Επανασυντεθειμένη Αρχαία Ελληνική Προφορά - Απαγγελία Κειμένων

[Pantos]

Ή βλέποντας αυτά τα αρχαία όστρακα παρατηρούμε ΠΕΡΙΚΛΕΣ και ΑΡΙΣΤΕΙΔΕΣ αντί για ΠΕΡΙΚΛΗΣ και ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ. Και το γεγονός ότι οι Λατίνοι εκείνης της εποχής επέλεξαν να αποδώσουν τα αντίστοιχο όνομα ως PERICLES και ARISTIDES σημαίνει ότι ο ήχος που αντιπροσωπεύε το λατινικό E ήταν πιο κοντά στο ελληνικό Η.
Αυτά τα λίγα έχω καταλάβει ψάχνοντας το θέμα, πάντως σίγουρα οι γλωσσολόγοι χρησιμοποιούν διάφορα στοιχεία πριν καταλήξουν στην αρχαία προφορά.

 

[Λάκης]

δεν βλεπω κανεις να σχολιαζει το L στις γραφες πιο πανω αντι για Λ.

 

[ΑποστόληςΠ]

Ορισμένες παρατηρήσεις, για να συνεισφέρω στην κουβέντα.

- Ο τονισμός δεν υπήρχε στην αρχαιότητα μέχρι τους Ελληνιστικούς χρόνους (κι όχι τους Ρωμαϊκούς όπως αναφέρθηκε).
Είναι προσπάθεια που ξεκίνησε κατά πάσα πιθανότητα ο Αριστοφάνης ο Βυζαντινεύς προσπαθώντας να αποδώσει την μουσικότητα της γλώσσας των αρχαίων τραγωδών.
Των Αττικών κατά κύριο λόγο μιας και ήταν οι πιο επιφανείς.
Η προσπάθεια αυτή πέρασε αργότερα στην Βυζαντινή εκκλησία και χάρις σε αυτή διασώθηκε ως τις μέρες μας.
Είναι οξύμωρο οτι η διάλεκτος που βασίστηκε στην καθομιλουμένη της Αττικής πολεμήθηκε αιώνες αργότερα από τους δημοτικιστές ως καθαρεύουσα με την αιτιολογία οτι ήταν πολύ «επίσημη» και δυσνόητη.

- Το χ που ακούγεται σε πολλές Ελληνικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι ξένοι με την χρήση του h είναι παρακαταθήκη των Ρωμαίων που συνέλαβαν την διαφορετική προφορά που είχαν λέξεις με μακρά φωνήεντα (σαν να ακούγεται η ανάσα βαριά) και το έκαναν πολύ πιο εύηχο και ευδιάκριτο.
π.χ. helicopter, homo, Hellas, hydrogen, hyper, hygiene κ.λ.π. σε αντίθεση με τα analysis, organ, eclipse, airplane, athletic, oxygen κ.λ.π..

- Το Ε αντί για Η ήταν στην Ιωνική διάλεκτο. Αλλαγή του Δωρικού Α.
Δωρική: Γα μάτηρ, δάμος, νίκα
Ιωνική: Γαία μήτηρ, δήμος, νίκη
Η Ιωνική και ακόμα περισσότερο η Αττική διάλεκτος ήταν μπερδεμένη.
Η μποέμικη ζωή των Ιώνων και η συντηρητική των Δωριέων αποτυπώνονται και εδώ.
Η «αλλαγή» από ε σε η συντελέστηκε όταν έγιναν δεκτά στην Αττική διάλεκτο ορισμένα στοιχεία της αλφάβητου της Χαλκίδας, που στην ουσία ήταν της Ερέτριας.
Από εκεί προέρχεται και το λάμδα σαν L, όπως και το σίγμα σαν το γράμμα που είχαν τα SS, Αυτά τα πήραν αυτούσια οι Λατίνοι.

