Blind test: ποιά εκτέλεση σας αρέσει; Richard Strauss - 4 Letzte Lieder / Fruhling

μπραβο εξαιρετικη ιδεα :grinning-smiley-043


δεν συμετειχα ενεργα διοτι δεν ειχα τη δυνατοτητα να τα ακουσω σωστα

Δεν είναι και εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο βρε Χρήστο :smile:
Θα ακολουθήσουν κι άλλα blind test, μείνε συντονισμένος.
 
Κανονικά θα έπρεπε να ειχα διαλέξει το 3 και 4...πως αλάζουν τα πράγματα.
Πολύ ενδιαφέρον αυτό το concept

Δεν παρατήρησα κάτι περίεργο ακόμα πρεπει να ξανακουσω ισως συνδέοντας το PC με το Hi Fi
 
Κανονικά θα έπρεπε κι εγώ να διαλέξω το 4, που είναι διάσημη ηχογράφηση. Το 6, που είναι δεύτερη επιλογή μου το έχω, αλλά δεν το έχω ακούσει για πολύ καιρό, άρα η εξοικείωση δεν έπαιξε ρόλο στην περίπτωσή μου.
 
Εντάξει, όλες οι ερμηνείες που παρέθεσε ο Διονύσης ανήκουν στις πολύ καλές έως κορυφαίες, άλλωστε πρόκειται για την αφρόκρεμα των ερμηνευτριών & ορχηστρών/ μαέστρων ... δεν υπάρχει λάθος και σωστό σε αυτά τα πράγματα ... σε ανύποπτο χρόνο/ νήμα έχω γράψει για την εκτέλεση της Σβάρτσκοπφ με τον Τσελ ... πρέπει να έχει περάσει μια πενταετία, όποτε άντε βρεσ 'το τώρα ...
 
Last edited:
Εντάξει, όλες οι ερμηνείες που παρέθεσε ο Διονύσης ανήκουν στις πολύ καλές έως κορυφαίες, άλλωστε πρόκειται για την αφρόκρεμα των ερμηνευτριών & ορχηστρών/ μαέστρων ... δεν υπάρχει λάθος και σωστό σε αυτά τα πράγματα ...

Ακριβώς, έτσι είναι.


Επανέρχομαι:
Εκτός από την ιστορία του έργου υπάρχει και ιστορία που κρύβεται πίσω από κάποιες ηχογραφήσεις.
Απευθύνομαι λοιπόν στα μουσικόφιλα και χαϊεντάδικα αυτιά:

παρατηρήσατε κάτι περίεργο σε κάποιο από τα αποσπάσματα;
 
Last edited:
Στο 3 κάτι φαίνεται περίεργο,θα το ακούσω πιο καλά μετά το μεσημέρι,εδώ μπορεί να κάνω και λάθος.
 
Μήπως στο 3 κάτι που έχει σχέση με ηχοληψεία-ηχογράφηση και χώρο ;

Όχι τίποτα τέτοιο.Είναι η μουσική αυτή καθαυτή.

Σε ένα από τα αποσπάσματα αρκούν λίγα μέτρα μουσικής, πριν καν μπει η φωνή, για να ''χτυπήσει'' κάτι στο αυτί. Το εν λόγω απόσπασμα ακούστε το σε σχέση με τα υπόλοιπα.

Που είστε βρε χαϊεντάδες με τα κοφτερά αυτιά...;;;
ears-emoticon-big.gif
 
Απάντηση: Re: Blind test: ποιά εκτέλεση σας αρέσει; Richard Strauss - 4 Letzte Lieder

Όχι τίποτα τέτοιο.Είναι η μουσική αυτή καθαυτή.

Σε ένα από τα αποσπάσματα αρκούν λίγα μέτρα μουσικής, πριν καν μπει η φωνή, για να ''χτυπήσει'' κάτι στο αυτί. Το εν λόγω απόσπασμα ακούστε το σε σχέση με τα υπόλοιπα.

Που είστε βρε χαϊεντάδες με τα κοφτερά αυτιά...;;;
ears-emoticon-big.gif

Εννοείς την διαφορετική εισαγωγή του 4;
 
Απάντηση: Re: Blind test: ποιά εκτέλεση σας αρέσει; Richard Strauss - 4 Letzte Lieder

Τι εννοείς διαφορετική;

Δείχνει να ακολουθεί διαφορετική μελωδική γραμμή.
Αλλά πάλι,όλες έχουν λίγο-πολύ τις διαφορές τους.
Παραδίνομαι,δεν μπορώ να καταλάβω.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Παρένθεση κ ελπίζω να μην σας την χαλάω.
Ο Έσσε μαζί με μερικούς άλλους είναι η τρέλα μου,ότι δικό του το έχω λιώσει αλλά δεν είχα ασχοληθεί με τα ποιήματα του.

Διονύση χίλια ευχαριστώ για την γνωριμία,ειλικρινά δεν είχα ιδέα πως είχε μελοποιηθεί.
(Ξέρω ελάχιστα από κλασική,την έχω ξαναπεί την αμαρτία μου )

Κλείνει η παρένθεση.
 
Loipon
Πως άκουσα τα κομμάτια.
Χθές το βράδυ Συνέδεσα το λαπτοπ συην ΤΒ και την ΤΒ στο προενισχυτη

Ετσι άκουσα δεν εχω ουτε Dac ουτε τίποτα τέτοιο, αλλα ακουω διαφορές άνετα.
Επειδή με βοήθησε ο σκακινεν να επισημανουμε το ορχηστρικό μέρος, εκει ναι βρίσκω κάτι τελείως διαφορετικό στην εισαγωγή της 6 πρότασης.
Ενώ στα άλλα η μελωδική γραμμη της εισαγωγης αφήνεται στο κύριο σώμα των εγχόρδων που "βγαίνουν απάνω" ( και το νο 1 είναι αρκετά συγκεχημένο ) στο 6 ειναι τα ξύλινα πνευστά (Κλαρινέτα, Ομποε) που παίρνουν κυρίως στους ώμους τους την μελωδικη πόταση.
Συγνώμη αν κάνω λάθος αλλα ετσι εστιάζονται στο αυτί μου (στα αυτιά μου μάλλον ειμαι δικάναλος)
 
Όχι, δεν χρειάζεται να ακούσει κάποιος μεγάλο μέρος από την εισαγωγή. 3-4 δευτερόλεπτα αρκούν.
Που είναι οι χαϊεντάδες;
Σπύρο, Γρηγόρη που είστε βρε; :smile:
 
Διονύση, ομολογώ ότι ακόμη δεν τα άκουσα ... το βράδυ με τα ακουστικά τα το προσέξω όσο μπορώ ...
 
Waveforms.jpg

Οι κυματομορφές των 7 δειγμάτων του Διονύση. Εδώ φαίνονται ξεκάθαρα και χωρίς την υποκειμενικότητα του ακροατή, οι διακυμάνσεις στις δυναμικές, το περιθώριο/headroom των ηχογραφήσεων και η κλιμάκωση του έργου σε κάθε εκτέλεση.

Προφανώς, στα 3 και 6 που πριμοδότησα :laugh:, η ηχογράφηση είναι πιο αβανταδόρικη. Το αυτί είναι επιρρεπές στον εντυπωσιασμό και προκρίνει πρωτίστως με ποσοτικά κριτήρια και δευτερευόντως με ποιοτικά. Άλλωστε τα έχουμε ξαναπεί.

Υποπτεύομαι την "ιδιαιτερότητα", αλλά μετά το "ξεγύμνωμα" των κυματομορφών, καλό είναι να περιμένουμε και άλλο...
:music-smiley-004:
 
μπρε Διονύσιε, δουλειά δεν είχαμε, δουλειά βρήκαμε ... πέραν της (αναφέρθηκε και πιο πάνω από τον εκ Γαλλίας φίλο μας) συμμετοχής ξύλινων πνευστών στην παρουσίαση του αρχικού θέματος από τον Κοζανίτη και την γρηγορότερη εκτέλεση του Έσσενμπαχ, και βέβαια την mono ηχογράφηση του Τσελ τι ακριβώς πρέπει να ακούσουν τα χαϊεντάδικα αυτάκια μας ;;;
 
