Ara Guler in memoriam

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Για μένα ήταν ένας από τους καλύτερους φωτογράφους, τουλάχιστον από αυτούς που έβγαλαν εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες κι όχι μόνο 10 κάθε χρόνο. Ήταν μια πονηρή προσωπικότητα κι ένα λαμπερό πνεύμα. Επίσης ήταν ο μοναδικός φωτογράφος που μπορούσες να τον συναντήσεις και να μιλήσεις μαζί του καθώς καθημερινά ήταν στο μαγαζί καφέ που είχε στο παράδρομο της Ιστικλάλ τσαντεσί. Τον γνώρισα για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 πριν κολήσω το μικρόβιο της φωτογραφίας. Έτυχε να είμαστε με τη γυναίκα μου και με ένα ζευγάρι που ήξερε τουρκικά. Έτσι πιάσαμε κουβέντα. Μας έδειξε τις φωτογραφίες του και μας είπε πού να πάμε για να δούμε τα αστικά τοπία. Ενθουσιάστηκα με τις πόζεες όπως τις έλεγε όπως και με το φαγητλό του Πόντου που υπήρχε στο παραδιπλανό καταγώγιο που το τιμούσα έκτοτε κάθε φορά που πήγαινα στην Πόλη και δεν είχα μαζί μοου σνομπ προσωπικότητες.

Ας πάει στην ευχή του Θεού.

https://www.protagon.gr/epikairotit...oixta-matia-tis-kwnstantinoupolis-44341709611
http://www.araguler.com.tr/tr/istanbulphotos2.html

 

[cacau]

Δεν τον είχα ακούσει/δει ποτέ μέχρι που διάβασα για τον θάνατό του, χρονομηχανή οι φωτογραφίες του - κάτι σαν Ορχάν Παμούκ σε εικόνες. Μερικές εμβληματικές όπως η μάνα με το μωρό αγκαλιά σαν μουσουλμάνα Παναγιά, το καράβι και το μπουκάλι σαν να του λέει "πάνω σου θα σπάσω να σε βαφτίσω" και άλλες πολλές. Έτσι μου αρέσουν οι φωτογράφοι, "πολυλογάδες"...

huzur icinde yatsin Ara...

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

έχει τραβήξει πολλές καλύτερες φωτογραφίες από αυτές που βλέπεις.

 

[nicksoti]

Λίγο υπερβολικό αυτό με ό'τι είναι τούρκικο. Ειδικά με την Αρμενικη καταγωγή το αντίθετο θα έλεγα.
Θα μου πεις, σε περίεργους καιρούς ζούμε...

 

[partisan]

Στην Ελλαδα παντα ηταν περιεργοι οι καιροι σε ο τι αφορα την τουρκια και ας μην μιλησουμε για την κουλτουρα της ,γιατι μονο ο Παμουκ ειναι γνωστος λογο της μεγαλης διαφημησεις του..
το 10' εαν ησουν μελος του dpgr θα εβλεπες το τι τραγελαφικα και γελοια πραγματα ειπωθηκαν για τον Gulen και σβηστηκε το αρθρο απο τους ξενους φωτογραφους

(θα μου πεις μα τοσοι Ελληνες τουριστες πανε καθε χρονο στην Ισταμπουλ- ναι αλλα ειναι "ευρωπαικη" πολη και ποτε μου δεν εχω δει φωτογραφιες περα απο τα τουριστικα μερη της.... μαλλον δεν τους ενδιαφερει και τοσο το πως ζη πραγματικα ο λαος της....)

 

[kbouk]

Απάντηση: Re: Ara Guler in memoriam

και σήμερα αν μπεις στους μαχαλάδες θα δείς πως ζει ο απλός λαός, πλέον όποτε επισκέπτομαι την Πόλη ή την Σμύρνη εκεί φωτογραφίζω, τα τουριστικά είναι για τους τουρίστες όχι τους φωτογράφους.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει αλλαγή, ο απλός κόσμος εκατέρωθεν έχει έρθει πολύ πιο κοντά (εκτός απο τα πολιτικά) μιας και μοιράζεται κοινά σημεία ως κουλτούρα και ειδικά με τον πληθυσμό της ευρωπαικής Τουρκίας.

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Πάντως ο Guler ήταν μια κατηγορία μόνος του. Ήταν φωτογράφος που τραβούσε συνέχεια φωτογραφίες κι όχι λίγες. Το 1996 έγινε κάποιο περιστατικό έξω από το μαγαζί του, και βγήκε με τις δυο EOS 5 τη μια με τηλεφακό και την άλλη με κανονικό ζουμ. Όταν ξαναμπήκε στο μαγαζί είχε γεμίσει τρία φιλμ. Τον ενδιέφερε να βρει το καλό καρέ αμέσως. Αλλά ήθελε να πουλήσει την καλή φωτογραφία επίσης αμέσως. Ήταν ένας εξαιρετικός φωτογράφος όχι ένας καλλιτέχνης φωτογράφος.

