"Obnoxious? Moi?"

Ντοκ, ο Κώστας μας επέστρεψε ...

...εσύ την έχεις κάνει....

δεν θα το πιστέψεις, αλλά μου λείπουν αφόρητα τα poisonous σχόλια σου, τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, λατρεύω να ανακαλώ .....
 
όσο για τον Frankie, δυστυχώς δεν του έδωσα τις ευκαιρίες που έπρεπε...

μόνον κάτι ψιλοπράγματα έχω.....
 
Ντοκ, ο Κώστας μας επέστρεψε ...

...εσύ την έχεις κάνει....

δεν θα το πιστέψεις, αλλά μου λείπουν αφόρητα τα poisonous σχόλια σου, τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, λατρεύω να ανακαλώ .....

μααα
δεν έμαθες αγαπητέ μου ότι το δηλητήριο έχει απαγορευτεί δια ροπάλου εδώ και καιρό.. ?:worshippy:
 
Για τον Ντοκ, το επιτρέπω.
Δεν ξέρω ο Τάσος τι λέει...:p

Λύμπε, όταν έρθεις θα περάσεις κι από μια ακόμα σοφίτα (και με καλύτερο ταβάνι)...
 
Πρέπει να κανονίσουμε συνάντηση, να σας "βαφτίσει" ο Μανωλάκος.
Εγώ δε χρειάζεται, έχω πάρει το "χρίσμα"...
 
...
Είναι ...opera-buffa: κωμικό ντελίριο τραβηγμένο απ τα μαλλιά. Εχει πάρει στους Mothers τους Kaylan και Volman από τους Turtles. Διασκευάζουν εδώ τελείως διεστραμένα το "Happy Together" αλλά αυτό είναι το λιγότερο: κάνουν κάτι φοβερές παρλάτες με οπερετικούς λαρυγγισμούς πάνω σε θέματα όπως το μήκος του πουλιού τους ("Bwanna Dik"), τις αιμορροϊδες ("Latex Solar Beef"), κάτι ηλίθια μαθήματα χορού ("Mad Shark") και περνούν γενεές 14 όλο το κύκλωμα του star system στο Ροκ της εποχής, από τον Elton John μέχρι τον Roger Daltrey και τον Robert Plant ("Do You Like My New Car?"). Interactive Live είναι στην ουσία: ανοίγουν διάλογο με το κοινό και πάνω στη σκηνή καταλαβαίνεις πως γίνεται "της Πόπης". Οι Mothers στα πολύ high τους, περίοδος "200 Motels", ποτέ ξανά δεν ήταν τόσο καλοί live.
Οι "ζωντανές" εκδοχές των "Peaches En Regalia" και "Willie The Pimp" είναι από τις καλύτερες στιγμές τους που γράφτηκαν ποτέ σε δίσκο.
Κοίταγα τι έχει γραφτεί για το θείο Φρανκ και έπεσα πάνω σ' αυτό. Πράγματι παραγνωρισμένος δίσκος, αλλά τα λάιβ του, λόγω του ότι πέρα από εκτελέσεις κομματιών περιείχαν και όλους αυτούς τους χιουμοριστικούς μονόλογους με την παρωδία καταστάσεων και κατεστημένων νοοτροπιών ήταν δύσκολα στην κατανόηση και αποκρυπτογράφηση.

Τέλος πάντων, ο δίσκος πράγματι αξίζει και μάλιστα γίνεται απολαυστικότερος στη νέα έκδοση του 2012 από την UMe (Universal Music Enterprises), μετά την συμφωνία για τον πλήρη κατάλογό του. Το ευχάριστο είναι ότι στο νέο ρεμάστεριν χρησιμοποιήθηκαν τα πρωτότυπα αναλογικά μάστερ. Στο συγκεκριμένο, έχει αφαιρεθεί το ψηφιακό ρεβέρμπ και έχει αποκατασταθεί η πλήρης διάρκεια του Willie the Pimp.

Κώστα, ακούγεται όπως το βινύλιο.

FZFillmoreEast.jpg
- Zappa/Mothers - Willie the Pimp pt. 1&2, live Fillmore East 1971 -
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.