Tσαμπρόπουλος-Tηρώντας τήν Υπόσχεση.

17 June 2006
62,715
Χολαργός
Δέν πέρασε πολύς καιρός απο τότε πού ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος κυκλοφόρησε το Melos γιά πιάνο,τσέλο και κρουστά,όπου έδειξε κάποια στοιχεία κόπωσης μετά τίς προηγούμενες εξαιρετικές δουλειές του,και πρό ημερών μόλις επανήλθε μέ τον Προσωπικό του Δίσκο:The Promise.
Πρόκειται γιά ηχογράφηση πού περιέχει δέκα δικές του πιανιστικές συνθέσεις και μια διασκευή στό Παραδοσιακό Τζιβαέρι.
Δίσκος απολύτως προσωπικός πού μοιάζει νά κινείται πάνω σέ ένα κεντρικό θέμα πού προέρχεται από τήν πρώτη του σύνθεση με τίτλο The Other.
11 μινιατούρες γεμάτες κομψότητα,ευγένεια καί πιανιστικό ήθος,χωρίς στολίδια και ακκισμούς και επιδείξεις τεχνικής αρτιότητας...
Η Μουσική τού Τσαμπρόπουλου σέ κερδίζει σιγά-σιγά σάν το είδος εκείνο τού σπιτικού λικέρ πού αναγνωρίζεις τήν αξία του καί τά αυθεντικά υλικά του πίνοντάς το μέ ηρεμία και διάρκεια.
Ηχος λεπτός,ατμοσφαιρικός,ακριβής και αφαιρετικός,αλλά πολύ μεστός ...
Ενα διαρκές παιχνίδισμα μέ τίς Σκιές ,σάν τό Νερό πού δροσίζει τίς ρίζες τών Δένδρων,πού μέ τίς εποχές και τά χρόνια τά βλέπεις να θεριεύουν και να φουντώνουν.
Οι μινιατούρες τού Τσαμπρόπουλου θυμίζουν μικρά ποιήματα-ωδές στήν εσωτερική Γαλήνη,όπου οι Ταραχές υπάρχουν μέν ,αλλά υποκρύπτονται όχι από φόβο αλλά από γνώση.
Η Μουσική του μοιάζει μέ Σπιλιάδες ,αυτά τά λεπτά αναριγίσματα τής θάλασσας,πού προκαλεί ο Αέρας πού τόν αναζητάμε μιά Ζεστή Καλοκαιρινή Ημέρα .
Κυματισμοί,πού εξελίσσονται σάν σπείρα ,και πού οι δονήσεις τους αν και ανεπαίσθητες γαληνεύουν τήν Ψυχή.Δέν απαιτούνται άγρια κύματα νά παλέψεις μαζί τους γιά να μπείς στον κόσμο τού σημερινού Τσαμπρόπουλου..Ούτε εκατομύρια νότες παιγμένες γρήγορα και δεξιοτεχνικά,πού απο κάτω να βρίσκεις τό Κενό.
Ο Συνθέτης μοιάζει νά έχει αφομοιώσει στοιχεία πολλών παραδόσεων αλλά και τής δικής του και αυτό αποτυπώνεται στήν βαθειά συγκινητική και εξομολογητική διασκευή του στό Τζιβαέρι,όπου συνδυάζονται οι Θρήνοι τής Μ.Παρασκευής,μέ τον Χατζιδάκι και τον Jarrett..Καμιά σχέση μέ την φαιδρή διασκευή τού Philip Glass.
Η Υπόσχεση τού Τσαμπρόπουλου είναι οικεία και απόμακρη μαζί,μοιάζει απλή αλλά η ομορφιά της βρίσκεται στό περιεχόμενο τών Αποχρώσεων...
Οπως ανακαλύπτεις στόν Φίλο ή στην Σύντροφο άλλες διαδρομές απο αυτές πού θεωρούσες δεδομένες και αυτονόητες.....
Σάν νά βλέπεις το Παιδί να μεγαλώνει καθημερινά και Μήνες μετά να ανακαλύπτεις έκπληκτος τίς Αλλαγές.
Δίσκος εσωτερικός πού οδηγεί στην αρχή τής καλλιτεχνικής ωριμότητας.

Υ.Γ.
Τρία Κόκκινα Περιστέρια μέσα στο Φώς
Χαραζοντας τήν Μοίρα μας μέσα στό Φώς
Μέ Χρώματα και Χειρονομίες Ανθρώπων πού Αγαπήσαμε.
(Σεφέρης:Mυθιστόρημα ΙΔ').
 
2081_a.jpg




01. The Other
02. Tale Of A Man
03. Smoke And Mirrors
04. Pearl
05. The Promise
06. The Other, var. I
07. Djivaeri
08. The Insider
09. Confession
10. Promenade
11. The Other, var. II
 
Δέν πέρασε πολύς καιρός απο τότε πού ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος κυκλοφόρησε το Melos γιά πιάνο,τσέλο και κρουστά,όπου έδειξε κάποια στοιχεία κόπωσης μετά τίς προηγούμενες εξαιρετικές δουλειές του...

Εγώ όλη μέρα σήμερα απολαμβάνω το Μελος και την εκπληκτική τσελίστρια anja lechner. Λοιπόν Σπύρο, αν το "Μελος" έχει σημάδια κόπωσης φαντάζομαι τι γίνεται στους προηγούμενους δίσκους του, τους καλούς.

Είναι ο πρώτος δίσκος του Τσαμπρόπουλου που ακούω προσεχτικά και μου αρέσει πολύ.
 
Σπύρο, την προηγούμενη βδομάδα που το έψαξα στο μεγάλο μαγαζί, δεν το βρήκα (ίσως να έφταιγε και η μετακόμιση :antlers: )
Η παρουσίαση σου με έχει βάλει στην πρίζα, όπως καταλαβαίνεις -bye-
 
Σπύρο, την προηγούμενη βδομάδα που το έψαξα στο μεγάλο μαγαζί, δεν το βρήκα (ίσως να έφταιγε και η μετακόμιση :antlers: )
Η παρουσίαση σου με έχει βάλει στην πρίζα, όπως καταλαβαίνεις -bye-

Πάντως συμφέρει απο εξωτερικό.
Εδώ τόχουν ξεφτυλίσει..
Βάλανε μέσα και την Μετακόμιση.:flipout::flipout:

Και γενικά η ενημέρωση τού συγκεκριμένου μαγαζιού απο Ε.C.M.είναι φτωχότατη και απαράδεκτη.
 
Απάντηση: Re: Tσαμπρόπουλος-Tηρώντας τήν Υπόσχεση.

Εγώ όλη μέρα σήμερα απολαμβάνω το Μελος και την εκπληκτική τσελίστρια anja lechner. Λοιπόν Σπύρο, αν το "Μελος" έχει σημάδια κόπωσης φαντάζομαι τι γίνεται στους προηγούμενους δίσκους του, τους καλούς.

Είναι ο πρώτος δίσκος του Τσαμπρόπουλου που ακούω προσεχτικά και μου αρέσει πολύ.

Ηλία μου το έγραψα σέ σχέση μέ προηγούμενες του δουλειές.

Ειδικά το Chants Hymns and Dances(duo μέ Lechner) αλλά και τά Achirana και Triangle( Trios) τά έχω πιό ψηλά.
Σε σολο πιάνο πάντως η ´Υπόσχεση´είναι εξαιρετική.
 
το "Chants, Hymns and Dances", το "Melos" και τώρα το "Promise" είναι μια τριάδα δίσκων για την τρέχουσα δεκαετία από τον βασίλη τσαμπρόπουλο, που μας οδηγεί στο συμπέρασμα (για άλλη μια φορά) πως ΕΙΔΙΚΑ στην ελλάδα δεν πρέπει να απογοητευόμαστε για την κακή νέα μουσική.... ίσως εκεί που βγαίνουν ιδιαίτερα ΠΟΛΛΑ σκουπίδια να βγαίνουν και ιδιαίτερα ΚΑΛΑ πράγματα..
 
το 'χω τόσο καιρό και μόλις αξιώθηκα να το ακούσω ... εγώ έχανα τελικά ...

Μπράβο Βασίλη!!!

Συμφωνώ δε, απόλυτα με τον Σπύρο, το 'μέλος' ήταν σαφώς υποδεέστερο από τα συνήθη πολύ υψηλά στάνταρντς του Τσαμπρόπουλου. Με τον παρόντα όμως δίσκο τα πράγματα έρχονται στην θέση τους... υπέροχος !!!
 
Δυό λόγια και από μένα έστω και καθυστερημένα...

Πολύ όμορφη μουσική από τον Βασίλη Τσαμπρόπουλο.
Σε αρκετά σημεία φαίνονται επιρροές (ή αν προτιμάτε υπάρχει συγγένεια του ήχου) από τον Keith Jarrett των μέσων του '70 μέχρι τα μέσα περίπου του '80. Επίσης, σε αρκετά σημεία του δίσκου ''ακούω'' και το The Piano του Michael Nyman. Κανένας υπαινιγμός βέβαια για το Βασίλη. Ουδείς δημιουργός έρχεται ουρανοκατέβατος χωρίς να ''πατήσει'' δημιουργικά σε άλλους μεγάλους.
Θα ξεχώριζα (με τον κίνδυνο να αδικήσω τα υπόλοιπα) το υποβλητικό The Other (θυμίζει αρκετά το Χορικό από το ''Πρελούδιο , Χορικό και Φούγκα'' του Cesar Franck), τα The Insider και The Promise και το, με αρκετά ''ελληνικό'' χρώμα, Tale Of A Man.

Νομίζω ότι από τις φράσεις του Σπύρου οι παρακάτω είναι οι πιο αντιπροσωπευτικές της ατμόσφαιρας του δίσκου:
...Ένα διαρκές παιχνίδισμα μέ τίς Σκιές.../...αυτά τά λεπτά αναριγίσματα τής θάλασσας,πού προκαλεί ο Αέρας...

Εύγε Βασίλη!