Dogtooth

[airb]

ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ
Kynodontas / Dogtooth




» Παιζουν: Χρηστος Στεργιογλου, Χρηστος Πασσαλης, Μαιρη Τσωνη, Μισελ Βαλει, Αγγελική Παπούλια, Αννα Καλαιτζιδου.
» Σκηνοθέτης: Γιωργος Λανθιμος
» Διάρκεια: 96' λεπτά
» κατηγορία: Κοινωνικό
» Παραγωγή: Feelgood
» Έτος: 2010
» Γλώσσα: Ελληνικά/Αγγλικά
» Υπότιτλοι: Ελληνικά
» Κυκλοφορεί σε: DVD







» Υπόθεση:
Ο πατέρας, η μητέρα και τα τρία τους παιδιά ζουν σε μια μονοκατοικία έξω από την πόλη. Τα παιδιά δεν έχουν φύγει ποτέ από το σπίτι.
Διαπαιδαγωγούνται, ψυχαγωγούνται, βαριούνται και αθλούνται έτσι όπως οι γονείς τους πιστεύουν ότι θα έπρεπε, χωρίς κανένα εξωτερικό
ερέθισμα. Ο μόνος άνθρωπος που μπαίνει μέσα στο σπίτι είναι η Χριστίνα, η οποία δουλεύει σαν φρουρός security στο εργοστάσιο του πατέρα.
Ο πατέρας κανονίζει τις επισκέψεις της στο σπίτι με σκοπό να κατευνάζει τις σεξουαλικές ορμές του γιου. Μια μέρα η Χριστίνα κάνει δώρο
στη μεγάλη κόρη μια στέκα για τα μαλλιά ζητώντας της κάτι άλλο σε αντάλλαγμα.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Accept third party cookies

​

 

[karavan]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Την δεκαετία του 90 ο ελληνικός κινηματογράφος δε μου έλεγε τίποτα. Κάτι Βαλκανιζατέρ και Safe Sex, παρά την τεράστια εμπορική τους επιτυχία, με άφησαν παντελώς αδιάφορο. Λίγες οι ταινίες που απόλαυσα. Ίσως μόνο δύο. Το Βλέμμα του Οδυσσέα του Αγγελόπουλου και το Από την Άκρη της Πόλης του Γιάνναρη, η μόλις δεύτερη ταινία του. Ακόμη και το Μία Αιωνιότητα και μία Μέρα μου φάνηκε μέτριο. Εν ολίγοις, ήμουν προκατειλημμένος και αυτή η προκατάληψη με οδήγησε να χάσω ορισμένες καλές ταινίες όπως Ο Βασιλιάς του Γραμματικού και κάποιες άλλες ακόμα που δε μου έρχονται στο νου.
Τα τελευταία χρόνια όμως τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν δραματικά και συμπαρέσυραν εμένα μαζί με τις προκαταλήψεις μου. Κάτι η καλή συνέχεια του Γιάνναρη (Δεκαπενταύγουστος, Όμηρος) κάτι διάφορα μικρά διαμαντάκια που άρχισαν να εμφανίζονται δεξιά και αριστερά και τα έβλεπαν μόλις 2000 νοματαίοι...Ας αναφέρω μερικά:

- Το εντελώς Lynch-ικό Όνειρο του Σκύλου του Φραντζή με το φοβερό εναρκτήριο 11λεπτο (αν θυμάμαι καλά) μονοπλάνο στα έγκατα της λυρικής.
- Το μικρό, απροστάτευτο και εκ βαθέων τρυφερό Ροζ του Αλέξανδρου Βούλγαρη.
- Η συγκινητική μέχρις λιωσίματος Διόρθωση του Θάνου Αναστόπουλου απάντηση στην κτηνωδία κάθε ελληνάρα. (αλήθεια τι γίνεται αυτή η ταινία; Ούτε σε dvd δεν πρέπει να έχει κυκλοφορήσει. Ακόμα και τα κρατικά κανάλια δεν την έχουν παίξει. Θέλω να την ξαναδώ αλλά μέχρι στιγμής δεν τα έχω καταφέρει)
- Η γροθιά στο στομάχι με το όνομα Ψυχή στο Στόμα του Οικονομίδη με τον φοβερό Ερρίκο Λίτση, αρκεί να προσπερνούσες το άνευ προηγουμένου υβρεολόγιό της.
- Το ταξίδι στην απελπισία στη σύγχρονη Αθήνα του Νίκου Παναγιωτόπουλου (Delivery).

