Titan

Re: Απάντηση: Titan

caerbannog said:
Αν υιοθετήσεις τα παραπάνω χρειάζεσαι 6: Το Money Jungle αρχηγέ που είναι; Είναι προϊόν συνεργασίας αλλά και η Αντίμπ προς τα εκεί γέρνει...
Στην πραγματικότητα κάθε έργο του είναι μοναδικό με διαφορετικό στυλ.Πιθανώς αυτό να οφείλεται στην πολυποίκιλη μουσική του παιδεία και το εξερευνητικό του πνεύμα.Αριστουργήματα υπάρχουν ακόμη και στις ηχογραφήσεις του με τους μουσικούς του εργαστηρίου του. Προσφέρεται για μακροχρόνια σχέση πάθους, χωρισμών και εκ νέου ανακαλύψεων.:argue:
Click to expand...

δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω σύντροφε.
μέχρι κεραίας θα έλεγα.
 
album-charles-mingus-presents-charles-mingus.jpg



Προσφάτως έχω κολλήσει με αυτό..1960.
Μικρή μπάντα(Eric Dolphy -τενόρο σαξόφωνο και κλαρινέτο,Τed Curson-τρομπέτα,και Dannie Richmond στά drums)αλλά εξαίσια.
Tέσσερα κομματια ,με το πρώτο να παραπέμπει σέ Πένθιμο Εμβατήριο τής Νέας Ορλεάνης και το τρίτο και το τέταρτο νά παίρνουν τον ´δρόμο´τής Free Jazz..
Ο συγχρονισμός μπάσου-drums και ο τρόπος πού εναλλάσσονται μέ τά πνευστά μέ έχει ´μαγέψει´..
Εχει δώσει και στο τρίτο κομμάτι ο αθεόφοβος αυτόν τόν απίστευτο και ελκυστικό τίτλο:'All the things you could be by now if Sigmund Freud's Wife was your Mother',οπότε................
 
Αυτός ο δίσκος -Charles Mingus Presents Charles Mingus- είναι ο πιο αγαπημένος μου του ʽΤιτάναʼ και ο ένας του που θα έσωζα αν το σπίτι μου έπιανε φωτιά. Ισως το πιο απτό παράδειγμα γύρω από το για τι ακριβώς ήταν ικανό το ʽεργαστήριʼ (workshop) του Mingus που αναφέρει λίγο παραπάνω ο Ευθύμιος. Διαμάντι. Ο Danny Richmond στα ντράμς δίνει ρέστα και ο Αρχηγός στο κοντραμπάσσο είναι εδώ σε μεγάλες φόρμες. Εχω ξαναγράψει εδώ πως τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με μιά καλή Αμερικάνικη rhythm section στα ντουζένια της. Ο Ted Curson στην τρομπέτα είναι μία από τις πιο αυθεντικές φωνές πάνω στο όργανο, σε μια εποχή που όλοι οι τρομπετίστες πιθήκιζαν είτε τον Miles Davis είτε τον Freddie Hubbard. Αλλά το αστέρι εδώ είναι ο Eric Dolphy. Πέθανε στα 36 του από ζάχαρο που δεν το είχαν διαγνώσει, στο Βερολίνο, στη διάρκεια μιας Ευρωπαϊκής περιοδείας. Πρόλαβε να δώσει 2 Αριστουργηματικά προσωπικά άλμπουμ, τα ʽFar Cryʼ και ʽOut To Lunchʼ που δεν πρέπει να λείπουν από καμία δισκοθήκη που έχει έστω και ρηχή σχέση με τη τζάζ. Ο διάλογός του με τον Αρχηγό εδώ (ʽWhat Loveʼ) είναι χαρακτηριστικό δείγμα της μεγάλης τέχνης του και αυτοί που ήταν κοντά στον Mingus έχουν πεί πως ο Αρχηγός δεν συνήλθε ποτέ από το θάνατο του αγαπημένου του ʽμαθητήʼ.
Το ʽAll The Things You Could Be If Sigmund Freudʼs Wife Was Your Motherʼ, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αρχηγό, γράφτηκε στο ψυχιατρείο του Bellevue κατά τη διάρκεια της ...θητείας του εκεί. Θεωρείται ότι προλέγει τα harmolodics και την punk jazz, κάπου 20 χρόνια μετά. Tέλος, το ʽOriginal Faubus Fablesʼ είναι τελείως ʽπολεμικόʼ: μια τυφλή επίθεση απέναντι σε αυτό που ο Mingus αποκαλούσε Nazi USA. Το ακούς και καταλαβαίνεις γιατί μόνο όταν ο Αρχηγός καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα, ένιωσε αρκετά ασφαλής ένας Αμερικάνος πρόεδρος (Jimmy Carter) να τον πλησιάσει τόσο κοντά ώστε να τον αγκαλιάσει και να φωτογραφηθεί μαζί του.
 
Last edited:
200306_066a_depth1.jpg


Ο Αρχηγός με τον 'φυστικά', τον καλύτερο πρόεδρο που ευτήχησαν να έχουν οι ΗΠΑ τα τελευταία 60 χρόνια. Ισως γι αυτό ο Jimmy Carter άντεξε μόλις μία (1) τετραετία.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Titan

Συμφωνώ με πολλά απο αυτά που έχουν γραφτεί, αλλά αν έπρεπε να υπογραμίσω κάτι, είναι αυτό:
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
ο Mingus είναι ωμό συναίσθημα: μεγατόννοι από δαύτο. χωρίς εμπλοκή από μέρους του ακροατή, απλά δεν ακούγεται.
Click to expand...

:a0210:
 
  • Like
Reactions: georgarab
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Titan

Γιώργος Κουνελάκης said:
Συμφωνώ με πολλά απο αυτά που έχουν γραφτεί, αλλά αν έπρεπε να υπογραμίσω κάτι, είναι αυτό:


:a0210:
Click to expand...

Συμφωνώ με δυο υποσημειώσεις:
1.Ορισμένες φορές μπορεί να γίνεται και εγκεφαλικός, συνήθως όταν μπάίνει στη μέση η δυτική μουσική του παιδεία:afro:.
2.Πολλές φορές ακούς το κομμάτι όπως διαμορφώνεται από τους μαθητές και συνεργάτες του οι οποίοι λειτουργούσαν,κατ' απαίτησή του:grandpa:, εντελώς ισότιμα και χωρίς να χάνονται κάτω από το βάρος της παρουσίας του.
Αυτά μεταξύ άλλων κάνουν τη μουσική του τόσο ενδιαφέρουσα και περιπετειώδη με έντονο το στοιχείο της φρεσκάδας ακόμη και σήμερα.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Titan

caerbannog said:
Πολλές φορές ακούς το κομμάτι όπως διαμορφώνεται από τους μαθητές και συνεργάτες του οι οποίοι λειτουργούσαν,κατ' απαίτησή του:grandpa:, εντελώς ισότιμα και χωρίς να χάνονται κάτω από το βάρος της παρουσίας του.
Click to expand...

καλά, μην παίρνεις και όρκο: ο Τιτάνας ήταν θηρίο ανήμερο και στα studio στη διάρκεια των sessions. Αφηνιασμένος ταύρος σε ροντέο, τους πλάκωνε στις γρήγορες όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονταν κατα πως τα ήθελε. Τα sessions του Μingus έχουν καταγεγραμμένες δύο εξαρθρώσεις χεριού -των sessionmen- και ένα σπασμένο σαγώνι (δεν θυμάμαι ποιόν είχε δείρει τόσο άσχημα, τον πήγαν στο νοσοκομείο). Και άπειρους σκυλοκαβγάδες με πρησμένα μάτια, μώλωπες και κλωτσοπατινάδα γενικώς.

Μόνο τον Dolphy δεν είχε διανοηθεί να αγγίξει ποτέ.
Αλλά κι αυτούς που έδειρε, όλοι έπιναν νερό στ όνομά του.
Μεγάλο Σχολείο ο Mingus: πάρα πολλοί πέρασαν απο κεί και οι περισσότεροι ποτέ ξανά και πουθενά δεν ξαναέπαιξαν τόσο καλά.
 
