' ότι είναι στην πραγματικότητα!
Η σύγκριση (αριθμητικά) θα πρέπει να γίνεται στην ανάλυση πχ του οριζόντιου άξονα. Έτσι, για να δείς τη διπλάσια ευκρίνεια από μια κάμερα των 10 megapixel με ανάλυση 3872 x 2592, θέλεις μια κάμερα με ανάλυση 7744 x 5184 δηλαδή μια κάμερα των 40 megapixel!

ΔΕΝ θέλουμε περισσότερα megapixel όταν χάνουμε σε δυναμικό εύρος και θόρυβο - κάτι που γίνεται συχνά στις compact... (και μετά βάζουν όλα τα τρύκ που υπάρχουν πχ smart-blur κλπ στο firmware της κάμερας για να περισώσουν την κατάσταση)...


Για μια ακόμα φορά φίλε SoToS ήσουν κατατοπιστικός...

Τα Mpixels τις περισσότερες φορές είναι "ψυχολογικά" έτσι δεν είναι? Είναι γνωστό ότι υπάρχουν διαφορές από Mpixels σε Mpixels...
 
Τα Mpixels τις περισσότερες φορές είναι "ψυχολογικά" έτσι δεν είναι? Είναι γνωστό ότι υπάρχουν διαφορές από Mpixels σε Mpixels...

Σίγουρα, πας από τα 5- 6Mp στα 10Μp και πριν κοιτάξεις την πρώτη σου φωτογραφία, σε πιάνει ταραχή "τί θα δώ τώρα.." Είναι βλέπεις και η λέξη "Mega" στην αρχή... όπως και το "εκατομμύρια"... δύο ισχυρές (ψυχολογικά) λέξεις! :smile:
 
Last edited:
Η αύξηση των Mpixels χωρίς την αύξηση του εμβαδού του αισθητήρα, το μόνο που αυξάνει στην πραγματικότητα είναι ο θόρυβος. Αντίθετα, μπορεί να μειώσει το latitude και το contrast. Αυτό εξηγείται εύκολα από την αρχή λειτουργίας του εκάστοτε αισθητήρα (CCD, CMOS) σε συνδυασμό με τον τρόπο που λειτουργούν οι image proccessors.

Αν για παράδειγμα διπλασιάσω τον αριθμό των pixels σε δεδομένο εμβαδό, το κάθε ενεργό φωτοστοιχείο (φωτοδίοδος, φωτοτρανζίστορ) που απαρτίζει το pixel θα έχει το μισό εμβαδό. Άρα το ρεύμα που θα δώσει το στοιχείο αυτό οταν πέσει φως πάνω του θα είναι μειωμένο, και αντίστοιχα θα είναι μικρότερος και ο λόγος σήματος προς θόρυβο. Τώρα αν ο proccessor θέλει το λευκό σε στάθμη "Α" ας πούμε, το σήμα του αισθητήρα θα πρέπει να ενισχυθεί ανάλογα. Επειδή όμως το ρεύμα που παράγεται είναι μικρότερο (κατα συνέπεια και η τάση-στάθμη) η ενίσχυση θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη. Άρα ενισχύεται περισσότερο και ο θόρυβος. Αν πάλι επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε σένσορες που θέλουν το λευκό σε μια στάθμη "A/2" ώστε να κρατήσουμε την ενίσχυση σε πιο χαμηλά επίπεδα, τότε θα μειώσουμε των αριθμό των bit στο βάθος χρώματος, και κατα συνέπεια το contrast και κυρίως το latitude.

Ο θόρυβος βέβαια έχει δύο συνιστώσες στις μηχανές που χρησιμοποιούν ccd (κυρίως video cameras). Σε αυτές, υπάρχει ένας επιπρόσθετος θόρυβος που οφείλεται στο R-C λόγω απόστασης που αναπτύσεται πάνω στη γραμμή που ενώνει το pixel με τον ενισχυτή του που βρίσκεται έξω από το σένσορα. Αντίθετα στα CMOS οι ενισχύτριες βαθμίδες έχουν μπει εσωτερικά στον σένσορα κατά συνέπεια ο θόρυβος από το R-C να είναι ιδιαίτερα μειωμένος.
 
Η αύξηση των Mpixels χωρίς την αύξηση του εμβαδού του αισθητήρα, το μόνο που αυξάνει στην πραγματικότητα είναι ο θόρυβος. Αντίθετα, μπορεί να μειώσει το latitude και το contrast. Αυτό εξηγείται εύκολα από την αρχή λειτουργίας του εκάστοτε αισθητήρα (CCD, CMOS) σε συνδυασμό με τον τρόπο που λειτουργούν οι image proccessors.

Αν για παράδειγμα διπλασιάσω τον αριθμό των pixels σε δεδομένο εμβαδό, το κάθε ενεργό φωτοστοιχείο (φωτοδίοδος, φωτοτρανζίστορ) που απαρτίζει το pixel θα έχει το μισό εμβαδό. Άρα το ρεύμα που θα δώσει το στοιχείο αυτό οταν πέσει φως πάνω του θα είναι μειωμένο, και αντίστοιχα θα είναι μικρότερος και ο λόγος σήματος προς θόρυβο. Τώρα αν ο proccessor θέλει το λευκό σε στάθμη "Α" ας πούμε, το σήμα του αισθητήρα θα πρέπει να ενισχυθεί ανάλογα. Επειδή όμως το ρεύμα που παράγεται είναι μικρότερο (κατα συνέπεια και η τάση-στάθμη) η ενίσχυση θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη. Άρα ενισχύεται περισσότερο και ο θόρυβος. Αν πάλι επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε σένσορες που θέλουν το λευκό σε μια στάθμη "A/2" ώστε να κρατήσουμε την ενίσχυση σε πιο χαμηλά επίπεδα, τότε θα μειώσουμε των αριθμό των bit στο βάθος χρώματος, και κατα συνέπεια το contrast και κυρίως το latitude.

Ο θόρυβος βέβαια έχει δύο συνιστώσες στις μηχανές που χρησιμοποιούν ccd (κυρίως video cameras). Σε αυτές, υπάρχει ένας επιπρόσθετος θόρυβος που οφείλεται στο R-C λόγω απόστασης που αναπτύσεται πάνω στη γραμμή που ενώνει το pixel με τον ενισχυτή του που βρίσκεται έξω από το σένσορα. Αντίθετα στα CMOS οι ενισχύτριες βαθμίδες έχουν μπει εσωτερικά στον σένσορα κατά συνέπεια ο θόρυβος από το R-C να είναι ιδιαίτερα μειωμένος.

Σωστά τα λες φίλε Photis, γι' αυτό κι εγώ είπα ότι δεν θέλουμε περισσότερα megapixels αν είναι να χάσουμε σε δυναμικό εύρος και θόρυβο. Θα δεχτούμε τα περισσότερα megapixels στο ίδιο μέγεθος αισθητήρα αν πρόκειται για αισθητήρα υψηλότερης τεχνολογίας που καταφέρνει να κρατήσει τον θόρυβο και τη δυναμική περιοχή τουλάχιστον στα ίδια επίπεδα.
Προσωπικά, όπως έχω αναφέρει και αλλού, θα προτιμούσα καλύτερα pixel παρά περισσότερα -αλλά αυτό είναι και το δυσκολότερο....

Αυτό που έχω καημό, απωθημένο, άχτι -πές το όπως θέλεις και θεωρώ ότι είναι σοκαριστικό να το συνειδητοποιήσει κανείς, είναι ότι σήμερα δεν είναι εφικτό από καμία μηχανή ψηφιακή ή φιλμ να αποτυπώσει το ηλιοβασίλεμα ή την ανατολή μιας καλοκαιρινής ημέρας, με το πραγματικό χρώμα του ήλιου βγάζοντας ταυτόχρονα και το περιβάλλον που φωτίζεται από το ίδιο φως, έτσι όπως το βλέπουν τα μάτια μας -τουλάχιστον με το ίδιο δυναμικό εύρος. Όπως δεν είναι εφικτό να βγάλεις τη φλόγα ενός κεριού ταυτόχρονα με το φωτιζόμενο από αυτό χώρο (η HDR φωτογράφηση που συνδυάζει δύο ή περισσότερες φωτογραφίες με διαφορετική έκθεση είναι βέβαια άλλο θέμα αλλά υπάρχουν και περιορισμοί -προσωπικά δεν το έχω καταφέρει αυτό ούτε με HDR μέχρι τώρα και ούτε έχω δει άλλους να το καταφέρνουν...).

Φυσικά σε κάποιες περιπτώσεις έντονης υγρασίας στην ατμόσφαιρα ή ομίχλης που λειτουργεί σαν φίλτρο στο δυνατό φως του ήλιου ή/και σαν ανακλαστήρας ή διαχυτής που μειώνει την αντίθεση, ενδέχεται να καταφέρεις να βγάλεις τέτοιες φωτογραφίες, αλλά αυτές οι συνθήκες γενικά σπανίζουν.

Έτσι βλέπεις χιλιάδες-χιλιάδων φωτογραφίες από ηλιοβασιλέματα και ανατολές με τον ήλιο ...κίτρινο ή άσπρο! Το ίδιο συμβαίνει συνήθως και για το φωτεινό στεφάνι του ήλιου ή για τις ανακλάσεις κοντά στον ορίζοντα που όταν αρχίζουν να "καίγονται" πάνε προς το κίτρινο. Όμως το μαγικό χρώμα του ήλιου και των ανακλάσεων εκείνη την ώρα είναι στην πραγματικότητα υπέρ-φωτεινό ροζ. Όλοι συνεπαίρνονται από αυτό το χρώμα και βγάζουν τις φωτογραφικές μηχανές για να το αποθανατίσουν -αλλά η μεγάλη ειρωνεία είναι ότι ποτέ δεν το βλέπουν μετά όταν κοιτάζουν τις φωτογραφίες! (πλην των παραπάνω εξαιρετικών και σπάνιων περιπτώσεων).

Για κάτι τέτοιο, θα χρειαζόντουσαν (όπως είχα μετρήσει πρόχειρα κάποια φορά) τουλάχιστον 15 στοπ παραπάνω + τα 9-10 στοπ μιας μέσης ψηφιακής = περίπου 25 στοπ, αλλά πες 30 για να είσαι μέσα στις περισσότερες ίσως περιπτώσεις! Δυστυχώς όμως η φυσική και η τεχνολογία υλικών δεν εξελίσσονται με τους ρυθμούς που αυξάνονται τα megapixel... έτσι έχουμε δρόμο ακόμα!

Πάντως, υπάρχουν και εναλλακτικές λύσεις. Από όλες όσες έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα και βρίσκονται σε θεωρητικό ή πειραματικό στάδιο, μία θεωρώ ότι είναι άμεσα υλοποιήσιμη σήμερα ακόμα και ως ακραίο DIY! Αυτή είναι η προσθήκη ενός λεπτού φωτοχρωμικού οπτικού φίλτρου επάνω στον αισθητήρα που λειτουργεί σαν τα γυαλιά που σκοτεινιάζουν όταν βγεις έξω στον ήλιο και γίνονται ξανά διάφανα στο λίγο φώς! Τοποθετώντας ένα τέτοιο φίλτρο κάτω από το antialias φίλτρο ή εν' ανάγκη στη θέση του, θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά το latitude αφού θα συμπίεζε τη φωτεινότητα της εικόνας που δέχεται ο αισθητήρας και μάλιστα τοπικά όχι συνολικά, αφού η εστιασμένη εικόνα θα προκαλούσε σε άλλα σημεία σκοτείνιασμα του φίλτρου και σε άλλα τη διαφάνεια. Από ότι είχα μάθει πριν από περίπου ένα χρόνο, κάποια εταιρία είχε κατασκευάσει ένα τέτοιο φίλτρο πάρα πολύ γρήγορης απόκρισης, ενώ η Nasa έχει ήδη χρησιμοποιήσει αυτή την τεχνική σε μια δική της κάμερα. Προσωπικά θα αγόραζα μια τέτοια μηχανή, ακόμα και αν χρησίμευε μόνο γι' αυτές τις ειδικές περιπτώσεις -το θεωρώ τουλάχιστον αμέλεια να μην έχει διατεθεί κάτι τέτοιο εμπορικά...
 
