- 14 December 2006
- 4,265
Χθες νοίκιασα το πολυσυζητημένο "η ψυχή στο στόμα" του Οικονομίδη περιμένοντας πολλά απο αυτά που είχαν λεχθεί για την ταινία αλλά και αυτό που ο ίδιος κάποια στιγμή είπε όταν του ανέφεραν το γεγονός οτι πολύς κόσμος σηκώθηκε και έφυγε κατά την διάρκεια προβολής της, ότι δηλαδή "καλά έκαναν και έφυγαν γιατί ούτως ή αλλώς ούτε όλον τον κόσμο αφορά αλλά και εφόσον αυτό συναίβει πέτυχε τον στόχο του".
Πέρα απο την απίστευτη λεκτική σωματική και τελικά ψυχολογική βία, που ασκήθηκε στον πρωταγωνιστή και που αρχικά είχα την εντύπωση οτι θα ήταν αναίτια και εξ επι τούτου(καθόλου έτσι δεν ήταν τα πράγματα), οι ηθοποιοί ήταν συγκλονιστικοί με ένα απίστευτα ρεαλιστικό παίξιμο και με δεμένους χαρακτήρες(αποκρουστικοί μισάνθρωποι κλπ)
Τα μουντά ξερά και άρρωστα πλάνα απο τις πρώτες πρωινές ώρες στην πόλη ερχόντουσαν και έδεναν με την ψυχολογία των ηθοποιών.
Εν ολίγοις το έργο για αυτό που ήθελε να δείξει είναι πολύ δυνατό.Το αίσθημα του να θέλω να μπω στην οθόνη και να τους πλακώσω όλους στο ξύλο είχα να το νιώσω απο το dogville.
Για Κυριακή βράδυ που το είδα εγώ δεν το συστήνω με τίποτα.
Πέρα απο την απίστευτη λεκτική σωματική και τελικά ψυχολογική βία, που ασκήθηκε στον πρωταγωνιστή και που αρχικά είχα την εντύπωση οτι θα ήταν αναίτια και εξ επι τούτου(καθόλου έτσι δεν ήταν τα πράγματα), οι ηθοποιοί ήταν συγκλονιστικοί με ένα απίστευτα ρεαλιστικό παίξιμο και με δεμένους χαρακτήρες(αποκρουστικοί μισάνθρωποι κλπ)
Τα μουντά ξερά και άρρωστα πλάνα απο τις πρώτες πρωινές ώρες στην πόλη ερχόντουσαν και έδεναν με την ψυχολογία των ηθοποιών.
Εν ολίγοις το έργο για αυτό που ήθελε να δείξει είναι πολύ δυνατό.Το αίσθημα του να θέλω να μπω στην οθόνη και να τους πλακώσω όλους στο ξύλο είχα να το νιώσω απο το dogville.
Για Κυριακή βράδυ που το είδα εγώ δεν το συστήνω με τίποτα.