" Career changing" .........

Ανοίγω τούτο το νήμα σε μια περίοδο της ζωής μου που είμαι πολύ προβληματισμένος, αρκετά στρεσαρισμένος και ελάχιστα αισιόδοξος. Η καμπάνα σήμανε, ο κύκλος μου στην παρούσα δουλειά μου θεωρώ πως έχει κλείσει πρωτίστως ηθικά και δευτερευόντως οικονομικά. Δεν πιστεύω πια στο τριπάκι που είμαι επί 20+ χρόνια, βασικά ποτέ δεν ήμουν πορωμένος αλλά έπρεπε να βιοπορίσω άμεσα, όντας γιος μη ευκατάστατης και μονογονεϊκής πλέον οικογένειας, μετά το φανταρικό μου. Εν πάσει περιπτώσει κοντά στα 47 πλέον νοιώθω επιτακτική την ανάγκη αλλαγής..
Μαζί όμως με αυτή την επιτακτική ανάγκη έρχεται και το υπόλοιπο "πακέτο" συναισθημάτων. Άγχος, ανασφάλεια, ατολμία, φόβος για το άγνωστο.. Όλα.
Ιδέες υπάρχουν μερικές, πάντα στο επίπεδο του επιχειρείν, αλλά τα προαναφερθέντα βαρίδια τουμπάρουν στο μυαλό μου πολλές γόνιμες σκέψεις που αυτό φτιάχνει, αφήνοντάς με στο τέλος της ημέρας εξουθενωμένο.
Η εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν ή και περνούν ακόμα απο αυτή τη στενωπό θα ήταν πολύτιμη για εμένα τώρα, οπότε γράψτε άφοβα.
Για την ιστορία να σας πω πως είμαι διδάσκων και συν-ιδιοκτήτης σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης.
Ευχαριστώ παιδιά!
 
Ανοίγω τούτο το νήμα σε μια περίοδο της ζωής μου που είμαι πολύ προβληματισμένος, αρκετά στρεσαρισμένος και ελάχιστα αισιόδοξος. Η καμπάνα σήμανε, ο κύκλος μου στην παρούσα δουλειά μου θεωρώ πως έχει κλείσει πρωτίστως ηθικά και δευτερευόντως οικονομικά. Δεν πιστεύω πια στο τριπάκι που είμαι επί 20+ χρόνια, βασικά ποτέ δεν ήμουν πορωμένος αλλά έπρεπε να βιοπορίσω άμεσα, όντας γιος μη ευκατάστατης και μονογονεϊκής πλέον οικογένειας, μετά το φανταρικό μου. Εν πάσει περιπτώσει κοντά στα 47 πλέον νοιώθω επιτακτική την ανάγκη αλλαγής..
Μαζί όμως με αυτή την επιτακτική ανάγκη έρχεται και το υπόλοιπο "πακέτο" συναισθημάτων. Άγχος, ανασφάλεια, ατολμία, φόβος για το άγνωστο.. Όλα.
Ιδέες υπάρχουν μερικές, πάντα στο επίπεδο του επιχειρείν, αλλά τα προαναφερθέντα βαρίδια τουμπάρουν στο μυαλό μου πολλές γόνιμες σκέψεις που αυτό φτιάχνει, αφήνοντάς με στο τέλος της ημέρας εξουθενωμένο.
Η εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν ή και περνούν ακόμα απο αυτή τη στενωπό θα ήταν πολύτιμη για εμένα τώρα, οπότε γράψτε άφοβα.
Για την ιστορία να σας πω πως είμαι διδάσκων και συν-ιδιοκτήτης σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης.
Ευχαριστώ παιδιά!



Σιγουρα δεν είσαι ο μόνος και πολλά συγχαρητήρια, τόσο για τη τόλμη, οσο και για την ουσία του νήματος που ξεκίνησες.

Χωρίς να είμαι σε θέση να μπορώ άμεσα να σε βοηθήσω με την εμπειρία μου, σου εύχομαι να εισαι πάντα ψύχραιμος και να βρεις την άκρη σου το συντομότερο δυνατό χωρίς απώλειες και πρόσθετα άγχη.
 
