Mr Lennon

Θα πάμε και δίπλα, απλά να σου πω κάτι πριν.
Αντι να φωνάζουμε για αυτά που οι άλλοι δικαίως απο την πλευρά τους συνεχώς "φωνάζουν", πρώτα θα πρέπει να δούμε για πια πράγματα δεν μιλάμε εμείς


Αυτά θα μας τα πουν οι άλλοι.Έτσι γίνεται η συζήτηση. Συνήθως δεν αντιλαμβανόμαστε και πολλά απ αυτά που δεν κάνουμε.Βασιζόμαστε στους άλλους γι αυτό.:BDGBGDB55:
 
είναι λάθος η σύγκριση της ποπ με τη Σοβαρή μουσική.
η ποπ ποτέ δεν αξίωσε διαχρονικότητα. είναι εφήμερη και φευγαλέα, παιδί των καιρών της. Εχει να κάνει με το να είσαι νέος, να ζείς γρήγορα και να μην έχεις καημούς -ή, αν έχεις, να τους ξεπερνάς εύκολα.
Δεν έχει να κάνει με τα Μουσεία του ανθρώπινου πολιτισμού.
Δεν απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν για πνευματική τροφή τους μόνο το Υψηλό. Η ποπ, αν θα μπορούσε να κριθεί σαν Τέχνη, θα ήταν το σύνολο των μερών της, η συνισταμένη όλου του παρελθόντος της. Δεν νομίζω όμως πως θα την ενδιέφερε κάτι τέτοιο. Η φαντασία και το αίσθημα είναι πολύ πιο σημαντικά γι αυτήν από την όποια Παιδεία. Οταν καταφέρνει να 'παγώσει' μια χρονική στιγμή στη ζωή μας, να την συνοψίσει, να εκφράσει τα σημεία των καιρών, είναι πετυχημένη. Το πιο τιμητικό που θα μπορούσε να πεί κάποιος γι αυτήν, είναι μια σύγκριση ανάλογη του Πικάσσο με ό τι προηγήθηκε από αυτόν.
Πέρα από τον Τόμας Μαν, υπάρχει και ο Θείος Μαρκήσιος. Ο οποίος απέδειξε επίσης πάρα πολλά πράγματα. Οπως για παραδειγμα ότι μπορείς να κάνεις Υψηλή τέχνη με πολύ 'ταπεινά' υλικά.
Είναι μεγάλη κουβέντα παίδες. Και πολύ φοβάμαι πως δεν θα καταλήξει πουθενά.
 
Αυτά θα μας τα πουν οι άλλοι.Έτσι γίνεται η συζήτηση. Συνήθως δεν αντιλαμβανόμαστε και πολλά απ αυτά που δεν κάνουμε.Βασιζόμαστε στους άλλους γι αυτό.:BDGBGDB55:

Ξέρεις όμως κάτι!Δεν αρκει να το πείς...
Αν είσαι πολυ σίγουρος για κάτι, πρέπει να επιμείνεις πολύ...
Δεν μπορείς να "σπάσεις" εύκολα ένα στερεότυπο του τύπου "Χάλια οι Beatles"
 
είναι λάθος η σύγκριση της ποπ με τη Σοβαρή μουσική.
η ποπ ποτέ δεν αξίωσε διαχρονικότητα. είναι εφήμερη και φευγαλέα, παιδί των καιρών της. Εχει να κάνει με το να είσαι νέος, να ζείς γρήγορα και να μην έχεις καημούς -ή, αν έχεις, να τους ξεπερνάς εύκολα.
Δεν έχει να κάνει με τα Μουσεία του ανθρώπινου πολιτισμού.
Δεν απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν για πνευματική τροφή τους μόνο το Υψηλό. Η ποπ, αν θα μπορούσε να κριθεί σαν Τέχνη, θα ήταν το σύνολο των μερών της, η συνισταμένη όλου του παρελθόντος της. Δεν νομίζω όμως πως θα την ενδιέφερε κάτι τέτοιο. Η φαντασία και το αίσθημα είναι πολύ πιο σημαντικά γι αυτήν από την όποια Παιδεία. Οταν καταφέρνει να 'παγώσει' μια χρονική στιγμή στη ζωή μας, να την συνοψίσει, να εκφράσει τα σημεία των καιρών, είναι πετυχημένη. Το πιο τιμητικό που θα μπορούσε να πεί κάποιος γι αυτήν, είναι μια σύγκριση ανάλογη του Πικάσσο με ό τι προηγήθηκε από αυτόν.
Πέρα από τον Τόμας Μαν, υπάρχει και ο Θείος Μαρκήσιος. Ο οποίος απέδειξε επίσης πάρα πολλά πράγματα. Οπως για παραδειγμα ότι μπορείς να κάνεις Υψηλή τέχνη με πολύ 'ταπεινά' υλικά.
Είναι μεγάλη κουβέντα παίδες. Και πολύ φοβάμαι πως δεν θα καταλήξει πουθενά.


Ξέρεις ποιο είναι το θέμα όμως? Η εφημερία είναι κάτι το οποίο χρειαζόταν ο κόσμος εκείνη την εποχή. Και σήμερα. Πάντα χρειάζεται.

Εμείς σήμερα δε χρειαζόμαστε κάποιον να μας λέει ότι ''οι Beatles ήταν οι καλύτεροι'' και να μας ειρωνεύονται. Το πάθος είναι αξιαγάπητο, σεβαστό και επιθυμητό όταν πάνω στη φάση αυτή θυμόμαστε ποιον έχουμε απέναντι. Όχι πάνω στην εφημερία να τα ξεχνάμε όλα.

Αλλιώς να ανοίξουμε ένα ''εφήμερο'' thread και να πούμε ''εδω γράψτε''.
 
Ξέρεις όμως κάτι!Δεν αρκει να το πείς...
Αν είσαι πολυ σίγουρος για κάτι, πρέπει να επιμείνεις πολύ...
Δεν μπορείς να "σπάσεις" εύκολα ένα στερεότυπο του τύπου "Χάλια οι Beatles"

Και γιατί να το σπάσεις?

Πιο ωραίο δεν είναι να αιωρείται?Να γίνεται συζήτηση?Να υπάρχει κίνηση?

Γιατί να χαλάμε τον κόσμο να πείσουμε με το ζόρι κάποιον για κάτι? Παλιά το έκανα κι εγώ αυτό το λάθος. Πέρα απ το ότι δεν οδηγεί πουθενά, κάνει κακό και στo όλο το καράβι που λέγεται AV Club.
 
Απάντηση: Re: Mr Lennon

Πέρα απ το ότι δεν οδηγεί πουθενά, κάνει κακό και στo όλο το καράβι που λέγεται AV Club.


AVclub και Beatles....

11539.jpg


:D:D

-bye-
 
Ξέρεις ποιο είναι το θέμα όμως? Η εφημερία είναι κάτι το οποίο χρειαζόταν ο κόσμος εκείνη την εποχή. Και σήμερα. Πάντα χρειάζεται.

Εμείς σήμερα δε χρειαζόμαστε κάποιον να μας λέει ότι ''οι Beatles ήταν οι καλύτεροι'' και να μας ειρωνεύονται. Το πάθος είναι αξιαγάπητο, σεβαστό και επιθυμητό όταν πάνω στη φάση αυτή θυμόμαστε ποιον έχουμε απέναντι. Όχι πάνω στην εφημερία να τα ξεχνάμε όλα.

Αλλιώς να ανοίξουμε ένα ''εφήμερο'' thread και να πούμε ''εδω γράψτε''.

ειρωνία Νίκο μου δεν υπάρχει.
Υπάρχει η αγνή η καλή "ειρωνία", το πείραγμα αν θες.
Όπως τα λέω χύμα στον Ντοκ (τι "π@π#αριές είναι αυτές που ακούς πάλι), στον ΚΛ, στον ΝΦ, λίγο πολύ σε όλους.
Πάντα τα λεω ίσια και χύμα.
Σου είπα, εκείνος ο κιθαρίστας...δεν. Δεν, σημαίνει πάντα γιά μένα. Αν τώρα εσύ θεωρήσεις τη γνώμη μου βαρύνουσα και σημαίνουσα τότε ....έπαιξες κι έχασες.:flipout:
Αφού ήξερες...ΤΙ ρώτησες ?

Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι ήταν οι Beatles.
Είπα ότι μπορεί να σας γίνει επιφοίτηση. Επιφοίτηση σημαίνει, ξαφνικά να ανοίξει ο ουρανός και να νιώσεις ότι αυτό που ακούς είναι...ΚΑΤΙ.
Δεν γίνεται, προφανώς δεν έγινε πχ, ο φίλος μας ο Ντοκ να γουστάρει Brian Wilson.
Εγώ, παιδάκι 10 ετών μια μέρα γύρισα σπίτι και άκουσα στο μαγνητόφωνο, μόλις γραμμένο από το ράδιο Good Vibrations. Σχεδόν αχνιστό, απ το φούρνο που λέει ο Μποτρίνι...
Ενοιωσα ότι το μυαλό μου άρχισε να πετάει...
ΠΩΣ τώρα να στο περιγράψω ή να στο μεταδώσω αυτό?
 