Θεωρώ ότι τα 25-30 στοπ που αναφέρεις είναι υπερβολή. Αν δεις πως βγάινουν τα θέματα που λες στο velvia της fuji θα με καταλάβεις. Αλλά ακόμα και αν μιλάμε για ψηφιακά formats τα 9 στοπ είναι καλά, αρκεί να τα έχεις σε γραμμική περιοχή, και να ξέρεις πως να τα δουλέψεις και που να δώσεις την αβάντα σου. Ακόμα και τον δακτύλιο του ήλιου έχω δει σε varicam αλλά με cine φακό και χρήση μαθηματικών αλγορίθμων στο matlab. Όλα τα λεφτά είναι στο gamma. Αν καταφέρεις να κάνεις master το gamma της μηχανής, τότε μπορείς να ξεφύγεις από τα κατασκευαστικά όρια.
 
Θεωρώ ότι τα 25-30 στοπ που αναφέρεις είναι υπερβολή.

Τα στοπ που αναφέρω είναι κατά προσέγγιση -δεν έκανα επιστημονική μέτρηση, χρησιμοποίησα την ψηφιακή για να δω στο περίπου. Να δώ δηλαδή πόσα στοπ περισσότερα χρειαζόταν για να σταματήσει να "καίγεται" ο ήλιος που μόλις είχε εμφανιστεί ολόκληρος με ομοιόμορφο έντονο χρώμα μια μέρα χωρίς ομίχλη κλπ. αφού είχα εκθέσει για τα υπόλοιπα.

Αν δεις πως βγάινουν τα θέματα που λες στο velvia της fuji θα με καταλάβεις. Αλλά ακόμα και αν μιλάμε για ψηφιακά formats τα 9 στοπ είναι καλά, αρκεί να τα έχεις σε γραμμική περιοχή, και να ξέρεις πως να τα δουλέψεις και που να δώσεις την αβάντα σου. Ακόμα και τον δακτύλιο του ήλιου έχω δει σε varicam αλλά με cine φακό και χρήση μαθηματικών αλγορίθμων στο matlab. Όλα τα λεφτά είναι στο gamma. Αν καταφέρεις να κάνεις master το gamma της μηχανής, τότε μπορείς να ξεφύγεις από τα κατασκευαστικά όρια.

Μπορούμε να θεωρητικολογούμε επ' άπειρον. Αλλά η θεωρία ή η θεωρητικολογία αποκτά εγκυρότητα με την απόδειξη. Αν είναι έτσι, θα πρέπει να υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες ανατολής και δύσης με τον ήλιο αναλοίωτο. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να βρώ, όχι μόνο στο internet αλλά ούτε και σε βιβλία. Απ' ότι έχω δεί, ούτε το φιλμ είναι ικανό να πετύχει τέτοια φωτογράφηση εκτός αν εμπίπτει στις ειδικές συνθήκες που προανέφερα. Αν εσύ γνωρίζεις λινκς με τέτοιες φωτογραφίες, θα ήθελα πολύ να τα δώ -και πιστεύω και άλλοι εκτός από εμένα.
 
Πάντως υπάρχει λόγος γι απερισσότερα μεγα ειδικά για τους επαγγελματίες. Π.χ. όσοι φωτογράφοι έχουν συνάψει συμβόλαια με μεγάλα φωτογραφικά πρακτορεία, εκεί παραδίδουν υλικό σύμφωνα εμτις προδιαγραφές του πρακτορείου. Π.χ. το CORBIS και το GHETTY ζητούν να φωτογραφίζεις με συγκεκριμένες μηχανές και μετά ένα χρόνο δεν σου κάνουν δεκτές φωτογραφίες από παλιότερες μηχανές ακόμη κι από επαγγελματικές. Π.χ. ξεκινούν από CANON 30D/NIKON D200 και απορρίπτουν κάθε αρχείο από CANON 20D/NIKON D80 και σε 2 μήνες θα απορρίπτουν αρχεία από CANON 1D MKI/MKII.

Το ALAMY ζητά αρχεία 48 μεγα στο ασυμπίεστο αρχείο, αλλά σε >jpg. Έτσι κάνεις upsize σε 5120Χ3500 πίξελς. Αρχεία από μηχανές 6 μεγα είναι άχρηστα. Αρχεία από μηχανές των 8 μεγα βλέπονται μόνο αν κάνεις upsize με Irfanview ή με κάποιο άλλο έξυπνο πρόγραμμα. Με το bicubic του PS είναι επίσης άχρηστα. Τα 10 μεγα έρχονται καλά άν προέρχονται από raw. Από απευθείας .jpg είναι χάλια. Άρα μια μηχανή των 14 μεγα με καλό φακό (σταθερό ή άριστο ζουμ) ζητά και λιγότερο upsize. Φυσικά τα 17 μεγα άρχονται ακριβώς στις προδιαγραφές.

Φυσικά ισχύουν όλα όσα ανέφεραν οι Photis/Sotos για τα προβλήματα που δημιουργούνται....
 
Πρέπει να γίνεται απόσβεση κάθε σχεδόν χρόνο?

Ά ρε τρέξιμο και άγχος οι φωτογράφοι.
Πως καταλαβαίνουν από ποιά μηχανή έχουν τραβηχθεί? Δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξει αυτό?
 
Διαβάζουν πρώτα το EXIF της μηχανής. Φυσικά και υπάρχει πρόγραμμα να αλλάξεις το exif. Όμως αυτό αποτελεί παραβίαση ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ επομένως όχι απλώς θα σου κλείσουν το λογαριασμό, θα σου μπλοκάρουν τις φωτογραφίες, αλλά αν δεν απαντήσεις ικανοποιητικά στο εξώδικο που θα σου στείλουν οι νομικοί σύμβουλοι του πρακτορείου, τότε θα σε στείλουν σε κανονική δίκη στις ΗΠΑ ή στη Μεγάλη Βρετανία. Αν θέλουν να σε χτυπήσουν πραγματικά, τότε θα βάλουν τη δικάσιμο στην Αυστραλία (διότι κάθε παραβίαση συμβολαίου που διαπράτεται σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, γίνεται σεβαστή στην Αυστραλία και μόνο εκει).

Επαγγελματίας φωτογράφος γυναίκα που αγνόησε ηθελημένα τους όρους του συμβολάιου και πήγε σε δίκη, καταδικάστηκε σε 753.000 δολάρια πρόστιμο. Κήρυξε πτώχευση....

Ψάχνω το λινκ. Αν το βρω θα το στείλω.
 
Αν είναι δυνατόν. Προφανώς αυτά είναι κολπάκια των εταιρειών (Nikon, Canon κλπ)...

Πρέπει με την σειρά τους και αυτές να έχουν συμβόλαια...
 
Όχι δεν είναι κόλπο των εταιριών. Είναι κόλπο των πρακτορείων για να πετάξουν έξω τους ερασιτέχνες. Αυτοί με τη σειρά τους πηγαίνουν στα microstock agencies Που δεν έχουν τέτοια προβλήματα και γίνεται κύκλος η υπόθεση...
 
Υπάρχει περίπτωση να τους πάρει κάποιος εκπληκτικές φωτογραφίες και να μην τις δεχθούν για αυτό το λόγο? Ιδιαίτερα αν είναι κάποιο μοναδικό θέμα?

Πολύ "τίμιο" για να ισχύει...
 
Καλά ας έχω εγώ φωτογραφία του Οσάμα με την σημερινή εφημερίδα στο χέρι και ας είναι και τραβηγμένη σε super8 φιλμ, και θα σου πώ εγώ ποιος πουλά και ποιος αγοράζει. Το θέμα είναι πολύ σημαντική παράμετρος για να μένει εκτός.
 
Απάντηση: Re: Αμέτρητα Mpixels.

Καλά ας έχω εγώ φωτογραφία του Οσάμα με την σημερινή εφημερίδα στο χέρι και ας είναι και τραβηγμένη σε super8 φιλμ, και θα σου πώ εγώ ποιος πουλά και ποιος αγοράζει. Το θέμα είναι πολύ σημαντική παράμετρος για να μένει εκτός.

και εγω νομιζω οτι αμα η φωτο ειναι μοναδικη θα την καλοπουλησεις εστω και απο πολαροιντ......

τωρα αυτα που λεει ο Βλασιδης ειναι μια δολοπλοκια των μεγαλων φωτογραφων να πεταξουν εξω τους μικρους και βρησκουν τροπο οπως αυτες οι παραμετροι πχ , μεγαλα αρχεια .....

ο ανταγωνισμος απο τους νεοτερους και μικροτερους φωτογραφους ανεβαινει και αυτο το μετρο ειναι μια καλη προφαση....