Σε λιγες μερες ανεβαινει στην Επιδαυρο απο το ΚΘΒΕ,απλα μην το χασετε ,εκπληκτικη παρασταση.Περιμενω εντυπωσεις μετα την παρασταση και συζητηση
Τρωαδες απο ΚΘΒΕ
- Thread starter petronik
- Start date
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Eιδα την Παράσταση σήμερα στο Κηποθέατρο Παπάγου,πού φυσικά ως χώρος δεν έχει καμιά σχέση μέ την Επίδαυρο.
Απολύτως συμβατική παράσταση,πού δέν μού προσέφερε κάτι πού θα το θυμάμαι.
Η Κυρία Λήδα Πρωτοψάλτη ,μούναι απολύτως σεβαστή γιά την προσφορά της στο Ελληνικό Θέατρο.Ως εκ τούτου δεν έχω να πώ κάτι άλλο γιά τον ρόλο τής Εκάβης πού ανέλαβε νά διεκπεραιώσει.Ο Λόγος της πάντως δεν ακουγόταν.
Η Κυρία Ναυπλιώτου δέν ήταν Ανδρομάχη.
Η Ηθοποιός πού υποδυόταν τήν Κασσάνδρα προσπάθησε πολύ σέ κάτι μεταξύ παλιού και μοντέρνου.
Η Ελένη τής κυρίας Πηνελόπης Μαρκοπούλου ήταν σκέτη Οαση.
Ο Μενέλαος και ο Αγγελιοφόρος .......ουδέν σχόλιο.
Ο Χορός τυπικός .
Η Σκηνοθεσία έλεγε τά προφανή.Η Αρχή τού έργου μέ τά παιδάκια νά παίζουν και το Σχολειό πού βομβαρδίζεται:Eνας Προφανής Συμβολισμός πού έχει δοθεί εκατοντάδες φορές μέ παρεμφερείς τρόπους.
Βλέποντας μιά τέτοια παράσταση προτιμώ χίλιες φορές να βλέπω τούς Πέρσες τού Γκότσεφ.Αν μή τι άλλο ο Γκότσεφ είχε μιά Οπτική στην οποία μπορούσε κάποιος να τοποθετηθεί Αρνητικά ή Θετικά(προσωπικά τοποθετήθηκα Αρνητικά).
Aλλά το Χειρότερο είναι όταν βλέπεις κάτι και στην ουσία δέν μπορείς να πείς τίποτα.
Εξυπακούεται βέβαια πώς οι γνώμες στην Τέχνη είναι πάμπολλες και φυσικά διϊστανται.
Αλλά έχοντας τήν Τύχη ναχω δεί πάμπολλες παραστάσεις από Νεαρή ηλικία,αισθάνομαι πιά πώς βαριέμαι αφάνταστα όταν μερικοί Ελληνες Σκηνοθέτες επαναλαμβάνουν απολύτως τήν Πεπατημένη.
Απολύτως συμβατική παράσταση,πού δέν μού προσέφερε κάτι πού θα το θυμάμαι.
Η Κυρία Λήδα Πρωτοψάλτη ,μούναι απολύτως σεβαστή γιά την προσφορά της στο Ελληνικό Θέατρο.Ως εκ τούτου δεν έχω να πώ κάτι άλλο γιά τον ρόλο τής Εκάβης πού ανέλαβε νά διεκπεραιώσει.Ο Λόγος της πάντως δεν ακουγόταν.
Η Κυρία Ναυπλιώτου δέν ήταν Ανδρομάχη.
Η Ηθοποιός πού υποδυόταν τήν Κασσάνδρα προσπάθησε πολύ σέ κάτι μεταξύ παλιού και μοντέρνου.
Η Ελένη τής κυρίας Πηνελόπης Μαρκοπούλου ήταν σκέτη Οαση.
Ο Μενέλαος και ο Αγγελιοφόρος .......ουδέν σχόλιο.
Ο Χορός τυπικός .
Η Σκηνοθεσία έλεγε τά προφανή.Η Αρχή τού έργου μέ τά παιδάκια νά παίζουν και το Σχολειό πού βομβαρδίζεται:Eνας Προφανής Συμβολισμός πού έχει δοθεί εκατοντάδες φορές μέ παρεμφερείς τρόπους.
Βλέποντας μιά τέτοια παράσταση προτιμώ χίλιες φορές να βλέπω τούς Πέρσες τού Γκότσεφ.Αν μή τι άλλο ο Γκότσεφ είχε μιά Οπτική στην οποία μπορούσε κάποιος να τοποθετηθεί Αρνητικά ή Θετικά(προσωπικά τοποθετήθηκα Αρνητικά).
Aλλά το Χειρότερο είναι όταν βλέπεις κάτι και στην ουσία δέν μπορείς να πείς τίποτα.
Εξυπακούεται βέβαια πώς οι γνώμες στην Τέχνη είναι πάμπολλες και φυσικά διϊστανται.
Αλλά έχοντας τήν Τύχη ναχω δεί πάμπολλες παραστάσεις από Νεαρή ηλικία,αισθάνομαι πιά πώς βαριέμαι αφάνταστα όταν μερικοί Ελληνες Σκηνοθέτες επαναλαμβάνουν απολύτως τήν Πεπατημένη.