Με άλλα λόγια, κάτι καλό φαινόταν να έρχεται στο προσκήνιο και αυτό που του έλειπε ήταν μία πραγματικά μεγάλη ταινία που θα του έδινε ώθηση και μεγαλύτερη αναγνώριση στο εξωτερικό (πέραν φυσικά του Αγγελόπουλου. Respect!).

Αυτή η ταινία ήταν για μένα ο Κυνόδοντας. Μία ταινία δύστροπη, στριφνή, σχεδόν αδύνατο να την καταβάλλεις (ή να σε καταβάλλει) με κατά μέτωπο επίθεση, εκτός εάν βρεις την κερκόπορτά της.

Το story αλληγορικό, εκτός συγκεκριμένου τόπου και χρόνου. Αναφέρεται στη σημερινή Έλλαδα, αλλά θα μπορούσε να εκτυλίσσεται σε οποιδήποτε γωνία της "πολιτισμένης Δύσης". Άρα οικουμενικό. Μία αλληγορία για το πώς οι παλαιότερες γενεές ευνουχίζουν τις νεότερες και για την ανέλπιδη επανάσταση των τελευταίων. Μία ταινία για τον "αυτισμό", τη μεγαλύτερη ασθένεια του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Οι ηθοποιοί επαρκέστατοι στο ρόλο τους. Ο περίεργος τρόπος ομιλίας τους οργανικά δεμένος με το σενάριο. Η σκηνοθεσία συμπαγής, παγωμένη και αποστασιοποιημένη σου αφήνει χώρο για τις δικές σου ερμηνείες. Πλήρης ταύτιση φόρμας και περιεχόμενου. Θυμίζει πράγματι Haneke και το χειρουργικό τρόπο γραφής του.

Όταν είδα την ταινία θυμάμαι πολλούς θεατές να βγαίνουν χλευάζοντας. Γούστα είναι αυτά. Εγώ έκτοτε αναζητώ την Κινέττα, την πρώτη μεγάλου μήκους του Λάνθιμου.

Και κάτι τελευταίο. Οι Κάννες είναι κατά κοινή (σχεδόν) ομολογία το πιο απαιτητικό και δύσκολο φεστιβάλ παγοσμίως. Η βράβευση της ταινίας, έστω στο παράλληλο πρόγραμμα Ένα κάποιο βλέμμα, δεν είναι και λίγο. Ακολούθησε και μία θριαμβευτική πορεία στο εξωτερικό, έστω και σε μικρό κύκλωμα.

Υ.Γ.1 Για όποιον/α ίσως δεν το ξέρει: φέτος ο Λάνθιμος ανεβάζει Τσέχοφ στο θέατρο (δε θυμάμαι ποιο έργο, μου φαίνεται το Ιβάνοφ). Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πώς ένας τόσο σύγχρονος κινηματογραφιστής θα διαχειριστεί τους κλασικούς, έστω και στο θεατρικό σανίδι.

Υ.Γ.2 Όπως ίσως καταλάβατε, ψήφισα εξαιρετική. Μέσα στις καλύτερες περσινές ταινίες και όχι μόνο τις ελληνικές.

Υ.Γ.3 Είπαμε: γούστα είναι αυτά!

 

[Kosh]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Ακομα δεν την εχω δει. Ισως γιατι ξενερωσα οταν εμαθα οτι ειναι αντιγραφη μιας ταινιας του Αρτουρο Ριπσταιν σε βαθμο copy paste....

Διαβαστε εδω μια μονο αναφορα....


Και ειναι διαφορετικο να επηρεαζεσαι απο το να αντιγραφεις πλανο πλανο ολοκληρες σκηνες....Η εστω αν το κανεις πες οτι ναι το εκανα γιατι με ειχε συγκλονισει η ταδε ταινια .

Στον αντιποδα η παραγωγος εταιρεια (Βοο productions) για να μην πληγει η ταινια περαιτερω απαιτησε να κατεβει απο το youtube ενα βιντεακι που ειχε ανεβει και ειχε τις παρομοιες σκηνες διπλα διπλα ..πλανο πλανο.

Κριμα .

 

[karavan]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Αυτά (στο βαθμό που ισχύουν) δεν τα ήξερα. Είδα και έκρινα την ταινία ως αυτόνομη όντοτητα και μάλιστα θαύμασα την πρωτοτυπία της. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, θα όφειλε να κάνει μία αναφορά. Δεν είναι κακό να γυρίζεις ένα remake. Από Ριπστάιν έχω δει μόνο το Βαθύ Κόκκινο και μάλιστα το θεωρώ εξαιρετικό.

Υ.Γ. Ορισμένα από τα σχόλια αναγνωστών που υπάρχουν στο Preza TV είναι επιεικώς εμετικά.

 

[karavan]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Ξέρει κανείς ισπανικά να μας μεταφράσει τον τίτλο της ταινίας του Ριπστάιν;

 

[Kosh]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Noμιζω "το Καστρο της αγνοτητας"

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

- Η γροθιά στο στομάχι με το όνομα Ψυχή στο Στόμα του Οικονομίδη με τον φοβερό Ερρίκο Λίτση, αρκεί να προσπερνούσες το άνευ προηγουμένου υβρεολόγιό της.
- Το ταξίδι στην απελπισία στη σύγχρονη Αθήνα του Νίκου Παναγιωτόπουλου (Delivery).

Ειδικά η πρώτη εξαιρετική,άν καί προτιμώ τό Σπιρτόκουτο μέ τήν συγκλονιστική,πέραν τού Λίτση πάλι,Ελένη Κοκκίδου...Ξέχασες ,νομίζω καί τήν σπουδαία Μαρία Κεχαγιόγλου στήν ''Ψυχή στό Στόμα''


Υ.Γ.1 Για όποιον/α ίσως δεν το ξέρει: φέτος ο Λάνθιμος ανεβάζει Τσέχοφ στο θέατρο (δε θυμάμαι ποιο έργο, μου φαίνεται το Ιβάνοφ). Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πώς ένας τόσο σύγχρονος κινηματογραφιστής θα διαχειριστεί τους κλασικούς, έστω και στο θεατρικό σανίδι.

Ελπίζω νά μήν αντιμετωπίσει τόν Τσέχωφ ,όπως πετσόκοψε πέρυσι τον ''Θείο Βάνια'' ο Χουβαρδάς μετατρέποντάς τον σέ Γαλλικό boulevard.
Mακάρι νά μέ διαψεύσει ,βέβαια,ο Λάνθιμος,αλλά δέν τούχω καμιά εμπιστοσύνη..

Εξαιρετική παρουσίαση παρά ταύτα ,καθώς και οι αναφορές σέ άλλες ενδιαφέρουσες ταινίες τού Ελληνικού κινηματογράφου.:ernaehrung004:

 

[karavan]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Όντως και το Σπιρτόκουτο πολύ καλό. Άξια και η Κεχαγιόγλου (την ξέχασα). Για να δούμε τον Αντεροβγάλτη. Δεν αργεί και πολύ.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Σέβομαι απόλυτα τον φίλο karavan για την εμπεριστατωμένη άποψη και θέση του, ως προς την συγκεκριμμένη "ταινία".

Σε τέτοιες τοποθετήσεις αποκλείεται να ανταπαντήσεις επιθετικά, εκτός κι αν είσαι κάφρος και δεν σέβεσαι στο ελάχιστο το διαφορετικό γούστο του συνομιλητή σου.

Είμαι πολύ ενάντια στην συγκεκριμένη ταινία αλλά θα παραμείνω σε αυτό μου μόνο το σχόλιο..

Υ.Γ. Παρ ολα αυτά θα ήθελα να υπήρχε στην ψηφοφορία, η επιλογή "φριχτή" !!

 

[opsim]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Θα συμφωνήσω με σένα φίλε karavan για τις καλύτερες ελληνικές ταινίες των 90's (και για το "Βλέμμα" και για την "άκρη της πόλης") απλά θα προσθέσω δύο προσωπικές μου προτιμήσεις, το "παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε" των Σταύρου Τσιώλη και Χρήστου Βακαλόπουλου με το "ναΐφ" ύφος του και το ντοκυμαντέρ "Αγέλαστος πέτρα" του Φίλιππου Κουτσαυτή.

 

[superfly]

Απάντηση: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

To Σπιρτοκουτο προσωπικα το θεωρω την καλυτερη ελληνικη ταινια εδω και πολλα χρονια.Απιστευτη αμεσοτητα,πραγμα σπανιοτατο στο ελληνικο σινεμα,εξαιρετικοι διαλογοι (πραγματικα αληθινοι πραγμα που το εχουμε ξεχασει στο ελληνικο σινεμα) και ερμηνειες απο αλλο πλανητη.Αλλα ετσι κι αλλιως δεν πιστευω οτι η Ελλαδα πασχει απο ηθοποιους.Εχει ταλεντα,αρκει να ψαξεις,πασχει ομως τραγικα απο σεναρια και σκηνοθετες.
Το Ονειρο του Σκυλου που ανεφερε ο φιλος Karavan δειχνει οτι ο σκηνοθετης εχει ταλεντο στο χειρισμο της καμερας,αλλα η ταινια λυπαμαι ηταν,κατα την ταπεινη μου γνωμη,μια φανφαρα και μιση για να μην πω τιποτα χειροτερο.Ελπιζω ο φιλος να μην με παρεξηγησει,αλλα το θεωρησα παντελως δηθεν,μια ασκηση υφους για την οποια δυστυχως για το σκηνοθετη μας τα'παν αλλοι παλιοτερα και πολυ καλυτερα.
Εαν καποια ταινια,εκτος απο το Σπιρτοκουτο,βρηκα συμπαθητικη τα τελευταια χρονια,ηταν η Εαρινη Συναξη των Αγροφυλακων.Τονιζω το συμπαθητικη.
Τωρα για τον Κυνοδοντα.......κατα τ'αλλα καλα?

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

To σπιρτοκουτο προσωπικα το θεωρω την καλυτερη ελληνικη ταινια εδω και πολλα χρονια.Απιστευτη αμεσοτητα,πραγμα σπανιοτατο στο ελληνικο σινεμα,εξαιρετικοι διαλογοι (πραγματικα αληθινοι πραγμα που το εχουμε ξεχασει στο ελληνικο σινεμα) και ερμηνειες απο αλλο πλανητη..

Είναι η πλέον εξαιρετική περιγραφή τής μικροαστικής Νεοελληνικής Πασοκιάς Πάνο..πού δυστυχώς τήν κουβαλάμε ακόμα ως κοινωνικό σύμπτωμα..Αυριανή και Αμερικάνικο ονειρο τής πλάκας πακέτο.
Και εμένα μού άρεσε πολύ.
Απο τίς ταινίες εκείνες πού ή έντασή τους και η αμεσότητά τους σέ καθηλωνουν μέ σφιγμένο στομάχι..
Και επειδή μίλησα γιά την Κοκκίδου θά ξαναπώ οτι είναι απο τίς σημαντικότερες Ηθοποιούς τού Θεάτρου μας εδώ και χρόνια,μόνον πού δέν είναι ευρέως γνωστή μιάς και αποφεύγει τήν τηλεόραση.

 

[superfly]

Απάντηση: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Είναι η πλέον εξαιρετική περιγραφή τής μικροαστικής Νεοελληνικής Πασοκιάς Πάνο..πού δυστυχώς τήν κουβαλάμε ακόμα ως κοινωνικό σύμπτωμα..
Και εμένα μού άρεσε πολύ.
Απο τίς ταινίες εκείνες πού ή έντασή τους και η αμεσότητά τους σέ καθηλωνουν μέ σφιγμένο στομάχι..
Και επειδή μίλησα γιά την Κοκκίδου θά ξαναπώ οτι είναι απο τίς σημαντικότερες Ηθοποιούς τού Θεάτρου μας εδώ και χρόνια,μόνον πού δέν είναι γνωστή μιάς και αποφεύγει τήν τηλεόραση.