Εδώ είσαι. Δες πως το κάνει ο ειδικός.


To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Και στα δικά σας κύριε.

Και καθώς κάθε επανάσταση χρειάζεται και το σχετικό εμβατήριο... καταφεύγω πού αλλού? και πάλι? Στο david byrne...

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Re: " Career changing" .........

Ανοίγω τούτο το νήμα σε μια περίοδο της ζωής μου που είμαι πολύ προβληματισμένος, αρκετά στρεσαρισμένος και ελάχιστα αισιόδοξος. Η καμπάνα σήμανε, ο κύκλος μου στην παρούσα δουλειά μου θεωρώ πως έχει κλείσει πρωτίστως ηθικά και δευτερευόντως οικονομικά. Δεν πιστεύω πια στο τριπάκι που είμαι επί 20+ χρόνια, βασικά ποτέ δεν ήμουν πορωμένος αλλά έπρεπε να βιοπορίσω άμεσα, όντας γιος μη ευκατάστατης και μονογονεϊκής πλέον οικογένειας, μετά το φανταρικό μου. Εν πάσει περιπτώσει κοντά στα 47 πλέον νοιώθω επιτακτική την ανάγκη αλλαγής..
Μαζί όμως με αυτή την επιτακτική ανάγκη έρχεται και το υπόλοιπο "πακέτο" συναισθημάτων. Άγχος, ανασφάλεια, ατολμία, φόβος για το άγνωστο.. Όλα.
Ιδέες υπάρχουν μερικές, πάντα στο επίπεδο του επιχειρείν, αλλά τα προαναφερθέντα βαρίδια τουμπάρουν στο μυαλό μου πολλές γόνιμες σκέψεις που αυτό φτιάχνει, αφήνοντάς με στο τέλος της ημέρας εξουθενωμένο.
Η εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν ή και περνούν ακόμα απο αυτή τη στενωπό θα ήταν πολύτιμη για εμένα τώρα, οπότε γράψτε άφοβα.
Για την ιστορία να σας πω πως είμαι διδάσκων και συν-ιδιοκτήτης σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης.
Ευχαριστώ παιδιά!
Μιας και είσαι εκπαιδευτικός ελπίζω τουλάχιστον να κάνεις τα χαρτιά σου κάθε χρόνο για αναπληρωτής αν δεν το έκανες νομίζω ότι είναι λάθος αλλά ποτέ δεν είναι αργά...

Τώρα για το επιχειρείν, πάντα ήταν ρίσκο, πόσο μάλλον αυτές τις εποχές, πάντα όμως να είσαι αισιόδοξος, εγώ αυτό μπορώ να σου πω...

Κι εγω από 1/6 αλλάζω δουλειά καθώς υπάρχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και περισσότερα λεφτά (ή τουλάχιστον έτσι συμφωνήσαμε)

Καλή τύχη σε ότι κι αν κάνεις, Νίκο
 
Ευχαριστώ παιδιά. Νίκο όχι, ούτε τα έκανα ποτέ ούτε θα τα κάνω. Δεν είμαι για ξεσπιτώματα, και εξ´άλλου όπως προείπα η εκπαίδευση για εμένα έκλεισε τον κύκλο της..
Καλή αρχή και σε εσένα!
 
Έχω βρεθεί στο ίδιο δίλημμα. Είμαι μηχανικός αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας και μου δίνεται η ευκαιρία να μεταπηδησω σε εταιρία της Πολιτικής Αεροπορίας, στην Ελλάδα πάλι και με πολύ πολύ καλύτερες αποδοχές και ευκαιρίες ανέλιξης.

Φίλος και συνάδελφος το έκανε. Το συζητήσαμε πολύ γιατί η απόφαση ήταν εξαιρετικά δύσκολη, καθώς πίσω σου κλείνεις μια πόρτα που δεν ανοίγει ποτέ ξανά (τουλάχιστον στην περίπτωση μας), η "μονιμότητα" φεύγει, αλλάζει το εργασιακό περιβάλλον και πολλά άλλα. Σε αυτό μεγάλη σημασία παίζουν τα όποια "βαρίδια" υπάρχουν. Δηλαδή, παιδιά, σύζυγος, σχέση ή στενές σχέση με κάτι οτιδήποτε άλλο.

Όμως νομίζω οτι αν εξασφαλίσεις κάποια πράγματα, δηλαδή να υπάρχει μια καβατζα στην άκρη, ώστε αν κάτι δεν πάει καλά για λίγο να υπάρχει ένα στήριγμα.

Στην περίπτωση μου, το φιλαράκι μου είναι τρισευτυχισμενο. Αρκετά παραπάνω χρήματα, ανανεωση ενδιαφέροντος στην δουλειά, εκπαιδεύσεις που κοστίζουν χιλιάδες ευρώ και γενικά ένα μέλλον που μόνο αν έκανε αυτό το τυφλό βήμα θα απολάμβανε. Υπάρχουν και πλην βέβαια, αλλά ζυγαριά είναι αυτή. Μαζί με αυτόν πολλοί άλλοι έκαναν το βήμα. Εγώ ακόμη. Εύχομαι να αποφασίσεις εκείνο που θα είναι καλύτερο για σένα.

Στάλθηκε από το LG-H870 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
Re: Απάντηση: " Career changing" .........

"είμαι πολύ προβληματισμένος, αρκετά στρεσαρισμένος και ελάχιστα αισιόδοξος. Η καμπάνα σήμανε, ο κύκλος μου στην παρούσα δουλειά μου θεωρώ πως έχει κλείσει πρωτίστως ηθικά και δευτερευόντως οικονομικά"

Ψυχραιμία και υπομονή.

Αν μπορείς να αναβάλλεις την απόφαση για λίγο καιρό, κάνε το.

Με αυτά που περιγράφεις φοβάμαι ότι θα προχωρήσεις σε απόφαση με βάση την συναισθηματική κατάσταση και όχι με ψύχραιμη σκέψη.

Είναι σημαντικό να αισθάνεσαι καλά στην δουλειά σου, αλλά μη ξεχνάς: η δουλειά είναι δουλειά. Μην την βλέπεις ρομαντικά. Σε όλους μας (σε εμένα τουλάχιστον σίγουρα) είναι βάρος (συναισθηματικό).

Προχώρα αφού με ψυχρούς όρους τα θετικά θα είναι περισσότερα από τα αρνητικά. Μην αφήσεις το συναίσθημα (μόνο) να καθορίσει τι θα κάνεις.

Με συγχωρείς Νίκο που είμαι τόσο κυνικός αλλά ξέρεις ότι σε αγαπώ σαν φίλο μου και με νοιάζει στα αλήθεια ότι κάνεις να είναι για καλύτερα.

Κάθε ευχή μαζί σου.
 
Ανοίγω τούτο το νήμα σε μια περίοδο της ζωής μου που είμαι πολύ προβληματισμένος, αρκετά στρεσαρισμένος και ελάχιστα αισιόδοξος. Η καμπάνα σήμανε, ο κύκλος μου στην παρούσα δουλειά μου θεωρώ πως έχει κλείσει πρωτίστως ηθικά και δευτερευόντως οικονομικά. Δεν πιστεύω πια στο τριπάκι που είμαι επί 20+ χρόνια, βασικά ποτέ δεν ήμουν πορωμένος αλλά έπρεπε να βιοπορίσω άμεσα, όντας γιος μη ευκατάστατης και μονογονεϊκής πλέον οικογένειας, μετά το φανταρικό μου. Εν πάσει περιπτώσει κοντά στα 47 πλέον νοιώθω επιτακτική την ανάγκη αλλαγής..
Μαζί όμως με αυτή την επιτακτική ανάγκη έρχεται και το υπόλοιπο "πακέτο" συναισθημάτων. Άγχος, ανασφάλεια, ατολμία, φόβος για το άγνωστο.. Όλα.
Ιδέες υπάρχουν μερικές, πάντα στο επίπεδο του επιχειρείν, αλλά τα προαναφερθέντα βαρίδια τουμπάρουν στο μυαλό μου πολλές γόνιμες σκέψεις που αυτό φτιάχνει, αφήνοντάς με στο τέλος της ημέρας εξουθενωμένο.
Η εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν ή και περνούν ακόμα απο αυτή τη στενωπό θα ήταν πολύτιμη για εμένα τώρα, οπότε γράψτε άφοβα.
Για την ιστορία να σας πω πως είμαι διδάσκων και συν-ιδιοκτήτης σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης.
Ευχαριστώ παιδιά!

Νίκο, δεν τολμώ να προτείνω κάτι αφ' ενός διότι είμαι αναρμόδιος, αφετέρου διότι αυτή είναι μια προσωπική πρόκληση/δοκιμασία που πρέπει να την ζήσει ο καθένας προσωπικά. Το μόνο που θα κάνω είναι να σε παραπέμψω στο μαγικό πεντάλεπτο της αγαπημένης μου ταινίας:

https://www.youtube.com/watch?v=HbRyFtICk9U

Δες το και μόλις τελειώσεις, ξαναδές το....


The voice of the sea: Life is immense!
 
Mόνο μία συμβουλή : Μην αφήνετε κανενός είδους βαρίδια (εκτός αν πρόκειται για σοβαρά θέματα υγείας ή οικογένειας) να σας κρατάνε πίσω.

Πριν επτά χρόνια ήμουν Ιταλία έχοντας πολύ καλές προοπτικές για σοβαρή επαγγελματική εξέλιξη στον τομέα μου.
Οι προοπτικές μέσα σε δύο χρόνο έγιναν εξαιρετικές αλλά εγώ πέταξα την ευκαιρία στα σκουπίδια και επέλεξα την επιστροφή στην Ελλάδα για άσχετους λόγους

Η ζωή είναι μικρή, τολμήστε και μην φοβάστε την αποτυχία.


Λίγο άσχετο ίσως αλλά το θέμα μου έφερε στο μυαλό στίχους από ένα τραγούδι της Kim Wilde (για μας τους λίγο μεγαλύτερους)

"Some people don't seem real at all
Unafraid of any mountain
Sure that the gods won't let him fall
Should he fall, he will always get up again"
 
Θα τα βάλω σαν α,β,γ, αντί να τα γράψω σαν έκθεση...

Δεν χρειάζεται βιασύνη (όταν υπάρχει φυσικά το χρονικό περιθώριο), αλλά ούτε καθυστέρηση ως την τελευταία στιγμή που θα τα αναγκάσει όλα μετά να γίνουν βιαστικά.
Ανίχνευση για τις εναλλακτικές που υπάρχουν και σοβαρή σκέψη για την κάθε εναλλακτική σε σχέση με την ατομική/οικογενειακή κατάσταση του καθενός
Συνειδητοποίηση του τι πραγματικά μπορεί να κάνει κάποιος κι όχι τι νομίζει οτι θα μπορούσε να κάνει (σχετικά με τις εναλλακτικές).
Είναι βασικό μέσω συζητήσεων και διαβάσματος (σε σοβαρούς χώρους) να αποκτήσει κάποιος μια εικόνα προς τα που θα πάνε οι παραπάνω εναλλακτικές σχετικά με την οικονομία, την προσφορά και την ζήτηση.
Επίγνωση του οτι θα υπάρχουν ρίσκα - σε διάφορους τομείς - και ξεκαθάρισμα στο μυαλό ποιά ρίσκα είναι ελεγχόμενα και ποιά δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά.
Ποιές εναλλακτικές έχουν τα καλύτερα περιθώρια για όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη έξοδο - αν χρειαστεί.

Οταν εξαρτώνται άμεσα, άλλοι απο εσένα,
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ τα
"πίστη στο εαυτό σου", "έχει ο θεός", "θα δούμε τότε τι θα γίνει", κλπ...
 
Πάντως μπορείς να συνδυάσεις αυτό που κάνεις τώρα με τον τουρισμό. Δε γνωρίζω το αντικείμενό σου, αλλά θα μπορούσες να προσφέρεις βασικά μαθήματα γνωριμίας με την Κρήτη, τον ελληνικό πολιτισμό, την οικολογία κλπ. σε γκρουπ νέων που θα έρχονται από άλλες χώρες για 10-15 ημέρες είτε αυτόνομα είτε κυρίως μέσω του Erasmus +. Μάλιστα υπάρχουν και εταιρείες στην Ελλάδα που ψάχνουν σοβαρούς φορείς για συνεργασία. Η Κρήτη είναι από τα πιο σημαντικά brand names στην Ευρώπη και έχει εξαιρετικά εύκολη ππρόσβαση μέσω των δυο αεροδρομίων. Και δεν μιλώ μόνο για καλοκαιρινή απασχόληση.

δες πρόχειρα
http://www.bycouncil.org/events-pag...5g8et1tMJNs7xSQGBDK3SAN-rCmYoyxWiBC0fZYsarpss
https://www.facebook.com/HellenicYouthParticipation/?tn-str=k*F&hc_location=group_dialog
https://www.facebook.com/euphoria.y...psorKPI-fzIo4yrh3iE&fref=nf&hc_location=group
https://www.facebook.com/groups/570048583039045/permalink/2271848356192384/

η κυρία αυτή https://www.facebook.com/fevro.diamantopoulou είναι πολύ ενεργή και ίσως μπορεί να σε βοηθήσει.
 
Συνοδευτικά με αυτό μπορείς να ασχοληθείς και με soft δράσεις τουρισμού. To https://www.facebook.com/thesswalkingtours/ που τρέχουν κυρίως ο Τάσος Παπσδόπουλος και η Εύη Καρκίτη πλέον τους επιτρέπει να ζουν αποκλειστικά από αυτό. ΟΚ η Εύη έχει και μια ραδιοφωνική εκπομπή.
 
Βλάση φυσικός είμαι.. Δραστηριότητες με τουρισμό είναι υψηλά στις επιλογές μου. Σε ευχαριστώ, θα μελετήσω τα λινκ.
Επειδή σε βλέπω με φωτό σκουμπα νταιβινγκ κι έτσι έχεις ασχοληθεί και επαγγελματικά με το αντικείμενο? Έχεις εξοπλισμό για να κάνεις επιθεωρήσεις σε σκάφη κλπ?
 
Όχι επαγελματικά Νίκο, ερασιτέχνης είμαι..
Έχει λίγο ψωμάκι αυτό το κομμάτι, κι αν το έκανες επαγγελματικά υπάρχει ψωμί με τα καλώδια που θα πέσουν σε Ηράκλειο και Χανιά και γενικότερα στα σκάφη
 
Νίκο, καθαρά οικονομικά, για να ξεκινήσεις κάτι στην Ελλάδα θα πρέπει να έχεις στην άκρη τόσα λεφτά όσα θα σου χρειαστούν για τουλάχιστον ένα χρόνο.
Έξοδα ίδρυσης, ΕΦΚΑ, εφορία κλπ θα σου ζητήσουν πάνω από το 100% των κερδών σου.

Αν μπορείς να κρατήσεις και την άλλη δουλειά μέχρι να ορθοποδήσει η καινούργια θα ήταν ότι καλύτερο.
 
Νίκο για να κάνω τέτοια στροφή πρέπει να φοιτήσω στην Κάλυμνο στη σχολή επαγγελματιών. Too old for this shit.. Το scuba θα μείνει ερωμένη..
Έχει και στο εξωτερικό (Σκωτία) που είναι γρήγορο και έχει 10.000 βέβαια...
Νταξει ηλικιακά είναι απότομη η στροφή...
Πάντως έχει ψωμάκι αλλά θέλει να είσαι ορεξάτος να γυρίσεις Ελλάδα και εξωτερικό για δουλειές...
Και σε πλατφόρμες πετρελαίου έχει ψωμάκι τώρα που το θυμήθηκα...