...στους ανθρώπους που με βοήθησαν, πίεσαν και έπεισαν ν' αποκτήσω
αυτά:
ELAC FS-247
ELAC CC-241
ELAC BS-243
Και συγκεκριμένα:
1) Ευχαριστώ τον άνθρωπο που τόσο καιρό ψαχνόταν τι ηχεία ν' αγοράσει και μ' έβαλε στην πρίζα να κοιτώ και εγώ δεξιά και αριστερά μήπως και πέσει το μάτι μου σε κάτι καλό (και το αυτί μου σε κάτι καλύτερο).
2) Ευχαριστώ τα δύο παλικάρια (από το Μπροκμπακ μάουντεν) που μόλις ακούσανε τα προηγούμενά μου ηχεία σκάσανε στα γέλια. Σκληρό μεν, αλλά ικανό να σε κάνει ν' αναρωτηθείς: "ρε μπας και δεν ακούω καλά;". Και όπως αποδείχτηκε εχθές... Αυτό ακριβώς γινότανε...
3) Ευχαριστώ τον άνθρωπο που με κατεύθυνε προς τα συγκεκριμένα ηχεία και ακόμα περισσότερο τον άνθρωπο που χωρίς δεύτερη κουβέντα και ανεπιφύλακτα μου είπε: "Πάρτα..."
4) Ευχαριστώ άλλα τρία παλικάρια που συμμετείχαν εχθές στο μικρό σουαρέ και με βοήθησαν με τη γνώση και την εμπειρία τους να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερα από τα συγκεκριμένα ηχεία. Και που ακούσαμε, που σχολιάσαμε, που ξεσηκωθήκαμε και που αργήσαμε να πάμε και στις γιορτές μας (έστω και με άδεια χέρια).
5) Ευχαριστώ το γνωστό-άγνωστο που άκουσε τα προηγούμενα ηχεία όταν έφερε τα καινούρια και μου είπε: "Ρε, αυτό πρώτη φορά το βλέπω"...
6) Τέλος, ευχαριστώ τη μαμά και το μπαμπά μου που μ' έκαναν άνθρωπο...
Λίγα λόγια για τα ηχεία...
Τα προηγούμενα, όπως και τα καινούρια παίζουν με τη βοήθεια αυτού:
Pioneer VSX-AX5i
Χωρίς τελικά ενισχυτικά. Πηγές είναι ένα dvd Pioneer 757Ai και ένα HTPC.
Σε πρώτη φάση ξηλώθηκαν τα προηγούμενα, πολύ βαριά ηχεία και επέστρεψαν στο σπίτι τους κάνοντας αισθητή την απουσία του (κυρίως μέσω της φθοράς που προκάλεσαν). Εν συνεχεία άλλαξε θέση ο ενισχυτής για ν' αφήσει κενό το χώρο του κεντρικού ηχείου, αφού μέχρι πρότινος δεν υπήρχε. Αφού ξηλώθηκαν όλα τα καλώδια και πήγαν στη νέα τους θέση, υποδέχτηκα τον πρώτο φιλοξενούμενό μου, σε απόσταση αναπνοής από το δεύτερο που με κατηγορούσαν ο ένας πίσω από τον άλλο για την πρόοδο των εργασιών μου. Με την πολύτιμη βοήθειά τους φέραμε τα καλώδια στη νέα τους θέση και αφού συνδέσαμε τα "μικρά" μπροστά πήραμε μία πρώτη γεύση του τι θ' ακολουθούσε.
Ακούγαμε και ξανακούγαμε, εγώ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορούσε να βγει τέτοιος ήχος από τέτοια ηχειάκια μα συνάμα δεχόμουν συνεχόμενες και επαναληπτικές χειρονομίες, με τη χρήση του μεσαίου δακτύλου, από έναν εκ των καλεσμένων μου. Τα ηχεία απέδιδαν τα κρουστά με μεγάλη ισχύ, εντυπωσιακή έκταση, βάθος χώρου, οι φωνές ερχόντουσαν κρυστάλλινες, χωρίς στρώματα φελιζόλ ανάμεσα σε μένα και σε αυτά. Και όλα αυτά;;; Από τα δύο ηχειάκια που προόριζα για Surround.
Εν συνεχεία ήρθε η ώρα του τελικού στησίματος. Τοποθετήσαμε το κεντρικό στη θέση του, τα surround εκεί που έπρεπε και τα θηρία μπροστά. Τα δύο θηρία αυτά έχουν δύο (2) bass reflex. Ένα στη βάση του ηχείου και ένα δεύτερο (προεραιτικό-καθότι ταπωμένο) από πίσω. Και έτσι ξαναπατήθηκε το play. ... .. .
Εγώ δεν μπορούσα να περιγράψω αυτό που άκουγα. Το μπάσο ερχότανε και με σήκωνε. Αισθανόμουν ΟΛΕΣ τις χαμηλές συχνότητες και ταυτόχρονα δεν έχανα τίποτα από τη μαγεία των μικρών ηχείων. Τα κοντραμπάσα και οι μπότες ερχόντουσαν κατευθείαν στο στήθος σου και σε έκαναν να χαμογελάσεις. Είχα μείνει άναυδος...
-Αν βγάλαμε τις τάπες;;;
Ναι, τις βγάλαμε αλλά πλέον το μπάσο ήταν πολύ... Σε ένα χώρο, όπως ο δικός μου (3χ5) τα ηχεία αυτά έχουν περισσότερο μπάσο απ' ότι ήθελε. Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε: "Καπελώνουν τις μεσαίες συχνότητες"
Το ένα dvd διαδεχόταν το άλλο και οι ταινίες η μία την άλλη. Αποκορύφωμα; Η απογείωση των αεροσκαφών στο "Top Gun". Το δωμάτιο σηκωνόταν στον αέρα. Ο καναπές μετακινιόταν...
Α... Δε σας έδειξα το Subwoofer μου...
Αυτό είναι...
Δε θα πω περισσότερα. Θα τ' ακούσω και θα τα ξανακούσω και θα δημιουργήσω μια καλύτερη άποψη. Μέχρι τότε...
Ευχαριστώ πάρα πολύ αυτούς που με βοήθησαν...
αυτά:
ELAC FS-247
ELAC CC-241
ELAC BS-243
Και συγκεκριμένα:
1) Ευχαριστώ τον άνθρωπο που τόσο καιρό ψαχνόταν τι ηχεία ν' αγοράσει και μ' έβαλε στην πρίζα να κοιτώ και εγώ δεξιά και αριστερά μήπως και πέσει το μάτι μου σε κάτι καλό (και το αυτί μου σε κάτι καλύτερο).
2) Ευχαριστώ τα δύο παλικάρια (από το Μπροκμπακ μάουντεν) που μόλις ακούσανε τα προηγούμενά μου ηχεία σκάσανε στα γέλια. Σκληρό μεν, αλλά ικανό να σε κάνει ν' αναρωτηθείς: "ρε μπας και δεν ακούω καλά;". Και όπως αποδείχτηκε εχθές... Αυτό ακριβώς γινότανε...
3) Ευχαριστώ τον άνθρωπο που με κατεύθυνε προς τα συγκεκριμένα ηχεία και ακόμα περισσότερο τον άνθρωπο που χωρίς δεύτερη κουβέντα και ανεπιφύλακτα μου είπε: "Πάρτα..."
4) Ευχαριστώ άλλα τρία παλικάρια που συμμετείχαν εχθές στο μικρό σουαρέ και με βοήθησαν με τη γνώση και την εμπειρία τους να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερα από τα συγκεκριμένα ηχεία. Και που ακούσαμε, που σχολιάσαμε, που ξεσηκωθήκαμε και που αργήσαμε να πάμε και στις γιορτές μας (έστω και με άδεια χέρια).
5) Ευχαριστώ το γνωστό-άγνωστο που άκουσε τα προηγούμενα ηχεία όταν έφερε τα καινούρια και μου είπε: "Ρε, αυτό πρώτη φορά το βλέπω"...
6) Τέλος, ευχαριστώ τη μαμά και το μπαμπά μου που μ' έκαναν άνθρωπο...
Λίγα λόγια για τα ηχεία...
