Δεν έχει καθόλου έτσι το πράγμα.
Πρώτον ο Στάλιν ήταν παίκτης, και διαπραγματευόταν ΚΑΙ με τους αγγλογάλλους. Καθόλου δεν υπήρξε το σύμφωνο Μολότωφ-Ριμπεντροπ άμεση (υπό την έννοια του αναπόδραστου) συνέπεια της Συνθήκης του Μονάχου, αφού στο 10μηνο μέχρι το σύμφωνο Μολότωφ-Ριμπεντροπ μεσολάβησαν και τριμερείς διαπραγματεύσεις με τους αγγλογάλλους, τους οποίους συνέχισε να παίζει ο Στάλιν ανοίγοντας ταυτόχρονα και μυστικές συνομιλίες με τους Ναζί.
Δεύτερον, δεν μπορείς να βάλεις ίσα κι όμοια τα "κέρδη" των αγγλογάλλων από τη Συνθήκη του Μονάχου με τα πραγματικά κέρδη του Στάλιν από το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ. Στην πρώτη περίπτωση το μόνο που κέρδιζαν οι αγγλογάλλοι ήταν ο "κατευνασμός" του Χίτλερ, με την ελπίδα ότι έτσι "αγόραζαν" -δίχως καμία εγγύηση- ειρήνη στην Ευρώπη, και αυτό λόγω της τεράστιας πίεσης της κοινής γνώμης και των φιλειρηνικών κινημάτων σε Γαλλία και Αγγλία. Περαιτέρω, η Σουδητία που "παραδόθηκε" όπως λες στους Γερμανούς, ήταν περιοχή με συντριπτική πλειοψηφία Γερμανών (3 εκατομμύρια κάτοικοι), η οποία παραχωρήθηκε στην Τσεχοσλοβακία μετά τον Α' ΠΠ ακριβώς για αποδυνάμωση της ηττημένης Γερμανίας. Η περίπτωσή της δεν διαφέρει και πολύ από αυτή της Σάαρλαντ, η οποία είχε γερμανικό πληθυσμό, είχε τεθεί υπό 15ετή αγγλογαλλική κατοχή και επέστρεψε στη Γερμανία με δημοψήφισμα. Άρα οι αξιώσεις του Χίτλερ δεν στερούνταν εντελώς βάσης.
Αντίθετα ο Στάλιν μοίραζε με τους Γερμανούς μια μεγάλη ξένη χώρα, και όχι μόνο. Το "σύμφωνο μη επίθεσης" παραβλέπεις πως δεν ήταν παρά η επίσημη ονομασία του. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο αφορούσε στον διαμοιρασμό ολόκληρης της περιοχής (από Φινλανδία μέχρι Ρουμανία), αλλά συνέπεσε και με σπουδαιότατη οικονομική συμφωνία, βάσει της οποίας οι Σοβιετικοί τροφοδοτούσαν τους Ναζί με πρώτες ύλες απαραίτητες για τον πόλεμο στη Δύση. Συμφωνία που οι Σοβιετικοί τηρούσαν απαρέγκλιτα, μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι και την ημέρα της έναρξης της επιχείρισης Μπαρμπαρόσα, έφευγαν τρένα με πρώτες ύλες για τη Γερμανία. Μην ξεχνάμε πως το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ είναι μια μυστική συμφωνία, μια συμφωνία για την οποία μάλλον δεν ήταν και τόσο περήφανοι οι Σοβιετικοί, καθώς τους πήρε 50 και πλέον χρόνια για να την παραδεχθούν και να αποκαλύψουν τα σχετικά έγγραφα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τα εδάφη που απέσπασαν από την Πολωνία με το παραπάνω κατάπτυστο σύμφωνο, δεν έλεγαν να τα επιστρέψουν, και αρκετά τα κράτησαν μόνιμα. Αντίθετα η Σουδητία επέστρεψε οριστικά στους Τσέχους μετά τον Β' ΠΠ και οι Γερμανοί κάτοικοί της εκπατρίστηκαν.
Ωραία λοιπόν η εκδοχή του "εξαναγκασμού" του Στάλιν και των "γεωπολιτικών" ανησυχιών του, αλλά προσωπικώς δεν αγοράζω. Προφάσεις εν αμαρτίαις. Κάτι έπρεπε να πει στο πόπολο για τη συνεργασία του με τους Ναζί.
