- 17 June 2006
- 49,609
κάποτε είχα αναφερθεί στο άλμπουμ αυτό
τώρα και σε βίντεο!
τώρα και σε βίντεο!
Τι κάνανε κάποτε οι δεκάχρονοι....
- Thread starter supersonic
- Start date
SR-71
AVClub Fanatic
Ο 10χρονος τι να το κάνει το HIFI ρε Μάνο;;;
Μπάλα στον χωματόδρομο παίζαμε εμείς πιτσιρικάδες και ναι, η ευτυχία ξεχείλιζε!
Μπάλα στον χωματόδρομο παίζαμε εμείς πιτσιρικάδες και ναι, η ευτυχία ξεχείλιζε!
SR-71
AVClub Fanatic
Βέβαια έχει τεράστια σημασία το πότε υπήρξαμε δεκάχρονοι. Γιατί οι συνθήκες μεταξύ 60 και 2000 άλλαζαν αλματωδώς ακόμα και χρόνο με το χρόνο.
pontios
Μέλος Σωματείου
Πίστα αγώνων στην άμμο και καπάκια μεταλλικά από μπουκάλια για αγωνιστικά. Με το δάχτυλο, σαν subutteo, αλλά να ακολουθείς την πίστα.AYTA..................... καναμε ως δεκαχρονοι !
View attachment 239360
View attachment 239361
Και ημασταν και ΤΡΙΣ-ευτυχισμενοι(οπως κανενα home cinema και HiFi δεν μπορει να μας κανει
).
costas_
Supreme Member
Και εγώ το 1976 ήμουν 10 χρονών. Πριν λίγο καιρό που έκανα ανακαίνιση στο πατρικό μου σπίτι βρήκα ένα από τα αγαπημένα μου περιοδικά.
Μέσα σε μια χαραμάδα .. σαν μήνυμα από απο τα παιδικά μου χρόνια .. βρήκα ένα ΠΟΠΑΥ το οποίο το είχα σφηνώσει εκεί όταν ήμουν 10 χρονών.
Ωρίστε λοιπόν ... ΔΡΧ 5 .. 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 1976
Μέσα σε μια χαραμάδα .. σαν μήνυμα από απο τα παιδικά μου χρόνια .. βρήκα ένα ΠΟΠΑΥ το οποίο το είχα σφηνώσει εκεί όταν ήμουν 10 χρονών.
Ωρίστε λοιπόν ... ΔΡΧ 5 .. 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 1976
Εγώ 10χρονος το...93. Μάλλον η τελευταία (ή ίσως υβριδική/μεταβατική) γενιά που είχα την τύχη να περάσω κι από τις δυο φάσεις (παιχνίδι έξω με τα παιδιά της γειτονιάς ΚΑΙ παιχνίδι μέσα με υπολογιστή).
Αυτοκόλλητα θυμάμαι κι εγώ της Panini, συνήθως τότε με τις τρέχουσες ταινίες της Disney (που με ενθουσιάζαν), καθώς και κάποια ποδοσφαιρικά (που τα βαριόμουν). Επίσης θυμάμαι πως πέρασα κι από άλλες τέτοιες "συλλεκτικές" μόδες, όπως μπουγελόφατσες (που κατάφερα και τις μάζεψα όλες), και MicroMachines (που τότε ήταν αμέτρητες). Όμορφα καψίματα.
Αυτοκόλλητα θυμάμαι κι εγώ της Panini, συνήθως τότε με τις τρέχουσες ταινίες της Disney (που με ενθουσιάζαν), καθώς και κάποια ποδοσφαιρικά (που τα βαριόμουν). Επίσης θυμάμαι πως πέρασα κι από άλλες τέτοιες "συλλεκτικές" μόδες, όπως μπουγελόφατσες (που κατάφερα και τις μάζεψα όλες), και MicroMachines (που τότε ήταν αμέτρητες). Όμορφα καψίματα.
Last edited:
spcav
AVClub Fanatic
- 18 August 2006
- 17,353
SR-71
AVClub Fanatic
Ιασωνα, οι μονοι που προλαβαν παιδικη ηλικια ΧΩΡΙΣ την παραμικρη επιρροη απο ηλεκτρονικα
ισως εχουν πεθανει πια. Δηλαδη, να σαι 10χρονος το 1950 (που στην Ελλαδα ειχαμε εμφυλιο ακομα,
δεν εβγαινες αμεριμνος εξω). Ακομα και ο Υπερηχας (ιδιως ο Υπερηχας που ξεκινησε με τα ηλεκτρονικα
ΠΡΙΝ καν μπει στο πανεπιστημιο) δεν ειναι αμολυντος ηλεκτρονικων επιρροων. Ομως ΝΑΙ, προλαβε
αλανες που εγω ουτε στον υπνο μου να τις ονειρευτω. Εγω 10 χρονων ημουν το 1976. Με 6ωρο
προγραμμα τηλεορασης (Space 1999 στην καθημερινοτητα μου), κασσετοφωνακι και μικροφωνακι
δεν με λες και ......... αμολυντο. Ομως προλαβα αλανες. Αλανες ΚΑΤΑΜΕΣΤΕΣ με πιτσιρικαρια. Λεφουσια.
Γιατι ειχα την τυχη σε εκεινη την ηλικια να βρισκομαι χωριο (Πολυκαστρο - Κιλκις). Και στις πολεις
υπηρχαν αλλα ΟΧΙ στα κεντρα. Επρεπε να ζεις παραεξω, στα προαστια. Ειτε Αθηνας, ειτε Θεσσαλονικης,
ειτε Λαρισσας, ειτε οποιας αλλης μεγαλης πολης. Στο κεντρο .............. ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ να βρεις αλανα.
Βεβαια οσο πιο πισω παμε τοσο περισσοτερη τυχη ειχες να πετυχεις καποιες ανοικοδομητες περιοχες.
Οχι στο Συνταγμα (η την Αριστοτελους) ..... κανα χιλιομετρο παραπερα.
Για μενα ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ηταν οποιος μπορεσε (οι γονεις του) να ζησει παιδικη ηλικια σε χωριο ....
και εφηβικη σε πολη (η μεγαλουπολη). Γιατι ο εφηβος δεν καλοπερναει σε χωριο, ουτε ο πιτσιρικας
σε πολη. Και μην ξεχασω .................... χωρις αλανα δεν βρισκεις νιρβανα !
Last edited:
Ιασωνα, οι μονοι που προλαβαν παιδικη ηλικια ΧΩΡΙΣ την παραμικρη επιρροη απο ηλεκτρονικα
ισως εχουν πεθανει πια. Δηλαδη, να σαι 10χρονος το 1950 (που στην Ελλαδα ειχαμε εμφυλιο ακομα,
δεν εβγαινες αμεριμνος εξω). Ακομα και ο Υπερηχας (ιδιως ο Υπερηχας που ξεκινησε με τα ηλεκτρονικα
ΠΡΙΝ καν μπει στο πανεπιστημιο) δεν ειναι αμολυντος ηλεκτρονικων επιρροων. Ομως ΝΑΙ, προλαβε
αλανες που εγω ουτε στον υπνο μου να τις ονειρευτω. Εγω 10 χρονων ημουν το 1976. Με 6ωρο
προγραμμα τηλεορασης (Space 1999 στην καθημερινοτητα μου), κασσετοφωνακι και μικροφωνακι
δεν με λες και ......... αμολυντο. Ομως προλαβα αλανες. Αλανες ΚΑΤΑΜΕΣΤΕΣ με πιτσιρικαρια. Λεφουσια.
Γιατι ειχα την τυχη σε εκεινη την ηλικια να βρισκομαι χωριο (Πολυκαστρο - Κιλκις). Και στις πολεις
υπηρχαν αλλα ΟΧΙ στα κεντρα. Επρεπε να ζεις παραεξω, στα προαστια. Ειτε Αθηνας, ειτε Θεσσαλονικης,
ειτε Λαρισσας, ειτε οποιας αλλης μεγαλης πολης. Στο κεντρο .............. ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ να βρεις αλανα.
Βεβαια οσο πιο πισω παμε τοσο περισσοτερη τυχη ειχες να πετυχεις καποιες ανοικοδομητες περιοχες.
Οχι στο Συνταγμα (η την Αριστοτελους) ..... κανα χιλιομετρο παραπερα.
Για μενα ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ηταν οποιος μπορεσε (οι γονεις του) να ζησει παιδικη ηλικια σε χωριο ....
και εφηβικη σε πολη (η μεγαλουπολη). Γιατι ο εφηβος δεν καλοπερναει σε χωριο, ουτε ο πιτσιρικας
σε πολη. Και μην ξεχασω .................... χωρις αλανα δεν βρισκεις νιρβανα !
Δεν καταλαβαίνω γιατί -ακόμα και εδώ μέσα, στο AVClub- αναφερόμαστε στην τεχνολογία ως μόλυνση. Δηλαδή γιατί είναι καλύτερο το να παίζεις κυνηγητό στο δρόμο από το να παίζεις FIFA στο σαλόνι; Και στις δυο περιπτώσεις, με τους φίλους σου παίζεις, για να μη σου πω ότι στη δεύτερη καλλιεργείται περισσότερο η κοινωνική συναναστροφή αφού κάνεις και καμιά κουβέντα κατά τη διάρκεια.
Όχι λοιπόν, δεν ήταν καλύτερα χωρίς την τεχνολογία. Ήταν απλά διαφορετικά. Γι'αυτό χαίρομαι που πρόλαβα αλάνες στα παιδικά μου χρόνια και αράγματα σε παγκάκι στα νεανικά μου, αλλά παράλληλα χαίρομαι και που δέησα να ζήσω την απαρχή των video games και την εξέλιξή τους.
Παραπιπτόντως, το πρώτο μου surround το άκουσα/βίωσα κάπου εκεί, στα 10-12 χρόνια μου, σε ένα μαγαζί που έπαιζε Rambo (από βιντεοκασέτα) σε μια B&O CRT τηλεόραση (που άναβε σαν αυλαία, από το κέντρο προς τα άκρα της οθόνης). Ακούγοντας τα ελικόπτερα να πετάνε γύρω απ'το κεφάλι μου (με το προϊστορικό Dolby Pro-logic), έπαθα μια από τις μεγαλύτερες πλάκες της ζωης μου τότε που με σημάδεψε (και με ταλαιπωρεί και παράλληλα ενθουσιάζει ακόμα 30 χρόνια μετά). Όχι μόλυνση λοιπόν, αλλά ερέρθισμα, αυτές οι λίγες στιγμές στη ζωή σου που σου κόβεται η ανάσα.
- 17 June 2006
- 49,609
αποκλείεται.AYTA
View attachment 239360
View attachment 239361
Και ημασταν και ΤΡΙΣ-ευτυχισμενοι
Ο μπίλιες (βώλοι) ήταν σαφώς πριν τον καιρό μου. Οριακά έπαιξε ο αδερφός μου που είναι μεγαλύτερος
Τις πρόλαβες.
Στα μέρη μας τουλάχιστον παίζαμε σχεδόν μέχρι το 70.
Είχα πάνω από 300, γυάλινες πάντα, όλων των μεγεθών.
Είχα ένα σακουλάκι όλων των μεγεθών, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα σε τι χρησίμευε. Κοινώς, πρόλαβα μόνο τον απόηχο τους!
Στην Αθήνα όταν ανέβηκα, δημοτικό ήμουν, δεν ήξεραν να παίζουν, απλά τις τσούλαγαν προσπαθώντας να χτυπήσουν τη μπίλια του αντίπαλου.
spcav
AVClub Fanatic
- 18 August 2006
- 17,353
Κατσε ρε συ, μην μας τρελαίνεις.
Ειναι δυνατόν να μου λες ότι η κοινωνική συναναστροφή αναπτύσσεται περισσότερο μέσω internet απ’ ότι live;
Ασε που στο δρόμο είσαι στην πραγματικότητα, δουλεύουν όλες σου οι αισθήσεις.
Πολλά από τα σημερινά παιδιά δεν έχουν βιώσει απλά πράγματα, πχ στοιχεία της φύσης αλλά τα έχουν δει μόνο σε γραφικά.
Είναι τρομερό, αν το σκεφτείς.
Φυσικά η ψηφιακή εποχή αναπτύσσει νέες ιδιότητες / δεξιότητες αλλά αν το καλοσκεφτείς είμαστε περισσότερο δέσμιοι (ψηφιακών, πλέον) εργαλείων (κάτι που, ως ένα βαθμό, περιορίζει την δημιουργικότητα).
Αν πχ δεις τους μηχανισμούς από παλιά παιχνίδια, είναι εντυπωσιακό τι σκεφτόντουσαν οι μηχανικοί τότε για να κάνουν κάτι φαινομενικά απλό.
Φυσικά και τώρα υπάρχουν οι αντίστοιχες ‘’εφευρέσεις’’ αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ πιο ‘’συμβατικές’’.
Και εγώ θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έζησα και τις 2 ‘’εποχές’’ και ενθουσιάστηκα πχ με τους πρώτους υπολογιστές.
Βέβαια, όσο μεγαλώνουμε, ο ενθουσιασμός είναι κάτι που γίνεται όλο και πιο δύσκολο / σπάνιο (αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα).
Ο κόσμος εξελίσσεται, ναι. Αλλά. ως άνθρωποι, πρέπει (για την ψυχική μας ισορροπία πάνω απ’ όλα) να διατηρούμε την ‘’γείωση’’ μας με ‘’απτά’’ πράγματα.
Περίμενε, εγώ δε μίλησα για internet, στην παιδική μου ηλικία δεν το πρόλαβα καν το online gaming. Μιλάω για την κλασσική απογευματινή επίσκεψη σπίτι με 3-4 μαντράχαλους να παίζουν είτε σε split screen, είτε διπλο ποδοσφαιράκι, είτε με τη σειρά, και παράλληλα να τα λένε.
Εννοείται ότι το ιντερνετ σταδιακά άρχισε να βάζει την κοινωνική συναναστροφή σε κίνδυνο, από την άλλη βέβαια έδωσε νέους ορίζοντες σε άτομα που λόγω χαρακτήρα δεν μπορούσαν να κοινωνικοποιηθούν πριν. Πχ, πολλοί άρχισαν να γνωρίζουν κόσμο με online dating αφού πριν δε θα μπορούσαν ποτέ να μιλήσουν χύμα στο κύμα σε κάποιον/κάποια. Αλλά και πέρα των ερωτικών, σκέψου τι συνέβη ξαφνικά με τα fora, άντε τώρα επί εποχές 2000 να βρεις στον κοινωνικό σου περίγυρο άνθρωπο να μιλήσεις για surround.
spcav
AVClub Fanatic
- 18 August 2006
- 17,353
OK, το έσωσες (σχεδόν)
Εννοείται, η ψηφιακή εποχή ειναι full από τρομερά εργαλεία.
Αλλα στο τέλος, γενικά, το ''ζουμί'', είναι η άμεση επαφή.
Όλα τα άλλα καταλήγουν, αργά ή γρήγορα, ανούσια,