Να πω ναι? Να πω Όχι? Τραγούδια και χορό έχει, οπότε στο ναι πάμε. Αλλά δεν είναι συνέχεια. Είναι πολύ περίεργο γενικά.
Δύο φορές προσπάθησα να το δω και τις δύο πάτησα το stop στο δεκάλεπτο....Μιούζικαλ και αηδίες και πουλάω ψυγεία, πουλάω φριτέζες και φούρνους μικροκυμάτων.
Θέλει υπομονή είναι η αλήθεια. Να ξεπεράσεις την αρχή που είναι μόνο τραγούδια σχεδόν και να πας παρακάτω για το κλου της ιστορίας, με αρκετά λιγότερα τραγούδια. Δεν ξέρω εάν μου άρεσε ή όχι. Σίγουρα δεν θα το έβλεπα μόνος μου και θα το είχα σταματήσει εάν δεν ήταν και η γυναίκα μαζί. Αλλά βλέποντας το, υπάρχουν σίγουρα πολλά μηνύματα για την κατάσταση στο Μεξικό. Το πρόβλημα είναι ότι το συνδέουν με την "μάστιγα" των ημερών μας στις ταινίες. Τουλάχιστον αυτή την φορά, το trans είναι βασικό στοιχείο της υπόθεσης και όχι μια σάλτσα.
Από εκεί και πέρα, σαν ιστορία, είναι ενδιαφέρουσα από πλευράς του τι γίνεται με τα καρτέλ και τις απαγωγές. Κάπου όμως, χάνει το νόημα και το μονοπάτι του. Με ένα τέλος ότι νάναι.
Η πλάκα είναι, ότι "η" τρανς ηθοποιός, έχει όντως παιδιά και είναι παντρεμένη με γυναίκα. Για να μην λέει κανείς πως είναι δυνατόν να κάνεις αλλαγή φύλου από άντρας και να θέλεις πάλι μόνο γυναίκες.
Τα τραγούδια δεν είναι άσχημα, αλλά είναι πολύ λάτιν. Βέβαια έχει 1-2 χορογραφίες που ταιριάζουν πολύ με το τραγούδι της στιγμής.
Δεν θα ψηφίσω, γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι είδα. Σίγουρα κάτι διαφορετικό, με αρκετά καλές ερμηνείες και ένα πολύ σοβαρό θέμα. Αλλά σίγουρα όχι για όλους και απολύτως σίγουρα, με διθυράμβους μόνο και μόνο για το θέμα του τρανς. Δεν είναι αλλιώς ταινία για τέτοιες κριτικές εξύμνησης.
