Ξεφτίλα...

nikos 1850

AVClub Addicted Member
18 June 2006
2,422
Λάρισα
Αναφέρομαι στη συναυλία που έγινε τη Δευτέρα 14/9 στο Κηποθέατρο, στη Λάρισα με τις Αρβανιτάκη-Ασλανίδου.
Φίλος μου πήγε, έσκασε 22 ευρώ και έκλαψε τα λεφτά του...
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ενώ ο καιρός φαινόταν ότι πάει για βροχή, η συναυλία έγινε. Το κηποθέατρο γέμισε όλο (πρέπει να παίρνει γύρω στα 2000 άτομα) υπήρχαν και όρθιοι. Η συναυλία άρχισε με βροχή, όχι ιδιαίτερα δυνατή, άνοιξαν ομπρέλες και κάποια στιγμή μετά από κανένα 40' και ενώ έχει σταματήσει να βρέχει και έχει ζεσταθεί το κλίμα, η κ.Αρβανιτάκη ανακοινώνει ότι, αφού δεν μπορούν ούτε οι υπεύθυνοι του Δήμου αλλά και ούτε οι δικοί της τεχνικοί να πάρουν την ευθύνη μήπως και γίνει κανένα βραχυκύκλωμα, τέλος η συναυλία.
Ας τραγούδησε 8 τραγούδια η ίδια και 1-2 η Ασλανίδου.

Τα σχόλια δικά σας...
 
Το ίδιο με όσους πληρώνουμε όλο το ποσόν της συνδρομής στην ΕΡΤ αλλά ...δεν βλέπουμε όλα τα κανάλια της!
Ασχέτως της πλάκας, ενω το κράτος δεν αποζημιώνει σε τέτοια, οι ιδιώτες συνήθως αποζημιώνουν, αν και μαλλον είναι θέμα του οργανωτή της βραδιάς (που πιθανόν και να εξαναγκάστηκε να πληρώσει όλο το ποσόν στις καλλιτέχνιδες, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον πελάτη!)
 
Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις δίνουν μία υπόσχεση ότι θα ξαναγίνει η συναυλία και θα ισχύουν τα εισιτήρια που έχει αγοράσει ο κόσμος...

Στο 50+% των συναυλιών που πάω η είσοδος είναι δωρεάν (όπως π.χ. προχθές Θαλασσινό - Κανά) , όπου δεν έχω τέτοια προβλήματα... :flipout:
 
έχω κόψει τις συναυλίες εδώ και πάρα πολλά χρόνια: δεν μπορώ να βλέπω ένα ανθρώπινο τζουκ-μποξ να μου παρουσιάζει 'ζωντανά' τις επιτυχίες του, παιγμένες όπως και στο δίσκο.
Η μουσική είναι ταξίδι. Μόνο συναυλίες τζάζ πια, όπου θεωρείται περίπου βλαστήμια να παίξεις κάτι ίδιο έστω και δύο φορές.
Και Κλασσική φυσικά - αν και για άλλους λόγους: εδώ η εκτέλεση μετράει και η ηχητική δεν αναπαράγεται στο δωμάτιό σου, ότι μηχανήματα και να έχεις.
Διαφωνώ ότι ο ακροατής συναυλιών είναι πελάτης και θεωρώ κατάντια το να διαμαρτύρεται σαν να πήγε να πάρει φέτα και να τον έκλεψαν στο ζύγι.
Ο ακροατής συναυλιών, για μένα, πρωτίστως είναι devotee.
Το πρόβλημα της βροχής είναι μεγάλο και οι ευθύνες τεράστιες.
Μπορεί οι διοργανωτές να μη βρουν άλλη ημερομηνία για να 'στριμώξουν' τη συναυλία.
Η συναυλία, κατά τη γνώμη μου, οφείλει να είναι περιπέτεια και σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουν οι ακροατές.

Shit happens. So what?
 
Απάντηση: Re: Ξεφτίλα...

Ο ακροατής συναυλιών, για μένα, πρωτίστως είναι devotee.

Η συναυλία, κατά τη γνώμη μου, οφείλει να είναι περιπέτεια και σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουν οι ακροατές.

Shit happens. So what?

+100!!!! To εχω γραψει πολλες φορες αλλωστε.
 
Μήπως πολλοί καλλιτέχνες μας αντιμετωπίζουν-θεωρούν, εμάς που μένουμε εκτός Αθήνας-Θεσ/νίκης, σαν "επαρχία"?
 
έχω κόψει τις συναυλίες εδώ και πάρα πολλά χρόνια: δεν μπορώ να βλέπω ένα ανθρώπινο τζουκ-μποξ να μου παρουσιάζει 'ζωντανά' τις επιτυχίες του, παιγμένες όπως και στο δίσκο.
Η μουσική είναι ταξίδι. Μόνο συναυλίες τζάζ πια, όπου θεωρείται περίπου βλαστήμια να παίξεις κάτι ίδιο έστω και δύο φορές.
Και Κλασσική φυσικά - αν και για άλλους λόγους: εδώ η εκτέλεση μετράει και η ηχητική δεν αναπαράγεται στο δωμάτιό σου, ότι μηχανήματα και να έχεις.
Διαφωνώ ότι ο ακροατής συναυλιών είναι πελάτης και θεωρώ κατάντια το να διαμαρτύρεται σαν να πήγε να πάρει φέτα και να τον έκλεψαν στο ζύγι.
Ο ακροατής συναυλιών, για μένα, πρωτίστως είναι devotee.
Το πρόβλημα της βροχής είναι μεγάλο και οι ευθύνες τεράστιες.
Μπορεί οι διοργανωτές να μη βρουν άλλη ημερομηνία για να 'στριμώξουν' τη συναυλία.
Η συναυλία, κατά τη γνώμη μου, οφείλει να είναι περιπέτεια και σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουν οι ακροατές.

Shit happens. So what?


Δε διαφωνω κατα βαση. Οι πιο συναρπαστικες στιγμες ειναι οταν ελλοχευει η εκπληξη, το απροοπτο και εκει ξεχωριζουν οι πραγματικοι καλλιτεχνες. Οταν δεν μπορεις να προβλεψεις τι θα δεις και τι θα ακουσεις (και πως θα το ακουσεις) απο τον προτερο βιο και πολιτεια τους
Υπαρχουν ομως και καποιες διαφορετικες καταστασεις στις συναυλιες.
Οταν πχ σου συστηνεται καποιο συνολο για πρωτη φορα με μορφη live. Αυτο μπορει να συμβει κυριως σε αλλες πολιτειες....
e
 
Ταπεινή μου γνώμη είναι πώς, είναι έκπτωση για ένα μουσικόφιλο να συμπεριφέρεται σαν ριγμένος καταναλωτής.
Ακούω και για πολλούς δίσκους τα ίδια: με βάση, κύρια, τη διάρκειά τους. Η DG συχνά κυκλοφορεί CDs με διάρκεια γύρω στα 45'-60'. Μιλάμε για δίσκους που περιέχουν καθένας 2 ή 3 διαμάντια , παρακαταθήκες του πολιτισμού μας. Ξεφτίλα είναι να βρίζουμε τη DG ότι 'μας τα παίρνει' τη στιγμή που, σε ένα CD, μπορείς να πάρεις τις 2 ακροτελεύτειες Σονάτες του Σούμπερτ που δεν έχουν όμοιο τους σε ολόκληρη τη μουσική. 2 Σονάτες που τις ακούω με αμείωτο ενδιαφέρον 35 χρόνια τώρα και πάντα έχουν καινούργια πράγματα να μου αποκαλύψουν. Δηλαδή πόσες να ζητήσω; 4; :blink:
Το ίδιο ακριβώς γίνεται με τους δίσκους του Sun Ra και του Steve Lacy: οι εταιρίες μεταφέρουν τα παληά άλμπουμ τους σε μονά CDs και ακούνε τον αναβαλόμενο γιατί δεν μεταφέρουν 2 άλμπουμ ανα CD.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ λέω εγώ. Less is definitely more sometimes - ειδικά όταν έχεις να κάνεις με Αριστουργήματα. Ο ...εξαπατημένος καταναλωτής, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, μου προξενεί θυμηδία. Γιατί, μιλάω για δίσκους ικανούς, συχνά, να σε απασχολούν για χρόνια. Δεν μιλώ για ποπ τραγούδια που θα τα ακούσεις 2,3,10,100 φορές.
Ευγνωμονώ αυτούς που κρατούν αυτούς τους δίσκους σε κυκλοφορία - όχι και να τους βρίσω από πάνω γιατί το ...προϊόν θα μπορούσε να είναι πιο ...πληθωρικό.
Για μένα, η ιδανική διάρκεια ενός άλμπουμ είναι τα 45'.
Πολλές φορές ξεδιψάω και με πολύ λιγότερο. Και δεν ξαναδιψάω για μέρες.
 
Μήπως πολλοί καλλιτέχνες μας αντιμετωπίζουν-θεωρούν, εμάς που μένουμε εκτός Αθήνας-Θεσ/νίκης, σαν "επαρχία"?

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και αυτό είναι το "κυρίως θέμα" εδώ. Μετά από τη περίοδο του χειμώνα σε Πλάκα, Ιερές Οδούς, Μέγαρα Μουσικής και λοιπά ...προαστειακά, όταν η μεγάλη και εκλεκτή Πελατεία πάει διακοπές, σύσωμος ο Καλλιτεχνικός Κόσμος ακολουθεί στα κυριλέ νησιά, Χαλκιδική κ.λ.π
Στο γυρισμό και μόνο μετά τις 15 Αυγούστου, κάνουν και ένα πέρασμα στα γρήγορα να βγάλουν τις βενζίνες, εμφανίζονται ξαφνικά σαν τα πρωτοβρόχια κι από ένας εκλεκτός καλλιτέχνης κάθε δεύτερη μέρα, από μας εδώ τα βλαχάκια (ζητώ συγνώμη από τους Βλάχους τη καταγωγή). Άλλωστε όλοι μαζί, Θεσσαλία & Στερεά, δεν φτάνουμε τον πληθυσμό ενός Δήμου στην Αττική, άσε που εδώ είμαστε χορτασμένοι από Live έτσι κι αλλιώς, με τόσα πανηγύρια στα χωριά κάθε καλοκαίρι...
 
έχω κόψει τις συναυλίες εδώ και πάρα πολλά χρόνια: δεν μπορώ να βλέπω ένα ανθρώπινο τζουκ-μποξ να μου παρουσιάζει 'ζωντανά' τις επιτυχίες του, παιγμένες όπως και στο δίσκο.
Η μουσική είναι ταξίδι. Μόνο συναυλίες τζάζ πια, όπου θεωρείται περίπου βλαστήμια να παίξεις κάτι ίδιο έστω και δύο φορές.
Και Κλασσική φυσικά - αν και για άλλους λόγους: εδώ η εκτέλεση μετράει και η ηχητική δεν αναπαράγεται στο δωμάτιό σου, ότι μηχανήματα και να έχεις.
Διαφωνώ ότι ο ακροατής συναυλιών είναι πελάτης και θεωρώ κατάντια το να διαμαρτύρεται σαν να πήγε να πάρει φέτα και να τον έκλεψαν στο ζύγι.
Ο ακροατής συναυλιών, για μένα, πρωτίστως είναι devotee.
Το πρόβλημα της βροχής είναι μεγάλο και οι ευθύνες τεράστιες.
Μπορεί οι διοργανωτές να μη βρουν άλλη ημερομηνία για να 'στριμώξουν' τη συναυλία.
Η συναυλία, κατά τη γνώμη μου, οφείλει να είναι περιπέτεια και σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουν οι ακροατές.

Shit happens. So what?

Η διαφωνία μου έχει να κάνει όχι με τη στάση που πρέπει να κρατά ο θεατής-ακροατής αλλά ο οργανωτής.
Είναι διαφορετικό πράγμα να διαμαρτυρηθεί κάποιος επειδή...έβρεξε και διαφορετικό πράγμα να το κάνει διότι ταλαιπωρήθηκε με αποκλειστική ευθύνη του οργανωτή ο οποίος αντιμετωπίζει τον θεατή σαν πελάτη. Όσο devotee κι αν θέλω να αισθανθώ, όταν με αντιμετωπίζουν σαν πελάτη, θα συμπεριφερθώ σαν πελάτης. Σαν devotee θα συμπεριφερθώ σε δυο περιπτώσεις: α) Αν η συναυλία είναι δωρεάν ή/και την έχει οργανώσει μη κερδοσκοπικός φορέας, β) Αν ο οργανωτής είναι κι εκείνος έστω και λίγο devotee στη δουλειά του...
Γενικά θα ενοχληθώ αν με ευθύνη του οργανωτή δεν απολαύσω το θέαμα ή ακρόαμα όσο θα ήθελα. Άλλο οι θυσίες που θα κάνω λόγω "αφιέρωσης" άλλο η κοροιδία.
Το θέμα των δίσκων είναι τελείως διαφορετικό και δεν το κρίνω με τα ίδια μέτρα...
 
Απάντηση: Re: Ξεφτίλα...

Ωςτόσο, αυτό το "Υπαρχουν ομως και καποιες διαφορετικες καταστασεις στις συναυλιες"
σπανίζει. Τόσο που δεν υπάρχει περίπτωση να σοντάψεις πάνω του.

Όταν έχεις τόσο καλό bagdet στην εγχώρια αγορά δύσκολα ρισκάρεις. Έχεις κάνει, άλλωςτε, τόσα πολλά γι'αυτό
που ξέχασες από που ξεκίνησες.
Ποιό πολύ σε νοιάζει πιά να ζητάς απ'το Θεό να σε φωτίσει τί θα βρείς να φορέσεις και πως θα πουλήσει το δικό σου σιντί κι όχι της "απέναντι"!
Εκει η ματαιδοξία είναι η επίσημη θρησκεία και αστείοι ρομαντισμοί δεν έχουν θέση.
Όσο γιά το κοινό,
Πάλι θα βρούμε να το φέρουμε βόλτα ...ραδιόφωνο, ...τηλεόραση, ...που θα μας πάνε?


Θα συμφωνήσω με τον Κώστα
Το να εισπράτεις χειροποίητη Τέχνη είναι μοναχικός ανήφορος
Απαιτεί από 'μάς ένοια και χρόνο -πράγματα που δεν χαρακτηρίζουν την διασκέδαση
 
Σαν devotee θα συμπεριφερθώ σε δυο περιπτώσεις: α) Αν η συναυλία είναι δωρεάν ή/και την έχει οργανώσει μη κερδοσκοπικός φορέας, β) Αν ο οργανωτής είναι κι εκείνος έστω και λίγο devotee στη δουλειά του...
Γενικά θα ενοχληθώ αν με ευθύνη του οργανωτή δεν απολαύσω το θέαμα ή ακρόαμα όσο θα ήθελα. Άλλο οι θυσίες που θα κάνω λόγω "αφιέρωσης" άλλο η κοροιδία.

μα η συναυλία δεν ματαιωθηκε υπ ευθύνη του οργανωτή, αλλά λόγω καιρού.
εδώ μας λένε ότι 'δεν έρχονται στην επαρχία' και όταν έρχονται μας λένε 'ήρθαν για να βγάλουν τη βενζίνη!'. Κεκτημένη κακοπιστία δηλαδή - οι καλλιτέχνες είναι μέσα για κλωτσιές γενικώς, είτε πάνε είτε δεν πάνε.
Τι εννοείς 'μη κερδοσκοπικός φορέας' και 'δωρεάν'; Ο τζάμπας πέθανε. Οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να ζήσουν; Δηλαδή πρέπει να έρθει ο Ornette Coleman και να πάει να παίξει στην ελληνική επαρχία τζάμπα; Ή μήπως να πάει να παίξει με κρατική επιδότηση;

Εγώ, σαν devotee, θα τον πληρώσω τον Coleman γιατί του το χρωστάω.
Αν η συναυλία χαλάσει γιά άλλους λόγους -και όχι υπ ευθύνη του διοργανωτή- δεν πρόκειται να ζητήσω πίσω τα λεφτά μου.
 
τα ίδια έγιναν στο Πεδίο του Αρεως όταν έπαιξε ο Lydon με τους Public Image.
Μπήκανε κάτι φρικιά και τα κάνανε μπάχαλο.
Η συναυλία διακόπηκε.
Να πάρουμε στο κυνήγι τον διοργανωτή;
Να βρούμε τα φρικιά και να τα εξαναγκάσουμε να μας δώσουν πίσω τα λεφτά μας;
 
έχω κόψει τις συναυλίες εδώ και πάρα πολλά χρόνια: δεν μπορώ να βλέπω ένα ανθρώπινο τζουκ-μποξ να μου παρουσιάζει 'ζωντανά' τις επιτυχίες του, παιγμένες όπως και στο δίσκο.
Η μουσική είναι ταξίδι. Μόνο συναυλίες τζάζ πια, όπου θεωρείται περίπου βλαστήμια να παίξεις κάτι ίδιο έστω και δύο φορές.
Και Κλασσική φυσικά - αν και για άλλους λόγους: εδώ η εκτέλεση μετράει και η ηχητική δεν αναπαράγεται στο δωμάτιό σου, ότι μηχανήματα και να έχεις.
Διαφωνώ ότι ο ακροατής συναυλιών είναι πελάτης και θεωρώ κατάντια το να διαμαρτύρεται σαν να πήγε να πάρει φέτα και να τον έκλεψαν στο ζύγι.
Ο ακροατής συναυλιών, για μένα, πρωτίστως είναι devotee.
Το πρόβλημα της βροχής είναι μεγάλο και οι ευθύνες τεράστιες.
Μπορεί οι διοργανωτές να μη βρουν άλλη ημερομηνία για να 'στριμώξουν' τη συναυλία.
Η συναυλία, κατά τη γνώμη μου, οφείλει να είναι περιπέτεια και σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουν οι ακροατές.

Shit happens. So what?

:a0210::a0210:
 
μα η συναυλία δεν ματαιωθηκε υπ ευθύνη του οργανωτή, αλλά λόγω καιρού.
εδώ μας λένε ότι 'δεν έρχονται στην επαρχία' και όταν έρχονται μας λένε 'ήρθαν για να βγάλουν τη βενζίνη!'. Κεκτημένη κακοπιστία δηλαδή - οι καλλιτέχνες είναι μέσα για κλωτσιές γενικώς, είτε πάνε είτε δεν πάνε.
Τι εννοείς 'μη κερδοσκοπικός φορέας' και 'δωρεάν'; Ο τζάμπας πέθανε. Οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να ζήσουν; Δηλαδή πρέπει να έρθει ο Ornette Coleman και να πάει να παίξει στην ελληνική επαρχία τζάμπα; Ή μήπως να πάει να παίξει με κρατική επιδότηση;

Εγώ, σαν devotee, θα τον πληρώσω τον Coleman γιατί του το χρωστάω.
Αν η συναυλία χαλάσει γιά άλλους λόγους -και όχι υπ ευθύνη του διοργανωτή- δεν πρόκειται να ζητήσω πίσω τα λεφτά μου.

"Μη κερδοσκοπικός φορέας" και "δωρεάν" εννοώ το εξής: Αν π.χ. οργανώσει μια συναυλία ο "Σύλλογος Φίλων του Chopin" με έσοδα από τις συνδρομές των μελών του (κοινώς ρεφενέ) δεν έχω απαίτηση να λειτουργούν όλα ρολόι και μου είναι εύκολο να αισθανθώ devotee...Όταν οργάνωσε επί ημέρες συναυλίες το συντονιστικό του πάρκου Κύπρου & Πατησίων δωρεάν μαζεύτηκε πολύς κόσμος (και υπό βροχή) ο οποίος βάζω στοίχημα ότι αισθάνθηκε devotee και δεν διαμαρτυρήθηκε επειδή δεν μοιράστηκαν ομπρέλες ας πούμε...
Όταν όμως η κάθε εταιρεία οργανώνει ένα καλλιτεχνικό γεγονός με στόχο το κέρδος, θα είμαι αφελής να μην έχω απαιτήσεις καλών συνθηκών, εξαιρουμένων των μετεωρολογικών τις οποίες ρυθμίζει ο ύψιστος ως γνωστόν...

Μην μπερδεύουμε τον σεβασμό που αποδίδουμε ή οφείλουμε στον καλλιτέχνη, με τον σεβασμό που δεν οφείλουμε απαραίτητα και δεν αποδίδουμε απαραίτητα στον μεσάζοντα οργανωτή ο οποίος δε, μπορεί και να εκθέτει τον πρωταγωνιστή.

Κανείς δεν είπε να παίξει τζάμπα ο Coleman. Αν όμως έρθει και δεν ακούγεται καλά γιατί ο ηχολήπτης είναι άσχετος και έχω πληρώσει 50 είσοδο, λυπάμαι δεν μπορώ να αισθανθώ την αφοσίωση που θα ήθελα. Φυσικά και ο καλλιτέχνης δεν ευθύνεται για αυτό. Τα του καίσαρος...
Νομίζω είμαι σαφής.
 
Απάντηση: Re: Ξεφτίλα...

εδώ μας λένε ότι 'δεν έρχονται στην επαρχία' και όταν έρχονται μας λένε 'ήρθαν για να βγάλουν τη βενζίνη!'. Κεκτημένη κακοπιστία δηλαδή - οι καλλιτέχνες είναι μέσα για κλωτσιές γενικώς, είτε πάνε είτε δεν πάνε.

Αυτό που δεν το είπανε πολλοί, παρά μόνο εγώ, αλλά πιστέψτε με πολλοί το αισθάνονται, δεν καταφέρεται εναντίων κάθε μουσικού. Και ειδικά κάτα του καλλιτεχνικού του έργου.
Ωραία η θεοποίηση και ο άμετρος εντυπωσιασμός, η αυτοθυσία του λάτρη κ.λ.π μεγάλα λόγια, οι άνθρωποι αυτοί όμως έιναι επαγγελματίες, αμοίβονται με ευρώ κατ' αρχήν και μετά με χειροκροτήματα και αν δεν το καταλάβατε, το παράπονο είναι πως οι περισσότεροι συμπεριφέρονται ως "κακοί" επαγγελματίες, δίνοντας μεγάλη προσοχή στα ευρώ και λίγη στα χειροκροτήματα.
Ή μάλλον υπηρετώντας πιστά το χειμερινό τους κοινό και το καλοκαίρι, κρατώντας σταθερή την αναλλογία ευρώ/χειροκροτημάτων, μην τυχόν και κλείσει κάτω από τις προβλέψεις το οικονομικό έτος.
Γι αυτό δέχονται τα προγράμματα συναυλιών αυτά, του κάθε "διοργανωτή" ή εταιρίας. Οι εμφανίσεις των περισσοτέρων όπου δεν αφορούν στο προαναφερθέν κοινό, γίνοται ως αρπαχτή. Λυπάμαι αν στενοχωρώ κάποιους αλλά αυτό συμβαίνει.
Υπάρχουν και εξαιρέσεις, κυρίως από κάποιους "εναλλακτικούς" της σύγχρονης σκηνής και πολύ σπάνια, έχουμε ζήσει τη μέθεξη στην οποία αναφερθήκατε.
Δυστυχώς όμως δεν είναι ο κανόνας, ούτε καν ο μέσος όρος, ειδικά όσον αφορά καλλιτέχνες που ξεκίνησαν από στάδια με τα υποκοριστικά τους ενώ πλέον τους ονοματίζουμε στην καθαρεύουσα.
 
Απάντηση: Re: Ξεφτίλα...

Ξεφτίλα είναι να βρίζουμε τη DG ότι 'μας τα παίρνει' τη στιγμή που, σε ένα CD, μπορείς να πάρεις τις 2 ακροτελεύτειες Σονάτες του Σούμπερτ που δεν έχουν όμοιο τους σε ολόκληρη τη μουσική. 2 Σονάτες που τις ακούω με αμείωτο ενδιαφέρον 35 χρόνια τώρα και πάντα έχουν καινούργια πράγματα να μου αποκαλύψουν.

Off topic..
@ Κώστα
Ποιός δίσκος της DG είναι αυτός; :ears:
 
Re: Απάντηση: Re: Ξεφτίλα...

Ποιός δίσκος της DG είναι αυτός; :ears:

Αυτόν εδώ είχα κατα νού George

414K769FK5L._SL500_AA240_.jpg


Οι 3 τελευταίες σονάτες του Σούμπερτ (D.958, D.959, D.960) + το Allegretto (D.915) + τα 3 Klavierstucke (op. post. D.946).
Κουτί με 2 CDs της DG, κατά τη γνώμη μου οι καλύτερες εκτελέσεις που έγιναν στα εν λόγω έργα μέσα στα τελευταία 40 χρόνια.
Το Αμερικάνικο Αμαζον μέχρι πρό τινος το πούλαγε 18 δολάρια (!!).
Εδώ το είχα βρεί προπερσι (...νομίζω) ακόμα φθηνότερο.