 

[gkpapad]

Πραγματι μεγαλος φωτογραφος και σπουδαιος σαν ανθρωπος.Οταν του ελεγες οτι εισαι Yunan, "Hoşgeldın" σου ελεγε.."Gel, gel otur"..έλα, έλα κάθισε..

Υ.Γ. Δεν ειναι Τουρκοι,εξισλαμισμενοι ντοπιοι πληθυσμοι της Ρωμανιας ειναι,τι δεν καταλαβαινουμε οι νεοελληνες επιτελους.

 

[partisan]

Τον ενδιέφερε να βρει το καλό καρέ αμέσως. Αλλά ήθελε να πουλήσει την καλή φωτογραφία επίσης αμέσως. Ήταν ένας εξαιρετικός φωτογράφος όχι ένας καλλιτέχνης φωτογράφος.

Δε σε καταλαβαινω Βλαση... δλδ ο Winogrand που εβγαζε 15 φιλμ την ημερα, δεν εβλεπε ποτε τις φωτογραφιες του παρα μονο οταν μπαιναν σε καποιο περιοδικο... γιατι δλδ να ειναι καλλιτεχνης και ο Guler οχι??... ναι ηθελε να πουλησει αμεσως γιατι ειχε αρκετα κορακια τριγυρο του.. κακο ειναι??.. και πως οριζουμε αν μια φωτογραφια η ενας φωτογραφος ειναι καλλιτεχνικη-ης η οχι....

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Δε σε καταλαβαινω Βλαση... δλδ ο Winogrand που εβγαζε 15 φιλμ την ημερα, δεν εβλεπε ποτε τις φωτογραφιες του παρα μονο οταν μπαιναν σε καποιο περιοδικο... γιατι δλδ να ειναι καλλιτεχνης και ο Guler οχι??... ναι ηθελε να πουλησει αμεσως γιατι ειχε αρκετα κορακια τριγυρο του.. κακο ειναι??.. και πως οριζουμε αν μια φωτογραφια η ενας φωτογραφος ειναι καλλιτεχνικη-ης η οχι....

προφανώς και ο Winograd ανήκε στην ίδια κατηγορία. Την κατηγοροποίηση όμως δεν την κανω εγώ, ο ίδιος ο Guler έλεγε ότι είναι επαγγελματίας φωτογράφος που θα κάνει τα πάντα κι όχι καλλιτέχνης στρατευμένος ή ελεύθερος. Δεν ήταν καλλιτέχνης όπως προσδιορίζεται ο Andreas Gursky ή ο Man Ray ή ο Jan Saudek για παράδειγμα.

 

[partisan]

Δλδ η ποιηση που βγαζει η καθε φωτογραφια του, ο ουμανισμος που διαπερνα τα καδρα του ,η ιστορια που γραφει το καθε κλικ "εδω και τωρα" και οχι μετα απο 50 χρονια τον κανει ενα απλο επαγγελματια??

Για μενα εκανε στρατευμενη φωτογραφια οταν ελεγε “When I’m taking a picture of Aya Sofia, what counts is the person passing by who stands for life”

 

[timaios]

Κώστα ή ποίηση καί ή τέχνη έχει πάντα σχέση μέ τόν ουμανισμό?Εχω γνωρίσει καί συναναστραφεί μέ ανθρώπους τής Τέχνης πού ήταν παρτάκηδες,αλαζόνες σέ εωσφορικό βαθμό,τσιγγούνιδες όχι μόνο στά ύλικά αγαθά αλλά καί στά συναισθήματα,μισάνθρωποι,έν όλίγοις όλα τά επτά θανάσιμα αμαρτήματα τά διέπρατταν μέ άνεση καί χωρίς τύψεις συνειδήσεως αλλά ήταν είναι μεγάλοι καλλιτέχνες πιστεύω τά ξέρεις αλλά έχεις τήν δική σου θεώρηση καί κριτήρια γιά τήν Τέχνη πιστεύοντας μέ πολιτικά κριτήρια πού καί αυτά πολλές φορές δέν έπαρκούν γιά νά ορίσουμε τό τί είναι ή δέν είναι αληθινή τέχνη.

 

[partisan]

Δεν ειχα την τιμη να τον γνωρισω προσωπικα. Ολα τα κρινω απο το εργο του...δεν ξερω εαν ηταν παρτακιας η κατι αλλο.Το εργο του σε αντιδιαστολή με τα πάθη του τούρκικου λαου που διαχρονικά κατάφερε να αποτυπωση με το ποιητικο του βλεμμα -αυτο ειναι για μενα ειναι ουμανισμος. Και φυσικα μιλαμε για φωτογραφια που εχει σαν θεμα τον άνθρωπο μεσα στο κοσμο του και οχι ηλιοβασιλεματα και γρασιδια που εκει γινετε το μεγαλο αλισβερισι

*τα πολιτικα κριτιρια ειναι και τα πιο αληθοφανη (φυσει πολιτικον ζωον) Ο Ανθρωπος που διακρινει το δίκαιο από το αδικο, που μοχθει να παραμεινει στα 2 ποδια του ορθιος και να μην σερνετε σαν σκουλικη ειναι πολιτικη σταση και φτανει στο ανώτερο πηχη οταν αυτο το κανει τεχνη