Πρώτη φορά που είδα 3D στο σινεμά ήταν πριν μερικά χρόνια στην ταινία ''Η Τιτανομαχία''. Τότε θυμάμαι κόντεψα να φύγω από την αίθουσα. Από τα πρώτα λεπτά της ταινίας μου φαινόντουσαν όλα σκοτεινά. Σκέφτηκα τότε ότι θα είναι το φιλμ έτσι και στη συνέχεια θα έχει και πιο φωτεινές σκηνές, αλλά τίποτα. Μετά από μισή ώρα περίπου άρχισα να ζαλίζομαι. Δεν μπορούσα με τίποτα να δω με τα γυαλιά και έτσι τα έβγαλα. Χωρίς γυαλιά η εικόνα δεν μου φαινόταν πλέον σκοτεινή αλλά έβλεπα λίγο θολά. Το πρωτιμούσα όμως από το να φοράω τα γυαλιά και τελικά έτσι είδα την ταινία. Από τότε δεν ξαναπήγα να δω 3d. Προχτές λοιπόν επηρεασμένος και από την παρέα είπα να πάω να δω το ''Hobbit''. Σκέφτηκα ότι μετά απο τόσο καιρό μπορεί να έχει βελτιωθεί η συγκεκριμένη τεχνολογία. Τίποτα όμως. Πάλι όλες οι σκηνές μου φαινόντουσαν σκοτεινές και μετά την μια ώρα περίπου δεν μπορούσα να παρακολουθήσω από τη ζαλάδα. Είναι φυσιολογικό αυτό ? Συμβαίνει σε κάποιον άλλο ?