Τα προηγούμενα, όπως και τα καινούρια παίζουν με τη βοήθεια αυτού:
Pioneer VSX-AX5i
Χωρίς τελικά ενισχυτικά. Πηγές είναι ένα dvd Pioneer 757Ai και ένα HTPC.
Σε πρώτη φάση ξηλώθηκαν τα προηγούμενα, πολύ βαριά ηχεία και επέστρεψαν στο σπίτι τους κάνοντας αισθητή την απουσία του (κυρίως μέσω της φθοράς που προκάλεσαν). Εν συνεχεία άλλαξε θέση ο ενισχυτής για ν' αφήσει κενό το χώρο του κεντρικού ηχείου, αφού μέχρι πρότινος δεν υπήρχε. Αφού ξηλώθηκαν όλα τα καλώδια και πήγαν στη νέα τους θέση, υποδέχτηκα τον πρώτο φιλοξενούμενό μου, σε απόσταση αναπνοής από το δεύτερο που με κατηγορούσαν ο ένας πίσω από τον άλλο για την πρόοδο των εργασιών μου. Με την πολύτιμη βοήθειά τους φέραμε τα καλώδια στη νέα τους θέση και αφού συνδέσαμε τα "μικρά" μπροστά πήραμε μία πρώτη γεύση του τι θ' ακολουθούσε.
Ακούγαμε και ξανακούγαμε, εγώ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορούσε να βγει τέτοιος ήχος από τέτοια ηχειάκια μα συνάμα δεχόμουν συνεχόμενες και επαναληπτικές χειρονομίες, με τη χρήση του μεσαίου δακτύλου, από έναν εκ των καλεσμένων μου. Τα ηχεία απέδιδαν τα κρουστά με μεγάλη ισχύ, εντυπωσιακή έκταση, βάθος χώρου, οι φωνές ερχόντουσαν κρυστάλλινες, χωρίς στρώματα φελιζόλ ανάμεσα σε μένα και σε αυτά. Και όλα αυτά;;; Από τα δύο ηχειάκια που προόριζα για Surround.
Εν συνεχεία ήρθε η ώρα του τελικού στησίματος. Τοποθετήσαμε το κεντρικό στη θέση του, τα surround εκεί που έπρεπε και τα θηρία μπροστά. Τα δύο θηρία αυτά έχουν δύο (2) bass reflex. Ένα στη βάση του ηχείου και ένα δεύτερο (προεραιτικό-καθότι ταπωμένο) από πίσω. Και έτσι ξαναπατήθηκε το play. ... .. .
Εγώ δεν μπορούσα να περιγράψω αυτό που άκουγα. Το μπάσο ερχότανε και με σήκωνε. Αισθανόμουν ΟΛΕΣ τις χαμηλές συχνότητες και ταυτόχρονα δεν έχανα τίποτα από τη μαγεία των μικρών ηχείων. Τα κοντραμπάσα και οι μπότες ερχόντουσαν κατευθείαν στο στήθος σου και σε έκαναν να χαμογελάσεις. Είχα μείνει άναυδος...
-Αν βγάλαμε τις τάπες;;;
Ναι, τις βγάλαμε αλλά πλέον το μπάσο ήταν πολύ... Σε ένα χώρο, όπως ο δικός μου (3χ5) τα ηχεία αυτά έχουν περισσότερο μπάσο απ' ότι ήθελε. Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε: "Καπελώνουν τις μεσαίες συχνότητες"
Το ένα dvd διαδεχόταν το άλλο και οι ταινίες η μία την άλλη. Αποκορύφωμα; Η απογείωση των αεροσκαφών στο "Top Gun". Το δωμάτιο σηκωνόταν στον αέρα. Ο καναπές μετακινιόταν...
Α... Δε σας έδειξα το Subwoofer μου...
Αυτό είναι...
Δε θα πω περισσότερα. Θα τ' ακούσω και θα τα ξανακούσω και θα δημιουργήσω μια καλύτερη άποψη. Μέχρι τότε...
Ευχαριστώ πάρα πολύ αυτούς που με βοήθησαν...
Last edited by a moderator:
