Casta Diva. Η προσευχή, η ικεσία, η παράκληση στην όπερα.

[Κώστας Γκαβάκος]

Η προσευχή εκφράζει την επιθυμία του ανθρώπου να επικοινωνήσει με μια θεότητα για να εξομολογηθεί ή να παρακαλέσει. Η ευκαιρία μιας προσευχής, δέησης, ικεσίας, παράκλησης στο λιμπρέτο έχει οδηγήσει στην σύνθεση εμπνευσμένων μουσικών που μου κίνησαν το ενδιαφέρον σε μια προσπάθεια να επαναπροσεγγίσω την όπερα που είχα παραμελήσει σε σχέση με την συμφωνική μουσική.
Οι προσευχές που επέλεξα αποτελούν τμήμα όπερας, Σε αυτές δεν περιλαμβάνονται θρησκευτικά έργα και μοτέτα που λόγω της μεγάλης τους μουσικής αξίας ακολούθησαν αυτόνομη μουσική πορεία όπως το Exultate Jubilate του Mozart.

συνεχίζεται

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Bellini- Norma 1831

Η διασημότερη του είδους και από τις διασημότερες του λυρικού θεάτρου είναι η άρια <Casta Diva> -αγνή θεά που η ιέρεια Νόρμα προσεύχεται στην Σελήνη

Αγνή θεά εσύ που με ασήμι ντύνεις
Αυτά τα αρχαία φυτά
Στρέψε πάνω μας την όμορφη όψη σου
Χωρίς νέφη και χωρίς πέπλο

Η Νόρμα είναι μια πολύ επίπεδη γυναίκα με βαθιά συναισθήματα. Αρχιέρεια, μητέρα, εγκαταλειμμένη ερωμένη, εκδικητική αντίπαλος. Το τραγικό της τέλος είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης ανάμεσα στο ασυμβίβαστο του όρκου αγνότητας σαν πρωθιέρεια και του απελπισμένου έρωτα της.

Είναι από τους ποιο φημισμένους ρόλους της θρυλικής Μαρία Κάλλας . Είναι αυτή που εντυπωσίασε την υφήλιο στον ομώνυμο ρόλο όχι μόνο φωνητικά αλλά και συναισθηματικά.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Vienna, Staatsoper, 1989


Mussrgsky-Khovanshchina υπόθεση του (πρίγκιπα) Kovansky-1886

Η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη. Το θέμα της είναι η διάσπαση του λαού σε φατρίες μετά την θρησκευτική μεταρρύθμιση του Πατριάρχη Νίκονα το 1650. Οι <παλαιοί πιστοί>, σχισματικοί, που αντιστάθηκαν στην μεταρρύθμιση και αποσχίστηκαν από την εκκλησία διώχθηκαν, έχασαν πολιτικά δικαιώματα ή κατέφυγαν σε άλλες περιοχές της αυτοκρατορίας όπως στην Λιθουανία.

Τα δεινά της χώρας περιγράφονται στην περίφημη άρια του βαρύτονου Βογιάρου Fyodor Shaklovity υποστηρικτή του Τσάρου < spit streleckoe guenzo>

Θεέ που από τα απέραντα βασίλεια σου
Βλέπεις τη αμαρτωλή μας Γη
Στείλε το φως της σοφίας σου στην Ρωσία
………….

Συχώρεσε τις αμαρτίες μας και άκουσε την προσευχή μου
Μην αφήσεις να χαθεί η Ρωσία
Στα χέρια αδίστακτων μισθοφόρων.

Η άρια αυτή στην Τρίτη πράξη είναι το στολίδι της όπερας.

Έρχεται αμέσως μετά από μια επίσης ωραία άρια της σχισματικής Μάρφας για την χαμένη της αγάπη τον πρίγκιπα Αντρέι Χοβάνσκι. Εδώ σε μια ξεχασμένη-άγνωστη ηχογράφηση που προτιμώ (και λίγο εκτός θέματος που και που δεν πειράζει).

Ο ακροατής αν κάνει μια σύγκριση της εισαγωγής της όπερας με την μουσική της Μεγάλης Παρασκευής του Βάγκνερ πιθανό να ακούσει ομοιότητες στο βασικό μοτίβο. Αποκλείεται όμως ο ένας συνθέτης να είχε ακούσει το έργο του άλλου.

συνεχίζεται

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Από τον Riccardo Muti στο έργο ή την συλλογή.

Verdi-Don Carlos-Γαλλική εκδοχή 1867, Ιταλική εκδοχή 1884

Πρόκειται για μυθοπλασία που δεν έχει σχέση με πραγματικά γεγονότα. Η Elisabeth de Valois νεαρή Γαλλίδα πριγκίπισσα παντρεύεται λόγω πολιτικών συμμαχιών τον Φίλιππο έναν από τους ισχυρότερους βασιλίδες του 16ου αιώνα. Συνεχίζει όμως να αγαπά τον γιό του συζύγου της και πρώην αρραβωνιαστικό της Don Carlo.

Πρόκειται για έργο ενός ώριμου Verdi. Κεντρικό θέμα έχει το δράμα του Φιλίππου σαν πατέρα, συζύγου και μονάρχη. Ένας μονάρχης θύμα της μοίρας του σαν τον τελευταίο υπήκοο. Ασχολείται με θέματα ελευθερίας, με την διαμάχη πολιτικής έναντι της θρησκευτικής εξουσίας (σκηνή Φιλίππου μεγάλου ιεροεξεταστή), ανδρικής φιλίας (ντουέτο Ντον Κάρλο Πόζα), έρωτα και υποταγής στην μοίρα (αποχαιρετιστήριο ντουέτο Δον Κάρλο Ελισάβετ).

Η Ελισάβετ στην άρια της μπροστά στον τάφο του παλαιού αυτοκράτορα Καρόλου Ε’, παππού του Δον Κάρλο, προσεύχεται ο αγαπημένος της να εκπληρώσει το πεπρωμένο του σαν ηγεμόνας. Αναπολεί την πατρίδα της, την ευτυχία του αρραβώνα της και λαχταρά την γαλήνη που θα έχει στον τάφο της.

<Tu ce le vanita>

Εσύ που κάποτε ήξερες την κενότητα του κόσμου
Τώρα κοιμάσαι βαθειά στον τάφο
Αν χύνονται ακόμη δάκρυα στον ουρανό
Ας πέσουν στην θλίψη μου
………..................................................
Και μετέφερε τα δάκρυα μου στον θρόνο του Κυρίου.


Έχει τραγουδηθεί από διάσημες πριμαντόνες παρόντος και παρελθόντος. Ενδεικτικά αναφέρω την Netrebko, την Freni με Emboli την Μπάλτσα, την Price αλλά τo βάζω με την Daniela Dessi της ηχογράφησης του Muti.

συνεχίζεται

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Ο επόμενος συνθέτης έχει γράψει μια άρια (όχι προσευχή) που την έχω ακούσει από κόντρα τενόρο , σοπράνο, τενόρο και βαρύτονο. Αυτό δεν το έχω ξαναδεί. Αν ήμουνα έφηβος θα έλεγα ότι όσον αφορά την έμπνευση <το τερμάτισε>.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Christoph Willibald Gluck 1714-1787

Η άρια της προηγούμενης ανάρτησης αφορά τον θρήνο του Ορφέα για την Ευρυδίκη. Τον έχουν τραγουδήσει κόντρα τενόροι όπως ο Philippe Jaroussky, σοπράνο, μέτζο σοπράνο όπως η Baker με Pinnock η Simionato με Karajan, τενόροι όπως ο Diego Florez αλλά ακόμη σε μια μονοφωνική ηχογράφηση που δεν έχω ο βαρύτονος Dietrich Fischer Dieskau.
Έτσι ο Ορφέας γιός του Απόλλωνα και της μούσας Καλλιόπης που συγκινούσε με την λύρα του ακόμη και τα άψυχα μπορεί να τραγουδήσει με όλο το εύρος της ανθρώπινης φωνής. Ποίος άλλος θα το άξιζε περισσότερο.
Οι σύγχρονες ηχογραφήσεις χρησιμοποιούν συνήθως κόντρα τενόρο

Οι σύγχρονοι του Gluck αλλά και μεταγενέστεροι όπως ο Berlioz και ο Wagner του επιδαψίλευσαν τιμές των οποίων δεν έτυχαν σημαντικότεροι συνθέτες. Ήταν ο πρώτος που αντικατέστησε το recitativo secco (μόνο τσέμπαλο) με το recitativo accompagnato (συνοδεία ορχήστρας) και το ενέταξε σαν μέρος του έργου. Και αυτός όμως αναγκάστηκε σε happy end με την βοήθεια των θεών προκειμένου να ευχαριστιέται η κοινωνία της βασιλικής αυλής.

Άλκηστη Alcese – εκδοχή Βιέννης 1767-εκδοχή Παρισιού 1776


Η Γαλλική και η Ιταλική εκδοχή

Η Άλκηστη το πρότυπο της γυναικείας αφοσίωσης, είναι από τις ποιο συγκινητικές όπερες.
Η ζωή του άρρωστου βασιλιά Άδμητου θα σωθεί μόνο αν στην θέση του πεθάνει η γυναίκα του η Άλκηστη. Η γενναία της πράξη θα εκτιμηθεί από τους Θεούς που θα την επαναφέρουν στην ζωή. Το βασικό μοτίβο της όπερας είναι η αδυναμία του ανθρώπου μπροστά στον θάνατο και η θλίψη του για την απώλεια αγαπημένου προσώπου.
Οι δύο εκδοχές της όπερας Γαλλική Ιταλική είναι αρκετά διαφορετικές. Στο τέλος της πρώτης πράξης στην άρια Divinites du Styx, θεότητες της Στυγός, δηλώνει ότι προσφέρει την ζωή της μόνο από αγάπη. Για όποιον ενδιαφέρεται μόνον για την άρια υπάρχει αυτό

Από την Ιταλική vesion , μια και στο έργο επικαλείται συνεχώς τους θεούς, διαλέγω αυτό

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Gioacchino Rossini o κύκνος του Πέζαρο.

Διαχρονική, καινοτόμα, συναρπαστική, πνευματώδης, απλόχερα μελωδική και δεν ξέρω ποιοι άλλοι χαρακτηρισμοί θα μπορούσαν να αποδοθούν στην μουσική του Rossini. Ο μουσικός που τα τελευταία τριάντα χρόνια της ζωής του σχεδόν απείχε από την σύνθεση*.
Συνέθεσε ένα stabat mater και την μικρή πανηγυρική λειτουργία έτσι για την σωτηρία της ψυχής του και κανένα τραγούδι για τις βεγγέρες με φίλους.
Στην πρώτη του seria opera Tancredi υπάρχει η άρια <di tanti palpiti> που λέγεται ότι τραγουδιόταν από τους γονδολιέρηδες μέχρι τους δόγηδες της Βενετίας.

ή αν το προτιμάτε unplugged με μια κιθάρα εδώ

*Δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την αποχή. Αυτό που υποθέτω είναι ότι έβλεπε ότι η μουσική ακολουθούσε άλλους δρόμους. Είχε μια γνωριμία με τον Wagner νομίζω στο Παρίσι και είχε αναζητήσει και επισκεφθεί τον Beethoven σε ένα του ταξίδι. Διαβάζω ότι η άρια di tanti palpiti παρωδείται από τον Wagner στο χορωδιακό των ραφτάδων του τρίτου μέρους των Αρχιτραγουδιστών αλλά δεν έχω την ακουστική ικανότητα να το αντιληφθώ. Το θέμα είναι ότι ο απόηχος της άριας διήρκεσε τόσα χρόνια.

Συνεχίζεται με τις προσευχές του

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Υπέροχο νήμα. Μετά από κάθε ανάρτηση μπαίνω στον πειρασμό να προσθέσω τα δικά μου, αλλά κρατιέμαι γιατί δε θέλω να χαλάσω τη ροή έτσι όπως τη θέλει ο Κώστας.

Υ.Γ. Χρόνια Πολλά συνονόματε.

 

[Δημοκηδής]

Gioacchino Rossini o κύκνος του Πέζαρο.

Διαχρονική, καινοτόμα, συναρπαστική, πνευματώδης, απλόχερα μελωδική και δεν ξέρω ποιοι άλλοι χαρακτηρισμοί θα μπορούσαν να αποδοθούν στην μουσική του Rossini. Ο μουσικός που τα τελευταία τριάντα χρόνια της ζωής του σχεδόν απείχε από την σύνθεση*.
Συνέθεσε ένα stabat mater και την μικρή πανηγυρική λειτουργία έτσι για την σωτηρία της ψυχής του και κανένα τραγούδι για τις βεγγέρες με φίλους.
Στην πρώτη του seria opera Tancredi υπάρχει η άρια που λέγεται ότι τραγουδιόταν από τους γονδολιέρηδες μέχρι τους δόγηδες της Βενετίας.

ή αν το προτιμάτε unplugged με μια κιθάρα εδώ

*Δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την αποχή. Αυτό που υποθέτω είναι ότι έβλεπε ότι η μουσική ακολουθούσε άλλους δρόμους. Είχε μια γνωριμία με τον Wagner νομίζω στο Παρίσι και είχε αναζητήσει και επισκεφθεί τον Beethoven σε ένα του ταξίδι. Διαβάζω ότι η άρια di tanti palpiti παρωδείται από τον Wagner στο χορωδιακό των ραφτάδων του τρίτου μέρους των Αρχιτραγουδιστών αλλά δεν έχω την ακουστική ικανότητα να το αντιληφθώ. Το θέμα είναι ότι ο απόηχος της άριας διήρκεσε τόσα χρόνια.

Συνεχίζεται με τις προσευχές του

Όσα μελωδικά θέματα αναπτύσσει ο Βάγκνερ σε μια πεντάωρη όπερα αναπτύσει ο Ροσσίνι σε πέντε λεπτά.

Υπεροχο το νήμα, ευχαριστούμε Κώστα !

Χρόνια πολλά σε όλους μουσικαριους του φόρουμ μας.


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Σε ευχαριστούμε Κώστα για το υπέροχο πόνημά σου και εύχομαι ολόψυχα καλές γιορτές,γεμάτες μουσικές!

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Σας ευχαριστώ και τις δικές μου ευχές. Λίγο υπομονή δεν έχω βάλει ούτε την Aida.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Mose in Egitto 1818 θέατρο San Carlo Νάπολι*

Στην Ιταλία οι θεατρικές παραστάσεις ήταν απαγορευμένες κατά την διάρκεια της Σαρακοστής εκτός αν επρόκειτο για <ιερό> έργο. Μια βιβλική ιστορία θα παρέκαμπτε αυτή την απαγόρευση. Άλλωστε το θέμα της επιθυμίας ενός λαού για ελευθερία, έστω με την βοήθεια θαυματουργικών δυνάμεων ήταν από μόνο του ενδιαφέρον. Άσε που υπήρχε και το αισθηματικό μέρος ανάμεσα στον γιό του Φαραώ και μια όμορφη ευραιοπούλα.

Στις όχθες της ερυθράς θάλασσας ο Μωυσής εκλιπαρεί τον Θεό να σώσει τον λαό του. Χτυπάμε το ραβδί του και η θάλασσα ανοίγει στα δύο. Η προσευχή προστέθηκε μετά την πρεμιέρα που κατέληξε σε φιάσκο αφού με τα μέσα της εποχής δεν ήταν εύκολο να αναπαρασταθεί ο χωρισμός της θάλασσας. Η Preghiera-προσευχή του Μωυσή (βαρύτονος) στην τρίτη πράξη έγινε από τα δημοφιλέστερα μουσικά θέματα του 19ου αιώνα.

<Dal tuo stellato>

και εδώ με το κείμενο

*Φίλος που ζει στην Ιταλία και συζητάμε τα της όπερας μου έλεγε ότι σήμερα το θέατρο San Carlo έχει ξεπεράσει την Σκάλα.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Η μουσική του Rossini είχε <ζήτηση> την εποχή της.
Μερικές φορές έπαιρνε την Ιταλική όπερα και της έδινε Γαλλικό τίτλο. Η πολιορκία της Κορίνθου- Le siège de Corinthe του 1826 Γαλλία είναι διασκευή της λυρικής τραγωδίας Μωάμεθ ΙΙ- Maometto II του 1818 Ιταλία. Στην πρώτη πράξη της Ιταλικής εκδοχής η άρια της Άννας <L'ora fatal s'appressa ...Giusto ciel, in tal periglio> στην Γαλλική έκδοση γίνεται η άρια της Pamina στην τρίτη πράξη < L'heure fatal s' approche ..juste ciel> .
Καλές σύγχρονες ηχογραφήσεις της άριας έχουμε με την Simone Kermes στο cd Bel Canto, την Marina Rebeka στο cd Rossini arias, την Cecilia Bartoli... .
Eδώ με την Joyce DiDonato γιατί οι εκτελέσεις σε αυτό το cd έχουν γίνει κλασσικές , είναι και ωραίο αισθητικά.

Αυτά για τον Rossini και συνεχίζουμε.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Γυρίζουμε αιώνα αλλά θα επιστρέψουμε.



Giacomo Puccini 1853-1924

Tosca Ρώμη 1900- 2η πράξη η προσευχή της Tosca
Visi d’arte, visi d’amore
Non feci mai ad anima viva

Έζησα για την τέχνη, έζησα για την αγάπη
Ποτέ δεν έκανα κακό σε ζωντανό πλάσμα
……………………………………………………………………
Πάντα με καθαρή πίστη έφερνα λουλούδια στους βωμούς
Αυτή την ώρα του πόνου, γιατί,
Γιατί ω Κύριε γιατί
Μου το ξεπληρώνεις έτσι

Η διάσημη τραγουδίστρια Τόσκα αντιμετωπίζει τον φοβερό αρχηγό της αστυνομίας Σκάρπια που έχει συλλάβει τον αγαπημένο της, τον ζωγράφο Καβαραντόσσι. Ο Σκάρπια προκειμένου να τον απελευθερώσει της ζητά ανταλλάγματα. Αυτή σε δίλημμα συμφωνεί, παρόντος του Σκάρπια τραγουδά το visi d’ arte και μετά τον σκοτώνει με ένα μαχαίρι.
Η όπερα έχει λίγες και αποσπασματικές άριες μια και ο Puccini πρόκρινε μια περισσότερο κινηματογραφική δομή του έργου του.

Στον κόσμο της όπερας η φιλμαρισμένη ερμηνεία της Κάλλας με Σκάρπια τον Tito Gobbi σε σκηνοθεσία Zeffirelli του 1964 από το Covent Garden θεωρείται μέχρι σήμερα αξεπέραστη. Γενικότερα ήταν ένας ρόλος που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καριέρα της.

 

[vlad66]

παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το νήμα και ακούω με το ίδιο ενδιαφέρον τις μουσικές των λίνκς.. μην ρωτήσει κανείς "γιατί, ή πως έτσι..."

τώρα λοιπόν στο τελευταίο πόστ με την Κάλλας ήταν κοντά μου η μαμά της συντρόφου μου και μόλις άκουσε τις πρώτες νότες αναγνώρισε την αγαπημένη της ερμηνεύτρια..
αφού πρώτα με ρώτησε " πως και ακούς Κάλλας;; " , άρχισε να μου λέει για την προσωπική ζωή της Κάλλας από την αρχή μέχρι το τέλος....
μετά με ρώτησε για τον νηματοθέτη... μετά για την "απήχηση" της κλασικής μουσικής στα μέλη του κλαμπ.. μετά αν ξέρω προσωπικά μέλη του κλαμπ που ακούνε κλασική μουσική...
στο τέλος την έβαλα να διαβάσει το νήμα από την αρχή και να ακούσει (από το λάπτοπ) όλα τα λινκς...

Κώστα, απέκτησες θαυμάστρια ...!!

