31 Οκτωβρίου είναι παγκόσμια αποταμίευσης, στην Αμερική και όχι μόνο εκεί έχουν το Χαλοουίν όπου μασκαρεύεται ο κόσμος και γιορτάζει και ο Νάρκισσος .
Μια 31 Οκτώβρη έβαλα και εγώ για πρώτη φορά τα κλάματα που από τη ζεστασιά της κοιλιάς με τράβηξαν στο κρύο του Τηνιακού Μελτεμιού.
Σε πείσμα των εορτών της ημέρας δεν αγαπώ την αποταμίευση ,αλίμονο στους κληρονόμους μου , δεν μασκαρεύομαι αλλά τη μασκούλα από την Τρίτη θα τη φοράω παντού και σπάνια έχει νηνεμία για να θαυμάσω το είδωλο μου στη γαλήνια θάλασσα.
Στα σοβαρά τώρα σας ευχαριστώ όλους που αφιερώσατε τον πολύτιμο χρόνο σας για να μου ευχηθείτε για τα γενέθλια μου.
Επιμένω στην περσυνή μου ευχή ότι το καλύτερο δώρο στον εαυτό μου είναι να μειώνω το Εγώ μου για να μεγαλώνει το Εμείς.
Σας εύχομαι με τη σειρά μου Υγεία ψυχής και σώματος και με τη χάρη του Θεού του χρόνου να είμαστε εδώ να τα ξαναπούμε.
Υ.Γ. Μείνετε ασφαλείς, σηκώστε το πόδι από το γκάζι, απολαύστε αργά τη ζωή μη βιάζεστε να φτάσετε στον τερματισμό δε θα έχει μετάλλιο.