Σε 45λεπτη ραδιοφωνική παρουσίαση του έργου τους στον 958 την ίδια ημέρα της εμφανισής τους (...γκρρρ!) μου άρεσαν αρκετά [...χωρίς να καταλαβαίνω τους στοίχους τους]. Όχι πως θα αγόραζα κι'όλας, αλλά καλοί. Περισσότερο με κέντρισε το παρελθόν τους και ο αγώνας τους γιά αυτοδιαχείριση. Αντάρτικο της ερήμου όπως λέν' κι'ίδιοι.
Εκείνη την στιγμή μου γεννήθηκε και μιά απορία-παράπονο. Τι θα γινόταν αν οι αντίστοιχες νομάδες τσιγγάνων της ανατολικής Ευρώπης άφηναν το δικό τους μουσικό αποτύπωμα διαμαρτυρίας. Ε ρε γλέντια...! Και τους γουστάρω πολύ μιλάμε!