Οι θύρες USB λειτουργούν βάση πρωτοκόλλου (1,1 2 και 3... η διαμεταγωγή μουσικού σήματος γίνετε ΚΥΡΙΩΣ με το παλαιό 1,1 native ή με 2 με drivers) σε παλαιά και σε νέα PC. Δεν υπάρχει διαφορά στα πρωτόκολλα λοιπόν.
Αν έδινε περισσότερες πληροφορίες, πχ. όπως λες το "καθάρισμα υψηλών" αυτό θα ήταν περισσότερο έκδηλο στην κλασσική μουσική, που έχει σίγουρα περισσότερη μουσική πληροφορία από κάθε άλλο είδος μουσικής (ειδικά αν πρόκειται για συμφωνικά έργα).
Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πρόβλημα με τα USB είναι η τροφοδοσία, η οποία σε παλαιά λαπτοπ μπορεί να είναι πολύ κακή (κάτω από 150ma) αλλά εάν το DAC δεν χρειάζεται αυτή την τροφοδοσία δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο, ακόμα και αν παίζει ρόλο σε εφαρμογές μετατροπέα USB to SPDIF (βλέπε HiFace) τότε ένα ενεργό USB HUB με σταθεροποιημένη τροφοδοσία λύνει το πρόβλημα.
Αλήθεια ποιες είναι οι ηχογραφήσεις στα 24/192 ??? (τα studio master είναι 24/96 οπότε και ο έλεγχος έπρεπε να γίνει σε αυτή την δειγματοληψία)
Ποιο είναι το DAC?
Λυπάμαι αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει διαφορά...
Το DAC είναι Antelope Zodiac.
Η θύρα του είναι USB2 και με software driver λειτουργεί ασύγχρονα. Δυστυχώς το βύσμα είναι mini-USB και δεν υπάρχουν στην αγορά άλλα καλώδια πλην του Wireworld.
Όταν αναφέρθηκα σε διαφορές από USB σε USB port αναφερόμουνα στο ηλεκτρονικό κομμάτι, όπως κι εσύ γράφεις για ρεύμα κλπ.
Σε πληροφορώ ότι η ποιότητα και επάρκεια ενός τροφοδοτικού στο PC έχει άμεση σύνδεση με τη διαμεταγωγή μέσα από το USB port του , δεν είναι θέμα πρωτοκόλλου.
Αυτό που γράφεις για την κλασσική μουσική δεν το κατάλαβα, εγώ ξέρω ότι τα μουσικά όργανα που παίζουν σε ένα έργο κλασσικής μουσικής δεν έχουν γενικά αρμονικές σε υψηλές συχνότητες, μόνο ηλεκτρονική μουσική φτάνει ψηλά εκτός από κάποια ελάχιστα όργανα σαν το τσέμπαλο, παραδοσιακά ασιατικά όργανα και τέτοια....
Δες κι
ΕΔΩ
Ακριβώς το ίδιο δείχνει και ο audio player μου όταν ενεργοποιήσει τον οπτικό αναλυτή συχνοτήτων.
Ηχογραφήσεις 24/192 έχω αρκετές από HDtracks, από 2L, HDTT, από ριπαρισμένα βινύλια κλπ. Χρησιμοποίησα αυτές για να πιέσω λίγο παραπάνω το καλώδιο, χωρίς φυσικά να φτάνω στα όριά του.
Ένα σπάνιο (τουλάχιστον στα αρχεία μου) δείγμα κλασσικής με πλούσιο περιεχόμενο ψηλά είναι το ρεσιτάλ για τσέμπαλο με έργα Bach του George Malcolm της HDTT, ηχογράφηση DECCA από το 1960.
Διευκρινίζω ότι κατάλαβα μικρή διαφορά σε λίγες και πολύ συγκεκριμένες ηχογραφήσεις, στις υψηλές συχνότητες ηλεκτρικών οργάνων, και κρουστών. Μιλάμε δηλαδή για ελάχιστη διαφορά στο φάσμα της μουσικής που ακούω σε ένα μήνα μέσα ας πούμε, γι αυτό και δεν καταλήγω σε ανεπιφύλακτη σύσταση, το αντίθετο.
Τώρα, σχετικά με το σχόλιό σου ότι δεν δέχεσαι ότι υπάρχει διαφορά,χωρις να ακούσεις, μπορεί να έχεις και δίκιο. Ίσως να είναι η φαντασία μου η placebo. Αυτό το επιχείρημα όμως μπορεί να μπει για όλα όσα γράφουμε εδώ μέσα, και στα περισότερα forum γενικότερα.
