Παλαιός και καλός εναντίον νέου και ωραίου (audiomeca vs clearaudio)

analog-jimaras

AVClub Addicted Member
16 February 2012
2,608
Καλησπέρα σε όλους.
Εδω και πολλα χρόνια εχω το πικάπ του [FONT=Arial, Helvetica]Pierre Lurne το [/FONT]audiomeca romance με το romance το βραχίονα.
http://www.tnt-audio.com/sorgenti/audiomeca-romance_e.html
Ενας συνεργάτης μου πρότεινε ανταλλαγη με το Clearaudio performance το προηγούμενο μοντέλο απο το SE, μοντέρνο σχέδιο (οχι οτι το romance δεν είναι) αλλα αυτη η ιδέα του μαγνητικού πηγαδιού ακούγετε εντυπωσιακή.
Απο άποψη αξίας νομίζω είναι περίπου στα ίδια, αλλα αυτό που μετράει είναι η μουσική, τα έχει ακούσει κανείς και τα δύο?
Να την κάνω την ανταλλαγή η θα χάσω? (Πάντα σε ποιότητα ήχου)??
Κάθε άποψη καλοδεχούμενη.
 
Εγω θα την έκανα (τα εχω ακουσει και τα 2) γιατι ποτε δεν αγάπησα τον unipivot του Lurne.
 
Καλησπέρα Παναγιώτη χαιρομαι πολύ που τα έχεις ακούσει και τα δύο.
Αν θες πες μου λιγα πράγματα για τις διαφορές που θα σε ´καναν να διαλέξεις το Clearaudio.
 
Απλα πραγματα=καλυτερος βραχιονας.

Δεν εχω μετρήσει wow + flutter σε καποιο απο τα δυο αλλα φαντάζομαι θα ειναι ικανοποιητικό. Επιπλεον οι αναρτήσεις στα ποδια του Γαλλου δεν με τρελαίνουν, το χαμηλό δεν ειναι το ιδιο σφιχτό.
 
Ο βραχίονας του Γάλου είναι ενοχλητικός και στη χρήση, η ανάρτηση πάντος μου αρέσει, ο Γερμανός νομίζω δεν έχει καθόλου απλα βασίζετε στο πηγάδι. Εχω φτιάξει πάντος μια τρομερή βάση τοίχου με κιλοδοκούς -ακλόνητη, αρα η ανάρτηση λίγο θα επηρεάσει στη δική μου περίπτωση.
 
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Επιστρέφω για να μεταφέρω τις απόψεις μου μετα απο 15 ημέρες με το Αudiomeca romance και το Clearaudio performance και τα δύο μόνιμα πάνω στο phono stage της Sunilda που έχει 2 εισοδους και ρυθμίσεις κεφαλής ξεχωριστές για την καθέ είσοδο. Το κάθε πικάπ φόραγε απο μία Boboli mkii της Goldenote.
Ξεκινώ λέγοντας οτι άδικα εχουν μπει τα πικάπ αυτά στη στήλη hi-fi γιατί ανεξάρτητα απο τη χαμηλή τιμή τους (Σχετικό και αυτό) ειναι πικαπ με ήχο και απόδοση Hi-End και όχι entry level. Κάνοντας λοιπόν τη σύγκριση αμέσως κατάλαβα γιατί η Clearaudio εχει φανατικό κοινό και μεγάλους πολέμιους, ο ηχος της πεντακάθαρος και αναλυτικός φέρνει πολυ στο άκουσμα του cd, οταν όμως παίζεις με λάμπα και κόρνα όπως εγώ η μουσικότητα και το συναίσθημα που βγάζει το Lurne ταιριάζουν πιο καλά στα αυτιά μου.
Τελικά λοιπόν ειναι θέμα προσωπικών προτιμήσεων. Ενα μεγάλο ευγε στο Lurne που μετά απο τόσα χρόνια παραμένει στο παιχνίδι.
 
:a0210: Συμφωνώ σε όλα, αν θες ήχο cd θα πάρεις cd και όχι πικάπ!
 
Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω περισσότερο.

Το ηχόχρωμα το δίνει κατά συντριπτικό ποσοστό η κεφαλή διότι εκεί βρίσκεται η γεννήτρια του ήχου.

Ο βραχίονας και το πλατώ πρέπει να αποτελούν μία σταθερή βάση για να εκδηλώσει η κεφαλή τον χαρακτήρα της χωρίς δικούς τους χρωματισμούς οποιασδήποτε μορφής. Χωρίς μετάδοση θορύβων από το περιβάλλον, συντονισμών και με σταθερή ταχύτητα περιστροφής.

Αν κάποιο πικάπ (με την ίδια κεφαλή πάντα) το καταφέρνει αυτό περισσότερο από κάποιο άλλο, αυτό εκδηλώνεται σαν λιγότερο θορυβώδες και με πιό διάφανο και ομοιογενή χαρακτήρα.

Τα παραπάνω είναι αρετές και δεν πρέπει να τα συγχέουμε με τον ήχο του CD επειδή έχουν μόνο κοινό χαρακτηριστικό την έλλειψη θορύβου και την καθαρότητα που συνεπάγεται.

Ο μόνος λόγος για να προτιμήσουμε τον παλιό ήχο είναι η συνήθεια στα λιγότερο τελειοποιημένα πικάπ του παρελθόντος και οι αναμνήσεις.

Καθόλου ασήμαντοι λόγοι κατά τη γνώμη μου αλλά όχι προς την πορεία της υψηλής πιστότητας.
 
Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω περισσότερο.

Το ηχόχρωμα το δίνει κατά συντριπτικό ποσοστό η κεφαλή διότι εκεί βρίσκεται η γεννήτρια του ήχου.

Ο βραχίονας και το πλατώ πρέπει να αποτελούν μία σταθερή βάση για να εκδηλώσει η κεφαλή τον χαρακτήρα της χωρίς δικούς τους χρωματισμούς οποιασδήποτε μορφής. Χωρίς μετάδοση θορύβων από το περιβάλλον, συντονισμών και με σταθερή ταχύτητα περιστροφής.

Αν κάποιο πικάπ (με την ίδια κεφαλή πάντα) το καταφέρνει αυτό περισσότερο από κάποιο άλλο, αυτό εκδηλώνεται σαν λιγότερο θορυβώδες και με πιό διάφανο και ομοιογενή χαρακτήρα.

Τα παραπάνω είναι αρετές και δεν πρέπει να τα συγχέουμε με τον ήχο του CD επειδή έχουν μόνο κοινό χαρακτηριστικό την έλλειψη θορύβου και την καθαρότητα που συνεπάγεται.

Ο μόνος λόγος για να προτιμήσουμε τον παλιό ήχο είναι η συνήθεια στα λιγότερο τελειοποιημένα πικάπ του παρελθόντος και οι αναμνήσεις.

Καθόλου ασήμαντοι λόγοι κατά τη γνώμη μου αλλά όχι προς την πορεία της υψηλής πιστότητας.

Διαβάζοντας τα παραπάνω σχόλια των φίλων ήθελα να γράψω ακριβώς αυτά που έγραψες πιο πριν.

Ακριβώς έτσι είναι. Αποδυκνύεται το ορθό της σχεδίασης των Γερμανών. Έλλειψη θορύβων, Δυναμική περιοχή και καθαρότητα. Συχνά συγχέονται με τον ήχο του CD ( δεν συμφωνώ με τον όρο) ενώ στην ουσία είναι η καθαρότητα της σχεδίασης.
 
Το άκουσμα από το cd αλλά και από το πικαπ δεν πρέπει να είναι διαφορετικό αν παίζουν το ίδιο μουσικό υλικό και την ίδια παραγωγή. Επειδή όμως γίνεται διαφορετικό mastering στην παραγωγή δίσκου βινυλίου λόγω περιορισμών του μέσου γι' αυτό υπάρχει διαφοροποίηση. Δεν πρέπει να υπάρχει όμως.
Το να λέμε ότι το τάδε πικαπ παίζει σαν cd και να το θεωρούμε αυτό μειονέκτημα είναι λάθος.
Η ακρίβεια στην αναπαραγωγή βοηθά τα μέγιστα στην απόλαυση της μουσικής.
Αυτοί που νοσταλγουν τον ήχο των παλιων πικαπ έχουν κάποιο τέτοιο στην κατοχή τους και ακούν από αυτό. Δε σημαίνει όμως ότι πρέπει όλα τα πικαπ να ακούγονται όπως αυτό.
 
Αγαπητοι μου οταν λεω σαν cd αναφαίρομαι στα αρνητικά του μέσου δηλαδή σιριστικά πρίμα και φλατ μεσαία. Οχι οτι το Clearaudio παίζει έτσι - πικάπ ειναι και πολυ καλο μάλιστα - απλά σε σχέση με το Lurne χολένει σε αυτούς τους δύο τομείς που για μένα ειναι καταλυτικοι.
 
Δεν ξέρω τι cd player έχεις αλλά το δικό μου ούτε τα πρίμα που περιγράφεις έχει αλλά ούτε και τα μεσαία. Κι εμενα δεν με τρελαίνουν τα clearaudio. προτιμω άλλους κατασκευαστές.
 
Δεν εχω πλέων καθόλου cd δεν νομιζω οτι εκει που εχουν φτάσει τα αρχεια υψηλης αναλυσης --384kHz-- τα 44κΗΖ του cd μου ακούγονται λίγα. Exω φορητό υπολογιστη για τη ψηφιακή μουσική. Ουτε μηχανισμοί ανάγνωσης ουτε τίποτα.
Ουτε εμενα με τρελενουν τα clearaudio.
Σου στελνω ενα π.μ να δεις ενα δικό μου projec για να μη βγουμε εκτός θέματος.
 
Οι διαφορετικές σχεδιάσεις πλατό δεν έχουν καμία σχέση με παλιό ή νέο ήχο αλλά με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της μουσικής πληροφορίας, μην απαξιώνουμε κάτι που δεν αντιλαμβανόμαστε ή δεν γνωρίζουμε, το ίδιο ισχύει και για τις κεφαλές, άλλες είναι πιο μουσικές άλλες εστιάζουν στην ανάλυση και μόνο.
 
Οι διαφορετικές σχεδιάσεις πλατό δεν έχουν καμία σχέση με παλιό ή νέο ήχο αλλά με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της μουσικής πληροφορίας, μην απαξιώνουμε κάτι που δεν αντιλαμβανόμαστε ή δεν γνωρίζουμε, το ίδιο ισχύει και για τις κεφαλές, άλλες είναι πιο μουσικές άλλες εστιάζουν στην ανάλυση και μόνο.
Που διαβασες για παλιο και νεο ήχο?
Ποιος είπε οτι απαξιώνουμε το οτιδήποτε?
 
Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω περισσότερο.

Το ηχόχρωμα το δίνει κατά συντριπτικό ποσοστό η κεφαλή διότι εκεί βρίσκεται η γεννήτρια του ήχου.

Ο βραχίονας και το πλατώ πρέπει να αποτελούν μία σταθερή βάση για να εκδηλώσει η κεφαλή τον χαρακτήρα της χωρίς δικούς τους χρωματισμούς οποιασδήποτε μορφής. Χωρίς μετάδοση θορύβων από το περιβάλλον, συντονισμών και με σταθερή ταχύτητα περιστροφής.

Αν κάποιο πικάπ (με την ίδια κεφαλή πάντα) το καταφέρνει αυτό περισσότερο από κάποιο άλλο, αυτό εκδηλώνεται σαν λιγότερο θορυβώδες και με πιό διάφανο και ομοιογενή χαρακτήρα.

