Στην ψηφιακη μεταδοση DVB υπαρχει ενα "μαγικο" που λεγεται FEC (forward error correction) Ουσιαστικα εκπεμπεται περισσοτερη ψηφιακη πληροφορία από την απολυτως απαραίτητη για την εικονα και τον ηχο. Η extra πληροφορια χρησιμοποιειται απο το δεκτη για την επαληθευση της ορθοτητας του σηματος, και την εως ενα βαθμο αποκατασταση του μεσω μαθηματικων υπολογισμων του αρχικού σήματος.
Αυτή η επαλήθευση, εάν βρίσκει το σήμα ολόσωστο, αναφερεται ως quality=100%. Οσο περισσοτερα λαθη βρισκει, τοσο πεφτει η ποιοτητα (quality).
Απο καποιο σημειο και μετά, οταν δεν μπορει να διορθωθει το αρχικό σήμα αρχίζουν τα γνωστά "σπασιματα".
Η τεχνική ειναι παρόμοια, ειτε στη ψηφιακη δορυφορική ειτε στην ψηφιακη επιγεια.
Πορφανως, όσο πιο ισχυρό είναι το σήμα, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει να περιλαμβάνει θορυβο(λαθη). (οταν βεβαια ειναι παρα πολυ ισχυρό και μπουκώνει το τμημα του αναλογικού δέκτη, τότε εμφανιζονται τοπικές παραμορφώσεις οι οποίες και παλι ριχνουν το quality).
Επισης, οταν υπαρχουν εντονα καιρικά φαινόμενα, τοτε υπάρχει πιθανότητα να πεφτει το quality χωρις να μεταβαλλεται το σημα, λογω αυξημένου ηεκτρομαγνητικού θορύβου.
Το επίπεδο σήματος ως ενδειξη είναι πολύ σχετικό, μιας και οι δέκτες δέν ειναι βαθμονομημένοι βάσει καποιας κλιμακας, οπότε το 100% του ενος μπορεί να είναι το 70% του άλλου.
Και το αναλογικό μέρος διαφερει αρκετά απο καασκευαστή σε κατασκευαστή.
Υπαρχουν δέκτες με μεγαλύτερη δυναμική περιοχή, που σε σηματα διαφορετικης ισχύος τα καταφέρνουν πολύ καλα, δεκτες που ειναι πολυ πιο ευαίσθητοι σε χαμηλά σήματα αλλά μπουκώνουν ευκολοτερα αλλα και χρυσές μετριότητες που τα θελουν ολα τα σηματα ιδια(τροπος του λεγειν) για να δουλεψουν καλά.
Ο γενικός μπουσουλας λέει οτι αν το quality σε καλες normal συνθηκες ειναι σταθερα 100%, το σημα δεν πρεπει να μας απασχολεί ιδιαιτερα.
Απο την αλλη, αν κανουμε αλλαγές σε κεραίες, αυτές είναι αμεσα ορατές στο επίπεδο του σηματος.