Συμφωνώ. Κι επιπλέον είναι ατάκα - καραμέλα. Όταν δεν έχουμε επιχειρήματα, πετάμε ένα ''δεν τα ζήσατε είστε off'' και ξεμπλέκουμε.

Και χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία των Beatles, είχαν την ευκαιρία να ''σκάσουν μύτη'' σ ένα χώρο παρθένο τότε. Σίγουρα δεν ήταν εύκολο να είναι ανάμεσα στους πρωτοπόρους αλλά δεν υπήρχε και τίποτα να τους ανταγωνιστεί την εποχή εκείνη. Μέχρι τον ''πειρατή'' βέβαια...:guitarist:

ποιός είπε ότι σκάσαν μύτη σε ένα χώρο παρθένο?
υπήρχαν ένα σωρό συγκροτήματα που παίζανε mersey τότε.
Ενα από αυτά ήταν.
Και ένα σωρό συνέχισαν να παίζουν mersey ακόμα και αφού οι ίδιοι το εγκατέλειψαν.
Απλά είχαν την δυνατότητα σχεδόν κάθε φορά με κάθε δίσκο να κάνουν το τοπίο να φαίνεται παρθένο.
Διότι απλά ό,τι φέρνανε αυτοί δεν μπορούσε να διανοηθεί κανείς.
 
ποπ ισον popular για μενα αυτα περι εφημερου ειναι ανεκδοτα...
το strawberry ειναι... 44 ετων...
πολυ εφημερο εεε?:flipout:
 
ειρωνία Νίκο μου δεν υπάρχει.
Υπάρχει η αγνή η καλή "ειρωνία", το πείραγμα αν θες.
Όπως τα λέω χύμα στον Ντοκ (τι "π@π#αριές είναι αυτές που ακούς πάλι), στον ΚΛ, στον ΝΦ, λίγο πολύ σε όλους.
Πάντα τα λεω ίσια και χύμα.
Σου είπα, εκείνος ο κιθαρίστας...δεν. Δεν, σημαίνει πάντα γιά μένα. Αν τώρα εσύ θεωρήσεις τη γνώμη μου βαρύνουσα και σημαίνουσα τότε ....έπαιξες κι έχασες.:flipout:
Αφού ήξερες...ΤΙ ρώτησες ?

Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι ήταν οι Beatles.
Είπα ότι μπορεί να σας γίνει επιφοίτηση. Επιφοίτηση σημαίνει, ξαφνικά να ανοίξει ο ουρανός και να νιώσεις ότι αυτό που ακούς είναι...ΚΑΤΙ.
Δεν γίνεται, προφανώς δεν έγινε πχ, ο φίλος μας ο Ντοκ να γουστάρει Brian Wilson.
Εγώ, παιδάκι 10 ετών μια μέρα γύρισα σπίτι και άκουσα στο μαγνητόφωνο, μόλις γραμμένο από το ράδιο Good Vibrations. Σχεδόν αχνιστό, απ το φούρνο που λέει ο Μποτρίνι...
Ενοιωσα ότι το μυαλό μου άρχισε να πετάει...
ΠΩΣ τώρα να στο περιγράψω ή να στο μεταδώσω αυτό?

Μα όπως είπα και πιο πριν, θυμάσαι ποιον έχεις απέναντι. Όταν μιλάς με ένα άτομο που ακούς από παντου ότι είναι πολύ καλός κιθαρίστας και ξέρεις ότι χρόνια τώρα ασχολείται εντατικά, ότι και να σου πει, δε θα το πάρεις ελαφρά τη καρδία. Θα το σκεφτείς δύο φορές. Έτσι νόμιζα...Τώρα...Μάλλον έχασα όπως λες κι εσύ.

Απλά στέκομαι στο ότι είσαι απόλυτος και απότομος εκεί που μπορείς να μην είσαι.Είπα:''RESPECT...Αλλά εμένα δε μου λέει τίποτα''.Δε σου μείωσα τους Beatles. Θα μουν χαζός αν το έκανα. Γιατί στο φιναλε οι μουσικοί έρωτες όλων κάπως έτσι προέρχονται:από το πουθενά.

Και μετά, πετάγεται κι ο επίτιμος πρόεδρος της λέσχης McCartney και ενω μιλάμε σοβαρά, λέει ''αααα για να τους βοηθήσω να το εμπεδώσουν'' κι επαναλαμβάνει λες και είμαστε τίποτα βίκινγκς.
 
