Ενα γεμάτο ΣΚ με φίλους

supersonic

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,609
δεν θέλω να προλάβω κανέναν, αλλά φταίει η γλυκειά ανάμνηση της μάζωξης...
Το ΣΚ που μας πέρασε είχαμε την τιμή να "φιλοξενήσουμε" τρία εκλεκτά μέλη της κατηγορίας μουσικής στα εδάφη μας...

Ο μαιτρ της οργάνωσης Γ. Πολυχρονίδης, ο ανατρεπτικός και no-compromise Τζιμάκος και ο σιωπηλός αλλά τα πάντα καταγράφων Γ. Μπαϊραχτάρης μας έφεραν τα χιόνια και περάσαμε τζετ, (γιά να ζηλεύουν όσοι δεν τόλμησαν να ανέβουν) :smash:

Περισσότερα όταν συνέλθουν και από μακρύ ταξίδι και τις καταχρήσεις...:award:
Τον ρόλο του φωτογράφου ξέρετε ποιός τον είχε οπότε θα περιμένετε...

Υπάρχει υλικό.... μπόλικο (Γιά να αρχίσει και η σχετική σιελόρροια...):Banane0:
 
Ας είναι καλά και οι τρεις που μας τίμησαν με την επίσκεψη τους. Δυστυχώς με τα χιόνια αλλά και λόγω της μικρής διάρκειας της επίσκεψης, εγώ δεν τους "χόρτασα" και ελπίζω να μην πήραν μαζί τους "ελλιπή" δόση φιλοξενίας, αν και τους φρόντισαν οι νεώτεροι (μπράβο Στέργιο).

Όσοι δεν ανέβηκαν να ζηλεύουνε :BDGBGDB55:
 
Νίκο, εδώ δεν χόρτασα εγώ....
(τι να λέμε τώρα):flipout:

όντως τα εύσημα της ΓΔ στον Guybrush :music-smiley-005:που ανέλαβε τον ρόλο σωφέρ και PR manager των επισκεπτών...
 
Να ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου όλους τους φίλους που μαζευτήκαμε το Σάββατο και ιδιαίτερα τους 3 φιλοξενούμενους που μας τίμησαν ( αν και δεν κατάφερα να είμαι στις ακροάσεις αλλά μόνο στο Σαββατιάτικο δείπνο ), αλλά και τον Στέργιο( Guybrush ) για τις μεταφορές . Ευχάριστη ατμόσφαιρα, και ενδιαφέρουσες συζητήσεις . Την επόμενη φορά να είμαστε άλλοι τόσοι !!!

Χάρηκα πολύ που γνώρισα κι άλλα μέλη του club !

Υ.Γ Περιμένω φωτογραφίες !!!
 
Εγώ πάλι να ευχαριστήσω το Μιχάλη το Μελίδη, που ανέλαβε το σημαντικότερο κομμάτι του Σ/Κ, δηλαδή την ταβέρνα.

Οι επισκέψεις για ακροάσεις έγιναν το Σάββατο στου Ντοκ και σε μένα, την Κυριακή στου Κακαλιού και του Παναγιωτίδη.

Λίγο πολύ, οι της μουσικής στη Θεσσαλονίκη δώσαμε όλοι το παρόν.




Υ.Γ. Πρώτη φορά είχα τόσο πολύ κόσμο στο δωμάτιό μου!
 
Έχοντας ακόμα νωπές τις αναμνήσεις μου από την επίσκεψη στην Θεσσαλονίκη να πω για αρχή ότι περάσαμε ένα πάρα πολύ ωραίο και γεμάτο Σαββατοκύριακο και να σας ευχαριστήσω όλους για την φιλοξενία σας.
Την Θεσσαλονίκη εγώ την επισκεπτόμουν για πρώτη φορά και αν και γενικά ο χειμώνας είναι η εποχή μου, εξαιτίας του πάρα πολύ κρύου αντιλήφθηκα ότι δυστυχώς δεν είχα την δυνατότητα να γυρίσω περπατώντας την πόλη. Ούτως ή άλλως ο χρόνος δυστυχώς ήταν περιορισμένος και ακόμα και με καλό καιρό απλά θα έπαιρνα μια μικρή γεύση.
Να ευχαριστήσω τους Ντοκατζή, Στέργιο (Guybrush), Στέργιο Κακαλιό και Παναγιωτίδη που μας δέχτηκαν στο σπίτι τους για ακροάσεις και να ζητήσω συγνώμη αν κάπου καταχραστήκαμε τον χώρο τους και τον χρόνο τους Ειδικά δε πρέπει να πούμε ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον πιτσιρικά Στέργιο που μας μετακινούσε επι δύο μέρες και στον Κρυωνά που ήρθε από μακριά και τις δύο μέρες για να μας δει.
Στην ταβέρνα χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα τον Τάσο(Anasthom) αλλά και που είχα την ευκαιρία να τα πούμε λίγο περισσότερο με τον Βασίλη Τσάκωνα που στην Αθήνα τον είχα δει πολύ λίγο και που βέβαια είναι ο άνθρωπος που με παρακίνησε να μπω στο forum του avclub.
Δυστυχώς δεν τα είπαμε όσο θα ήθελα με τον Ποτακίδη, Μελίδη ,Πανούση(το γνωστό πρόβλημα με την απόσταση στα τραπέζια).
Σας ευχαριστούμε όλους παιδιά…….
 
