Εις Μνήμην Κώστα Καββαθά

[Cicadelic Ranger]

Αναμεσα στα διαφορα παλινδρομικα και μαλλον αγωνιωδη ονειρα που κανω τωρα στην ηλικια μου, και περιλαμβανουν την Ελλαδα ειναι αυτο οπου βρισκομαι καπου στην Αθηνα, καπου σε καποιες στασεις λεοφορειων ψαχνοντας καποιο δρομολογιο που δεν γνωριζω, για να γυρισω σπιτι μου που δεν ξερω που ειναι...
και εκει κυριως σε εσπερινη νυχτερινη ατμοσφαιρα, βρισκεται καποιο περιπτερο. Φωτισμενο...

Και λεω, ααα... μεχρι να βρω ακρη ας ψαξω να βρω κανα περιοδικο να παρω μαζι μου σε ταξιδι, και αρχιζω να ψαχνω...

Πτηση....Ηχο.... και μετα σκεφτομαι μην εχασα το αεροπλανο.

Ας το δεχτει ο Θεος και ας τυχει να συναντηθουμε εκει πανω να του πω ποσο τον ευχαριστω για τον χρονο που εζησα σε αυτην την χωρα με την μοναδικη του προσφορα για να ενημεροθω η ισως και κατι παραπανω.

Αιωνια του η μνημη.

 

[PetVoul]

Τι να γράψω για αυτόν τον άνθρωπο που συντρόφευσε, διαμόρφωσε και σημάδεψε ανεξίτηλα τα εφηβικά μου χρόνια και αυτά που ακολούθησαν. Η πληθώρα των αντικειμένων με τα οποία καταπιάστηκε και η συνολική προσφορά του αξιώνουν – κατά την άποψή μου – την μεταφορά των σχετικών με τον θάνατό του αναρτήσεων από τα του δικάναλου ήχου σε ένα αυτόνομο δικό του ποστ με μια απλή αναφορά του ονόματός του. Ο Κ.Κ. σε σχέση και αντίθεση με όλους εμάς τους «γνώστες» δεν υπήρξε ουδέποτε ΜΕΤΡΙΟΣ και δεν χρειάστηκε να κάνει ….προσπεράσεις για να αποδείξει κάτι. Ήδη από νωρίς πετούσε από πάνω μας …γρήγορα ...πολύ γρήγορα