ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ...

[Aggelos M.]

Από την "Ε" αρθρο του Σταθη:

Veritas est adaequatio rei et intellectis, η αλήθεια είναι η εξίσωση πραγματικότητας και νόησης. Αν αυτό το αξίωμα ισχύει, τότε στην

ελληνική εκπαίδευση θα πρέπει να ισχύει επίσης και το θεώρημα ότι αλήθεια είναι η εξίσωση της πραγματικότητας με το παράλογον.

Χρήζει αποδείξεως ένα τέτοιο θεώρημα;

Στα καθ' ημάς, όχι. Είναι αυταπόδεικτον.

Επί παραδείγματι: οι Ελληνες φορολογούνται για να έχουν δωρεάν παιδεία. Εχουν; Βεβαίως! δωρεάν δούλεμα και ξετσίπωτη καταλήστευση απ' τα φροντιστήρια -κι όχι μόνον- όπερ έδει δείξαι!

Υπάρχει άλλη χώρα υπό τον ήλιον που να ανθούν τα φροντιστήρια; Οχι! Αρα ράβδος εν γωνία, ζούμε στον Πλούτωνα! (Και μάλλον ακριβώς για αυτό τον καθαίρεσαν τον έρμο από πλανήτη σε νάνο)...

Υπάρχει άλλη από τις 195 (περίπου) χώρες επί της Γης, της οποίας ουδέν απ' τα Πανεπιστήμια να συμπεριλαμβάνεται στα 350 καλύτερα ΑΕΙ της υφηλίου; Σωστά μαντέψατε: η

Ελλαδάρα, η οποία υψώνει το «τιμημένο» (Καποδιστριακό) στη θέση 359! -κι ύστερα από μας η Ανωκάτω Βόλτα (που όμως η φουκαρού, έως πρότινος ήταν αποικία αγρίων Φράγκων)...

*****

Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι η λυδία λίθος στην εκπαίδευση σήμερα είναι η σύνδεσή της με την αγορά εργασίας, πετυχαίνει έναν τέτοιο στόχο το εκπαιδευτικό μας σύστημα; Ή μήπως αντιθέτως

παράγει αγραμμάτους (που ο ένας στους δύο γράφει κάτω απ' τη βάση), άνεργους πτυχιούχους και σερβιτόρους με μεταπτυχιακά;

Ακόμα χειρότερα: μήπως η κατ' ευθείαν σύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά, είναι, εν τέλει, αντιπαραγωγική

επιτυγχάνοντας ακριβώς το αντίθετο απ' όσα ο νεοφιλελευθερισμός ονειρεύεται;

Καθ' ότι πολλές και πολλοί έφηβοι τρομοκρατημένοι από πολύ νωρίς με το επιπλανώμενο φάσμα της ανεργίας πάνω απ' το κεφάλι τους, επιλέγουν σπουδές όχι κατά την κλίση τους, αλλά κατά τις δυνατότητες και τις πιθανότητες (όπως ελπίζουν ή νομίζουν) απασχόλησης.

Ετσι, αν τελικώς βρουν εργασία μετά τις σπουδές τους, δεν θα γίνουν ποτέ καλοί σ' αυτήν· θα είναι μια εργασία παρά την κλίση τους -άλλα ποθούσε η ψυχή τους, σε άλλα θα αρίστευαν...

