Την είδα στο BFI IMAX στο Λονδίνο. Μόνο του από εμπειρία, αξίζει, αν και το κόστος είναι εξωπραγματικό στα €30 -35 το άτομο και σε θέσεις και καλά VIP χωρίς πραγματικό χώρο για τα πόδια.
Ξεκίνησε με βίντεο από τον Tom επάνω στην οροφή του BFI, να μας ευχαριστεί και να μας εύχεται καλή θέαση.
Στα της ταινίας τώρα. Δεν είναι ισάξια του part 1. Και ο λόγος είναι ότι την κάνανε σαν αποχαιρετιστήρια (με πολλά cameo έκπληξη από το παρελθόν) και έχουν αρκετή δόση "φτάσαμε στο τέλος και κλαίμε".
Σαν σενάριο, δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι γκρινιάζουν, αφού είναι ακριβώς αυτό που περιμέναμε από το part 1. Σαν δράση, μιλάμε για μερικά από τα πιο τρελά stunt που έχουμε δει και μάλιστα χωρίς CGI.
Φυσικά και υπάρχουν υπερβολές, ειδικά το τι γίνεται στο τέλος, και καλά μέσα σε 15 λεπτά (και ειδικά τα τελευταία 5). Που θα μπορούσε να είχε λυθεί άνετα, αλλάζοντας τον χρόνο σε 30 λεπτά. Δεν θα άλλαζε κάτι από πλευράς αγωνίας.
Από εκεί και πέρα, οι σκηνές μέσα στο υποβρύχιο, είναι κάτι που πρέπει να δεις οπωσδήποτε για να καταλάβεις το μέγεθος της ταινίας.
Κάποια στιγμή, γύρισα στην κόρη μου και της λέω, έχουν περάσει 2 ώρες. Με κοίταζε σαν χαζή, ούτε που το είχε καταλάβει. Και όταν μιλάμε για μια ταινία που έχει πάρα πολύ μπλα μπλα, και πλησιάζει τις 3 ώρες, αυτό από μόνο του, είναι κατόρθωμα.