Ένας τυφλός σεναριογράφος διηγείται την κρισιμότερη περίοδο της ζωής του. Με μάλλον αυτοαναφορικές διαθέσεις ο Almodovar σκηνοθετεί και πάλι την αγπαημένη του Penelope Cruz.
Το πάθος είναι παρόν. Τα χρώματα και οι γνωστές μορφές επίσης. Το σενάριο προσεγμένο. Η Penelope -για εμένα τουλάχιστον- άξια. Αλλά η σούπα δεν δένει. Ο Almodovar αρχίζει να χάνει κάτι από τη ματιά του, μάλλον τη... γυαλάδα. Το είχαμε υποψιαστεί μετά το μέτριο -για τα μέτρα του σκηνοθέτη- Volver. Προφανώς η ταινία δεν είναι κακή, αλλά μάλλον προδίδει τις απαιτήσεις του κοινού από εναν δημιουργό τέτοιου διαμετρήματος. Κρίμα.
Το πάθος είναι παρόν. Τα χρώματα και οι γνωστές μορφές επίσης. Το σενάριο προσεγμένο. Η Penelope -για εμένα τουλάχιστον- άξια. Αλλά η σούπα δεν δένει. Ο Almodovar αρχίζει να χάνει κάτι από τη ματιά του, μάλλον τη... γυαλάδα. Το είχαμε υποψιαστεί μετά το μέτριο -για τα μέτρα του σκηνοθέτη- Volver. Προφανώς η ταινία δεν είναι κακή, αλλά μάλλον προδίδει τις απαιτήσεις του κοινού από εναν δημιουργό τέτοιου διαμετρήματος. Κρίμα.