*****

Πολλά επί μακρόν έχουν ειπωθεί και γραφεί για την Παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας. Για την υποβάθμιση του Λυκείου που το καθιστά έναν απλόν αλλά βασανιστικόν προθάλαμο των ΑΕΙ. Για το εξεταστικό σύστημα. Για το αλαλούμ της ύλης στη Μέση Εκπαίδευση, ήτις αλλού επιβραβεύει την ήσσονα προσπάθεια, αλλού είναι παραφουσκωμένη (σε πανεπιστημιακό μάλιστα επίπεδο) αλαλιάζοντας τις προσλαμβάνουσες των παιδιών κι αλλού διαμελισμένη, παράγοντας το ακατανόητον και την παραίτηση. Για το επίπεδο των ΤΕΙ και τη σχέση τους με τα ΑΕΙ. Για τη διασπορά και την εξακτίνωση των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, λες και ο σκοπός της εκπαίδευσης σε αυτήν τη χώρα είναι η τόνωση του οικονομικού μικροκλίματος, λες και τα ΑΕΙ-ΤΕΙ είναι μια επιδότηση στις τοπικές κοινωνίες να ψευτοζήσουν, να εισπράξει το νοίκι απ' τον φοιτητή ο ταλαίπωρος που θα πληρώσει με τη σειρά του το νοίκι του δικού του παιδιού που σπουδάζει κι αυτό αλλού.

*****

Γνωστά όλα αυτά. Κι άλλα. Χειρότερα. Οπως τα κονδύλια για την εκπαίδευση. Για την έρευνα! Κι αντί να κάτσουμε, πολιτικός και πνευματικός κόσμος, να δούμε την τύφλα μας, έστω τα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων -τι μας ταιριάζει, τι απορρίπτουμε, τι μπορούμε να... επινοήσουμε (ω, ναι! υπάρχει και αυτή η δυνατότης στους ανθρώπους), αντί λοιπόν όλων

αυτών, μηρυκάζουμε κλισέ. Βάσεις, «μεταρρύθμιση», ιδιωτικά ΑΕΙ, «αιώνιοι» φοιτητές, άσυλο και μπρόκολα του (μπρό)κολου.

Αντί για δυναμικά και αυτόνομα ΑΕΙ που θα αγκαλιάσει (με λεφτάαα) το κράτος, αντί για έρευνα, αντί για κονδύλια και κονδύλια για την έρευνα, αντί για Λύκεια ψαγμένα, αντί για Γυμνάσια ατίθασα, μπούρδες, TV, διαφήμιση, και ρεμούλα. Με πολλούς πανεπιστημιακούς - κολαούζους των κομμάτων, ταπεινωμένους καθηγητές στη Μέση Εκπαίδευση και βασανισμένους μαθητές.

Ποιοι το θέλουν αυτό;

Αν θέλουμε, εκ Παιδείας άρξασθαι, να απαντήσουμε στο ερώτημα του μέλλοντος, πρέπει να δούμε ποιοι θέλουν αυτήν την εκτρωματική κατάσταση να υπέχει θέση εκπαίδευσης στη χώρα. Και ποιοι δύνανται το αντίθετο.

Αν δούμε ποιους τα δύο μεγάλα (τρομάρα τους) κόμματα εντέλλονται να μας απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, την κυρία Γιαννάκου και την κυρία Αποστολάκη, ας θυσιάσουμε στην Απελπισία και τη Νύχτα, άλλοι θεοί στην πόλη δεν ίστανται...

 

[PETRAN]

Καλά χρυσά και Άγια όλα αυτά φίλε Άγγελε...
Τα οποία όμως για να γίνουν προϋποθέτουν τι?
ΧΡΗΜΑΤΑ... ΛΕΦΤΑ... ΚΟΝΔΥΛΙΑ...
Δυστυχώς όμως ΔΕΝ είναι μόνο η παιδεία που σαπίζει σ'αυτήν την χώρα...
Πού είναι η οικονομία της χώρας?
Έχει πατώσει!!!
Και όχι μόνο έτσι?
Τα ΠΑΝΤΑ και εννοώ ΟΛΑ είναι σάπια σ'αυτήν την χώρα...
Δεν αλλάζουν δυστυχώς έτσι εύκολα τα πράγματα...
Και το κυριότερα είναι-πάντα κατα την άποψη μου-να αλλάξει η νοοτροπία του "Ελληνάρα" που έχει μπεί στο DNA μας αφού έτσι μας έχουν μάθει να λειτουργούμε εδω και πάρα πολλά χρόνια...
Θα αργήσουμε πολύ σαν χώρα να σηκώσουμε κεφάλι..
Αν ποτέ τα καταφέρουμε!

 

[Σπύρος Σούρλας]

O Στάθης ,εύστοχος ως συνήθως,μιλά για την Μεση Εκπαίδευση,απ´όπου ξεκινουν και τα δεινά.Οπως και για τα φροντιστήρια,οπου δεν θυμάμαι ποτέ τήν Ο.Λ.Μ.Ε.,να θέτει θέμα ουσιαστικό γι´αυτά.
Συγκλονιστικό ειναι επίσης οτι το Καποδιστριακό ειναι στήν θέση 359.Ιδρώνει το αυτί τών καθηγητών???Μπάααα.Αυτοί αγωνίζονται για τήν αποτροπή τής αξιολόγησής τους.
Με αφορμή το κείμενο, έχει ενδιαφέρον πού η Κ.Ε.Δ.Κ.Ε απειλεί οτι θά ξεσηκώσει την ελλάδα εάν δεν γεμίσουν τα Τ.Ε.Ι.Για να κερδίζει χρήματα μιά καφετέρια στην Καλαμάτα δηλαδή θά πρέπει,οι γονείς να στελνουν τα βλασταρια τους να σπουδάζουν σε ´ανύπαρκτες σχολές´,παρότι θαχουν γραψει μονον 2/20.Καποιοι άλλοι προτείνουν,να δοθεί πενταετής παράταση στο μετρο τής βάσης τού 10.Φετος να μπουν με 6,του χρονου με 7,κ.ο.κ.
Ομως το κυριότερο θέμα ειναι τελικά να αποφασίσουμε τί είδους παιδεία θελουμε.Και γι´αυτό δεν τοποθετείται κανείς.Παντως η Μεση Εκπαιδευση οφείλει να προετοιμάζει πολίτες ,και το Πανεπιστήμιο να μορφώνει πιό εξειδικευμένα.

 

[Aggelos M.]

Petran: Τα πολλα χρηματα ειναι το ενα αλλα το που πηγαινουν εστω και τα λιγα ειναι ενα εξισου σημαντικο θεμα.
Σπύρο: Συμφωνω: Τι παιδεια θελουμε?

 

[Σπύρος Σούρλας]

Aγγελε ή φτιάχνεις μια παιδεία εντελώς ορθολογιστική και συνδεδεμένη με την παραγωγή,ή μιά παιδεία περισσότερο ανθρωπιστική,πού να μην συνδέεται οπωσδήποτε με θέσεις εργασίας.Προσωπικά προτιμώ το δευτερο μοντέλο,αλλά θα ημουν ευτυχής και εαν εφαρμοζόταν αυστηρά και ορθολογιστικά και το πρώτο.
Ετσι όπως ειναι τα πράγματα,άς αποφασίσουν πιά οι ´ειδικοί´και να προχωρήσουμε..
Για τα χρήματα ,ειναι υποκριτική η σταση της πανεπιστημιακής κοινότητας.Δεχονται τον έλεγχο τών πακτωλών επιδοτήσεων που παιρνουν απο την Ε.Ε ή όχι???Αν το δεχτούν και μετά αποδειχτεί οτι όντως τα χρηματα πηγαινουν εκεί πού πρέπει,και αποδείξουν ότι υπάρχει αναγκη περαιτέρω κρατικών επιδοτήσεων,θα πάω και εγώ στα γεράματα να κάνω κατάληψη,μαζί τους.

 

[PETRAN]

Για τα χρήματα ,ειναι υποκριτική η σταση της πανεπιστημιακής κοινότητας.Δεχονται τον έλεγχο τών πακτωλών επιδοτήσεων που παιρνουν απο την Ε.Ε ή όχι???Αν το δεχτούν και μετά αποδειχτεί οτι όντως τα χρηματα πηγαινουν εκεί πού πρέπει,και αποδείξουν ότι υπάρχει αναγκη περαιτέρω κρατικών επιδοτήσεων,θα πάω και εγώ στα γεράματα να κάνω κατάληψη,μαζί τους.

Συμφωνώ απόλυτα..
Γι'αυτό λέω οτι όλα είναι σάπια σ'αυτήν την χώρα...

 

[Photis]

Το πρόβλημα πιστεύω ότι δεν ξεκινά και τελειώνει στην παιδεία αλλά η παιδεία αποτελεί μέρος του προβλήματος σε αυτή την χώρα. Δεν ξέρω σε τί ranking κατατάσσεται το πανεπιστήμιο της Αθήνας, ή το ΕΜΠ ή πως προκύπτει αυτή η αξιολόγηση. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεδομένων των πόρων που έχουν αυτά τα πανεπιστήμια δεν τα καταφέρνουν και άσχημα. Το θέμα της έρευνας είναι μεγάλο και είναι άμεσα συσχετισμένο με την οικονομία και την ανάπτυξη στη χώρα. Τί έρευνα να γίνει όταν δεν υπάρχει διάθεση να εφαρμοστούν τα αποτελέσματά της; Και δεν αναφέρομαι μόνο στο ζήτημα της αποβιομηχάνισης της χώρας. Το ξέρετε ότι πριν από μια 6ετία είχε εφευρεθεί στο ΤΕΙ Πειραιά στο τμήμα Φυσικής Χημείας και τεχνολογίας υλικών, ένα υλικό που μπορούσε να συλλέξει κατά 100% το αργό πετρέλαιο πάνω στην επιφάνεια του νερού, και μετά με την κατάλληλη επεξεργασία απέδιδε και πάλι το αργο πετρέλαιο στην αρχική του μορφή; Και σε διεθνή συνέδρια παρουσιάστηκε το υλικό, και μελέτες έγιναν για την χρησιμοποίησή του από το Λιμενικό σώμα, αλλά ακόμα στο συρτάρι βρίσκονται οι φάκελοι.

Στο θέμα της Μέσης εκπαίδευσης είναι υπαρκτό το πρόβλημα με τα φροντιστήρια. Η ΟΛΜΕ προφανώς δεν αντιδρά γιατί είναι και αυτή στο παιγνίδι. Όχι μόνο γιατί οι ίδιοι οι καθηγητές διδάσκουν τα απογεύματα στα φροντιστήρια ή παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα, αλλά και γιατί πολλοί αδιόριστοι καθηγητές ζουν από τα φροντηστήρια και τα ιδιαίτερα. Βέβαια, το πρόβλημα για εμένα δεν είναι ότι υπάρχει φροντιστήριο, αλλά το γεγονός ότι πρέπει να πληρώσω γι αυτό. Γιατί ας πούμε να μην υπάρχει και στην Ελλάδα ο θεσμός του tutor που υπάρχει στα σχολεία στο εξωτερικό;

