Αυτός ο αγαπημένος σύντροφος από τα παλιά, ο καθοδικός σωλήνας, παρότι εμπορικά έχει ακολουθήσει τον δρόμο των δεινοσαύρων εδώ και καιρό, εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να μπλέκεται πολλές φορές σε συγκριτικές συζητήσεις και να αποτελεί το μέτρο αναφοράς για αρκετούς. Και πώς να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο όταν, αφενός μεν η εγκατεστημένη βάση συσκευών παραμένει ακόμα μεγάλη αφετέρου δε, του έχουν απομείνει ακόμα δύο τομείς, όπου δεν έχουν καταφέρει οι σύγχρονοι ανταγωνιστές του να τον ξεπεράσουν: το απόλυτο μαύρο χωρίς απώλειες στην περιγραφή της κλίμακας του γκρι και η καθαρότητα της κίνησης με σήματα 50/60i...
Αν και οι περισσότεροι από εμάς έχουμε εμπεδώσει αρκούντως τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα αυτής της τεχνολογίας και έχουμε μια εικόνα ως προς το πώς παίζουν πλάι σε μια σύγχρονη Plasma ή LCD σε φωτεινό και σκοτεινό περιβάλλον, δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να ποσοτικοποιήσουμε αντικειμενικά και με ακρίβεια αυτές τις διαφορές, καθώς τα review της εποχής των καθοδικών δεν ασχολούνταν με ή έστω δεν δημοσίευαν μετρήσεις στον βαθμό που αυτό συμβαίνει σήμερα.
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, μόλις βρέθηκα με ένα δανεικό σπεκτρόμετρο στα χέρια (special thanks to petasis) η πειρασμός του να πάρω ένα σετ μετρήσεων από μια CRT ήταν κάτι παραπάνω από μεγάλος. Τα αποτελέσματα, ηταν λίγο-πολύ αναμενόμενα, αν και είχαμε και μερικές αναπάντεχες εκπλήξεις...
Το πειραματόζωο που επιλέχτηκε ήταν το πιο εύκολα προσβάσιμο: μια Sony KV-29CL10 που αποτελεί μόνιμο κάτοικο του σαλονιού των γονιών μου.
Πρόκειται για το βασικό μοντέλο της Sony της περιόδου 2004-2005, με τελευταίας γενιάς καθοδικό FD Trinitron 4:3, στάνταρ ανάλυσης, πλεκτής σάρωσης και 50Hz. Την στιγμή της μέτρησης, είχε 15.156 ώρες λειτουργίας στην πλάτη. Ως πηγή χρησιμοποιήθηκε το DVD-Recorder της Samsung DVD-HR773, με σύνδεση SCART RGB 576i. Τα αναγκαία patterns βρέθηκαν στον δίσκο Peter Finzel PAL-DVD S.E.
Αφού λοιπόν η τηλεόραση αφέθηκε τουλάχιστον μισή ώρα σε λειτουργία, ώστε να σταθεροποιηθεί ο καθοδικός και το Calman ρυθμίστηκε για D65-PAL, το Colormunki Design πήρε τη θέση του στο κέντρο της οθόνης και άρχισε να δίνει τα πρώτα δεδομένα.
Η συγκεκριμένη τηλεόραση, διαθέτει τρεις προρρυθμίσεις εικόνας: Ζωντανή, Ταινία και Προσωπική. Η "Ζωντανή", έδωσε τα χειρότερα αποτελέσματα, με μέσο ΔΕ ~42 στην κλίμακα του γκρι και γενικότερα εικόνα κουκουρούκου, αλλά και την υψηλότερη φωτεινότητα, καταγράφοντας το αναπάντεχο και εντυπωσιακό νούμερο των 327 (!) cd/m² σε παράθυρο και 128 cd/m² σε full field...
H προρρύθμιση "Ταινία", έδωσε μεν καλύτερα αποτελέσματα, αλλά και πάλι με μεγάλη απόσταση από το ιδανικό (μέσο ΔΕ ~27 στην κλίμακα του γκρι).
Τα βασικά μειονεκτήματα αυτής της προρρύθμισης, πέρα από το γενικότερο θεματάκι με την ισορροπία της κλίμακας του γκρι, είναι το κλειδωμένο, αυξημένο επίπεδο μαύρου (0,02 cd/m2) και το φωτεινό gamma στις σκοτεινές αποχρώσεις. Με την προκαθορισμένη τιμή αντίθεσης το φως μετρήθηκε στα 173 cd/m², ενώ η μέγιστη ικανότητα ήταν 257 cd/m².
Η προρρύθμιση "Προσωπική" έδωσε παρεμφερές μέσο ΔΕ με την "Ταινία", χωρίς ανέβασμα του μαύρου και με σκοτεινότερο gamma στις σκοτεινές αποχρώσεις. Η τιμή της αντίθεσης που είχαν επιλέξει οι κάτοχοι της τηλεόρασης για τον φωτισμό του χώρου τους, η οποία έτυχε να συμφωνεί και με την καρτέλα PLUGE, έδωσε 190 cd/m² (η μέγιστη ικανότητα ήταν ίδια με την "Ταινία", 257 cd/m²).
Bλέποντας τις τραγικά ψυχρές (και αναπάντεχα κακές) επιδόσεις της συσκευής στην κλίμακα του γκρι (οι οποίες μου ήταν γνωστές και από την θέαση, αλλά δεν φανταζόμουν ότι η απόκλιση θα μετρούσε τέτοια τάξη μεγέθους), σκέφτηκα να πειραματιστώ λιγάκι ως προς το αν μπορούσα να βελτιώσω την κατάσταση. Μετά από λίγο σκάλισμα στο Service Menu της συσκευής, το αποτέλεσμα σύμφωνα με το Colormunki ήταν το ακόλουθο:
Η τηλεόραση, φυσικά και απέχει παρασάγγας από το να χαρακτηριστεί καλιμπραρισμένη, αλλά τουλάχιστον έχει έρθει σε σημαντικά καλύτερη κατάσταση από αυτή που βρισκόταν. Επέλεξα να κρατήσω το φως στα προηγούμενα σχετικά υψηλά επίπεδα, μιας και οι γονείς μου τη χρησιμοποιούν αποκλειστικά σε φωτεινό περιβάλλον (η απόσταση θέασης είναι πολύ μεγάλη για το μέγεθός της, κάνοντας τη θέαση με πλήρη συσκότιση μη πρακτική και κουραστική).
Όσον αφορά την αντίθεση της συσκευής, η native on/off είναι άπειρη: το φως μετρήθηκε στα 189 cd/m² σε παράθυρο, 122 cd/m² σε full field, ενώ το μαύρο, είναι απολύτως μηδενικό (πέρα του ότι είναι εκτός δυνατοτήτων οργάνου, σε απολύτως σκοτεινό δωμάτιο και αναπαραγωγή μαύρης καρτέλας, όση ώρα και να περιμένει κανείς να προσαρμοστούν τα μάτια του, είναι αδύνατον να διακριθεί οποιαδήποτε εκπομπή φωτός. Σε αναπαραγωγή καρτέλας γκρι 1%, το περιβάλλον μαύρο εξακολουθεί να διατηρείται, το blooming αρχίζει να κάνει την εμφάνιση του αισθητά από επίπεδα γκρι 30-40% και άνω). Η μέτρηση της αντίθεσης κατά πλήρες ANSI, έδωσε μία αναμενόμενη τιμή της τάξης του 88:1 (οι τιμές στη σκακιέρα είναι σε cd/m²)...
Αν και οι περισσότεροι από εμάς έχουμε εμπεδώσει αρκούντως τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα αυτής της τεχνολογίας και έχουμε μια εικόνα ως προς το πώς παίζουν πλάι σε μια σύγχρονη Plasma ή LCD σε φωτεινό και σκοτεινό περιβάλλον, δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να ποσοτικοποιήσουμε αντικειμενικά και με ακρίβεια αυτές τις διαφορές, καθώς τα review της εποχής των καθοδικών δεν ασχολούνταν με ή έστω δεν δημοσίευαν μετρήσεις στον βαθμό που αυτό συμβαίνει σήμερα.
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, μόλις βρέθηκα με ένα δανεικό σπεκτρόμετρο στα χέρια (special thanks to petasis) η πειρασμός του να πάρω ένα σετ μετρήσεων από μια CRT ήταν κάτι παραπάνω από μεγάλος. Τα αποτελέσματα, ηταν λίγο-πολύ αναμενόμενα, αν και είχαμε και μερικές αναπάντεχες εκπλήξεις...
Το πειραματόζωο που επιλέχτηκε ήταν το πιο εύκολα προσβάσιμο: μια Sony KV-29CL10 που αποτελεί μόνιμο κάτοικο του σαλονιού των γονιών μου.
Πρόκειται για το βασικό μοντέλο της Sony της περιόδου 2004-2005, με τελευταίας γενιάς καθοδικό FD Trinitron 4:3, στάνταρ ανάλυσης, πλεκτής σάρωσης και 50Hz. Την στιγμή της μέτρησης, είχε 15.156 ώρες λειτουργίας στην πλάτη. Ως πηγή χρησιμοποιήθηκε το DVD-Recorder της Samsung DVD-HR773, με σύνδεση SCART RGB 576i. Τα αναγκαία patterns βρέθηκαν στον δίσκο Peter Finzel PAL-DVD S.E.
Αφού λοιπόν η τηλεόραση αφέθηκε τουλάχιστον μισή ώρα σε λειτουργία, ώστε να σταθεροποιηθεί ο καθοδικός και το Calman ρυθμίστηκε για D65-PAL, το Colormunki Design πήρε τη θέση του στο κέντρο της οθόνης και άρχισε να δίνει τα πρώτα δεδομένα.
Η συγκεκριμένη τηλεόραση, διαθέτει τρεις προρρυθμίσεις εικόνας: Ζωντανή, Ταινία και Προσωπική. Η "Ζωντανή", έδωσε τα χειρότερα αποτελέσματα, με μέσο ΔΕ ~42 στην κλίμακα του γκρι και γενικότερα εικόνα κουκουρούκου, αλλά και την υψηλότερη φωτεινότητα, καταγράφοντας το αναπάντεχο και εντυπωσιακό νούμερο των 327 (!) cd/m² σε παράθυρο και 128 cd/m² σε full field...
H προρρύθμιση "Ταινία", έδωσε μεν καλύτερα αποτελέσματα, αλλά και πάλι με μεγάλη απόσταση από το ιδανικό (μέσο ΔΕ ~27 στην κλίμακα του γκρι).
Τα βασικά μειονεκτήματα αυτής της προρρύθμισης, πέρα από το γενικότερο θεματάκι με την ισορροπία της κλίμακας του γκρι, είναι το κλειδωμένο, αυξημένο επίπεδο μαύρου (0,02 cd/m2) και το φωτεινό gamma στις σκοτεινές αποχρώσεις. Με την προκαθορισμένη τιμή αντίθεσης το φως μετρήθηκε στα 173 cd/m², ενώ η μέγιστη ικανότητα ήταν 257 cd/m².
Η προρρύθμιση "Προσωπική" έδωσε παρεμφερές μέσο ΔΕ με την "Ταινία", χωρίς ανέβασμα του μαύρου και με σκοτεινότερο gamma στις σκοτεινές αποχρώσεις. Η τιμή της αντίθεσης που είχαν επιλέξει οι κάτοχοι της τηλεόρασης για τον φωτισμό του χώρου τους, η οποία έτυχε να συμφωνεί και με την καρτέλα PLUGE, έδωσε 190 cd/m² (η μέγιστη ικανότητα ήταν ίδια με την "Ταινία", 257 cd/m²).
Bλέποντας τις τραγικά ψυχρές (και αναπάντεχα κακές) επιδόσεις της συσκευής στην κλίμακα του γκρι (οι οποίες μου ήταν γνωστές και από την θέαση, αλλά δεν φανταζόμουν ότι η απόκλιση θα μετρούσε τέτοια τάξη μεγέθους), σκέφτηκα να πειραματιστώ λιγάκι ως προς το αν μπορούσα να βελτιώσω την κατάσταση. Μετά από λίγο σκάλισμα στο Service Menu της συσκευής, το αποτέλεσμα σύμφωνα με το Colormunki ήταν το ακόλουθο:
Η τηλεόραση, φυσικά και απέχει παρασάγγας από το να χαρακτηριστεί καλιμπραρισμένη, αλλά τουλάχιστον έχει έρθει σε σημαντικά καλύτερη κατάσταση από αυτή που βρισκόταν. Επέλεξα να κρατήσω το φως στα προηγούμενα σχετικά υψηλά επίπεδα, μιας και οι γονείς μου τη χρησιμοποιούν αποκλειστικά σε φωτεινό περιβάλλον (η απόσταση θέασης είναι πολύ μεγάλη για το μέγεθός της, κάνοντας τη θέαση με πλήρη συσκότιση μη πρακτική και κουραστική).
Όσον αφορά την αντίθεση της συσκευής, η native on/off είναι άπειρη: το φως μετρήθηκε στα 189 cd/m² σε παράθυρο, 122 cd/m² σε full field, ενώ το μαύρο, είναι απολύτως μηδενικό (πέρα του ότι είναι εκτός δυνατοτήτων οργάνου, σε απολύτως σκοτεινό δωμάτιο και αναπαραγωγή μαύρης καρτέλας, όση ώρα και να περιμένει κανείς να προσαρμοστούν τα μάτια του, είναι αδύνατον να διακριθεί οποιαδήποτε εκπομπή φωτός. Σε αναπαραγωγή καρτέλας γκρι 1%, το περιβάλλον μαύρο εξακολουθεί να διατηρείται, το blooming αρχίζει να κάνει την εμφάνιση του αισθητά από επίπεδα γκρι 30-40% και άνω). Η μέτρηση της αντίθεσης κατά πλήρες ANSI, έδωσε μία αναμενόμενη τιμή της τάξης του 88:1 (οι τιμές στη σκακιέρα είναι σε cd/m²)...
Ενα βιτρω με interlaced θεματολογια (αχαχαχαχαχαχα ....)