Πάμε Ντόλλυ..... (στο καλό Λουκιανέ)

μαζι ανοιξαμε το νημα chief...
οποτε ας καταργηθει το δικο μου
συντονιστηκαμε καλα παντως...
 
δεν αλλάζει η ουσία Νίκο...

δυστυχώς.

Όμως άφησε απίστευτο υλικό ο Λουκ
 
Πολύ αγαπημενος.
Από τις πιο συμπαθητικές φυσιογνωμίες του ελληνικού τραγουδιού, όχι μόνο σαν καλλιτέχνης αλλά γενικότερα σαν παρουσία.
 
Απάντηση: Re: Πάμε Ντόλλυ..... (στο καλό Λουκιανέ)

R.I.P. Μεγάλος τραγουδοποιός .........
 
μεγαλωσαμε πουρεψαμε μαζι του...
οπως ειχε γραψει σωστα ο δημοκηδης οταν γερναμε και εμεις λογικο τα μουσικα μας ινδαλματα να μας χαιρετουν
παντως ηταν μια συμπαθεστατη φιγουρα απο τις λιγες..
 
Μια σπινθηροβολα προσωπικοτητα της Ελληνικης μουσικης, με τραγουδια ευστροφα με φορμα και απλοτητα που ελεγαν πραγματα ευθεως και μιλουσαν στην καρδια του ακροατη.

Θυμαμαι η μικρη μου αδελφη ειχε μεγαλο ερωτα απο παιδι και μαζευε το χαρτζιλικι της οντας πιτσιρικα για να αγορασει ΟΛΑ τα αλμπουμ του Λουκιανου.

Ετσι ακουγαμε Λουκιανο σπιτι την εποχη που "δεν ακουγα Ελληνικη μουσικη", και παντα μου δινε ενα νοημα η τραγουδοποιια του.

Απωλεια. Και καποια λυπη για μας που μενουμε.

Καλο ταξιδι.
 
Ο Λουκιανός των ραδιοφώνων της παιδικής μας ηλικίας, της "Πόλης μας" και της "Κόκκινης Κλωστής"...
Ο Λουκιανός των "Μικροαστικών" και των "Μαθημάτων" λίγο μετά .
Tου "Media Luz", του "φτωχού καμπόη" ,των "Θερινών Σινεμά" και όλων των υπολοίπων, μεγαλώνοντας...

Καλή ανάπαυση και σε ευχαριστούμε για όλα
 
....σύνολο 16, πρέπει να `ναι εντάξει
λες να `χω λάθος, ας τα ξαναδώ....
https://www.youtube.com/watch?v=TkYmlaXpmuA

Αν κάποιος έχει μικρά σκανδαλιάρικα ατίθασα παιδιά γράφει το παραπάνω τραγούδι σε ένα mp3 για το αυτοκίνητο. Είναι τόσο μαγική η χροιά του Λουκιανού, και η country χαλαρωτική διάθεση που όσο παίζει το τραγούδι θα κάθονται σαν παναγίτσες!

Ο Κηλαηδόνης έκανε αγαπητή την αμερικάνικη country και τους τζαζ ήχους στους Έλληνες..... Ευχαριστούμε για όλα τα ωραία τραγούδια.
 
....σύνολο 16, πρέπει να `ναι εντάξει
λες να `χω λάθος, ας τα ξαναδώ....
https://www.youtube.com/watch?v=TkYmlaXpmuA

Αν κάποιος έχει μικρά σκανδαλιάρικα ατίθασα παιδιά γράφει το παραπάνω τραγούδι σε ένα mp3 για το αυτοκίνητο. Είναι τόσο μαγική η χροιά του Λουκιανού, και η country χαλαρωτική διάθεση που όσο παίζει το τραγούδι θα κάθονται σαν παναγίτσες!

.

Σωστός!
Παθών και συ; :)

Όταν ταξιδεύουμε με το αυτοκίνητο ενα απο τα θέματα που πρεπει να λύσω ειναι η υπομονή και αντοχή των παιδιών. Μου πήρε δυστυχώς καιρό να καταλάβω οτι ο στίχος παίζει μεγάλο ρόλο, πρεπει να ειναι στη γλώσσα τους, να τον καταλαβαίνουν και να μπορούν να τον τραγουδήσουν. Τα τραγούδια του Λουκιανού ειναι απο τα πρώτα που πήγε το μυαλό μου και έφερα στο αυτοκίνητο, με μεγάλη επιτυχία μαλιστα.
 
Πριν καμια 20ρια χρόνια, και μάλλον λιγάκι παραπάνω, ένας ξάδερφός μου ....περίπτωση, βρισκόταν σε ένα μικρό καφέ στην πλατεία Ναυαρίνου, και ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Λουκιανός. "Παιδιά, ο Καρβέλας!" σκουντάει ο εξάδερφος στην παρέα του. Ε μικρό το μαγαζάκι, ακούστηκε.... λύθηκε στα γέλια και ο Λουκιανός.
Ωραίος τύπος, πολύ ιδιαίτερη μορφή. Sui generis περίπτωση στο ελληνικό τραγούδι. Καλό του ταξίδι.
 
Καλό σου δρόμο Λουκιανέ. Θα σε αποχαιρετήσω με ένα από τα πρώτα τραγούδια σου, που μπορεί και να μην το πολυεκτιμούσες στα πιό ώριμα χρόνια σου. Είχε όμως μια φρεσκάδα, όπως και η φωνή που το τραγούδησε τότε, πρίν γίνει ότι γίνει μετά.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Tον συμπαθουσα πολυ.
Μ'αρεσε που πεταγε συνδυαζε ψηγματα απο ragtime,Νεα Ορλεανη,Americana με ενα σαρδονιο χιουμορ που ταιριαζε πολυ,κι ολα αυτα φυσικοτατα χωρις τιποτα το επιτηδευμενο.
Καλο του ταξιδι.
 
Καλό σου ταξίδι...

Καλημέρα κι από μένα.

Μου αρέσει που όλοι μας εκφράζουμε την εκτίμησή μας για τον πραγματικά σπουδαίο Λουκιανό, αλλά κανένας δεν έπιασε την κυριότερη πλευρά του, το σκωπτικό-σατυρικό του τραγούδι, που ταυτόχρονα ήταν και έντονα πολιτικό και καταγγελτικό. Στη μνήμη του (και στη μνήμη του Γιάννη Νεγρεπόντη), αφιερώνω ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του άλμπουμ "Μικροαστικά (Ένα ποιητικό σύμβολο των 70s - όπως το ονόμασαν)", το οποίο ήταν επίσης ένα από τα πιο χαρακτηριστικά του έργα:

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Ντροπή τέτοιο παιδί (1973)

Μπλεξίματα δε θέλαμε
στην οικογένειά μας
και πέρα δεν κοιτάζαμε
απ’ τα συμφέροντά μας.

Κι αν άκουγε τα λόγια μας,
τα λόγια τα δικά μας,
μυαλό θα είχε ο γιόκας μας
για τα συμφέροντά μας.

Ντροπή, ντροπή,
ντροπή τέτοιο παιδί.

Γιατί είμαστε νομοταγείς
κοιτάμε τη δουλειά μας,
μπλεξίματα δε θέλαμε
στην οικογένειά μας.

Τα πράγματα όπως να ’ρχονταν
για τα συμφέροντά μας
εμείς ποτέ δε χάναμε
στην οικογένειά μας.

Ντροπή, ντροπή,
ντροπή τέτοιο παιδί.

Έτσι που ’ρθαν τα πράγματα
κακά κι ανάποδά μας
έναν αντάρτη βγάλαμε
στην οικογένειά μας.

Ντροπή, ντροπή,
ντροπή τέτοιο παιδί.


Καλό ταξίδι, Λουκιανέ, καλό ταξίδι, Γιάννη.
Στείλτε μας καμιά καινούργια δημιουργία σας, τώρα που ανταμώσατε ξανά.

Την έχουμε ανάγκη.
 
Θέλω ένα βράδυ να κάνω ένα πάρτι
πάρτι από εκείνα τα παλιά
και να καλέσω σε εκείνο το πάρτι
να 'ρθουν τα πιο καλά παιδιά

Να 'ρθει ο Φελίνι
Να 'ρθει κι ο Μάρκος
Να 'ρθουν οι Μπητλς
Να 'ρθει ο Σαρλώ
Να 'ρθει ο Καντίνσκι
Να 'ρθει κι ο Μπόρχες
Να 'ρθει ο Σινάτρα
και να 'μαι κι εγώ

Γιο, χο, χο, γιο, χο, χο
σ' ένα βαθύ μπουντρούμι
Γιο, χο, χο, γιο, χο, χο
μ' ένα μπουκάλι ρούμι...


Καλό ταξίδι!