Αναβάθμιση πηγής και reviews...

CENTRAL

AVClub Addicted Member
30 June 2006
1,819
ATHENS
Καλημέρα σε όλους!

Κάποιοι ίσως έχετε παρατηρήσει ότι τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ το χώρο εξ’ αποστάσεως… οι κύριοι λόγοι είναι 2.

Ο ένας είναι πως μετά από πολύ ψάξιμο κατέληξα τελικά σε ένα σύστημα που (μέσα στα πλαίσια δικού μου πορτοφολιού) αποδίδει όπως θα το ήθελα. Η εμπειρία έχει δείξει ότι πολλές φορές οι αλλαγές αν και ικανοποιούν την καταναλωτική μας μανία και την κατευνάζουν για κάποιο διάστημα, μπορούν όμως να επιφέρουν αλλαγές στο χαρακτήρα του συστήματος προς το αρνητικότερο. Οικονομικά αυτό είναι διπλή καταστροφή καθώς τελικά σημαίνει νέα έξοδα και απώλεια χρημάτων λόγω της αναγκαίας μεταπώλησης του «αταίριαστου» Βενιαμίν…

Δεν είναι εποχές για τέτοια…

Ο δεύτερος έχει να κάνει με τον ίδιο το χώρο και την εκμετάλλευση που κάποιες φορές γίνεται αφόρητη…

Θα σας πω τι ανακάλυψα…

Ομολογώ ότι με συνεπήρε η δοκιμή των SACD στο σπίτι του Σπύρου – εξαιρετική η πρωτοβουλία και μπράβο του – και διαβάζοντας τα τεκταινόμενα εκεί άρχισα να δουλεύω την ιδέα της αναβάθμισης πηγής στο CD-S2000.
Αν και κορυφαία για την εποχή της, η κύρια πηγή μου (marantz SA-17S1) κοντεύει τα 10, οπότε η αναβάθμιση κάπου δικαιολογείται.

Με αυτά ξεκίνησα τη γνωστή διαδικασία ανάγνωσης των reviews…

Ε λοιπόν, μου πήρε μόνο λίγες ώρες για να επιβεβαιώσω και πάλι ότι το «δούλεμα» καλά κρατεί (και να τσαντιστώ αφάνταστα φυσικά)!

Προσέξτε τα παρακάτω σχόλια σχετικά με το player (ω ναι – αναφέρονται στο ίδιο μηχάνημα!)

Λοιπόν 1ο review από το What Hi-Fi

“…Despite this, though, and despite having balanced as well as unbalanced outputs, the Yamaha can't quite manage the full five stars – and that's mostly to do with its rather queasy rhythm management.
Where the Cyrus CD8SE describes rhythms with a straight-edged, incontestable authority, the CD-S2000 is relatively sloppy – it allows rhythms to undulate troublingly, like a recently vacated waterbed.”

Και 2ο από το Techradar.com

There is some good timing and rhythm in evidence and dynamics work well in a slightly understated way – one doesn't always notice that music is getting loud until it really is, just like real life. Treble is decent rather than superb, but midrange is impeccably neutral and detail and imaging are good too.”

Δε ξέρω για εσάς αλλά τα περί συστήματος και χώρου οι λοιπές δικαιολογίες μου είναι αδιάφορα. Αυτά είναι απόλυτα λογικά σε ένα χώρο ιδιώτη.
Όταν κάποιος εκφράζει άποψη εγγράφως σε έντυπο ή ηλεκτρονικό χώρο και η άποψη αυτή επηρεάζει την αγοραστική απόφαση υποψήφιων καταναλωτών, οφείλει να είναι αντικειμενικός. Αλλιώς ας μη το κάνει καθόλου.

Για να πω την αλήθεια μου, πιο πολύ εμπιστεύομαι όσα έγραψαν οι φίλοι από την ακρόαση στου Σπύρου, παρά αυτές τις αηδίες.

Ήθελα απλά να το πω για να ξεθυμάνω!!!
 
Anything Japanese and that's mostly to do with its rather queasy rhythm management.
Where the Cyrus CD8SE describes rhythms w

Compared to Anything English

Καλά περιμένεις το WhatHi να συγκρίνει οτιδήποτε γιαπωνέζικο vs UK χωρίς προκαταλήψεις

Συνήθως γελάω χαζεύοντας τα review τους

Είναι πια σαν την παροιμία με το λύκο…
Και δίκιο να έχουν
Έχουν χάσει την αξιοπιστία τους στα δικά μου μάτια.
 
...μπορει να υπαρχει καποιο στην κατηγορια του Yamaha που να ειναι πραγματικα καλυτερο και απλα να μην το εχουμε ακουσει ή να μην το ξερουμε.
 
Βασικά, είναι αυτό που λέει ο Τάσος.
Οι Βρετανοί όποτε είναι να συγκρίνουν κάτι δικό τους με κάτι εκτός Βρετανίας, θα το ψιλοθάψουν...

Τυχαίο είναι που στο vinylengine τα βρετανικά πικάπ θεωρούνται τα κορυφαία;
 
...και να ήταν μόμο οι Άγγλοι το πρόβλημα!

Οι δικοί μας που μας έχουν τσακίσει με τη "γλαφυρή παρουσίαση";;; τι να λέμε... μεγάλες στιγμές!
 
Νομίζω κάπου το έχω ξαναγράψει.
what hifi....
για entry level χαιφιντελίστες ή ό,τι πρέπει για διάβασμα στην τουαλέτα.
Αν βάλει καμιά φορά η εσπρέσο ρηβιου θα είναι πιό αξιόπιστα.
 
Καλά, το What Hi Fi (WHF) σε πολλά -ακόμα και βρετανικά- φόρα το γράφουν WTF. Ξέρετε φαντάζομαι τι σημαίνει, να μην το κάνω λιανά...

Σε άλλα περιοδικά, ας πούμε στο Hi Fi News, δεν έχω δει αντίστοιχα ΠΡΟΦΑΝΗ πρεμούρα με τα βρετανικά μηχανήματα.

Όσο για τον Ήχο, προσέξτε ποιος υπογράφει τα reviews. Τελευταία, κάποιοι νέοι reviewers αποφεύγουν τέτοιες γραφικότητες ("περιρρέουσα μουσικότητα", "πανταχού παρούσα φινέτσα" και τέτοια...). Παρ' όλα αυτά, οι βαθμολογίες τους παραμένουν κουκουρούκου...
 
Σιγά τους κουμμουνιστάδες τώρα, πήραν μια μπακέτα και την είδαν μαέστροι... ε, άμα λέμε για σωβινισμό στα πάντα τους όμως... όχι ότι και οι γερμανοί είναι καλύτεροι βέβαια...
 
Ε όχι ρε παιδιά ο Rattle και η Alsop υποψήφιοι για τους 10 καλύτερους μαέστρους μην τρελαθούμε κιόλας...
Όσο για τον Dudamel πότε πρόλαβε ούτε 50 συναυλίες δεν έχει κάνει που λέει ο λόγος...
Τώρα κάτι κουμουνισταράδες σαν τον Kondrashin και τον Mravinsky τι να λένε...