είσαι σε ηλικία που αφομοιώνεις εύκολα.:firstprize:

βρε συ
σου είπε κανείς οτι μας μείωσες τους Beatles?
και αν τους μειώσεις, λέμε, θα πάθουμε τίποτα ?
ή αυτοί?
 
είσαι σε ηλικία που αφομοιώνεις εύκολα.:firstprize:

βρε συ
σου είπε κανείς οτι μας μείωσες τους Beatles?
και αν τους μειώσεις, λέμε, θα πάθουμε τίποτα ?
ή αυτοί?

Οι αντιδρασεις σας -όλων των Beatles fans- εκει με οδηγουν. You are too touchy όπως θα λεγε ένας...γνωστός μου.:antlers:
 
Απάντηση: Re: Mr Lennon

τότε μπορώ να την καταστήσω ακόμα πιό ριζοσπαστική:
Δεν μπορεί καμμία περίοδος κλασικού συνθέτη να συγκριθεί με την λαίλαπα που έφεραν οι 4 μουσικά και κοινωνικά.:firstprize:
Έτυχε να είναι έτοιμος και ο κόσμος Μήτσο. Επίσης, συντέλεσαν στην εποχή τους, δεν την όρισαν.
τα έχουμε πει και τα έχουμε ξαναπεί.
Μπορεί να καταλάβει μόνο όποιος έζησε.Οι υπόλοιποι μόνο αν είναι τυχεροί και δεχθούν επιφοίτηση.

Άρχισα να τους γνωρίζω από κασέτες το 74-75. Στην εποχή του Μεσάνυχτα στην Ελλάδα. Σε άπειρο τόπο και χρόνο δλδ. Τις κασέτες τις είχα λειώσει μια και δεν υπήρχε και τίποτε άλλο ανάλογο στην πιάτσα πέρα από Πουλόπουλο, Νταλάρα και Πασχάλη. Δεν είχα ιδέα τι γίνεται στον κόσμο, τι υπήρξε πρίν από αυτούς, παράλληλα με αυτούς ή μετά από αυτούς. (π.χ, τα επόμενα ακούσματά μου ήταν Soft Machine, UFO, Coryell και Gong). Τους ξανασυνάντησα αργότερα με το Peppers και "αναγκάστηκα" να ψάξω να βρώ και κάποια άλλα. Μαζί με αυτά του Lennon. Όπως καταλαβαίνεις, για να αιτιολογήσω και τις μπαρούφες που popstάρω, δεν έζησα την εποχή τους, ούτε είχα το ταξικό προνόμιο να ανήκω σε κλίκα που είχε απ'ευθείας ανταπόκριση με την Γηραιά, μα …τους ένοιωσα σαν να τραγούδησαν μόνο για πάρτη μου αφού ήταν οι πρώτοι που "με συγύρισαν". Και είμαι σίγουρος πως το ίδιο συνέβη και με άλλους μη προνομιούχους. Απορώ λοιπόν πώς στην ευχή θα μπορούσε κάποιος που δεν βρισκόταν στη συγκεκριμένη γειτονιά τον ίδιο χρόνο με αυτούς να έχει εισπράξει κάτι περισσότερο από μένα? Και πόσοι από αυτούς δλδ που τους ακολούθησαν από πάλκο σε πάλκο βρίσκονται ανάμεσά μας? Ποιες off the record εμπειρίες και συζητήσεις τους βίωσαν? Ποιό από τα κοινωνικοπολιτικά background που τους έστριψαν ένοιωσαν στο λαιμό τους? Και κάτι ακόμη Στην εφηβεία μου οι Beatles, ο Lennon και ο Buckley ήταν το σύμπαν, αργότερα το ίδιο οι Camel και ο Bowie, μετά ο Rollins, σήμερα μόνο B.Wilson, Schubert και punk Jarrett, Gustavsen, Lloyd, John Lewis, Matthew Herbert. Πώς γίνεται να μην προχωράμε στην ώθηση της ζωής? Και πως γίνεται να λέμε πως βιώσαμε τα γεγονότα και όχι τον δίσκο?
 
Η επιφοίτηση Μήτσο μου, γίνεται μόνο στις Γραφές.
Στην τη πραγματική ζωή, ποτέ.
Ευτυχώς :jester:

είναι επειδή δε σούλαχε ακόμα...:flipout:

εξ άλλου ο Τσάκωνας είναι άνθρωπος του Θεού.
γι αυτό την είδε.
Ενώ σεις οι αμαρτωλοί...:violent-smiley-030: