- 21 January 2007
- 21,651
Re: ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΠΑΙΖΕΤΕ???
Λίγα πνευστά βλέπω…
Έπαιζα κάμποσα χρόνια στο ωδείο όμποε.
Δύσκολα χρόνια για τέτοια όργανα.
Πάλι καλά που αποκτάς με τον καιρό τον αέρα και για άλλα πνευστά κάνα σαξ, καμία φλογέρα (τραγικά δύσκολο όργανο όσο αθώο και αν φαίνετε στην αρχή).
Σίγουρα απουσιάζουν δάσκαλοι με κέφι να σε μάθουν να κάνεις το ομποε (ή και το φαγκότο) να αποδώσουν πιο σύγχρονο ήχο, σε πιο jazz συνθέσεις. Δεν γίνεται αλώστε να παίζεις μόνο σαν πιόνι μιας ορχήστρας. Πρέπει να μπορείς να ασχοληθείς με ένα όργανο ανοίγοντας τους ορίζοντές του.
Λυπάμαι αλλά αναγκαστικά τελικά να το παρατήσω…
Αργότερα ασχολήθηκα μια τετραετία με ντραμς. Είχα και ένα ηλεκτρονικό drum kit και έσπαγα τα νεύρα της γειτονιάς όταν παίζαμε σαν φοιτητές.
Άλλη τρέλα τα κρούστα.
Έχω δοκιμάσει να παίξω κατά καιρούς με διάφορα κρούστα, με κορυφαίο βέβαια ένα τεράστιο gong που κάποτε κατάφερα να ξεμοναχιάσω μερικά απογεύματα. Σε απλά τουμπερλέκια απ την άλλη δεν φτάνω κάτι παιδάκια που κυκλοφορούν στις λαϊκές
Ανεκδοτάκι: Πως λέγετε ο τύπος που κάνει παρέα σε ένα σοβαρό συγκρότημα? Ντράμερ.
Το πιάνο ποτέ δεν με ενθουσίασε… είπαμε σπανακόπιτα (και τεράστια δόση πιάνου μαζί με όμποε).
Κάνα δυο χρόνια έχω ασχοληθεί λίγο και με ένα ηλεκτρικό μπάσο που έχω σπίτι. Ποτέ δεν θα γίνω καλός σε αυτό το όργανο. Αλλά παίζοντας και με διάφορα πεταλάκια, σου δίνει απίστευτη ευχαρίστηση. Γουστάρω να χώνομαι με το μπασάκι σε κλασικά και jazz ακούσματα. Άσε που άμα σου έρθει να παίξεις και λίγο death metal… ξεφεύγεις.
Όπως έλεγαν κάποτε και οι Vavoures: ‛Θα παίξω λίγο μπάαααασό’
Λίγα πνευστά βλέπω…
Έπαιζα κάμποσα χρόνια στο ωδείο όμποε.
Δύσκολα χρόνια για τέτοια όργανα.
Πάλι καλά που αποκτάς με τον καιρό τον αέρα και για άλλα πνευστά κάνα σαξ, καμία φλογέρα (τραγικά δύσκολο όργανο όσο αθώο και αν φαίνετε στην αρχή).
Σίγουρα απουσιάζουν δάσκαλοι με κέφι να σε μάθουν να κάνεις το ομποε (ή και το φαγκότο) να αποδώσουν πιο σύγχρονο ήχο, σε πιο jazz συνθέσεις. Δεν γίνεται αλώστε να παίζεις μόνο σαν πιόνι μιας ορχήστρας. Πρέπει να μπορείς να ασχοληθείς με ένα όργανο ανοίγοντας τους ορίζοντές του.
Λυπάμαι αλλά αναγκαστικά τελικά να το παρατήσω…
Αργότερα ασχολήθηκα μια τετραετία με ντραμς. Είχα και ένα ηλεκτρονικό drum kit και έσπαγα τα νεύρα της γειτονιάς όταν παίζαμε σαν φοιτητές.
Άλλη τρέλα τα κρούστα.
Έχω δοκιμάσει να παίξω κατά καιρούς με διάφορα κρούστα, με κορυφαίο βέβαια ένα τεράστιο gong που κάποτε κατάφερα να ξεμοναχιάσω μερικά απογεύματα. Σε απλά τουμπερλέκια απ την άλλη δεν φτάνω κάτι παιδάκια που κυκλοφορούν στις λαϊκές
Ανεκδοτάκι: Πως λέγετε ο τύπος που κάνει παρέα σε ένα σοβαρό συγκρότημα? Ντράμερ.
Το πιάνο ποτέ δεν με ενθουσίασε… είπαμε σπανακόπιτα (και τεράστια δόση πιάνου μαζί με όμποε).
Κάνα δυο χρόνια έχω ασχοληθεί λίγο και με ένα ηλεκτρικό μπάσο που έχω σπίτι. Ποτέ δεν θα γίνω καλός σε αυτό το όργανο. Αλλά παίζοντας και με διάφορα πεταλάκια, σου δίνει απίστευτη ευχαρίστηση. Γουστάρω να χώνομαι με το μπασάκι σε κλασικά και jazz ακούσματα. Άσε που άμα σου έρθει να παίξεις και λίγο death metal… ξεφεύγεις.
Όπως έλεγαν κάποτε και οι Vavoures: ‛Θα παίξω λίγο μπάαααασό’
