http://enallaktikidrasi.com/2014/09/viomixania-ypertaxias-axristeysis-proionton/
Να μην κανω copy / paste ολοκληρο κατεβατο, οποιος θελει ας ανοιξει τον παραπανω ενδιαφέροντα συνδεσμο.
Αντιγραφω μονο το παρακατω:
Η ιδέα της από… ανάπτυξης«Όποιος πιστεύει ότι η απεριόριστη ανάπτυξη συμβαδίζει με έναν πεπερασμένο πλανήτη, είναι ή τρελός ή οικονομολόγος» υποστηρίζει ο Γάλλος οικονομολόγος Σερζ Λατούς και συμπληρώνει: «Το δράμα είναι ότι σήμερα έχουν γίνει όλοι οικονομολόγοι».Ο ίδιος προωθεί την ιδέα της «απο-ανάπτυξης» (de-growth), που αποσκοπεί στη μείωση της κατανάλωσης, της παραγωγής και του χρόνου εργασίας. Πρόκειται για μια νέα αντίληψη σχετικά με τη ζωή, για «μια κοινωνία στην οποία η ποιότητα βαραίνει περισσότερο από την ποσότητα, η συνεργασία επιβάλλεται στον ανταγωνισμό και η κοινωνική δικαιοσύνη θέτει στο περιθώριο τον οικονομισμό».Προτάσσει τα κοινωνικά αγαθά απέναντι στη λογική της ιδιοκτησίας και της αλόγιστης κατανάλωσης, υπερασπίζεται τον ελεύθερο χρόνο σε αντίθεση με την ψυχαναγκαστική εργασία και την εμπορευματοποίηση των διαπροσωπικών σχέσεων, διεκδικεί τα πρωτεία του τοπικού έναντι του παγκόσμιου. Ο ίδιος ο καθηγητής Λατούς υποστηρίζει ότι «ο πλανήτης θα είναι πάντα πολύ μεγάλος για να καλύψει τις ανάγκες όλων αλλά πολύ μικρός για να καλύψει την απληστία κάποιων».
Να μην κανω copy / paste ολοκληρο κατεβατο, οποιος θελει ας ανοιξει τον παραπανω ενδιαφέροντα συνδεσμο.
Αντιγραφω μονο το παρακατω:
Η ιδέα της από… ανάπτυξης«Όποιος πιστεύει ότι η απεριόριστη ανάπτυξη συμβαδίζει με έναν πεπερασμένο πλανήτη, είναι ή τρελός ή οικονομολόγος» υποστηρίζει ο Γάλλος οικονομολόγος Σερζ Λατούς και συμπληρώνει: «Το δράμα είναι ότι σήμερα έχουν γίνει όλοι οικονομολόγοι».Ο ίδιος προωθεί την ιδέα της «απο-ανάπτυξης» (de-growth), που αποσκοπεί στη μείωση της κατανάλωσης, της παραγωγής και του χρόνου εργασίας. Πρόκειται για μια νέα αντίληψη σχετικά με τη ζωή, για «μια κοινωνία στην οποία η ποιότητα βαραίνει περισσότερο από την ποσότητα, η συνεργασία επιβάλλεται στον ανταγωνισμό και η κοινωνική δικαιοσύνη θέτει στο περιθώριο τον οικονομισμό».Προτάσσει τα κοινωνικά αγαθά απέναντι στη λογική της ιδιοκτησίας και της αλόγιστης κατανάλωσης, υπερασπίζεται τον ελεύθερο χρόνο σε αντίθεση με την ψυχαναγκαστική εργασία και την εμπορευματοποίηση των διαπροσωπικών σχέσεων, διεκδικεί τα πρωτεία του τοπικού έναντι του παγκόσμιου. Ο ίδιος ο καθηγητής Λατούς υποστηρίζει ότι «ο πλανήτης θα είναι πάντα πολύ μεγάλος για να καλύψει τις ανάγκες όλων αλλά πολύ μικρός για να καλύψει την απληστία κάποιων».