Λοιπόν, αγαπητοί φίλοι, δεν σας ταλαιπωρώ άλλο. Εξ'άλλου ο εντοπισμός της διαφοράς απαιτεί όχι τόσο χαϊεντάδικο αλλά περισσότερο μουσικό αυτί. Επικαλέστηκα τον ''χαϊεντισμό'' σας ως δόλωμα και για να σας χτυπήσω στο φιλότιμο, απολογούμαι γι'αυτό :smile:

Το απόσπασμα 4 παίζεται ένα ημιτόνιο χαμηλότερα από τα υπόλοιπα.
Η μελωδία είναι ακριβώς η ίδια αλλά μισό τόνο (ένα ημιτόνιο) χαμηλότερα.

Η ιστορία πίσω από αυτό το χαμήλωμα κατά ημιτόνιο είναι η παρακάτω:
την περίοδο της ηχογράφησης (1965) η Elisabeth Schwarzkopf (50 ετών τότε) είχε τεχνικές δυσκολίες και δεν μπορούσε να διαχειριστεί επαρκώς το ψηλό παρατεταμένο Σι της παρτιτούρας. Στην ηχογράφηση λοιπόν, η ορχήστρα έπαιξε το κομμάτι ένα ημιτόνιο χαμηλότερα ώστε η τραγουδίστρια να ανεβεί μέχρι Λα δίεση (αντί για Σι). Παραμένουν νεφελώδεις οι λόγοι για τους οποίους ένας μαέστρος του βεληνεκούς του George Szell δέχθηκε να γίνει κάτι τέτοιο, δηλαδή να καταστρατηγηθεί η παρτιτούρα. Προφανώς έγινε μετά από πιέσεις του παραγωγού Walter Legge ο οποίος ήταν σύζυγος της Schwarzkopf. Αυτή ήταν η τρίτη φορά που η Schwarzkopf ηχογραφούσε το έργο. Τις προηγούμενες δύο (1953, 1956) η εκτέλεση ήταν στη σωστή τονικότητα.

Strauss_Sheet.jpg



Στην παρτιτούρα, το μέρος της φωνής εκτείνεται από Μι ύφεση μέχρι Σι ενώ στην εκτέλεση της Schwarzkopf εκτείνεται από Ρε μέχρι Λα δίεση οπότε αποφεύγεται το επικίνδυνο (για εκείνη την περίοδο της τραγουδίστριας) ψηλό Σι. Εννοείται ότι αναλόγως έπρεπε να παίξει και η ορχήστρα (δηλαδή ένα ημιτόνιο κάτω).
Song_range.jpg


Αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη, θεωρώ απαράδεκτο αυτό που έγινε. Αν οι τραγουδιστές αλλάζουν τονικότητα σε κάποιο έργο για να το αποδώσουν ευκολότερα, τότε ας απλοποιούν και οι πιανίστες τις παχιές συγχορδίες και τους αρπισμούς του Rachmaninov ή τις οκτάβες του Liszt κλπ κλπ. Η βούληση του συνθέτη-δημιουργού είναι ιερή και μόνο εκεί που υπάρχει περιθώριο δικαιούται ο ερμηνευτής να παρέμβει. Τέλος πάντων, αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη συγκεκριμένη εκτέλεση της Schwarzkopf η οποία βέβαια θεωρείται από τις κορυφαίες.
 
Last edited:
Χμμμμ...ούτε που το σκέφτηκα ούτε που θα το έβρισκα νομίζω γιατι για να το βρω θα έπρεπε να σκεφτω να τα συγκρινω σ'αυτο το επίπεδο.
Παντως μπράβο Skakinen πολυ ενδιαφέρον και ωραίο τόπικ με παιγνίδι και σασπένς μέχρι τέλους :smile:
 
Αυτό μου έφταιγε τελικά στο τέσσερα που είπα για διαφορετική μελωδική γραμμή,έτσι;
Και μου έφταιγε μόνο σε άμεση σύγκριση με τα άλλα.

Πάλι καλά,έστω και διαισθητικά κάτι ακούω ακόμα :flipout: