Τον τελευταίο καιρό είμαι λίγο μπερδεμένος όσο αφορά τις αγορές μου. Πάντοτε ήμουν πάντα υπέρ του καινούριου. Σε όλους τους τομείς (αυτοκίνητα, είδη σπιτιού κτλ.). Ήθελα να έχω το κεφάλι μου ήσυχο και ότι αυτό που θα αγοράσω θα έχει εγγύηση, θα δουλεύει άψογα και θα είμαι ο πρώτος που το χρησιμοποιεί, ώστε να ξέρω τι χρήση έχει γίνει από την αρχή. Τους τελευταίους έξι μήνες όμως βλέπω προσφορές που όντως είναι τόσο δελεαστηκές που έχω αρχίσει και αλλάζω γνώμη. Όταν λέω προσφορές δεν εννοώ πολύ παλιά μηχανήματα, δεκαετίας ή και παραπάνω που μπορεί να τα είχε οποιοσδήποτε. Εννοώ μοντέλα που ήδη βρίσκονται σε παραγωγή ή καταργήθηκαν πριν λίγο καιρό. Μηχανήματα σε καταστήματα (demo) που πόσες ώρες μπορεί να έχει παίξει αφού υπάρχουν εκατοντάδες στο ίδιο κατάστημα σαν κι αυτό. Για παράδειγμα αυτό που πραγματικά με ταρακούνησε ήταν η τελευταία αγορά που έκανα πριν ένα μήνα. Από γνωστό κατάστημα στην Αθήνα αγόρασα ένα εκθεσιακό Sub από 900 στα 500 ευρώ. Το sub υπάρχει ακόμα σε παραγωγή από το εργοστάσιο. Ήταν σε άψογη κατάσταση, μόνο που δεν είχε το κουτί του. 400 ευρώ είναι 400 ευρό !! Γιατί να δώσω 900 μόνο και μόνο για να είναι σφραγισμένο ? Πόσο μπορεί να έχει παίξει ένα sub σε ένα κατάστημα που έχει άλλα 20 όσο καιρό και να το έχει.
Είναι τελικά η εποχή ? είναι η κρίση ? είναι η μόδα ? τελικά μάλλον θα αλλάξω φιλοσοφία.....
Είναι τελικά η εποχή ? είναι η κρίση ? είναι η μόδα ? τελικά μάλλον θα αλλάξω φιλοσοφία.....