serial or parallel potentiometer

το ενα εχει μονο δυο αντιστασεις στην πορεια του σηματος αλλα και δυο επαφες διακοπτη, ενω το αλλο εχει περισσοτερες αλλα μονο μια επαφη.
 
Τα πάντα είναι θέμα σωστής υλοποίησης.

Απαραίτητο είναι να γνωρίζουμε την προσαρμογή των αντιστάσεων μεταξύ των δύο σταδίων που θα παρεμβληθεί η εξασθένιση. Επίσης αρκετά σημαντικό (αλλά δεν του δίνουμε την δέουσα προσοχή) είναι η κατανομή του θορύβου που εισάγεται.

Ο σειριακός εξασθενητής μιμείται το κλασικό ποτενσιόμετρο και έχει σταθερή αντίσταση εισόδου. Όμως όσο αυξάνει η εξασθένιση (δηλαδή ακούμε χαμηλά) τόσο περισσότερο επηρεάζεται (περιορίζεται) η απόκριση συχνότητας και αυξάνει ο θόρυβος. Σε καλές σχεδιάσεις δεν επηρεάζεται το σήμα εντός των ακουστικών συχνοτήτων.

Στο παράλληλο εξασθενητή (τύπου lader) η αντίσταση εισόδου μπορεί να μη είναι σταθερή και αυτό δίνει μεγαλύτερη σχεδιαστική ευκολία όσο αφορά τη βελτιστοποίηση της απόκρισης συχνότητας και του θορύβου. Αν γίνει επιλογή σχεδίασης με σταθερή αντίσταση εισόδου τότε οι διαφορές μεταξύ των δύο μεθόδων, εντοπίζεται κυρίως στον αριθμό των επαφών ή των αντιστάσεων που μεσολαβούν στη πορεία του σήματος (όπως άλλωστε προανέφερε ο gfle).
 
οκ thanks και στους δυο

και απο οτι καταλαβαινω ειναι καλυτερη λυση η παραλληλη επιλογη η κανω λαθος ;