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Η δεύτερη προσευχή που βρήκα στον Puccini είναι από την πρώιμη όπερα του



Le Villi –οι Λάμιες 1884 Μιλάνο

Όπερα σε δύο πράξεις για έναν διαγωνισμό σύνθεσης.

Το θέμα είναι παρόμοιο με αυτό του μπαλέτου Giselle ou les Villis του Adolph Adams.

Λέει ένας θρύλος του μαύρου δάσους
που για θρύλο των Villi τον ξέρουν οι πολλοί
και τρομερός στων εραστών των άπιστων τ’ αυτιά ηχεί
αν από έρωτα πεθάνει κάποια νέα στο δάσος
κάθε νύχτα έρχονται να χορέψουν στοιχειά και τον προδότη της προσμένουν.
Ύστερα σαν τον συναντήσουν σε βακχικό χορό τον ξεσηκώνουν
Κι εκεί με οίστρο και άγρια γέλια
Τον τραβάν και τον μεθούν και τον σκοτώνουν.

O Roberto, σύντροφος της Anna, πριν ταξιδέψει ζητά από τον πεθερό του Guglielmο να προσευχηθεί στον Θεό να τον προστατεύσει. Στο τέλος του έργου η απιστία του τιμωρείται από τα στοιχειωμένα πνεύματα των εγκαταλελειμμένων κοριτσιών.

Η ίδια εγγραφή με αυτή που προτείνω υπάρχει ολόκληρη στο YouTube. Στο 15.45 <Angiol di Dio- Άγγελος του Θεού> τραγουδούν για 6 περίπου λεπτά Guglielmo Anna,Roberto, Chorus.

Αυτή η όπερα μου άρεσε πολύ. Την ανακάλυψα ανοίγοντας αυτό το νήμα.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το νήμα και ακούω με το ίδιο ενδιαφέρον τις μουσικές των λίνκς.. μην ρωτήσει κανείς "γιατί, ή πως έτσι..."

τώρα λοιπόν στο τελευταίο πόστ με την Κάλλας ήταν κοντά μου η μαμά της συντρόφου μου και μόλις άκουσε τις πρώτες νότες αναγνώρισε την αγαπημένη της ερμηνεύτρια..
αφού πρώτα με ρώτησε " πως και ακούς Κάλλας;; " , άρχισε να μου λέει για την προσωπική ζωή της Κάλλας από την αρχή μέχρι το τέλος....
μετά με ρώτησε για τον νηματοθέτη... μετά για την "απήχηση" της κλασικής μουσικής στα μέλη του κλαμπ.. μετά αν ξέρω προσωπικά μέλη του κλαμπ που ακούνε κλασική μουσική...
στο τέλος την έβαλα να διαβάσει το νήμα από την αρχή και να ακούσει (από το λάπτοπ) όλα τα λινκς...

Κώστα, απέκτησες θαυμάστρια ...!!

Βλαδίμηρε σε ευχαριστώ. Αφιερώνω στην μαμά της συντρόφου σου σου μια Ελληνική μελωδία που την θεωρώ ισάξια με αυτά που ανέβασα.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το νήμα και ακούω με το ίδιο ενδιαφέρον τις μουσικές των λίνκς.. μην ρωτήσει κανείς "γιατί, ή πως έτσι..."

τώρα λοιπόν στο τελευταίο πόστ με την Κάλλας ήταν κοντά μου η μαμά της συντρόφου μου και μόλις άκουσε τις πρώτες νότες αναγνώρισε την αγαπημένη της ερμηνεύτρια..
αφού πρώτα με ρώτησε " πως και ακούς Κάλλας;; " , άρχισε να μου λέει για την προσωπική ζωή της Κάλλας από την αρχή μέχρι το τέλος....
μετά με ρώτησε για τον νηματοθέτη... μετά για την "απήχηση" της κλασικής μουσικής στα μέλη του κλαμπ.. μετά αν ξέρω προσωπικά μέλη του κλαμπ που ακούνε κλασική μουσική...
στο τέλος την έβαλα να διαβάσει το νήμα από την αρχή και να ακούσει (από το λάπτοπ) όλα τα λινκς...

