Δε χάους οβ δε ραιζινγκ σάν
- Thread starter Totsipaki
- Start date
-
Αγαπητοί φίλοι και φίλες.
Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2025 την Κυριακή 30 Μαρτίου.
Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.
Φαίνεται να αγνοούν κάποιοι φίλοι την σύνδεση των μπλουζ με τα ρεμπέτικα.
Η προφορά των αγγλικών της τραγουδίστριας δεν είναι καλή. Αλλιώς το βρίσκω το κομμάτι εξαίρετο. Λ.Σ.
Η προφορά των αγγλικών της τραγουδίστριας δεν είναι καλή. Αλλιώς το βρίσκω το κομμάτι εξαίρετο. Λ.Σ.
pontios
Μέλος Σωματείου
Εξαιρώντας την κακή προφορά της τραγουδίστριας, το κομμάτι είναι άθλιο. Πήρανε ένα από τα πιο ανατριχιαστικά riff κιθάρας στην ιστορία και το κάνανε σαν να είμαι σε γάμο ή γιορτή εταιρείας και παίζει η ορχήστρα του εστιατορίου. Μην τρελαθούμε, μπορεί το ρεμπέτικο να έχει σχέση με τα μπλουζ, αλλά αυτό το τραγούδι δεν έχει καμία σχέση με το original. Και επειδή ακόμα πονάνε τα αυτιά μου, για να γλιτώσω άλλους από το ψάξιμο, πάρτε να έχετε.
http://www.youtube.com/watch?v=5A-4VGfx5lU
http://www.youtube.com/watch?v=5A-4VGfx5lU
pontios
Μέλος Σωματείου
Και άμα τρώγεστε για διασκευή πάρτε μια από ένα 10χρονο κορίτσι να έχετε. Εάν βαριέστε αρχίζει στο 2:00.
http://www.youtube.com/watch?v=aSAZAbqUYKE
http://www.youtube.com/watch?v=aSAZAbqUYKE
απ το κοριτσάκι μ άρεσε περισσότερο το ρεμπέτικο-ελαφρολαικό :2thumb22sup:
Μη σας πω ότι θα το κλέψω για ringtone xixixixi
Αλλά σε κάθε περίπτωση προτιμώ τον εξωγήινο του Βολάνη.
Μη σας πω ότι θα το κλέψω για ringtone xixixixi
Αλλά σε κάθε περίπτωση προτιμώ τον εξωγήινο του Βολάνη.
Νικος Πετειναρακης
AVClub Fanatic
Πολύ πιο Λαϊκό από τα περισσότερα που αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοια.Το μπουζούκι απλά εκπληκτικό,οκ η προφορά όντως άθλια αλλά η φωνή της κυρίας (δεν την ξέρω) εντυπωσιακή.Και στο κάτω κάτω της γραφής τραγούδι που γράφτηκε για ένα μπουρδέλο δε μπορεί παρα να είναι λαϊκό.Τουλάχιστον ενδιαφέρον...
pontios
Μέλος Σωματείου
Δεδομένου ότι είναι ένα τραγούδι το οποίο δεν ξέρει κανείς από που ακριβώς προήλθε, θεωρώ ότι η πιο γνωστή και εμπορικά επιτυχημένη version του και αυτή που ουσιαστικά ξέρει όλος ο κόσμος είναι η original για σύγκριση.
Εάν έχεις κάπου την πραγματική original για να την ακούσουμε, θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον.
Υάχουν κάποια μυστήρια στην ιστορία/μουσική/καθημερινή ζωή κλπ που δε θα λυθούν ποτέ. Έτσι μάλλον είναι κι αυτό. Εγώ πάντως ευχαριστημένος είμαι και με τη συγκεκριμένη έκδοση (εννοώ αυτή με την οποία έγινε γνωστό το κομμάτι-The Animals ντε! )
pontios
Μέλος Σωματείου
Πάντως ο Λουκάς με έβαλε σε μπελάδες. Εάν ψάξεις θα βρεις αρκετές version αλλά η πιο παλιά που βρήκα είναι αυτή.
http://www.youtube.com/watch?v=YRXCSP7af1k
Και μετά αυτή.
http://www.youtube.com/watch?v=C4ZGrlO7JU4
Βέβαια αυτή βασίζετε πιο πολύ στην φωνή. Για εμένα προσωπικά η haunting κιθάρα των animals παραμένει η καλύτερη.
http://www.youtube.com/watch?v=YRXCSP7af1k
Και μετά αυτή.
http://www.youtube.com/watch?v=C4ZGrlO7JU4
Βέβαια αυτή βασίζετε πιο πολύ στην φωνή. Για εμένα προσωπικά η haunting κιθάρα των animals παραμένει η καλύτερη.
Last edited:
Last edited:
asvestos1157
AVClub Addicted Member
Δοκίμασα τα ρεύματος με τη γείωση έξω απ' το μπλεντάζ και κατάλαβα τους στίχοι !!!
.
.
Νικ.Πετ., ευτυχώς που οι μεγάλοι τούρκοι και πέρσες σαζιτζήδες δεν πρόλαβαν ν' ακούσουν το συγκεκριμένο παίξιμο.
Νικος Πετειναρακης
AVClub Fanatic
Ομολογώ ότι ούτε οπαδός του μπουζουκιού ούτε του λαϊκου είμαι,και φυσικά δεν είμαι και γνώστης ωστε να κρίνω.Απλά μου άρεσε το παίξιμο που άκουσα.Οι μάστορες που αναφέρεις θα στριφογυρίζουν ούτως η άλλως στους τάφους τους απο το "λαϊκό" είδος μουσικής του νεοέλληνα!
asvestos1157
AVClub Addicted Member
Ούτε εγώ θ' αποκαλούσα τον εαυτό μου γνώστη της ανατολικής παραδοσιακής μουσικής, είναι τεράστιος κόσμος, θέλει χρόνια... Απλά γνώρισα παλιότερα μερικούς από τους μάστορές της μέσα από κασέτες, που μου δάνειζε φίλος που παίζει σάζι, τζουρά κλπ. Ανεξάντλητη φαντασία, άπειροι δρόμοι, αυτοσχεδιασμοί να χάνεσαι (την εκτελεστική τους δεινότητα φαντάσου την εσύ). Μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει κάτι αντίστοιχο από έλληνα. Μόνο μερικοί ρεμπέτες έχουν (απλά) πλησιάσει, λαϊκός όχι.
christos
Supreme Member
The House of the Rising Sun is a traditional folk song, also sometimes called Rising Sun Blues. It tells of a life gone wrong in New Orleans. The most successful commercial version was recorded by the English rock group The Animals in 1964, which was a number one hit in the United Kingdom, United States, Sweden, Finland, and Canada.
Origin and early versions
Like many classic folk ballads, the authorship of "The House of the Rising Sun" is uncertain. Musicologists say that it is based on the tradition of broadside ballads such as The Unfortunate Rake of the 18th century and that English emigrants took the song to America where it was adapted to its later New Orleans setting. Alan Price of The Animals has even claimed that the song was originally a sixteenth-century English folk song about a Soho brothel.[1]
The oldest known existing recording is by Appalachian artists Clarence "Tom" Ashley and Gwen Foster, who recorded it for Vocalion Records in 1934.[2] Ashley said he had learned it from his grandfather, Enoch Ashley.
The song was among those collected by folklorist Alan Lomax, who, along with his father, was a curator of the Archive of American Folk Song for the Library of Congress. On an expedition with his wife to eastern Kentucky, Lomax set up his recording equipment in Middlesborough, Kentucky, in the house of a singer and activist named Tilman Cadle. In 1937 he recorded a performance by Georgia Turner, the 16-year-old daughter of a local miner. He called it The Rising Sun Blues.[2] Lomax later recorded a different version sung by Bert Martin and a third sung by Daw Henson, both eastern Kentucky singers. In his 1941 songbook Our Singing Country, Lomax credits the lyrics to Turner,[2] with reference to Martin's version. According to his later writing, the melody bears similarities to the traditional English ballad, "Matty Groves".[3][4]..........
http://en.wikipedia.org/wiki/The_House_of_the_Rising_Sun
Origin and early versions
Like many classic folk ballads, the authorship of "The House of the Rising Sun" is uncertain. Musicologists say that it is based on the tradition of broadside ballads such as The Unfortunate Rake of the 18th century and that English emigrants took the song to America where it was adapted to its later New Orleans setting. Alan Price of The Animals has even claimed that the song was originally a sixteenth-century English folk song about a Soho brothel.[1]
The oldest known existing recording is by Appalachian artists Clarence "Tom" Ashley and Gwen Foster, who recorded it for Vocalion Records in 1934.[2] Ashley said he had learned it from his grandfather, Enoch Ashley.
The song was among those collected by folklorist Alan Lomax, who, along with his father, was a curator of the Archive of American Folk Song for the Library of Congress. On an expedition with his wife to eastern Kentucky, Lomax set up his recording equipment in Middlesborough, Kentucky, in the house of a singer and activist named Tilman Cadle. In 1937 he recorded a performance by Georgia Turner, the 16-year-old daughter of a local miner. He called it The Rising Sun Blues.[2] Lomax later recorded a different version sung by Bert Martin and a third sung by Daw Henson, both eastern Kentucky singers. In his 1941 songbook Our Singing Country, Lomax credits the lyrics to Turner,[2] with reference to Martin's version. According to his later writing, the melody bears similarities to the traditional English ballad, "Matty Groves".[3][4]..........
http://en.wikipedia.org/wiki/The_House_of_the_Rising_Sun