Για τα επαρχιακά ΤΕΙ τώρα. Θεωρώ εσφαλμένη την αντίληψη που επικρατεί και που θέλει ένα ΤΕΙ της επαρχίας να είναι υποδεέστερο από ένα αντίστοιχο τμήμα στην ΑΘήνα ή τη Θεσσαλονίκη, μόνο και μόνο επειδή τα τελευταία θα έχουν υποτίθεται καλύτερη επάνδρωση και οργάνωση. Θεωρώ ότι οι σχολές πρέπει να τοποθετηθούν στρατηγικά σε περιοχές όπου το αντικείμενο μελέτης θα έχει βιομηχανική ή βιοτεχνική εφαρμογή. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα ΤΕΙ εδώ. Για παράδειγμα θεωρώ βλακώδες το να έχουμε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο στην Αθήνα και όχι στη Θεσσαλία, την καρδιά της ελληνικής γεωργίας. Τί ακριβώς δουλειά έχουν οι γεωπόνοι στη κέντρο της Αθήνας; Αντίστοιχα γίνονται κάποια βήματα αποκέντρωσης κάποιων σχολών και τμημάτων προς περιοχές ανάλογα με το αντικείμενο των σπουδών. Υπάρχει καλύτερη περιοχή από το Μεσσολόγγι για να σπουδάσει κάποιος την Ιχθυοκαλλιέργεια; Μπορεί κάποιος να σπουδάσει καλύτερα την οινολογία στην Αθήνα ή στη Νεμέα; Σίγουρα βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις -και αποτελούν και την πλειοψηφία- που η επιλογή των πόλεων που θα δεχθούν τμήματα ΤΕΙ ή Πανεπιστημιακά (δεν έχει και τόσο διαφορά ο τίτλος) έχουν γίνει με οικονομικοπολιτικά κριτήρια και σε κάποιες περιπτώσεις και για μικροκομματικά οφέλη. Η Θράκη ας πούμε έχει και πανεπιστήμιο και πολιτεχνική σχολή για να αυξηθεί το ελληνικό στοιχείο στην περιοχή και πολυ σωστά έχει αυτές τις σχολές. Η Τρίπολη και η Κόρινθος για ποιον λόγο να έχουν Πανεπιστημιακό τμήμα; Και γιατί να υπάρχει πανεπιστήμιο Πελοποννήσου γενικότερα; Δεν είναι αρκετό αυτό στην Πάτρα;

Τώρα για το 10 ως βάση. Σχετικό είναι και αυτό. Θυμάμαι την πρώτη φορά που έδωσα πανελλήνιες το 1993 τη δυσκολία των θεμάτων στη Φυσική, που αποτελούσε και αγαπημένο μου μάθημα. Έχοντας γράψει ένα 7.5 στα 20 είχα τον τρίτο καλύτερο βαθμό (με τον πρώτο να γράφει για 9/20 και τον δεύτερο για 8.5/20 -και οι δύο μπήκαν στο ΕΜΠ) στο σχολείο μου, που σημειωτέον είχε και 1000 μαθητές. Αν δεν βρεθεί ένας τρόπος που να εξασφαλίζει έναν σταθερό συντελεστή δυσκολίας στα θέματα από χρόνο σε χρόνο τότε το περιβόητο 10 θα δημιουργήσει και προβλήματα.

 

[Costas Coyias]

Ένας λαός, ή, για να το θέσω ωμά, ένα εκλογικό σώμα, δεν έχει την παιδεία που θέλει, αλλά την παιδεία που του αξίζει.

 

[Βασίλης Σωκρατίδης]

Αχ με τρωει το χερι μου........

 

[Σπύρος Σούρλας]

