40 oλοκληρα χρονια χωρις Hendrix

[Nikos F]

μπαινουμε στην χρονικη περιοδο κατα την οποια το 40
θα αποτελεσει αριθμητικο δεδομενο και για τους αλλους προωρους
αναχωρητες.... εντος ολιγων μηνων
Θα ηθελα την αποψη των πρεσβυτερων οχι για την αρτιστικη του πληροτητα
αλλα για το πως και αν θυμουνται τιποτε απο τα γεγονοτα του 70...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

μεγάλος κιθαρίστας.
Αλλά, κατά τη γνώμη μου και απο καθαρά καλλιτεχνική άποψη, ευτυχώς γι αυτόν, πέθανε νέος. Πολύ αδιεξοδικό αυτό που έκανε, δεν είχε μελλον.
Δεν είχε αρχή-μέση-τέλος, καμία αίσθηση προόδου ή κλιμάκωσης. Powerhouse, OK. Αλλά νομίζω πως σύντομα θα κατέληγε φολκλόρ: Electric Gypsy στο τσίρκο. Συχνά είχα την εντύπωση πως με δούλευε. ή, ακομα χειρότερο, πως δεν είχε ιδέα, ούτε ο ίδιος, τι τρέχει μέσα σ αυτό τον ορυμαγδό που εξαπέλυε. Με εξαντλούσε: η μουσική του δεν είχε peaks. Aπλά ξεδιπλωνόταν,εκεί μπροστά σου, αενάως και υποψιαζόσουν πως η διαδικασία δεν είχε, γι αυτήν, την παραμικρή σημασία.
Σχεδον τίποτα δικό του δεν μπορώ να ακούσω πια.
Με μοναδική εξαίρεση το single 'The Wind Cries Mary'.

 

[AUDIOLYTIC]

Προσωπικα τον θαυμαζα και ακομη τον θαυμαζω και ακουω μεχρι σημερα την μουσικη του.Συμφωνω με τον Κωστα οτι ηταν μεγαλος κιθαριστας,αλλα θα προχωρησω ακομη ενα βημα και να πω οτι ηταν τοσο καλος που η υπολοιπη μπαντα που τον συνοδευε επρεπε να ηταν αναλογου μεγεθους.Για μενα αυτοι ηταν οι Experience αλλα οχι οι Band of Gypsys.Με τους Experience o Hendrix ηταν απολυτα δεμενος και αφομοιωμενος μαζι τους,ενω με τους Band of Gypsys δεν μπορεσε ποτε να κρυψει το γεγονος οτι ηταν το μεγαλο αστερι,απλα δεν τον παρακολουθουσαν.Ισως να ηταν και ο λογος που ''εκανε -μονος του πλεον-ολη την δουλεια''.
Οσον αφορα το τι θα γινοταν η που θα κατεληγε αν δεν πεθαινε,αυτο δεν το ξερω.Εχω την εντυπωση ομως οτι μαλλον ηταν σε θεση να "επιβιωσει" για πολυ ακομη.Πιστευω οτι υπηρχε και η αναγκη υπαρξης τετοιας μουσικης τοτε,και κανεις δεν την εκπροσωπουσε τοσο καλα οσο ο Hendrix.

 

[#@george@#]

Προσωπικα τον θαυμαζα και ακομη τον θαυμαζω και ακουω μεχρι σημερα την μουσικη του.Συμφωνω με τον Κωστα οτι ηταν μεγαλος κιθαριστας,αλλα θα προχωρησω ακομη ενα βημα και να πω οτι ηταν τοσο καλος που η υπολοιπη μπαντα που τον συνοδευε επρεπε να ηταν αναλογου μεγεθους.Για μενα αυτοι ηταν οι Experience αλλα οχι οι Band of Gypsys.Με τους Experience o Hendrix ηταν απολυτα δεμενος και αφομοιωμενος μαζι τους,ενω με τους Band of Gypsys δεν μπορεσε ποτε να κρυψει το γεγονος οτι ηταν το μεγαλο αστερι,απλα δεν τον παρακολουθουσαν.Ισως να ηταν και ο λογος που ''εκανε -μονος του πλεον-ολη την δουλεια''.
Οσον αφορα το τι θα γινοταν η που θα κατεληγε αν δεν πεθαινε,αυτο δεν το ξερω.Εχω την εντυπωση ομως οτι μαλλον ηταν σε θεση να "επιβιωσει" για πολυ ακομη.Πιστευω οτι υπηρχε και η αναγκη υπαρξης τετοιας μουσικης τοτε,και κανεις δεν την εκπροσωπουσε τοσο καλα οσο ο Hendrix.