Σπυρο ειλικρινα στο λεω εκανα 2 μερες να συνελθω...Και ειναι ακριβως αυτο που λες...

 

[ecodrifter]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Το Σπιρτοκουτο το βαρεθηκα, δεν μου ειπε τιποτα.
Δεν ειναι ομως δυνατον να κατηγορησω αυτους που τους αρεσε …
Θα ηταν παραλογο. Αυτοι το σκηνοθετησαν?

ο Κυνοδοντας απο την αλλη με τραβηξε, σε σημειο που παει για δευτερη θεαση χρονου επιτρεποντος.
Ετσι ειναι αυτα τα πραγματα, και ο Φελλινι δε μου αρεσει και αλλοι μεγαλοι, τι να κανουμε
shoot me

 

[karavan]

Re: Απάντηση: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Σέβομαι απόλυτα τον φίλο karavan για την εμπεριστατωμένη άποψη και θέση του, ως προς την συγκεκριμμένη "ταινία".

Σε τέτοιες τοποθετήσεις αποκλείεται να ανταπαντήσεις επιθετικά, εκτός κι αν είσαι κάφρος και δεν σέβεσαι στο ελάχιστο το διαφορετικό γούστο του συνομιλητή σου.

Είμαι πολύ ενάντια στην συγκεκριμένη ταινία αλλά θα παραμείνω σε αυτό μου μόνο το σχόλιο..

Υ.Γ. Παρ ολα αυτά θα ήθελα να υπήρχε στην ψηφοφορία, η επιλογή "φριχτή" !!

Αγαπητέ Δημήτρη (χρόνια πολλά για τη γιορτή σου) μπορείς να γράψεις για την ταινία ό,τι θες, χωρίς να με προσβάλεις. Είναι εφικτό. Για την ταινία θα γράψεις, όχι για...μένα. Αυτά που με ενοχλούν είναι σχόλια σαν αυτά που είδα στο Preza TV ότι είναι...ψυχανώμαλοι όσοι τους άρεσε το film. Γράψε άφοβα. Περιμένω τη γνώμη και του Στέλιου. Μια ταινία είναι μόνο, μην τρελαινόμαστε...

 

[Stellios papa]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Οι νεοελληνες κινηματογραφιστες ειναι ολοι διανοουμενοι λατρεις του Ταρκοφσκι και των καφενειων του Κολωνακιου ,
μας αραδιαζουν ταινιες καλιτεχνικης αντιδρασης
χωρις να εχουν την δυνατοτητα να μας δειξουν την απλη καθημερινη Ελλαδα,
ταινιες σαν τον Κυνοδοντα Σπιρτοκουτο Μαυρο λειβαδι
μ αφηνουν παντελως αδιαφορο ,
ποσο μακρυα
απεχουν ολοι αυτοι απο ταινιαρες σαν το Ρουμανικο 4ΜΗΝΕΣ 3ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ 2ΗΜΕΡΕΣ
Ο διανοουμενισμος ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος της αληθινης διανοησης και ο καλυτερος φιλος της λαικιστικης ανοησιας

εξαιρεση ενας καλλιεργητης μαστιχας απο την ΧΙΟ
ονοματι Δημος Αβδελιωτης




.

 

[karavan]

Re: Απάντηση: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

To Σπιρτοκουτο προσωπικα το θεωρω την καλυτερη ελληνικη ταινια εδω και πολλα χρονια.Απιστευτη αμεσοτητα,πραγμα σπανιοτατο στο ελληνικο σινεμα,εξαιρετικοι διαλογοι (πραγματικα αληθινοι πραγμα που το εχουμε ξεχασει στο ελληνικο σινεμα) και ερμηνειες απο αλλο πλανητη.Αλλα ετσι κι αλλιως δεν πιστευω οτι η Ελλαδα πασχει απο ηθοποιους.Εχει ταλεντα,αρκει να ψαξεις,πασχει ομως τραγικα απο σεναρια και σκηνοθετες.
Το Ονειρο του Σκυλου που ανεφερε ο φιλος Karavan δειχνει οτι ο σκηνοθετης εχει ταλεντο στο χειρισμο της καμερας,αλλα η ταινια λυπαμαι ηταν,κατα την ταπεινη μου γνωμη,μια φανφαρα και μιση για να μην πω τιποτα χειροτερο.Ελπιζω ο φιλος να μην με παρεξηγησει,αλλα το θεωρησα παντελως δηθεν,μια ασκηση υφους για την οποια δυστυχως για το σκηνοθετη μας τα'παν αλλοι παλιοτερα και πολυ καλυτερα.
Εαν καποια ταινια,εκτος απο το Σπιρτοκουτο,βρηκα συμπαθητικη τα τελευταια χρονια,ηταν η Εαρινη Συναξη των Αγροφυλακων.Τονιζω το συμπαθητικη.
Τωρα για τον Κυνοδοντα.......κατα τ'αλλα καλα?

