Ένω γενικώς ασχολήθηκα αρκετά φέτος με την ηλεκτρονική μουσική αγόρασα/κατέβασα πολλά πράγματα, πήγα σε συναυλίες, πήγα σε πάρτυ χάλασα πολύ λίγο χρόνο στο να κάτσω σπίτι και να ακούσω μουσική.
Αυτό που μου έβγαλε η φετινή χρονιά ήταν ότι ο ηλεκτρονικός ήχος ναι μεν κατά κάποιο τρόπο ωρίμασε, βελτιώθηκε πολύ το ηχητικό αποτέλεσμα τεχνικά, αλλά δεν έδωσε κανένας το κάτι παραπάνω.
Δεν άκουσα τίποτα διαφορετικό, μουσικές χωρίς έμπνευση, χωρίς δημιουργία, χωρίς ξεσπάσματα, απλά fillers στην προήγουμενή τους δισκογραφία.
Γενικά αυτό που έλαβα ήταν κάτι το καλό ποιοτικά αλλά δυστυχώς πολύ πολύ βαρετό.
Τις προηγούμενες χρονιές μιλάγαμε (και στο φόρουμ) για Burial, Nicolas Jaar, James Blake, Talabot, Four Tet, Andy Stott, Voices From The Lake κτλ
Μου έστειλε το bleep προσφορά να αγοράσω τα 10 καλύτερα album της χρονιάς. Στη λίστα είχε μέσα Oneohtrix Point Never, Βjork, Kode9.
Yπήρχε περίπτωση κάποιος από αυτούς να είχε το όνομα που έχει σήμερα από αυτά τα album;
Πήγα και άκουσα David August & Ensemble επειδή μου φάνηκε ωραίο σχήμα από τα video. H ένταση του live στο peak τoυ προγράμματός τους, δεν ήταν ούτε στο μισό από ότι ήταν τα live των DarkSide (Jaar).
Να στο πω ακριβώς όπως το σκέφτομαι, φέτος δεν βγήκε CD τον οποίο θα βάλλω σε 5 χρόνια και θα πω τι μουσικάρες ακούγα το 2015.
Στον δίσκο αυτό (elaenia), ο FF ενώ τον είχα συνδυάσει με πιο κλαμποήχο έδειξε οτι δεν είναι άλλος ένας πατοκούμπης, έπαιξε με πολλά είδη, είχε κάποιες ωραίες εμπνεύσεις.
'Εβαλλε κάποια τζαζέ στοιχεία, κάποια electronica, χρησιμοποίσε και φυσικά όργανα.
ΙΜΗΟ, ξεχώρισε κάπως από αυτή την μετριότητα.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(96)/discogs-images/R-7501736-1442783422-2359.jpeg.jpg)
