Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

McZab

Supreme Member
3 July 2006
4,843
Belleville
Θυμίζω ότι σήμερα είναι μια μέρα που παγκοσμίως αφιερώνεται στην ποίηση. Πολλές και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις έγιναν και γίνονται και αυτήν την ώρα σε βιβλιοπωλεία, χώρους τέχνης και μουσεία πάντα γύρω από την ποίηση.
Παραθέτω ένα από τα ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη και ένα του Μανώλη Αναγνωστάκη με την ευκαιρία της ημέρας...

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος


Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
 
ΠΟΙΗΤΙΚΗ

Το τι δ ε ν πρόδωσες ε σ ύ να μου το πεις

Εσύ κι οι όμοιοί σου, χρόνια και χρόνια,

Ένα προς ένα τα υπάρχοντά σας ξεπουλώντας

Στις διεθνείς αγορές και τα λαϊκά παζάρια.

Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε, χωρίς αυτιά

Ν’ ακούτε, με σφραγισμένα στόματα και δε μιλάτε.

Για ποια ανθρώπινα ιερά μας εγκαλείτε;
 
__H ποίηση είναι μία παυσίπονη σταγόνα ...σ' έναν ωκεανό λύπης.




(Υ.Γ. μ' άρεσε που στα λεωφορεία σήμερα, είχε αποσπάστατα απο ποιήματα του Εγγονόπουλου και γενικότερα που δεν "ξέχασαν" την ημέρα αυτή)
 
Μία εικόνα, χίλιες λέξεις..

6645604.jpg
 
Yπέρογκες αρχιτεκτονικές.Λαρίων Φαμαγκούστα Μπουφαβέντο..σχεδόν σκηνικά.
Ημασταν συνηθισμένοι να το στοχαζόμαστε αλλιώς το ´Ιησούς Χριστός Νικά´
που είδαμε κάποτε στα τείχη τής Βασιλεύουσας,τα φαγωμένα απο γυφτοτσάντιρα και στεγνά χορτάρια,
με τούς μεγάλους πύργους κατάχαμα σαν ενός δυνατού πού έχασε στα ζάρια.

Για μάς ήταν άλλο πράγμα ο πόλεμος για την πίστη τού Χριστού,και για την ψυχή τού ανθρώπου καθισμένη στα γόνατα τής Υπερμάχου Στρατηγού,που είχε στα μάτια ψηφιδωτό τον καημό τής Ρωμιοσύνης,εκείνου τού πέλαγου τον καημό σαν ήβρε το ζύγισμα τής καλοσύνης.
Ας παίζουν τώρα μελοδράματα στα σκηνικά τών σταυροφόρων Λουζινιά
και άς φλομώνουνε με τον καπνό που μάς κουβάλησαν απο το βοριά.
Ασ´τους να τρώγουνται και ν´ανεμοδέρνουνται ωσάν το κάτεργο που δένει μούδες.
Καλώς μάς ήρθατε στην Κύπρο ,αρχόντοι.Τράγοι και μαϊμούδες.

Γιώργος Σεφέρης:'Νεόφυτος ο Εγκλειστος μιλά´(Eγκλειστρα,21Νοεμβρ.1953)
Aπο το Ημερολόγιο Καταστρώματος ,Γ,αφιερωμένο απο τον μεγάλο μας ποιητή
´Στον Κόσμο τής Κύπρου,Μνήμη και Αγάπη´
 
"Ποτέ στ' αλήθεια δεν το' μαθα
τι είναι τα ποιήματα
Είναι πληγώματα
είν' ομοιώματα
φενάκη
φρεναπάτη;

Φρενάρισμα ίσως;
ταραχώδη κύματα;
τι είναι τα ποιήματα;
Είν' εκδορές απλά γδαρσίματα;
είναι σκαψίματα;
Είναι ιώδιο; είναι φάρμακα;
είναι γάζες επίδεσμοι
παρηγόρια ή διαλείμματα;
Πολλοί τα βαλσαμώνουν ως μηνύματα.

Εγώ τα λέω ενθύμια φρίκης. "

Ν. Καρούζος " Διερώτηση για να μην κάθομαι άνεργος".

Και ο προηγούμενος στίχος του Καβάφη.