Συμφωνώ ότι το Όνειρο του Σκύλου ήταν μία άσκηση ύφους. Διαφωνώ με το φανφάρα.

 

[karavan]

Re: Απάντηση: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Είναι η πλέον εξαιρετική περιγραφή τής μικροαστικής Νεοελληνικής Πασοκιάς Πάνο..πού δυστυχώς τήν κουβαλάμε ακόμα ως κοινωνικό σύμπτωμα..Αυριανή και Αμερικάνικο ονειρο τής πλάκας πακέτο.
Και εμένα μού άρεσε πολύ.
Απο τίς ταινίες εκείνες πού ή έντασή τους και η αμεσότητά τους σέ καθηλωνουν μέ σφιγμένο στομάχι..
Και επειδή μίλησα γιά την Κοκκίδου θά ξαναπώ οτι είναι απο τίς σημαντικότερες Ηθοποιούς τού Θεάτρου μας εδώ και χρόνια,μόνον πού δέν είναι ευρέως γνωστή μιάς και αποφεύγει τήν τηλεόραση.

Εξαιρετική περιγραφή Σπύρο. Όλο το ρεζουμέ σε τρεις λέξεις: νεοελληνική πασοκιά και Αυριανή.

 

[karavan]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Οι νεοελληνες κινηματογραφιστες ειναι ολοι διανοουμενοι λατρεις του Ταρκοφσκι και των καφενειων του Κολωνακιου ,
μας αραδιαζουν ταινιες καλιτεχνικης αντιδρασης
χωρις να εχουν την δυνατοτητα να μας δειξουν την απλη καθημερινη Ελλαδα,
ταινιες σαν τον Κυνοδοντα Σπιρτοκουτο Μαυρο λειβαδι
μ αφηνουν παντελως αδιαφορο ,
ποσο μακρυα
απεχουν ολοι αυτοι απο ταινιαρες σαν το Ρουμανικο 4ΜΗΝΕΣ 3ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ 2ΗΜΕΡΕΣ
Ο διανοουμενισμος ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος της αληθινης διανοησης και ο καλυτερος φιλος της λαικιστικης ανοησιας

εξαιρεση ενας καλλιεργητης μαστιχας απο την ΧΙΟ
ονοματι Δημος Αβδελιωτης




.

Εξαιρετική ταινία το ρουμάνικο. Να σου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο! Γενικά ο ρουμανικός κινηματογράφος έχει πάρει τα πάνω του και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση για τους δικούς μας. Πάντως, έχω την εντύπωση ότι το Σπιρτόκουτο δείχνει την καθημερινή Ελλάδα. Έτσι όπως ζούμε σαν τα ποντίκια μέσα στις πόλεις το...ακούς θε δε θες.

 

[karavan]

Re: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ — Kynodontas

Συγχωρέστε μου το off-topic αλλά μιας και ο λόγος για το ρουμανικό κινηματογράφο πολύ καλό και το περσινό φιλμ Σιωπηλός Γάμος. Ακόμα, το επίσης περσινό Αστυνομία Ταυτότητα. Αν και σε στιγμές κουραστικό με τις (άσκοπες σιωπές του, σε αποζημίωνε με το φοβερό τελευταίο μισάωρό του. Μία ταινία που αξίζει να τη δεις μόνο για αυτό. Απολαυστικό, πρωτότυπο και εντελώς, μα εντελώς, καφκικό! (το φινάλε)