Τα παραπάνω είναι αρετές και δεν πρέπει να τα συγχέουμε με τον ήχο του CD επειδή έχουν μόνο κοινό χαρακτηριστικό την έλλειψη θορύβου και την καθαρότητα που συνεπάγεται.

Ο μόνος λόγος για να προτιμήσουμε τον παλιό ήχο είναι η συνήθεια στα λιγότερο τελειοποιημένα πικάπ του παρελθόντος και οι αναμνήσεις.

Καθόλου ασήμαντοι λόγοι κατά τη γνώμη μου αλλά όχι προς την πορεία της υψηλής πιστότητας.

Το άκουσμα από το cd αλλά και από το πικαπ δεν πρέπει να είναι διαφορετικό αν παίζουν το ίδιο μουσικό υλικό και την ίδια παραγωγή. Επειδή όμως γίνεται διαφορετικό mastering στην παραγωγή δίσκου βινυλίου λόγω περιορισμών του μέσου γι' αυτό υπάρχει διαφοροποίηση. Δεν πρέπει να υπάρχει όμως.
Το να λέμε ότι το τάδε πικαπ παίζει σαν cd και να το θεωρούμε αυτό μειονέκτημα είναι λάθος.
Η ακρίβεια στην αναπαραγωγή βοηθά τα μέγιστα στην απόλαυση της μουσικής.
Αυτοί που νοσταλγουν τον ήχο των παλιων πικαπ έχουν κάποιο τέτοιο στην κατοχή τους και ακούν από αυτό. Δε σημαίνει όμως ότι πρέπει όλα τα πικαπ να ακούγονται όπως αυτό.

2 σχόλια.
 
Οκ, εχεις 50% δικιο το "Αυτοί που νοσταλγουν τον ήχο των παλιων πικαπ" αναφαιρετε στα πικαπ.
 
100%, γράφω καθαρά ότι τα πλατό/βραχίονες/κεφαλές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σε παλιό-ήχα ή νεό-ήχα, αλλού πρέπει να ψάξουμε για να βρούμε παλιό ή νέο ήχο, απλά κάποιοι μπερδεύουν την σχεδίαση μίας συσκευής με τον ήχο που αναπαράγεται από αυτή, άλλο η ηχογραφημένη μουσική και τα ηχητικά χαρακτηριστικά της και άλλο τα τερτίπια του κάθε κατασκευαστή.
 
2 σχόλια.

Και για τα δύο σχόλια θα έπρεπε, για το μεν πρώτο να προσθέσεις και την επόμενη πρόταση, για το δε δεύτερο το επόμενο post που γράφτηκε.

Με τις προσθήκες αυτές λοιπόν δεν μιλάμε καθόλου για απαξίωση.

Όσο για το αν γνωρίζουμε ή αντιλαμβανόμαστε κάτι, θα σου πω την εμπειρία μου.

Μέχρι το 2002 είχα ένα Rega Planar 2 με 250άρη βραχίονα και κεφαλή Yamaha MC3.

Τότε πήρα από τη Γερμανία ένα από τα πρώτα Clearaudio champion που εκείνη την εποχή συνοδεύονταν με βραχίονες Rega.

Συγκεκριμένα με έναν ολόϊδιο Rb250.

Άκουσα μερικά κομμάτια με το Rega έβγαλα την κεφαλή και την μοντάρισα στο Clearaudio.

Άκουσα τον ίδιο χαρακτήρα με πιό καθαρό background, πιό περιγραφικό μπάσσο και πολύ περισσότερη λεπτομέρεια. Οι υψηλές ήταν το ίδιο γλυκές με πριν.

Έδωσα το Rega. Παρόλα αυτά πριν 2-3 χρόνια πήρα και ένα Thorens TD160 Super στον οποίον έβαλα επίσης έναν RB250.

Αν κάποια στιγμή θελήσω να δώσω ένα από τα δύο πικάπ που έχω, δεν είμαι σίγουρος ποιό θα δώσω. Αναγνωρίζω όμως ότι τo Clearaudio "βγάζει πιό πολλή μουσική" από τα αυλάκια του δίσκου.