Πάντως η έννοια τού Λαού δεν ειναι μία ομοιγενής έννοια.Οταν ακόμα το 2006 έχεις ως κυρίαρχη τάξη μια μεταπραττική αστική τάξη πού δέν ενδιαφέρεται ουτε κάν για μιά πιό ορθολογιστική αναπαραγωγή της είναι λογικό πού η παιδεία ειναι εξ ίσου παρασιτική και μεταπραττική.
Βεβαίως οταν το σώμα-λαός έχει μετατραπεί σε σώμα-κώμα,καλά να πάθουμε.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Hey Hey, My My R’n’R WILL Never Die. Τι σκέφτομαι? Θα θέλατε για σύντροφό σας τον οδηγό του λεωφορείου, τον μουτζούρη στο συνεργείο απέναντι ή το (τη) στέλεχος της πολυεθνικής με το laptop, την κούρσα με το σοφέρ και τα bonus ταξιδάκια? Μα φίλοι μου έτσι σκεφτόταν οι γέροι μας. Ισόβιο απωθημένο γιατί οι ίδιοι δεν μπόρεσαν. Και πετούν τα παιδιά τους στο στίβο της «μάθησης», όπως στις κυνοδρομίες, κάτι σαν ρώσικη ρουλέτα, για να περηφανεύονται αύριο μεθαύριο μέσω του παιδιού τους πως κάτι αξίζουν. Μα και τα παιδιά άλλωστε δεν τα γέννησαν γι’αυτά αλλά για τους εαυτούς τους. Ρώσικη ρουλέτα. Τι κουβέντα κι’αυτή. Μία στις έξι. Όχι πως οι άλλες πέντε είναι πανάκεια γιατί το πακέτο το πίνεις ρούμι για να αντέξεις την επόμενη φορά.
Ούτως ή άλλως το παιχνίδι (η ζωή) δεν μπορεί να είναι άγιο όταν διέπεται από τους νόμους του εμπορίου. Τι πολιτισμός με τους νόμους της ζούγκλας είναι αυτός. Γιατί διαμαρτυρώμαστε γι’αυτά που μας κάνουν εμάς και τα παιδιά μας όταν οι περισσότεροι από μας αν τους δινόταν η ευκαιρία θα κάναν σημεία και τέρατα για λίγη συμπάθεια από το αφεντικό (και γ@μώ τους όρους), διατηρώνταςτον αφεντικό και για τα τέκνα μας. Διατηρώντας τον ηγεμόνα φεουδάρχη υπουργό μεγαλοεκδότη όπως θες πες το, σε ένα τόπο που δίνει ευκαιρίες μόνο στον έμπορο και τον μεσάζοντα, που στραγγαλίζει κάθε δημιουργική ατομική ή ομαδική προσπάθεια. Πως νομίζετε φτιάχνονται τα Kuzma τα XLO και τα Viola? Με ρώσικη ρουλέτα? Επιτέλους, τι θέλετε να μας κάνουν τα φροντιστήρια, η άθλια φοιτητική λέσχη, τα cafe, οι χώροι εστίασης και ενοικίασης, η νυχτερινή «ψυχαγωγία», όταν και μεις το πτυχίο το βγάζουμε για να γίνουμε σαν κι’αυτούς, επιχειρηματίες. Χωρίς να δώσουμε εμείς παιδεία στα παιδιά μας. Ευκαιρία για διαβίωση με γνώμονα την ιδιαιτερότητα του ατόμου, την συμπόνια στον δίπλα, την αγάπη για το περιβάλλον, την ειρήνη για τα έθνη. Αποσυνδέστε τον όρο ευτυχία από τον όρο επιτυχία. Κοινωνία ίσων σημαίνει ίσες ευκαιρίες, ίση προσπάθεια και κυρίως ίδια ΙΔΙΑ! αμοιβή. Να σπουδάσω επειδή προτιμώ να υπηρετήσω τη φιλοδοξία μου και το σύνολο με την τάδε η δείνα ειδικότητα και όχι για την κονόμα και την καταξίωση. Καταξίωση χρειάζεται και ο βενζινάς. Να μην χρυσοπληρώνεται ο καρδιοχειρούργος στο διαβαλκανικό και ο «μισθωτός» δυό πατώματα πιο κάτω στο κυλικείο που σερβίρει (αν μπορεί να ονομάζεται έτσι αυτός που παίρνει ψίχουλα ίσα ίσα για να αποτραπεί η εξέγερσή του και που μετά τρέχει για δεύτερη δουλειά και η οικογένειά του να έχει κοντά της σα να’ταν ναυτικός, μία στις τόσες) να μην ξέρει τι να πρωτομπαλώσει με λιωμένα παπούτσια. Μιάς και η ζωή λοιπόν δεν θα τελειώσει εδώ τώρα, αφού μας απομένει η ευκαιρία ας την αρπάξουμε. LONG LIVE R’n’R!