Κώστα, απέκτησες θαυμάστρια ...!!

Και που να μας έβλεπε στις καλές εποχές, προ Κρίσης.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Mozart –Die zauberflote Βιέννη 1791

Ο Ζοράστρο ιερέας του Ήλιου που το άρμα του έσερναν τέσσερα λιοντάρια απαγάγει την Παμίνα κόρη της Βασίλισσας της Νύχτας.

Παρένθεση.
Το τι πιστεύουν σοβαροί άνθρωποι για την Βασίλισσα της Νύχτας δεν λέγεται. Την θεωρούν ανέραστη, εκδικητική, καταχθόνια, διψασμένη για εξουσία. Μάλιστα κάποιοι διάσημοι όπως ο σκηνοθέτης Ίνγκμαρ Μπέργκμαν πιστεύει ότι η Βασίλισσα της Νύχτας ήταν χωρισμένη από τον Ζοράστρο και θέλει να χρησιμοποιήσει την Παμίνα για να τον δολοφονήσει. Δείτε και μόνοι σας.

Τελικά ο Ζοράστρο παίρνει υπό την προστασία του το ζευγάρι Παμίνας-Ταμίνο αρκεί ο Ταμίνο να περάσει τις δοκιμασίες του νερού και της φωτιάς για να γίνει δεκτός στον ναό της σοφίας. Οι ιερείς παρακαλούν τους θεούς Isis και Osiris για το νέο ζευγάρι.

Isis & Osiris χάρισε το πνεύμα της Σοφίας στο νεαρό ζευγάρι
Εσύ που οδηγείς τα βήματα των οδοιπόρων
Δυνάμωσε τους στον κίνδυνο με υπομονή

Εκτός θέματος γιατί πρόκειται για ευχή και όχι για προσευχή. Προστίθεται λόγω καλλιτεχνικής αξίας.
Στην πρώτη πράξη του έτσι κάνουν όλες η Fiordigi και η Dorabella εύχονται στους αγαπημένους τους που φεύγουν ένα ασφαλές ταξίδι με ήσυχη θάλασσα και ευνοϊκούς ανέμους. Μια άρια θεσπέσια μέσα στην απλότητα της.

Η Fiordigi και η Dorabella είναι σεναριακά απλοϊκοί χαρακτήρες με άλλα λόγια είναι χαζοκόριτσα.
Η μουσική όμως που έχει γράψει ο Mozart επάνω στους ρόλους τους δείχνει το ενδιαφέρον του ή το ότι δεν μπορεί να συνθέσει κάτι λιγότερο από αριστούργημα.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Η Ρωσική και η Ιταλική εκδοχή

Verdi- La Forza del Desino- Η δύναμη του πεπρωμένου
1862 Αγία Πετρούπολη. Αναθεωρημένο 1869 Μιλάνο

Δεύτερο μέρος δεύτερη σκηνή.
Η Λεονόρα μεταμφιεσμένη καταφεύγει στο φραγκισκανό μοναστήρι της Παναγίας των Αγγέλων. Ζητά την προστασία του ηγούμενου προκειμένου να σωθεί από τον αδελφό της που την θεωρεί, με τον εραστή της Αλβάρο, υπεύθυνους για τον θάνατο του πατέρα τους. Ο ηγούμενος, πρότυπο καλοσύνης και κατανόησης, προσφέρει καταφύγιο και παρηγοριά στην ταραγμένη της καρδιά. Η Λεονόρα διαλέγει μια ζωή εξαγνισμού και εξιλέωσης μακριά από τον κόσμο σε ένα ερημητήριο.
Το ντουέτο ανάμεσα στον βαθύφωνο και την σοπράνο είναι εξαιρετικό τόσο δραματουργικά όσο και μουσικά. Καταλήγει στην άρια
<La vergine degli angeli>.

Gergiev - Galina Gorchakova υπάρχει όλη η όπερα με υπότιτλους στο YouTube.

Εδώ θα βάλω μια ερασιτεχνική ηχογράφηση τιμή στην μνήμη της αγαπημένης μου θείας. Η σοπράνο ξεκινά γύρω στο 7.30’.