[Έρευνα] Το 3D βίντεο προκαλεί κόπωση και καταπόνηση των ματιών

[airb]

Πρόσφατη έρευνα που διέξαγε η Samsung έδειξε πως το 3D βίντεο προκαλεί περισσότερη κόπωση και καταπόνηση των ματιών από ότι προκαλεί το 2D περιεχόμενο. Συμμετέχοντες στην έρευνα που έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Berkeley, και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Vision, ερωτήθηκαν να καταγράψουν την καταπόνηση των ματιών τους, την κόπωση τους, πόνους στην πλάτη ή τον λαιμό και δυσκολίες στην όραση.

Οι ερευνητές προέβαλλαν στους συμμετέχοντες, 3D και 2D βίντεο από διάφορες αποστάσεις, ενώ το τρισδιάστατο περιεχόμενο προβαλλόταν με διαφορετικά σημεία εστίασης και διαφορετικές αποστάσεις σύγκλισης. Αλλάζοντας τις αποστάσεις σύγκλισης, τοποθετούσαν το 3D περιεχόμενο να φαίνεται πως υπάρχει μπροστά ή πίσω από την οθόνη.

Τα βίντεο που προβάλλονταν με 3D απεικόνιση οδηγούσαν σε μεγαλύτερη καταπόνηση των ματιών, κόπωση και δυσκολίες στην όραση, ενώ για τους συμμετέχοντες ήταν πιο άβολα όταν με την απόσταση σύγκλισης οι 3D εικόνες τοποθετούνταν πίσω από το επίπεδο της οθόνης. Ακόμα αναφέρθηκαν αρκετά προβλήματα όταν η 3D εικόνα προβαλλόταν μπροστά από το επίπεδο της οθόνης, αλλά οι συμμετέχοντες βρίσκονταν κοντά σε αυτή.

Κάποιες εταιρίες ασκούν πιέσεις για αλλαγές στην εγγραφή 3D, με σκοπό να αυξηθεί η εμπειρία ψυχαγωγίας αλλά ταυτόχρονα να μειωθεί η κόπωση στα μάτια που προκαλεί στα μάτια. Ο σκηνοθέτης του «Avatar» James Cameron, άσκησε κριτική στις υπάρχουσες τεχνικές που χρησιμοποιεί η βιομηχανία του κινηματογράφου, ζητώντας να αυξηθεί το frame rate ώστε να γίνει πιο ωραίο το τρισδιάστατο περιεχόμενο.

H Nintendo πέρυσι είχε προειδοποιήσει μέσω του site της για πιθανούς κινδύνους στα παιδιά που χρησιμοποιούν το 3D στο Nintendo 3DS. Απέτρεπε τα παιδιά κάτω των 6 ετών να βλέπουν 3D περιεχόμενο καθώς η εικονική αυτή προβολή, με το σημείο εστίασης να κυμαίνεται σε διαφορετικά βάθη, μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης.

Η σχέση μεταξύ αποστάσεων σύγκλισης και απόστασης θέασης αποτελεί πρόκληση για την βιομηχανία του κινηματογράφου, καθώς τρισδιάστατες ταινίες που έχουν σχεδιαστεί ώστε να μην κουράζονται οι θεατές στον κινηματογράφο, ίσως προκαλέσουν προβλήματα σε όσους θελήσουν να τις δουν στην τηλεόραση του σπιτιού τους.

πηγή: myPhone.gr

(Send from iPad)

 

[-Γιώργος-]

Βασικά η έρευνα είναι αρκετά πιο εξιδεικευμένη από τον τίτλο που αναπαράγεται (όχι μόνο από το myphone).

Η έρευνα επικεντρώνεται κυρίως στο παρακάτω πρόβλημα:

... και ψάχνει να βρει ποιες είναι οι ιδανικές συνθήκες (απόσταση θέασης σε σχέση με το πόσο "έξω" ή πόσο "μέσα" θα είναι το τρισδιάστατο αντικείμενο κλπ), ώστε η καταπόνηση που αφορά το συγκεκριμένο πρόβλημα να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη.

Εδώ το πρωτότυπο άρθρο:

The zone of comfort: Predicting visual discomfort with stereo displays​

 

[JL_?]

Δεν μπορεί να υπάρξει κάποια ουσιαστική λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα, παρά μόνο με την ανάπτυξη της ολογραφίας, κάποια στιγμή στο μέλλον. Η χρήση μιας τεράστιας οθόνης από τεράστια απόσταση, θα μπορούσε να μειώσει την οφθαλμική κόπωση, αλλά και πάλι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για την πτώση της αληθοφάνειας του στερεοσκοπικού 3D, όσο περισσότερο χρόνο ζούμε μαζί του...

To βασικό αγκάθι του στερεοσκοπικού 3D, το οποίο παραμένει από την χειρότερη έως την καλύτερη υλοποίησή του, είναι πως τα διάφορα επίπεδα παράλλαξης, προβάλλονται όλα στην ίδια, σταθερή, επίπεδη επιφάνεια. Αυτό, το αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος και μετά από κάποιες τακτικές, συνεχείς ώρες θέασης, μαθαίνει να αναγνωρίζει εύκολα και εντόνως τις στερεοσκοπικές εικόνες ως κάτι τεχνητό κι από εκεί και πέρα παύουν οι μεγάλες συγκινήσεις με τη συγκεκριμένη τεχνολογία. Κι όταν οι συγκινήσεις γίνουν μικρές και φύγει ο αρχικός εντυπωσιασμός/ενθουσιασμός, το βάρος των γυαλιών και η κούραση στα μάτια αυξάνονται...