Θα συμφωνήσω με τον φίλο AUDIOLYTIC. Ένιωθα ότι προσπαθούσε να δημιουργήσει νέο ήχο και η μπάντα ακολουθούσε με τον κλασσικό τρόπο. Μπορεί όντως να χαραμιζόταν με τον τρόπο ζωής που έκανε. Οι επιλογές του να μην ήταν οι ιδανικές, τουλάχιστον απ' αυτά που διαβάσαμε, αλλά ένας τέτοιος μουσικός, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος όσο θα ζούσε. Είχε να δώσει πολλά.
Κρίμα.
Να καταθέσω μια πολύ "δυνατή" διασκευή ενός κομματιού του Bob Dylan σαν φόρο τιμής.

Jimi Hendrix : All Along The Watchtower
http://www.youtube.com/watch?v=bng3agUOYiI&feature=related

 

[AUDIOLYTIC]

#@george@# συμφωνω.Και οταν ενας μεγαλος σεβεται και παιζει εναν αλλο μεγαλο εμεις τι αλλο να πουμε;Αλλη μια ιστορικη εκτελεση.....

http://www.youtube.com/watch?v=z_FlX3cUx-A

 

[lnwolf]

o hendrix μαζι με rory, santana, page και stevie ray vaughan ηταν μεγαλη επιρροη σε εμενα ηταν αυτοι που με καναν να ασχοληθω με την μουσικη
ισως οχι τοσο ο vaughan καθως μεταγενεστερος αλλα εβαλε και αυτος το λιθαρακι του

για τον hendrix τι να πω στο δωματιο μου εχω 2 σημαιες με τον hendrix
δυνατος μουσικος αλλα μερικες φορες παρασερνωταν ισως απο την μουσικη ισως απο τα ναρκωτικα και καπου το "εχανε" εχω ακουσει φαλτσα απο τον hendrix ουκ ο λιγα

αλλα κανεις δεν μπορει να πει για την μουσικη του "αγνοτητα"
ενας κιθαριστας χαρακτιριστικοτατος ηχητικα και φυσικα μεγαλος "δασκαλος"
για μεταγενεστερους κιθαριστες-μουσικους

ακομα ακουω φυσικα οι αγαπες ειναι αγαπες και παραμενουν αγαπες οσα χρονια και αν περασουν

"When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace." - Jimi Hendrix. απλα :grinning-smiley-043

να και ενα κομματι που γουσταρω πολυ

χαρακτιριστικη blueζια :afro:

http://www.youtube.com/watch?v=aODLdu8Zkq8&feature=related

 

[andre74]

Δεν νομίζω πως σηκώνει ή χρειάζεται πολύ "ανάλυση" το φαινόμενο Χέντριξ.
Ο ήχος του είναι γνήσιος, αυτό που λέμε "η μουσική αναβλύζει από μέσα του", έπαιζε γιατί "δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς".
Αγαπημένο μου κομμάτι το παρακάτω, ένα από τα παγκόσμια "ρεμπέτικα"...
http://www.youtube.com/watch?v=y_n_P40sEaM

Σαν αυτόν θα έπρεπε να είναι όλοι οι Ροκάδες που θαυμάζουμε και όχι ψυχροί επαγγελματίες που κάνουν καριέρα με δήθεν επαναστατικό ύφος και που σε λίγο καιρό θα εμφανίζονται στη σκηνή παππούδες με πατερίτσες να παίζουν τα ίδια και τα ίδια πολύ προσοδοφόρα τραγούδια...
αυτοί που φεύγουν νωρίς γλυτώνουν από αυτή τη φθορά...

 

[Φρα.Πε.]

Το avatar μου προδιδει οτι δε μπορω να εχω αντικειμενικη άποψη.

Μέγιστος κιθαρίστας, 40 χρόνια ακόμα ψάχνουμε κάποιον που έστω να τον πλησιάζει....

Απο εμένα...
http://www.youtube.com/watch?v=tpz_cRllYiA

 

[lnwolf]

Το avatar μου προδιδει οτι δε μπορω να εχω αντικειμενικη άποψη.

Μέγιστος κιθαρίστας, 40 χρόνια ακόμα ψάχνουμε κάποιον που έστω να τον πλησιάζει....
http://www.youtube.com/watch?v=tpz_cRllYiA

υπηρχε καπιος δυστηχως εφυγε και αυτος νωρις
ηταν ο stevie ray vaughan.