- Τα ττ, σσ και νθ είναι πελασγικά
Θάλαττα/θάλασσα, Αττική, Υμηττός, Λυκαβηττός, Θεσσαλία, Όσσα (ή Κίσσαβος), Βριλησσός, Ιλυσσός, κυπαρίσσι, Τύρινθος, Κόρινθος, Κήρινθος στην Εύβοια, ανθός, πλίνθος, λαβύρινθος, υάκινθος, όλυνθος (η αποικία και το φρούτο σύκο) και πολλά άλλα.
Ειδικά ψάρια (πέρκα, γόπα, σμέρνα, σαργός, σπάρος) και ονομάτα νησιών (Νάξος, Κύθνος, Τήνος, Σάμος, Κάλυμνος, Σκύρος, Σίφνος) που δεν έχουν Ελληνική ετυμολογία

Αυτομάτως λοιπόν αποδεικνύεται η γλώσσα μας ως άλλος ένας κρίκος που επιβεβαιώνει την ιστορία μας - σε αντίθεση με κάποιους γειτονικούς λαούς που πασχίζουν να αποδείξουν συνέχεια στον χώρο της ΝΑ Ευρώπης.
Γι αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος που είναι σημαντική και δεν μπορούμε επιπόλαια να μαθαίνουμε στις νέες γενιές οτι για παράδειγμα τα επιφωνήματα γράφονται με όμικρον επειδή έτσι μας αρέσει/βολεύει.

 

[songless_bird]

Που ωραια αυτα @ΑποστόληςΠ

Εγω ακομη προβληματιζομαι με το Β ως ΜΠ σε προφορα. Δηλαδη απουσιαζε τελιως ως σημερινη προφορα απο τους αρχαιους το Β; Ο σκυλος πως "γαβγιζε" για αυτους; Γαμπ Γαμπ;

Το Βαρβαρος στα Αγγικα ειναι Barbarian και προφερεται ως ΜΠ .

 

[ΑποστόληςΠ]

- Δεν ξέρω αν θα μάθουμε ποτέ όλα τα μυστικά της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.
- Δεν ξέρω πως αποτύπωναν το γάβγισμα. Αλλά με εξαίρεση τους Σπαρτιάτες τους υπόλοιπους τους θεωρώ ικανούς να έγραφαν ολόκληρη τριλογία για να δείξουν πως μιλάνε οι σκύλοι. Ειδικά τους Αθηναίους...

 

[chris73]

Λίγο άσχετο αλλά ότι ξέμεινε σήμερα στην Καλαβρία από Ελληνικά. Μια χαρά τα καταλαβαίνεις σχεδόν όλα.
https://www.youtube.com/watch?v=a0nTkxfneAE

 

[Sonus Naturalis]

Συγκινητικό!
Η ελληνική σημαία εκεί κρεμασμένη. Απόδειξη της συνειδητής προσπάθειας που καταβάλλουν οι ίδιοι να κρατήσουν την ταυτότητα τους, την ιδιαιτερότητα τους. Την περηφάνεια τους. Και η γλώσσα σίγουρα είναι ένας παράγοντας που σε κάνει να νοιώθεις ξεχωριστός.

Πανέμορφο χωριουδάκι!

 

[Cicadelic Ranger]

Re: Απάντηση: Επανασυντεθειμένη Αρχαία Ελληνική Προφορά - Απαγγελία Κειμένων

....
Από εκεί προέρχεται και το λάμδα σαν L.....

Προφανως για να προφερουν Lαρισα (Lαρισα σε ειδα και Lαχταρισα)...

 

[ΑποστόληςΠ]

Απάντηση: Re: Επανασυντεθειμένη Αρχαία Ελληνική Προφορά - Απαγγελία Κειμένων

Συγκινητικό!
Η ελληνική σημαία εκεί κρεμασμένη. Απόδειξη της συνειδητής προσπάθειας που καταβάλλουν οι ίδιοι να κρατήσουν την ταυτότητα τους, την ιδιαιτερότητα τους. Την περηφάνεια τους. Και η γλώσσα σίγουρα είναι ένας παράγοντας που σε κάνει να νοιώθεις ξεχωριστός.

Πανέμορφο χωριουδάκι!

Συγγενής μου είχε πάει σε εκείνα τα μέρη γύρω στο 2005.
Μου είχε αναφέρει οτι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο δίψαγαν για Ελληνικά βιβλία.
Ακόμα και τα μικρά παιδιά προτιμούσαν να τους χαρίσεις ένα παραμύθι στα Ελληνικά παρά σοκολάτες και καραμέλες.

 

[songless_bird]

δεν βλεπω κανεις να σχολιαζει το L στις γραφες πιο πανω αντι για Λ.

Εικασια θα κανω .
Πολυ πιθανο ακομη να χρησιμοποιουσαν μεθοδο γραφης "βουστροφηδόν"ή κυκλικη γραφη με αποτελεσμα καποια γραμματα να "πλαγιαζουν" κατα την γραφη και να εγινε συνηθεια μεχρι που κατασταλαξαν σε εναν τροπο γραφης.

Υπαρχουν επιγραφες που το Φ δεν ξεχωριζει απο το Θ επειδη εχουν γραφτει με πλαγιο τροπο.

 

[chris73]

@ Αποστόλη
Έχω γυρίσει αρκετά στην περιοχή και γενικά τη νότια Ιταλία αλλά δεν έψαχνα τα Ελληνικά, απλά γύρναγα.
Είναι πολύ όμορφα με όλη αυτή τη μίξη αλλά και το κουλουβάχατο που επικρατεί, τουλάχιστον αν γυρνάς χωρίς λόγο.

 

[Λάκης]

- Το χ που ακούγεται σε πολλές Ελληνικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι ξένοι με την χρήση του h είναι παρακαταθήκη των Ρωμαίων που συνέλαβαν την διαφορετική προφορά που είχαν λέξεις με μακρά φωνήεντα (σαν να ακούγεται η ανάσα βαριά) και το έκαναν πολύ πιο εύηχο και ευδιάκριτο.
π.χ. helicopter, homo, Hellas, hydrogen, hyper, hygiene κ.λ.π. σε αντίθεση με τα analysis, organ, eclipse, airplane, athletic, oxygen κ.λ.π..

μια παρατηρηση πανω σ'αυτο.

h χρησιμοποιουν οι λατινοι οταν το πρωτο φωνηεν ειναι δασυ.
Αποδιδουν στην ουσια τη δασεια με το h.
Γι'αυτο αλλες λεξεις εχουν στην αρχη το h,ενω καποιες αλλες,οχι.
Σ'εμας εχει περασει στις συνθετες λεξεις,οταν το δευτερο συνθετικο ξεκιναει με δασυ φωνηεν,οπως το εφιππος,εφοπλου,οπου το Π μετατρεπεται σε Φ.
Επι οπλου=εφοπλου
Επι ιππου=εφιππου.

 

[ΑποστόληςΠ]

@chris73: Δεν έχω πάει οπότε δεν έχω άποψη. Μου έκανε εντύπωση όμως η δίψα τους.

@Λάκης: Για να πω την αλήθεια δεν έχω ψάξει όλες τις λέξεις μια μια για να δω αν ισχύει αυτό . Σιγουρα πάντως μου φαίνεται πολύ λογική η εξήγηση σου.

 

[Sonus Naturalis]

Έχω την υποψία, αναπόδεικτη φυσικά, ότι στην κρητική διάλεκτο και προφορά έχουν παραμείνει πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική και την προφορά της.

Ξέρουμε ότι οι κρητικές πόλεις ήταν δωρικές. Ξέρουμε επίσης ότι ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς, όταν ανέκτησε την Κρήτη, μετέφερε εκεί ελληνικούς πληθυσμούς από τη Μικρά Ασία μετά την ερήμωση που είχε υποστεί κατά την αραβικη κατάκτηση της. Τι μπορεί να σημαίνουν αυτά γλωσσολογικά δεν ξέρω. Δεν είμαι ειδικός.
Ξέρω όμως ότι το δασύ <h> έχει διατηρηθεί μέσα στην κρητική προφορά.

Παραδείγματα:
-Το "και" προφέρεται ως <κ(h)ιε>. Θυμηθήτε: Φουρτουνάκ(h)ηδες κ(h)ιαι Βροντάκ(h)ηδες!

-Το <χ> ή το <γ> στη μέση μιάς λέξης ανάμεσα σε δύο φωνήεντα τείνει να εξαφανίζεται και το προηγούμενο φωνήεν να "διπλασιάζεται" δηλαδή να προφέρεται τραγουδιστά. Βλ.
"Δεν κατέχω πράμα!

[=Δεν γνωρίζω τίποτα. Κατέχω=γνωρίζω. Πράμα=πρά(γ)μα=κάτι.]

Προφέρεται: (Δ)εν κατέεω πρααμα!
Οι συλλαβές στις οποίες κάποιοι φθόγγοι εξαφανίζονται γίνονται μακρές, δηλαδή τραγουδιστές. Και γνωρίζω και χωριό (δε θα το αναφέρω), όπου όλοι μιλούν με μακρόσυρτη τραγουδιστή προφορά, έτσι που να γίνονται αντικείμενο για αστεία από γειτονικά χωριά.

-Οι φθόγγοι <Κ>, <Γ>, <Χ>, όταν ακολουθούνται από φωνήεν προφερόμενο ως <e>, ή <i> λαμβάνουν δασύ χαρακτήρα, κάτι σαν το <ch>, ή το <sh> της αγγλικής, αλλά πολύ ελαφριά Βλ.

"Κέρατο". Προφέρεται: Κ(h)iέρατο.

"Κέρασε τους"! Προφέρεται: Κ(h)ιέρασε τους

"Ο κύρης μου".

[=Ο Κύριος μου=Ο πατέρας μου.]

Προφέρεται: Ο Κ(h)ύρης μου.

Κοιμούμαι. [=Κοιμάμαι]

Προφέρεται: Κ(h)οιμούμαι

Γιατρός.
Προφέρεται: Γ(h)ιατρός.

Γέρος.
Προφέρεται: Γ(h)ιέρος. Με ένα έλαφρύ <χ> στη μέση που μόλις ακούγεται.

Χαιρετώ σας!
Προφέρεται: Χ(h)ιερετώ σας.

Το <τ> σε κάποιες λέξεις μπορεί να εναλάσσεται με το <θ>. Βλ.

Οματιές

[=Αιματιές. Οματιά είναι φαγητό της κρητικής κουζίνας, στο οποίο χοιρινό έντερο παραγεμίζεται με χόντρο (=πληγούρι) ή ρύζι, εντόσθια και ξηρούς καρπούς. Έχω την εντύπωση ότι σχετίζεται (απόγονος ίσως?) με τον αρχαίο Σπαρτιάτικο και δωρικό μέλανα ζωμό.]

Προφέρεται: Ομαθιές.

Το Ανωγειανό <Λ>. Προφέρεται διπλό, γεμάτο, όπως σε κάποιες σλαυόφωνες γλώσσες. Βλ.

Καλό!
Προφέρεται: ΚαLLLό!

Τα παραπάνω είναι απλά μερικές προσωπικές παρατηρήσεις. Σίγουρα χρειάζεται έρευνα από κάποιο ειδικό.

 

[Λάκης]

Εικασια θα κανω .
Πολυ πιθανο ακομη να χρησιμοποιουσαν μεθοδο γραφης "βουστροφηδόν"ή κυκλικη γραφη με αποτελεσμα καποια γραμματα να "πλαγιαζουν" κατα την γραφη και να εγινε συνηθεια μεχρι που κατασταλαξαν σε εναν τροπο γραφης.

Υπαρχουν επιγραφες που το Φ δεν ξεχωριζει απο το Θ επειδη εχουν γραφτει με πλαγιο τροπο.

καλη σκεψη!

 

[BIOS]

Σπίτι

"Ω ναι, το σπίτι. Μια λέξη που χρησιμοποιούμε καθημερινά κι όμως, δεν είναι ελληνική. Αν λοιπόν ταξιδέψουμε πίσω στο Μεσαίωνα, θα βρούμε τον τύπο «ὁσπίτιν» κι αν πάμε ακόμη πιο πίσω, στα ελληνιστικά χρόνια, θα δούμε να υπάρχει ένα επιπλέον όμικρον στην κατάληξη, δηλαδή «ὁσπίτιον». Το σημαδάκι που βρίσκεται πάνω από το αρχικό φωνήεν και ονομάζεται δασεία, δεν είναι καθόλου τυχαίο. Σημαίνει ότι – τουλάχιστον κάποτε – η προφορά της λέξης περιελάμβανε ένα «χ» στην αρχή της κι αυτό είναι λογικό, αφού προέρχεται από το λατινικό hospitium."

https://www.neopolis.gr/ellinikes-lekseis-me-kseni-katagwgi/

χωρίς να το έχω ψάξει ποτέ, είχα πάντα την εντύπωση οτι ήταν αλβανο/σλαυικής προέλευσης. Τελικά είναι λατινικής προέλευσης και δείχνει την πληροφοριακή σημασία των πνευμάτων και των τόνων στις λέξεις
BTW, το "hospitium" μας δίνει αμέσως-αμέσως το "hospital"...

 

[Cicadelic Ranger]

Hospitalitέ-y-ά

Η πραξη στον χωρο που μας δεχεται μας περιβαλει μας φιλοξενει...

Ισως πρεπει να κατανοησουμε οτι ο δεσμος της Λατινικης και της Ελληνικης ειναι αρρηκτος και αμφιδρομος.
Πολλες φορες δεν το διακρινουμε και ομως ειναι μπρος στα ματια μας.
Παραδειγμα : χωμα χους χουμους χομο ....κ.α. ( Απο χωμα εις χωμα ) :stupido3: