Δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση υδρογονοκίνησης...Νωρίς το θυμήθηκαν...

DIPIE

AVClub Fanatic
13 July 2007
17,261
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ

ΓΓΚ: Δεν θα γίνονται δεκτά από τα ΚΤΕΟ τα συστήματα «υδρογονοκίνησης»

Να μην πρχωρούν οι καταναλωτές στην τοποθέτηση συσκευών «υδρογονοκίνησης» σε οχήματα συνιστά η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, διότι αυτά δεν είναι εγκεκριμένα και προωθούνται με ψευδείς επιστημονικοφανείς εξηγήσει. Παράλληλα, τονίζει ότι οι μετατροπές/διασκευές στα οχήματα δεν γίνονται αποδεκτές από τα ΚΤΕΟ.



Από έρευνα της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή προέκυψε ότι σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στις Η.Π.Α, για ανάλογα προϊόντα, η αρμόδια αρχή για την προστασία των καταναλωτών αποφάνθηκε ότι προωθούνται με ψευδείς επιστημονικοφανείς εξηγήσεις και έχει καταγγείλει στο αρμόδιο Δικαστήριο την εν λόγω πρακτική ως αθέμιτη και παραπλανητική.
Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή αναφέρει ότι η Διεύθυνση Τεχνολογίας Οχημάτων της Γενικής Γραμματείας Μεταφορών του υπουργείου Ανάπτυξης «μας γνωστοποίησε ήδη ότι τα εν λόγω συστήματα «υδρογονοκίνησης» δεν εμπίπτουν σε κάποιο Ευρωπαϊκό ή διεθνή κανονισμό (της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη) και δεν υφίσταται θεσμικό πλαίσιο για την έγκρισή τους».
Αναφέρει, επίσης, ότι «η τοποθέτησή τους σε οχήματα δεν επιτρέπεται, δεν περιλαμβάνεται στις επιτρεπόμενες μετατροπές/διασκευές και κατά συνέπεια δεν γίνεται αποδεκτή από τα ΚΤΕΟ».
Επιπλέον ζητήθηκαν, αναφέρει η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή ,και έχουν ήδη παραληφθεί, οι σχετικοί τεχνικοί φάκελοι από τις εταιρείες που τα διακινούν στην ελληνική αγορά και «από τη μέχρι τώρα εξέταση τους δεν προκύπτει επαρκής τεκμηρίωση των ισχυρισμών τους για εξοικονόμηση καυσίμων και για μετατροπή των αυτοκινήτων σε υβριδικά με χαμηλό κόστος».
Παράλληλα, τονίζεται, ότι «κατ' εφαρμογή των διατάξεων του ν. 2251/94 «Προστασία των καταναλωτών» ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την επιβολή κυρώσεων».


http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63749243
 
Καλά, αυτοί δεν ανέβασαν τη φορολογία στο αέριο κίνησης;
Δηλαδή πρακτικά ανέβασαν τη φορολογία σε ένα αγαθό το οποίο δεν θα έπρεπε να διανέμεται; :blink:
 
Καλά, αυτοί δεν ανέβασαν τη φορολογία στο αέριο κίνησης;
Δηλαδή πρακτικά ανέβασαν τη φορολογία σε ένα αγαθό το οποίο δεν θα έπρεπε να διανέμεται; :blink:

Άλλο υγραέριο και άλλο υδρογόνο. Αυτοί υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιούν ως καύσιμη ύλη το υδρογόνο το οποίο το παίρνουν από την διάσπαση του νερού στα συστατικά του (υδρογόνο και οξυγόνο).
Αυτή η μέθοδος κίνησης (η οποία αμφισβητείται έντονα) δεν γίνεται αποδεκτή από τα ΚΤΕΟ. Όσα οχήματα χρησιμοποιούν υγραέριο περνάνε κανονικά.
 
Απάντηση: Re: Δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση υδρογονοκίνησης...Νωρίς το θυμήθηκαν...

Εχουν αρχισει και βαζουν υδρογονοκινηση ηδη ?

Που ρε σεις και ποσο ?

ο τοπικός μάστορας στον οποίο πηγαίνω τα τουτού μου το έβαλε σε 2 δικά του για τεστ αλλά.... πάπαλα.

Δεν είδε διαφορά στην κατανάλωση.

Και δεν ήταν και αμελητέα η επένδυση (πάνω από 5 κατοστάρικα).
 
Μερικές νηφάλιες σκέψεις.....

Η χρήση του υδρογόνου ως καυσίμου εδώ και πολλές δεκαετίες αποτελεί σημείο τριβής, τόσο της επιστημονικής κοινότητας όσο και άλλων κοινωνικών ομάδων, προεξαρχούσης μιας ομάδας υποστηρικτών της υδρογονοκίνησης στο αυτοκίνητο.

Τεχνικά (και επιστημονικά), το υδρογόνο δεν μπορεί εκ προοιμίου να αποκλείεται ως καύσιμο, ειδικά ως καύσιμο θερμικών μηχανών. Αυτό που απαιτεί ιδιαίτερες ερευνητικές προσεγγίσεις είναι η χρήση του ως καύσιμο μηχανών εσωτερικής καύσης (Μ.Ε.Κ.). Ας μην ξεχνάμε ότι με τον όρο "θερμικές μηχανές" εννοούμε τις μηχανολογικές κατασκευές, που μετατρέπουν την θερμική ενέργεια σε μηχανική-κινητική, άρα είτε είναι μηχανές εσωτερικής είτε εξωτερικής καύσης - όπως π.χ. οι ατμομηχανές - το έργο που καλούνται να επιτελέσουν είναι ακριβώς αυτό, δηλ. η μετατροπή της θερμικής ενέργειας σε μηχανική.

Η δυσκολία της χρήσης του ως καύσιμο στις Μ.Ε.Κ. έχει να κάνει με διάφορους παράγοντες, σπουδαιότεροι εκ των οποίων είναι:
- Αυτή-καθεαυτή η παραγωγή του υδρογόνου (σχετικά παρακάτω).
- Ο έλεγχος των προϊόντων της καύσης, κυριότερο των οποίων είναι το νερό (ως γνωστόν, η καύση του υδρογόνου, δηλ. η ένωσή του με το οξυγόνο, παράγει ύδωρ)
- Ο έλεγχος της διαδικασίας της καύσης, αυτής-καθεαυτής. Τα άλλα συμβατικά ή ημι-συμβατικά καύσιμα (προϊόντα πετρελαίου ή άλλων υδρογονανθράκων και ενώσεών τους), με τη γνώση και την εξέλιξη της σημερινής τεχνολογίας, προσφέρονται ως καύσιμα για ελεγχόμενη καύση στο εσωτερικό μιας θερμικής μηχανής, διότι η καύση μπορεί να ελεγχθεί σε όλες της τις παραμέτρους, όπως είναι η ανάπτυξη της μέγιστης και της μέσης πίεσης, ο χρόνος διάρκειάς της και η χρονική στιγμή της ανάφλεξης (ή έναυσης) του καυσίμου. Το υδρογόνο, ως καύσιμο, δυσκολεύει τον έλεγχο αυτό. Κατ' αρχάς δυσκολεύει τον έλεγχο του χρόνου διάρκειάς της, γιατί σε απειροελάχιστο χρόνο, μετρούμενο σε πολλά υποπολλαπλάσια του δευτερολέπτου, από τη στιγμή της ανάφλεξης, η καύση πραγματοποιείται αστραπιαία σε ολόκληρη τη μάζα του συμμετέχοντος καυσίμου, με αποτέλεσμα αντί για ελεγχόμενη καύση να έχουμε την "απόλυτη έκρηξη", πράγμα μη επιθυμητό για μια Μ.Ε.Κ. Στη συνέχεια, αυτή η ιδιότητα δυσκολεύει και την διαμόρφωση συστημάτων ελεγχόμενης ανάφλεξης (όπως π.χ. είναι τα συστήματα ανάφλεξης των Μ.Ε.Κ. ελαφρών καυσίμων - βενζίνης, υγραερίου, μεθανόλης κλπ., που επιτυγχάνονται με τη χρήση σπινθηριστών, μπουζί δηλ., και των ηλεκτρικών ή ηλεκτρονικών συστημάτων παροχής ρεύματος σε αυτούς). Τέλος, ακριβώς λόγω των "εκρηκτικών" ιδιοτήτων του, δυσκολεύει στον έλεγχο της μέγιστης και μέσης πίεσης σε επίπεδα που να είναι μη καταστροφικά για τα μηχανικά μέρη μιας Μ.Ε.Κ.

Και βέβαια, για να επανέλθουμε στο δεύτερο ζήτημα, ακόμα κι αν καταφέρουμε να ελέγξουμε την καύση, παραμένει δύσκολο το έργο διαχείρισης του βασικού προϊόντος της, που είναι το νερό. Βλέπεις, στα συμβατικά καύσιμα, τα προϊόντα της καύσης είναι κατά βάση αέρια και ένα μικρό ποσοστό αιθάλης, που μπορούν εύκολα να απομακρυνθούν από την Μ.Ε.Κ., ώστε να μη την βλάψουν (με τις επιπτώσεις στο γενικό περιβάλλον δεν ασχολούμαστε σε αυτή τη φάση). Το νερό όμως, που είναι υγρό στη φυσική του κατάσταση και ως τέτοιο προσλαμβάνεται από την καύση του υδρογόνου, τί θα το κάνεις; Μια λύση είναι να το θερμάνεις τόσο, ώστε να γίνει αέριο (ατμός, είτε κεκορεσμένος είτε ξηρός ή υπέρθερμος) και να το απομακρύνεις, αλλά και πάλι πρέπει να μπορείς να το διαχειριστείς ως κάποιο σημείο στο κοντινό περιβάλλον, αυτό που είναι γύρω από τη Μ.Ε.Κ. Αν δεν το κάνεις, γρήγορα ο ατμός θα γίνει νερό και πρέπει να ξέρεις τί θα το κάνεις μετά.

Τέλος, ένα πολύ ακανθώδες ζήτημα - το πρώτο που έθεσα - είναι αυτή-καθεαυτή η παραγωγή του υδρογόνου. Ναι μεν υπάρχει άφθονο στη φύση, στο νερό, αλλά η διάσπασή του απαιτεί μεγάλα ποσά ενέργειας, που σε τελευταία ανάλυση μπορεί να καθιστούν την παραγωγή του υδρογόνου αντιοικονομική σε σχέση με την ενέργεια που θα προσλάβουμε μετά την καύση του, έστω κι αν θεωρήσουμε ότι τα άλλα τεχνικά προβλήματα είναι λυμένα.

Το θέμα απαιτεί τεράστιο χώρο για να αναπτυχθεί, απλά παρέθεσα τις δυσκολίες.

Κατά την άποψή μου, σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογία θα μπορούσαν να επιτρέψουν μια πολύ σοβαρή έρευνα, ώστε να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα και να καταστεί το υδρογόνο η φθηνότερη και βέβαια η απόλυτα οικολογική λύση στον τομέα των θερμικών μηχανών για καθημερινή χρήση (βιομηχανία, αυτοκίνηση, ναυτιλία κλπ.). Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ένας υποτομέας, αυτός της πυραυλικής προώθησης, το χρησιμοποιεί ευρέως. Και βέβαια - μιας και οι προωθητικές πυραυλικές μηχανές είναι κι αυτές ένα είδος Μ.Ε.Κ. - τα βασικά προβλήματα που αναφέρω παραπάνω έχουν αντιμετωπιστεί στον ένα ή τον άλλο βαθμό, έτσι που κάποιος θα μπορούσε να κάνει αυτόματα τη σκέψη:
"Καλά, άσε την αυτοκίνηση και τη βιομηχανία, άσε - ακόμα - και τη ναυτιλία. Στην αεροπλοϊα, όμως, δεν θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιούμε;"

Καλό μεσημέρι.
-