το χει μαλλον η μουσικη αυτοι που ξεχωριζουν και μπορουν να προσφερουν
να φευγουν νωρις

και φυσικα ακουγετε η επιροη του απο hendrix
βασικα για εμενα ειναι ο ανθρωπος που εχει παιξει hendrix καλυτερα απο hendrix

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Mάλλον τα είπε όλα ο Λύμπε. Συμφωνώ απόλυτα.
Τόσο ψυχωμένα , βρώμικα, ''ελεύθερα'', παραισθησιογόνα riffs δύσκολα συναντά κανείς.
Αν έμπαινε σε κανόνες ,θα κατέληγε γραφικός όπως τόσοι άλλοι.

 

[#@george@#]

Να προτείνω ένα φιλμ : A Film About Jimmy Hendrix στο οποίο μιλούν μεγάλα ονόματα της εποχής και ίσως βοηθήσει λίγο σε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του ανθρώπου Jimi. Έτσι, για την ιστορία. :grinning-smiley-043

 

[supersonic]

Διαφωνώ ιδιαίτερα γιά το κομμάτι με τους experience.
Οι άσπροι δεν δέσανε ποτέ ηχητικά με την δύναμη του μαύρου.
Ίσως να δέσανε ψυχεδελικά.
Σε όλα τα κομμάτια οι δυό παίζουν αλλού και ο Τζίμης μοναχός του.
Το δε είδος είναι όλα πεταμένα στο μίξερ.

Αντίθετα οι μπάντα των γύφτων ήταν ό,τι έπρεπε. Όλοι μαύροι, η ημερομηνία μεγάλη (παραμονές Πρωτοχρονιάς) με προσδοκίες, ο ήχος επιτέλους σωστός, ο Χέντριξ σε συναυλία κουρντισμένος και η κιθάρα του μέλι.
Μπλούζυ ήχος με τον Κοξ και τον Μαιλς να είναι διακριτικοί και να στηρίζουν το μεγάλο αστέρι αντι να κουνιούνται δίπλα του αδέξια να κλέψουν τη λάμψη του.
Ίσως από τους καλύτερους δίσκους του Χέντριξ, δίσκος που να μπορείς να ακούσεις Χέντριξ που ακούγεται και όχι αυτοκαταστρέφεται.

 

[Back Door Man]

Μπλούζυ ήχος με τον Κοξ και τον Μαιλς να είναι διακριτικοί και να στηρίζουν το μεγάλο αστέρι αντι να κουνιούνται δίπλα του αδέξια να κλέψουν τη λάμψη του.
Ίσως από τους καλύτερους δίσκους του Χέντριξ, δίσκος που να μπορείς να ακούσεις Χέντριξ που ακούγεται και όχι αυτοκαταστρέφεται.

Πώς λέγεται αυτός ο δίσκος chief?

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Πώς λέγεται αυτός ο δίσκος chief?

Βand Of Gypsies.
Και Ναι: ξέρει πολύ καλά τι λέει ο chief :grinning-smiley-043

 

[superfly]

Απάντηση: Re: 40 oλοκληρα χρονια χωρις Hendrix

Αντίθετα οι μπάντα των γύφτων ήταν ό,τι έπρεπε. Όλοι μαύροι, η ημερομηνία μεγάλη (παραμονές Πρωτοχρονιάς) με προσδοκίες, ο ήχος επιτέλους σωστός, ο Χέντριξ σε συναυλία κουρντισμένος και η κιθάρα του μέλι.
Μπλούζυ ήχος με τον Κοξ και τον Μαιλς να είναι διακριτικοί και να στηρίζουν το μεγάλο αστέρι αντι να κουνιούνται δίπλα του αδέξια να κλέψουν τη λάμψη του.
Ίσως από τους καλύτερους δίσκους του Χέντριξ, δίσκος που να μπορείς να ακούσεις Χέντριξ που ακούγεται και όχι αυτοκαταστρέφεται.

Συμφωνω μεχρι κεραιας.Οπως και με το Λυμπε.Δεν τιθεται θεμα ικανοτητας του σαν κιθαριστα.Πολυ σπουδαιος.
Απο τους Experience,μετα απο τοσα χρονια που τον ακουω,εχω κρατησει και εγω μονο το the wind cries mary,αντε και το Crossdown traffic.
Aλλα οι Γυφτοι ηταν αλλη ιστορια.Ο μονος δισκος που κραταω απο αυτον πλεον.
Ασε που φανκιζει και λιγο και γι'αυτο τον γουσταρω περισσοτερο...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Re: 40 oλοκληρα χρονια χωρις Hendrix

Ο μονος δισκος που κραταω απο αυτον πλεον.

έχει κι ένα συγκλονιστικό 3λεπτο στο Woodstock II, διπλό βινύλιο παλιά.
πάντα χρειαζόταν ένα καλό editing: είχε την τάση να ...χάνεται σε λαβύρινθους. πολυλογώντας ασυστόλως την ωρα που έψαχνε την έξοδο.

