Εδω το καλο γυψαρισμα

ελα ντε...εγω μια αποφαση συμβ επικρατειας διαβασα για τους ναυτεργατες
 
Κι αν δεν σας αρέσει η δημοκρατία, έχουμε και τα ΜΑΤ.

ΥΓ. Αλήθεια, οι εκπαιδευτικοί τί έχουν να πουν γι'αυτό? Και οι αγρότες? ΚΑΙ σ'αυτή τη χώρα δημοκρατία για τον πολίτη σημαίνει "τώρα δεν μπορώ έχω δουλειά".

Με τέτοια μυαλά, έχουν ακόμη να μας κάνουν...
 
Η πολιτικη επιστρατευση βασιστηκε σε ενα νομο των πρωτων ημερων της μεταπολιτευτικης περιοδου της χωρας οπου ειδικες συνθηκες ισως και να επεβαλλαν καποιο ελεγχο του εργατικου κινηματος σε ορισμενες ειδικοτητες.
Ομως 30+ χρονια μετα το να εχεις ενα κλαδο εργαζομενων, υπο την ομηρεια ενος νομου στα ορια της δημοκρατικοτητας θυμιζει εποχες γυψων και αλλων συναφων υλικων.
Μου κανει εντυπωση πως ανθρωποι τουλαχιστον καποιας ηλικιας δεν μπορουν να ανακαλεσουν στη μνημη τους τη μορφη του μεγα γυψαδορου, εκτος και αν ηταν αποροφημενοι απο το διαβασμα την επιμαχη περιοδο ;-)
 
Οι εποχές που βουτούσαμε στο κανάλι χειμωνιάτικα από το κυνήγι των μπάτσων σε αφισοκόληση στην πολίχνη, οι δύο μέρες αποβολή στη δευτέρα γυμνασίου γιατί βρέθηκε στην τσάντα μου το «το ενδέκατο συνέδριο της κνε», οι σοκολάτες και τα τσιγάρα που πετούσαμε στους πατέρες μας στην σταυρούπολη στην επιστράτευση, τα προδομένα χαμόγελα του κόσμου που υποδέχτηκαν τον καραμανλή το 74 στο βασιλικό θέατρο ήταν τελικά καλές εποχές. Γιατί τώρα που δεν άλλαξε και τίποτε δλδ, ταμπουρωνόμαστε με το λογαριασμό της πιστωτικής στα χέρια μέσα στο σπιτάκι μας. Με τα παιδάκια μας, το τηλεκοντρόλ μας και την δύναμη της εξουσίας που μας δίνει η πίτσα ντελίβερι.