Μέχρι τώρα οι παρουσιάσεις που διαβάζω εδώ μέσα με βοηθούν να ανακαλύψω δίσκους και μουσικές που δεν τις ήξερα αλλά με αυτήν εδώ για πρώτη από οσο θυμάμαι φορά με βοηθά να επανεκτιμίσω ένα δίσκο. Ένα δίσκο που τον έχω καιρό και τον ξέρω ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.
Η φράση κλειδί ήταν αυτή εδώ:

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
.... Στον Μαύρο Αγιο όμως ακούμε την ενσάρκωση του πνεύματος των καιρών του: πέρα από το γεγονός ότι είναι το soundtrack της αφύπνισης της Μαύρης Συνείδησης και της απαρχής των μεγάλων κοινωνικών αλλαγών, ο Μαύρος Αγιος είναι, επίσης, η επιστροφή του Συλλογικού Αυτοσχεδιασμού: όχι πιά μοναχικά αστέρια που καίγονται περίλαμπρα και αυτάρεσκα -Dizzy Gillespie, Charlie Parker, Ornette Coleman, Cecil Taylor- αλλά μιά ολόκληρη κολλεκτίβα από μουσικούς, το ʽΕμείςʼ στη θέση του ʽΕγώʼ, όπως παρατηρεί ο Joachim E. Berendt. ....
Click to expand...

Τον ξανάκουσα χτες βράδυ από το μηδέν και... λάλησα!
"Συλλογικός αυτοσχεδιασμός", καταπληκτική έκφραση για να περιγράψει τη μουσική του Mingus.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Titan

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
καλά, μην παίρνεις και όρκο: ο Τιτάνας ήταν θηρίο ανήμερο και στα studio στη διάρκεια των sessions. Αφηνιασμένος ταύρος σε ροντέο, τους πλάκωνε στις γρήγορες όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονταν κατα πως τα ήθελε. Τα sessions του Μingus έχουν καταγεγραμμένες δύο εξαρθρώσεις χεριού -των sessionmen- και ένα σπασμένο σαγώνι (δεν θυμάμαι ποιόν είχε δείρει τόσο άσχημα, τον πήγαν στο νοσοκομείο). Και άπειρους σκυλοκαβγάδες με πρησμένα μάτια, μώλωπες και κλωτσοπατινάδα γενικώς.

Μόνο τον Dolphy δεν είχε διανοηθεί να αγγίξει ποτέ.
Αλλά κι αυτούς που έδειρε, όλοι έπιναν νερό στ όνομά του.
Μεγάλο Σχολείο ο Mingus: πάρα πολλοί πέρασαν απο κεί και οι περισσότεροι ποτέ ξανά και πουθενά δεν ξαναέπαιξαν τόσο καλά.
Click to expand...

Να συνεννοούμαστε:Μουσικώς ισότιμα...Οι πράσινες και οι δισταγμοί δεν συγχωρούνταν:slapface:και ορθά.Η τέχνη (και στις συλλογικές της εκφάνσεις) δε λειτουργεί με τσάι και συμπάθεια:furious3:
 
Hlias said:
Μέχρι τώρα οι παρουσιάσεις που διαβάζω εδώ μέσα με βοηθούν να ανακαλύψω δίσκους και μουσικές που δεν τις ήξερα αλλά με αυτήν εδώ για πρώτη από οσο θυμάμαι φορά με βοηθά να επανεκτιμίσω ένα δίσκο. Ένα δίσκο που τον έχω καιρό και τον ξέρω ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.
Η φράση κλειδί ήταν αυτή εδώ:



Τον ξανάκουσα χτες βράδυ από το μηδέν και... λάλησα!
"Συλλογικός αυτοσχεδιασμός", καταπληκτική έκφραση για να περιγράψει τη μουσική του Mingus.
Click to expand...

Το ίδιο και εγώ...
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Titan

caerbannog said:
Να συνεννοούμαστε:Μουσικώς ισότιμα...Οι πράσινες και οι δισταγμοί δεν συγχωρούνταν:slapface:και ορθά.Η τέχνη (και στις συλλογικές της εκφάνσεις) δε λειτουργεί με τσάι και συμπάθεια:furious3:
Click to expand...

Συμφωνώ μεν... στην μουσική μάλλον δεν υπάρχει δημοκρατία!
Απο την άλλη όμως πρέπει ο εκάστοτε "μαεστρος" να μπορέι να βρίσκει τον τρόπο να βγάλει αυτό που θέλει απο τους μουσικούς του αναλογα και με τον ανθρωπο που έχει απάναντί του... άλλος μπορέι να θέλει τις "ψιλές" του ενω άλλος με αυτό τον τρόπο να μπλοκάρει και να μην μπορέι να κάνει τίποτα...
 
Top Bottom