 

[Φρα.Πε.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: 40 oλοκληρα χρονια χωρις Hendrix

έχει κι ένα συγκλονιστικό 3λεπτο στο Woodstock II, διπλό βινύλιο παλιά.
πάντα χρειαζόταν ένα καλό editing: είχε την τάση να ...χάνεται σε λαβύρινθους. πολυλογώντας ασυστόλως την ωρα που έψαχνε την έξοδο.

Αυτοι οι λαβύρινθοι ειναι ανεκτίμητης αξίας για οσους απλα τους αρέσει να χάνονται μακριά απο τα "πρέπει" και τα 3λεπτα "καλουπώματα" της βιομηχανίας. perator:

 

[AUDIOLYTIC]

Διαφωνώ ιδιαίτερα γιά το κομμάτι με τους experience.
Οι άσπροι δεν δέσανε ποτέ ηχητικά με την δύναμη του μαύρου.
Ίσως να δέσανε ψυχεδελικά.
Σε όλα τα κομμάτια οι δυό παίζουν αλλού και ο Τζίμης μοναχός του.
Το δε είδος είναι όλα πεταμένα στο μίξερ.

Αντίθετα οι μπάντα των γύφτων ήταν ό,τι έπρεπε. Όλοι μαύροι, η ημερομηνία μεγάλη (παραμονές Πρωτοχρονιάς) με προσδοκίες, ο ήχος επιτέλους σωστός, ο Χέντριξ σε συναυλία κουρντισμένος και η κιθάρα του μέλι.
Μπλούζυ ήχος με τον Κοξ και τον Μαιλς να είναι διακριτικοί και να στηρίζουν το μεγάλο αστέρι αντι να κουνιούνται δίπλα του αδέξια να κλέψουν τη λάμψη του.
Ίσως από τους καλύτερους δίσκους του Χέντριξ, δίσκος που να μπορείς να ακούσεις Χέντριξ που ακούγεται και όχι αυτοκαταστρέφεται.

Eντελως διαφορετικο ακουσμα με τους ''γυφτους''....μαλακο,καλουπωμενο,δυστυχως στα μετρα τους.Δεν λεω οτι δεν ησαν καλοι η δεν ηχαν κατι δικο τους,ειχαν.Απλα ''αναγκασαν'' τον ατιθασο αετο να κοψει ταχυτητες και ''volts" ,να πεταει σε χαμηλοτερα υψη,και αυτος δεν ειχε και πολλες επιλογες μετα απο την διαλυση ακριβως αυτου που ειπες,του ψυχεδελικου δεσιματος με τους experience.Λες και ηταν αλλος kαλιτεχνης,λιγο eric clapton,λιγο funky,λιγο μπλουζυ,λιγο Hendrix...............

 

[AUDIOLYTIC]

Ίσως να δέσανε ψυχεδελικά.

Oχι ισως..........Ακριβως περι αυτου επροκειτο και οι δυο ''ασπροι'' ησαν η πρωτη επιλογη του Hendrix

 

[supersonic]

O Χεντριξ ήταν ένας μουσικός που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τεχνολογίες που δεν είχαν κάν αναπτυχθεί ή τελειοποιηθεί.
Και αυτό εκτείνεται από τα εφέ, όπου ο κάθε χριστιανός που έπιανε κολλητήρι του έφερνε κάτι να δοκιμάσει μήπως και κάνει την καλή μέχρι το πολυδιαφημισμένο τρέμολο (ή whamy bar).
Που δυστυχώς ήταν πολύ μπροστά γιά την εποχή του, αν ήθελες να το χρησιμοποιήσεις αξιοπρεπώς έπρεπε να χάσει το κούρντισμά της η κιθάρα.
Βελτιώθηκε τεχνικά στα τέλη της 10ετιας του 80.
Ο Χέντριξ όμως ήθελε να το χρησιμοποιεί με αποτέλεσμα να είναι μονίμως ξεκούρντιστος. Το πρόβλημα είναι ότι δυστυχώς σπάνια το έπαιρνε και χαμπάρι αν δεν του το σφύραγε κάποιος.
Με αυτό το δεδομένο υπάρχουν ελάχιστοι ζωντανοί δίσκοι που τον ακούς σωστά.
Στο στούντιο φυσικά δεν υπάρχει το πρόβλημα αυτό, αλλά ο Χέντριξ ποτέ δεν μπόρεσε να παίξει στο κλουβί όπως ζωντανά.
Δίκοπο μαχαίρι λοιπόν. Ή ζωντανά και κούρδισμα αέρα πατέρα ή κονσέρβα...