Μουσικά το Σαββατοκύριακο στην Θεσσαλονίκη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη . Αυτά που χαρακτηριστικά μου έμειναν ήταν η πάρα πολύ ωραία original version του memories από τους Soft Machine κομμάτι που το ήξερα από τους Material και την Whitney Houston.καθώς και ένα ακόμα κομμάτι από τον συγκεκριμένο δίσκο των Soft Machine τίτλο του οποίου δεν θυμάμαι, αλλά σύντομα θα σας πω σε ποιο αναφέρομαι. Επίσης η πάρα πολύ καλή εκτέλεση του amazing grace από την Φλέρυ Νταντωνάκη και η “αγρύπνια” από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου.. Ένα συγκεκριμένο μουσικό θέμα που επίσης δεν θυμάμαι τίτλο από το gymnopedies gnossienes από Jacques Loussier Trio Satie και ένα cd των cramps που περιείχε μια εκτέλεση του fever. Σε πιο κοντινά δικά μου ακούσματα τα I am the one των Material και you are gonna need me - Tower of Power

Στον ερχομό και στο γυρισμό ακούσαμε πολλά και διάφορα .Εγώ ήδη είμαι κάτοχος μιας μεγάλης συλλογής με δουλειές του Mertens και ευελπιστώ και σε ένα εκτενέστερο βύθισμα στο ambient σκοτάδι των Biosphere
 
Τελικά η κρεπάλη δεν γνωρίζει ηλικία. Λίγος ύπνος, πολύ αλκοόλ και μουσική, τρελό γέλιο, ένα ασφυκτικά γεμάτο σαββατοκύριακο. Τα πρωϊνά με τα γιαούρτια και τα τσάγια, τις ομελέτες και τα μπέϊκον και τα ατελείωτα γλυκά του Τζίμη. Αξέχαστο και επεισοδιακό όσο λίγα. Στο πήγαινε με χιόνι, χωρίς καλοριφέρ (με το Τζίμη κουκουλωμένο) και στο γύρνα με μυρωδιά τεκίλας..

Πραγματικά σπάνιο να συναντάς ανθρώπους για πρώτη φορά με τόσο ενθουσιασμό και σεβασμό για την επίσκεψη σου. Ο Νίκος που παράτησε και τις δύο μέρες την οικογένεια του για να είναι μαζί μας. Ο Στέργιος που μας έκανε τον ταρίφα. Οι δύο Δημήτρηδες με τις μουσικές τους και την ευγένεια τους. Ο Στέργιος με την ήρεμη παρουσία του. Και όλοι οι άλλοι: Τσάκωνας, Atofios, Ποτακίδης, Μελίδης, Πανούσης και Anasthom. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και από τους τρεις μας για το τόσο μεγάλο και σπάνιο ενδιαφέρον που έδειξαν σε τρεις ουσιαστικά σχεδόν άγνωστους τύπους.

Αλλά και μεταξύ μας, λίγο γνωριζόμασταν. Όμως η παρέα έδεσε. Τρεις φαινομενικά διαφορετικοί τύποι με κοινό όμως παρανομαστή: την προέλευση από το ίδιο ιδιοσυγκρασιακό περιβάλλον και την αγάπη για την μουσική.

Το πως παίζουν τα συστήματα των αδελφών συνφορουμιτών, μικρή σημασία έχει. Πάντως το καλύτερο με διαφορά ήταν του Στέργιου με τα maggia..
icon10.gif


Το μικρό πικαπάκι έπαιξε το δικό του ξεχωριστό ρόλο στα σπίτια του Ντοκ και του Στέργιου. Η σοφίτα του Δημήτρη ξεχωριστή και προσωπική επίσης.

Τρεις μέρες συμπυκνωμένης ζωής που απέδειξαν ξανά πόσο σχετικός είναι ο χρόνος και πόσο εύκολα τον αφήνουμε να χάνεται ασκόπως στη μικρή διαδρομή της ζωής..
 
Last edited:
Top Bottom