O Σοκουροφ για την ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
«Δεν υπάρχει ποίηση στον πόλεμο, ούτε ομορφιά, και δεν θα έπρεπε ένα τέτοιο θέμα να κινηματογραφείται ποιητικά: είναι μία φρίκη που δεν μπορεί να εκφραστεί, η ανθρώπινη εξαθλίωση σε όλο της το μεγαλείο. Η ηρωίδα θα μπορούσε να ήταν μια Αμερικανίδα γυναίκα που ξεκινά να επισκεφτεί τον εγγονό της στο Ιράκ, ή ακόμα και μία Αγγλίδα που πάει να βρει τον εγγονό της στο Αφγανιστάν»
«Η «Αλεξάνδρα» είναι από τις πιο σημαντικές ταινίες μου. Προήλθε ουσιαστικά από τη συνάντηση με την εξαιρετική ηθοποιό που ήθελα για πρωταγωνίστρια. Είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου η ανάγκη μου να κάνω μια ταινία γεμάτη καλοσύνη και καλούς ανθρώπους συνέπεσε με την επιθυμία μου να προσφέρω στις επερχόμενες γενιές το πιο υπέροχο δώρο, αυτό μιας ηθοποιού που πραγματικά αντιπροσωπεύει το λαό μας, μια «γνήσια» Ρωσίδα. Κι ίσως να είναι αυτή η πιο μαγική από τις ταινίες μου, καθώς μέσα της βρίσκω περισσότερα μυθικά στοιχεία από κάθε άλλη ταινία που έχω κάνει.»
«Για μένα η Αλεξάνδρα είναι ένα είδος βοηθητικού χαρακτήρα – μια όμορφη, σοφή, θριαμβευτική γυναίκα. Το όνομά της σημαίνει «Υπερασπίστρια του Ανθρώπινου Γένους». Είναι θριαμβευτική καθώς κρύβει μέσα της αρετές όπως η αγάπη, η κατανόηση, η ευφυΐα. Είναι η δυναμική και εμβριθής προσωποποίηση του πολεμιστή, του προστάτη του Καλού. Γι’ αυτό και επιλέξαμε μια συγκεκριμένη ηθοποιό που διαθέτει αυτό το είδος του μεγαλοπρεπούς αναστήματος.»
«Θέλω να βουτάω στα ενδότερα της ανθρώπινης ψυχής, όσο βαθύτερα γίνεται. Η αγάπη μου για τον άνθρωπο είναι τόσο μεγάλη, η κατανόηση και η οδύνη μου τόσο έντονες, που φοβάμαι πως η δύναμη της θέλησης δεν είναι αρκετή. Όπως πολλοί άνθρωποι, έτσι κι εγώ, περιβάλλομαι από κυνισμό, μίσος, πικρίες και συμπλέγματα. Με έχει κουράσει η διαρκής αίσθηση τρόμου που με βασανίζει για το πεπρωμένο της χώρας στην οποία γεννήθηκα, για το πεπρωμένο των συμπατριωτών μου. Το άγχος αυτό με καταστρέφει και κλέβει από μέσα μου την ηρεμία που είναι ουσιώδης για να συγκεντρωθώ.»
«Στην «Αλεξάνδρα» δεν πέφτει ούτε ένας πυροβολισμός, δεν υπάρχουν πτώματα, δεν υπάρχει βία. Είναι μια ταινία για την αξία της αλληλοκατανόησης και για ό,τι είναι καλό σε έναν άνθρωπο. Είναι για τον ίδιο τον άνθρωπο, το γεγονός πως υπάρχουμε ο ένας για τον άλλο, και για το πόση αξία έχουν στη ζωή η καλοσύνη, η κατανόηση και η ανθρώπινη ζεστασιά.»
«Θέλησα να εστιάσω στην ατμόσφαιρα, στη διάθεση, στα μάτια των ανθρώπων, στα πορτρέτα. Θέλω πάρα πολύ ο θεατής να δει συναρπαστικά πορτρέτα και απλούς και κατανοητούς ανθρώπους. Θέλω να δείξω μάτια που νιώθουν, μάτια που συγχωρούν.»
Ο Αλεξ Σοκουροφ και η Γκαλινα βισνεφσκαγια συζηγος του μεγαλου τσελιστα
Poστροποβιτς θα ειναι στην προβολη .
.
